Ναι, το ξέρω ότι ακούγεται λίγο τρελό. Τι σχέση έχει η δύναμη με την ευαλωτότητα; Δεν είναι τα δύο αντίθετα;Η αλήθεια είναι πως έτσι μεγαλώνουμε, μαθαίνοντας ότι το να είσαι δυνατός σημαίνει να έχεις έλεγχο πάνω στα πάντα. Έλεγχο πάνω στον εαυτό σου, στα συναισθήματά σου, στους άλλους.
Για να είσαι δυνατός πρέπει να είσαι τέλειος ή τουλάχιστον έτσι πρέπει να δείχνεις. Δε μπορείς να εκφράσεις τις αδυναμίες σου, τα ψεγάδια ή τις ανασφάλειές σου. Πρέπει να είσαι ανέκφραστος σαν πορσελάνινη κούκλα χωρίς ραγίσματα.
Αλλά η ερώτηση που θέλω να σου θέσω είναι η εξής: είσαι αρκετά δυνατός για να αποκαλύψεις την ευαλωτότητά σου;
Είσαι αρκετά δυνατός για να εκφράσεις τον αληθινό σου εαυτό -μαζί με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες σου- στα κοντινά σου πρόσωπα; Είσαι αρκετά δυνατός για να ανοιχτείς στους άλλους γνωρίζοντας ότι υπάρχει πάντα μια πιθανότητα να πληγωθείς;
Είσαι αρκετά δυνατός για να παραδεχθείς στους αγαπημένους σου ότι τους αγαπάς και τους χρειάζεσαι στη ζωή σου; Ότι μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτούς αλλά ότι δε θέλεις;
Είσαι αρκετά δυνατός για να παραδεχθείς ότι καμιά φορά αισθάνεσαι μοναξιά και ανασφάλεια; Ότι καμιά φορά δε ξέρεις τι πρέπει να κάνεις και αισθάνεσαι αδύναμος και χαμένος;
Οι άνθρωποι καμιά φορά φοβόμαστε να εκφράσουμε την ευάλωτη πλευρά μας μήπως καταστρέψουμε την κοινωνική εικόνα του δυνατού και σίγουρου ατόμου, που έχουμε πασχίσει πολύ για να κατασκευάσουμε.
Προτιμούμε να κρυβόμαστε πίσω από μία προστατευτική μάσκα παρά να αποκαλύψουμε τις ανασφάλειές τους στους άλλους.
Αλλά όταν τελικά το κάνει, συμβαίνει κάτι μαγικό. Όταν αποκαλύπτει τον αληθινό του εαυτό με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του, αισθάνεται πιο συνδεδεμένος με τους άλλους.
Οι άλλοι αρχίζουν και βλέπουν μπροστά τους ένα πιο αυθεντικό και αληθινό πρόσωπο με πολλές διαστάσεις, με θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία. Πλέον σε αισθάνονται πιο κοντά τους. Είσαι άνθρωπος, σαν και αυτούς.
Έτσι, μπορούν να συσχετιστούν πιο εύκολα μαζί σου καθώς σε βλέπουν ως ένα άτομο με παρόμοιους φόβους και ανησυχίες. Είναι, μάλιστα, πιο πιθανόν να μοιραστούν και τις δικές τους ανησυχίες μαζί σου.
Με λίγα λόγια, αρχίζουν να αισθάνονται πιο ελεύθεροι να βγάλουν την κοινωνικό προσωπείο τους και να σου αποκαλύψουν και εκείνοι ένα πιο ανθρώπινο και ευάλωτο πρόσωπο. Γιατί εκεί βρίσκεται η μαγεία της ανθρώπινης φύσης, όχι στην τελειότητα.
Εσύ ακούγοντας και τις ανασφάλειες των άλλων συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι μόνος σου σε όλο αυτό. Είστε αρκετοί και είστε μαζί.
Τότε είναι που αρχίζεις να συνδέεσαι και να επικοινωνείς πραγματικά με τον άλλον.
«Μέχρι να δούμε το σκοτάδι κάποιου, δε ξέρουμε τι άτομο είναι. Μέχρι να συγχωρέσουμε το σκοτάδι κάποιου, δε ξέρουμε τι πραγματικά θα πει η αγάπη»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου