Σπάω το τσόφλι μου:Σημαίνει αρχίζω να ζω για εμένα και όχι για τους άλλους
Σημαίνει εμπιστεύομαι τον εαυτό μου
Σημαίνει γνωρίζω τον εαυτό μου
Σημαίνει ακούω και πάλι τη μουσική μέσα μου
Σημαίνει φτιάχνω το δικό μου δρόμο για να περπατήσω, απαλλαγμένος πια από προκαταλήψεις, καλούπια και κουτιά, όπου όλα μέχρι πρότινος άδικα πίστευα, πως τα ‘χα μέσα τους τακτοποιημένα
Μπορώ πια να ακούω καθαρά το κύμα της θάλασσας
Το θρόισμα των φύλλων
Συνδυάζω μουσικές και μυρωδιές και χρώματα με αναμνήσεις
Γελάω και το γέλιο μου νιώθω να τραντάζει συθέμελα όλο μου το είναι
Είμαι σε επαφή με τις αισθήσεις μου που σαν πυξίδα με οδηγούν,
Πίσω στη ζωή μου
Η σκόνη δε με ενοχλεί. Μπορώ να ζω κάλλιστα και μαζί της
Πλέον δε νιώθω πως έχω προδώσει τα όνειρα μου – Είναι εκεί – ίσως λίγο παραλλαγμένα από την πρότερη θύμηση τους, αλλά το ίδιο ζωντανά όπως εκείνο το μαγικό πρώτο βράδυ που τα αντίκρυσα
Ναι τα θυμάμαι όλα. Όλες τις προδοσίες. Όλα τα σκαμπανεβάσματα. Όλες τις βουτιές μου στο απόλυτο κενό. Αυτό όμως δε σημαίνει πώς δε μπορώ να ανασάνω πια. Ανασαίνω μαζί τους. Περπατάω μαζί τους. Ζω μαζί τους και ζω ωραία
Μαθαίνω να με αγαπάω, μαθαίνω τη δύναμη του «όχι» μου, μαθαίνω να αφήνω την ευθύνη της ζωής των άλλων, στους άμεσα ενδιαφερόμενους -μπας και μάθουν και αυτοί κάτι- όσο εγώ μαθαίνω από την αρχή ξανά, να έχω πίστη στον εαυτό μου
Το περιτύλιγμα πια δε με ενδιαφέρει. Το μέσα μου με απασχολεί
Και για πρώτη φορά στη ζωή μου
Είμαι τώρα εδώ μαζί σας
Είμαι ολόκληρος
Είμαι καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου