Κάποια στιγμή, κάποιος με ρώτησε ποιά είναι η γνώμη μου για τον έρωτα!Να σου πω ή να γράψω ένα βιβλίο καλύτερα; Είναι δύσκολα θέματα αυτά φίλε μου! Δεν απαντώνται έτσι στο πόδι.
Είμαι κατά βάση άνθρωπος που υπεραναλύει. Πες μου πώς ζητάς να δώσω εύκολα απάντηση σε ένα τέτοιο θέμα;
Απάντησε με δυο λέξεις αν μπορείς, μου είπες.
Σε εμένα που υπεραναλύω τα πάντα. Δεν μπορούσα ποτέ να επικοινωνήσω όσα ήθελα με δυο λέξεις.
Πιο συγκεκριμένα δεν μου φτάνανε ποτέ οι λέξεις. Γι’ αυτό γράφω. Αντί του να ζαλίζω τους άλλους με αναλύσεις, έκανα φίλους το χαρτί και το μολύβι Το μολύβι που μου επιτρέπει να σβήνω λάθη και να ξαναγράφω απ’ την αρχή. Δεν ανέχομαι να γεμίζω τα φύλλα μου μουτζούρες.
Τα θέλω όμορφα και συμμαζευμένα. Ίσως γιατί στη ζωή δεν υπάρχει αυτή η επιλογή. Ακόμα κι αν διορθώνεις τα λάθη σου στη ζωή, τα κακώς κείμενα είναι πάντα εκεί.
Μπορεί οι άλλοι να μη τα βλέπουν, μα φτάνει που τα ξέρεις εσύ. Πως λοιπόν να σου απαντήσω για τον έρωτα με λίγα λόγια και μετρημένα; Δεν είμαστε πια στο σχολείο που δίναμε απαντήσεις για τέτοια θέματα, σε λευκώματα με δυο στιχάκια.
Εξάλλου μεγάλωσα και στην διάρκεια των χρόνων άλλαξα αρκετές φορές γνώμη για το έρωτα.
Η απάντηση που έδωσα τότε, ήταν πως δεν μ’ αρέσει ο έρωτας! Πονάει! Αν με ρωτήσεις τώρα θα σου πω, πως δεν θέλω να ζήσω χωρίς έρωτα.
Επίσης όμως τότε απάντησα ότι όλα είναι έρωτας. Κάτι που δεν έχω πάψει να πιστεύω ακόμα.
Και τις φιλικές μου σχέσεις τις έχω ζήσει σαν έρωτες. Γνώριζα ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους κι ενθουσιαζόμουνα.
Με παρέσερνε αυτός ο νέος κόσμος που είχα να ανακαλύψω. Ενθουσιαζόμουνα, επηρεαζόμουνα κι απωθούσα τ` αρνητικά μέχρι που έτρωγα τα μούτρα μου.
Τώρα που τα σκέφτομαι και τα θυμάμαι καλύτερα και τότε αυτό απάντησα! Τα πάντα είναι έρωτας! Ερωτεύομαι όλους τους ανθρώπους, γιατί με γοήτευαν οι νέοι κόσμοι και κάθε καινούριος άνθρωπος είναι ένας νέος κόσμος. Ο τότε συνομιλητής μου, μου είπε πως έτσι θα πληγώνομαι συνέχεια. Η ζωή όμως είναι εκεί έξω και θα πέσεις και σε παγίδες. Ίσως να βουτηχτείς στις λάσπες και να λερωθείς. Δεν μπορείς να μπεις σε μια γυάλα και να τη βλέπεις απλά να περνάει.
Τα πάντα είναι έρωτας. Αυτό που κάνω τώρα είναι έρωτας. Το ότι κάποιος μου έδωσε την ευκαιρία να επικοινωνώ με άλλους ανθρώπους τις σκέψεις και τις απόψεις μου είναι έρωτας. Κι όλο αυτό ήρθε σε μια φάση της ζωής μου, που έλειπε αυτό το συναίσθημα.
Αν με ρωτήσεις τι κερδίζω αδειάζοντας τις σκέψεις μου σε γραμμές, θα σου πω εμένα! Δεν είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τώρα ότι αυτό το συναίσθημα είναι που λείπει απ’ τη ζωή μου. Τότε είχα απαντήσει πως έρωτας πονάει.
Τώρα όμως τον αποφεύγω γιατί φοβάμαι τον πόνο του. Έχω καιρό να ενθουσιαστώ με ανθρώπους και να φάω τα μούτρα μου! Αποφεύγω πλέον τα πολλά-πολλά και προφυλάσσομαι. Αυτό που χρειάζομαι τελικά ίσως είναι εκείνους που θα με πείσουν πως ο έρωτας δεν πονάει πάντα αλλά έχει κι άλλες πλευρές…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου