Ο έρωτας είναι η υπέρβαση που μας βοηθά να δώσουμε νόημα στη ζωή

Όταν ρωτήθηκε ο Johnny Cash, ο δημοφιλής τραγουδιστής, τι είναι ο παράδεισος για εκείνον, αυτός απάντησε: «Ένα πρωινό μαζί της, να πίνουμε παρέα τον καφέ μας». Η ευτυχία γι’ αυτόν είναι να μοιράζεται κάτι που απολαμβάνει, κάτι καθημερινό και απλό όπως ένας καφές, μαζί με τη γυναίκα που αγαπά.

Ίσως χρειαστεί να φτάσουμε στη μέση ηλικία για να συνειδητοποιήσουμε πόση πληρότητα μπορεί να μας προσφέρει μια συντροφική σχέση. Συντροφικότητα σημαίνει να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί, κάνοντας απλά καθημερινά πράγματα, όπως το να μαγειρέψουμε, να φάμε το γεύμα μας παρέα, να πάμε μια βόλτα, να δούμε μια ταινία, να κάνουμε μια δραστηριότητα που τη χαιρόμαστε και οι δυο.

Και πόσο πιο κοντά θα νιώσουμε αν μιλήσουμε τρυφερά στον άνθρωπό μας. Αν του ανοίξουμε την καρδιά μας και μοιραστούμε τα συναισθήματά μας, τα όνειρά μας, αλλά και αυτά που μας δυσκολεύουν. Να τον ακούσουμε με τη σειρά μας προσεχτικά, να κατανοήσουμε πώς νιώθει, να του συμπαρασταθούμε εκεί που το χρειάζεται. Να του πούμε πόσο σημαντικός είναι για μας και να του το δείξουμε με μικρές πράξεις φροντίδας. Να τον πάρουμε αγκαλιά, να τον χαϊδέψουμε, να κοιμηθούμε ακουμπώντας ο ένας τον άλλον.

Φυσικά, χρειάζεται να υπάρχει μια αλληλεπίδραση σε όλα τα παραπάνω. Ίσως στην αρχή χρειάζεται να κάνουμε εμείς τα πρώτα βήματα, ώστε να βοηθήσουμε το σύντροφό μας να αφεθεί στη σχέση ή να τον μυήσουμε στην αγάπη. Αν όμως εκείνος δυσκολεύεται να ανταποκριθεί, τότε χρειάζεται ν’ αναρωτηθούμε αν αυτός ο άνθρωπος είναι ικανός για μια καλή συντροφική σχέση. Δεν μπορεί ο ένας να προσφέρεται στη σχέση και ο άλλος μόνο να απολαμβάνει.

Σημαντικό επίσης είναι να μοιραζόμαστε και τις δυσκολίες της ζωής. Μια σχέση δεν είναι μόνο για να μοιραζόμαστε τη χαρά, κι όταν έρχονται τα δύσκολα να το βάζουμε στα πόδια. Όταν αγαπάς και νοιάζεσαι για κάποιον δεν τον εγκαταλείπεις όταν του χτυπά την πόρτα η αρρώστια ή όταν αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Ίσα ίσα, τα δύσκολα φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά και η φροντίδα σε κάνει ν’ αγαπάς ακόμα περισσότερο αυτόν που φροντίζεις.

Μην ξεχνάμε βέβαια, ότι το ζητούμενο σε μια σχέση δεν είναι να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς το σύντροφό μας. Το να έχει ο καθένας κάποιο προσωπικό χώρο και χρόνο, να πάει για καφέ με έναν φίλο, να έχει μια δική του δραστηριότητα ή να θέλει να μείνει για λίγο μόνος, εμπλουτίζει τη σχέση. Τον πρώτο καιρό δεν θέλουμε να ξεκολλάμε ο ένας απ’ τον άλλον.

Όσο περνάει όμως ο χρόνος και αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη στη σχέση, νιώθουμε ασφαλείς να απομακρυνθούμε και να ξαναγυρίσουμε πίσω με εμπειρίες απ’ τον έξω κόσμο. Έτσι ανανεώνεται η σχέση μας. Χρειάζεται όμως να είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε να μην προδώσουμε την εμπιστοσύνη που μας δείχνει ο σύντροφός μας, μιας και όταν ραγίσει το γυαλί, δεν ξανακολλάει.

Όσοι από εμάς είμαστε μόνοι, ας ανοιχτούμε σε νέες γνωριμίες, ας ρισκάρουμε να μπούμε σε μια νέα σχέση, κι ας έχουμε πληγωθεί, κι ας νιώθουμε μεγάλοι για έρωτες. Ας επιλέξουμε συντρόφους που μπορούμε να χαρούμε μαζί τους τα καθημερινά απλά πράγματα, που μπορούμε να τους κοιτάξουμε στα μάτια, να τους αγκαλιάσουμε, να τους ψιθυρίσουμε σ’ αυτί, και όχι να τους βλέπουμε σε οθόνες.

Όσοι από μας είμαστε δεσμευμένοι, ας τολμήσουμε να ξαναερωτευτούμε, να δώσουμε ένα χάδι, ένα φιλί, μια αγκαλιά, μια βόλτα χέρι χέρι, ας κάνουμε κάτι όμορφο μαζί. Κι ας νιώθουμε θυμωμένοι ή αποξενωμένοι με το σύντροφό μας. Ας παλέψουμε να ξαναβρούμε την ερωτική αγάπη. Κι αν δεν μπορούμε με κανένα τρόπο ν’ αναστήσουμε τη σχέση, ας ζητήσουμε βοήθεια από έναν ειδικό ή στην χειρότερη περίπτωση, ας πάρουμε την απόφαση να δώσουμε ένα τέλος.

Ο έρωτας στη ζωή είναι το αλατοπίπερο, είναι η υπέρβαση που μας βοηθά να δώσουμε νόημα στη ζωή, είναι η συγκολλητική ουσία που μας φέρνει πιο κοντά με το σύντροφό μας. Ο έρωτας είναι πάντα αμοιβαίος και μπορεί να μας οδηγήσει στην αγάπη που είναι η ουσία της ύπαρξής μας. Οι άνθρωποι που συντροφεύονται, που μοιράζονται τα καλά και τα δύσκολα, που αγαπούν και αγαπιούνται, ζούνε τη ζωή πιο ολοκληρωμένα. Ας γίνουμε εμείς αυτοί οι άνθρωποι…