Η κοινωνία γύρω σου καθημερινά σπέρνει ζιζάνια διχόνοιας. Ο κόσμος στερείται πλέον ηθικής και ιδεών. Οι αξίες μας χάθηκαν πάνω σε μία επικίνδυνη στροφή. Η μάχη με τον αόρατο εχθρό του αποπροσανατολισμού είναι καθημερινή και ολοφάνερη. Εμφανέστατα δεν ξέρουμε που βαδίζουμε και ποιος είναι ο λόγος που άσκοπα περιφερόμαστε καθημερινά από εδώ και από εκεί.
Η κοινωνία και αυτοί που οδηγούν τα πράγματα στο χάος, στην κατάλυση της σωστής και υγιούς κοινωνίας πέτυχαν τον σκοπό τους μέχρι ενός σημείου. Ευτυχώς η καταστροφή δεν είναι ολοκληρωτική. Χάσαμε την ανθρωπιά μας σε αυτό που ονομάζεται ανθρωπότητα. Πόσο λάθος κάνουμε όταν νομίζουμε ότι η κοινωνία εξυπηρετεί τον άνθρωπο, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, ο άνθρωπος εξυπηρετεί τις κοινωνίες και τον έχουν κάνει έρμαιό τους.
Η διαφορετικότητα ενδεχομένως που μπορεί να έχεις, σε κάνουν να πιστεύεις ότι είσαι ελλιπής, παράταιρος και ότι δεν είσαι επαρκής για να εξυπηρετήσεις τους σκοπούς τους. Με λίγα λόγια ντρέπεσαι για την ανθρωπιά σου και σε αναγκάζουν να ντρέπεσαι για αυτά που νιώθεις. Η κοινωνία αυτή που ζούμε σε εγκλωβίζει στα «σωστά» της και στα «πρέπει» της, προσπαθεί να στα επιβάλλει παρασύροντάς ολόκληρες γενιές στην καταστροφή.
Γύρνα τους την πλάτη, είναι η ώρα, όρθωσε το ανάστημά σου και σταμάτα να εξυπηρετείς τα συμφέροντά τους. Φρόντισε να διατηρήσεις στο ακέραιο την ανθρωπιά σου. Φώτισε το πρόσωπό σου με χαμόγελο, άπλωσε γύρω σου θερμά βλέμματα και λιώσε κάθε παγωμένο βλέμμα που πέφτει επάνω σου προσπαθώντας να σε εγκλωβίσει. Γνώρισε ανθρώπους από την αρχή, δώσε δεύτερες ευκαιρίες, σφίξε τους το χέρι δυνατά και μέσα από την καρδιά σου.
Άσε την υποκρισία και το δήθεν στην άκρη. Σταμάτα να σκέφτεσαι πως θα κάνεις την κοινωνία καλύτερη. Πρώτα πρέπει να ξεκινήσεις από εσένα. Να διορθώσεις τον εαυτό σου. Έχεις χρέος απέναντι στον εαυτό σου και στους ανθρώπους που θα σε διαδεχτούν. Συνέχισε να ελπίζεις, συνέχισε να αγωνίζεσαι και κράτα την ψυχή σου και τον κόσμο ζωντανό.
Μια ζωή έχεις και ότι κάνεις θα γράψει ιστορία είτε καλή, είτε κακή. Και ποιος ξέρει ίσως μετά από χρόνια να ακουστεί το δικό σου εγγόνι και να λέει με καμάρι «Εμένα η δική μου η γιαγιά ήταν η καλύτερη του κόσμου, γιατί με έμαθε να βοηθάω και να σηκώνω τον άνθρωπο που είναι κάτω. Με έμαθε πάνω από όλα να είμαι άνθρωπος».
Η κοινωνία και αυτοί που οδηγούν τα πράγματα στο χάος, στην κατάλυση της σωστής και υγιούς κοινωνίας πέτυχαν τον σκοπό τους μέχρι ενός σημείου. Ευτυχώς η καταστροφή δεν είναι ολοκληρωτική. Χάσαμε την ανθρωπιά μας σε αυτό που ονομάζεται ανθρωπότητα. Πόσο λάθος κάνουμε όταν νομίζουμε ότι η κοινωνία εξυπηρετεί τον άνθρωπο, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, ο άνθρωπος εξυπηρετεί τις κοινωνίες και τον έχουν κάνει έρμαιό τους.
Η διαφορετικότητα ενδεχομένως που μπορεί να έχεις, σε κάνουν να πιστεύεις ότι είσαι ελλιπής, παράταιρος και ότι δεν είσαι επαρκής για να εξυπηρετήσεις τους σκοπούς τους. Με λίγα λόγια ντρέπεσαι για την ανθρωπιά σου και σε αναγκάζουν να ντρέπεσαι για αυτά που νιώθεις. Η κοινωνία αυτή που ζούμε σε εγκλωβίζει στα «σωστά» της και στα «πρέπει» της, προσπαθεί να στα επιβάλλει παρασύροντάς ολόκληρες γενιές στην καταστροφή.
Γύρνα τους την πλάτη, είναι η ώρα, όρθωσε το ανάστημά σου και σταμάτα να εξυπηρετείς τα συμφέροντά τους. Φρόντισε να διατηρήσεις στο ακέραιο την ανθρωπιά σου. Φώτισε το πρόσωπό σου με χαμόγελο, άπλωσε γύρω σου θερμά βλέμματα και λιώσε κάθε παγωμένο βλέμμα που πέφτει επάνω σου προσπαθώντας να σε εγκλωβίσει. Γνώρισε ανθρώπους από την αρχή, δώσε δεύτερες ευκαιρίες, σφίξε τους το χέρι δυνατά και μέσα από την καρδιά σου.
Άσε την υποκρισία και το δήθεν στην άκρη. Σταμάτα να σκέφτεσαι πως θα κάνεις την κοινωνία καλύτερη. Πρώτα πρέπει να ξεκινήσεις από εσένα. Να διορθώσεις τον εαυτό σου. Έχεις χρέος απέναντι στον εαυτό σου και στους ανθρώπους που θα σε διαδεχτούν. Συνέχισε να ελπίζεις, συνέχισε να αγωνίζεσαι και κράτα την ψυχή σου και τον κόσμο ζωντανό.
Μια ζωή έχεις και ότι κάνεις θα γράψει ιστορία είτε καλή, είτε κακή. Και ποιος ξέρει ίσως μετά από χρόνια να ακουστεί το δικό σου εγγόνι και να λέει με καμάρι «Εμένα η δική μου η γιαγιά ήταν η καλύτερη του κόσμου, γιατί με έμαθε να βοηθάω και να σηκώνω τον άνθρωπο που είναι κάτω. Με έμαθε πάνω από όλα να είμαι άνθρωπος».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου