Συνδέεται η αγάπη με την ζήλια.Δεν έχουν καμία σχέση αυτά τα δυο μεταξύ τους.
Δεν μπορώ καν να απαντήσω στο ερώτημα, αν η ζήλεια είναι συναίσθημα.
Η αλήθεια είναι πως όταν υπάρχει έντονη ζήλια, δημιουργείτε τεράστια ανασφάλεια, φόβος που ίσως κάποιες στιγμές μετατρέπεται σε μίσος.
Και φυσικά το μίσος με την αγάπη είναι δύο αντίθετες λέξεις με αντικρουόμενες έννοιες.
Αυτή η ζήλια αυτόματα σε βάζει σε επιφυλακή, τεντώνουν οι κεραίες σου και προσπαθείς να μην επιτρέπεις να συμβαίνουν πράγματα.
Εμποδίζεις με άκομψο τρόπο την ελευθερία του άλλου.
Προσπαθείς να κάνεις κάθε ασφαλής διευθέτηση ώστε να αποτραπούν καταστάσεις και πράγματα, φοβούμενος αρκετές φορές συνέπειες που δεν ανταποκρίνονται ούτε στο ελάχιστο στην πραγματικότητα.
Απλά είναι εικασίες του μυαλό σου και της ζήλιας που σου τρώει τα σωθικά.
Κατά βάθος φοβάσαι και αυτός ο φόβος ξεκινάει από βαθιά μέσα σου.
Φοβάσαι ότι ο άνθρωπος αυτός που έχεις απέναντί σου και σίγουρα δεν αγαπάς, μπορεί να σου κουνήσει το μαντήλι, να ανοίξει την πόρτα και να σε παρατήσει σύξυλη.
Το αποτέλεσμα, να προσπαθείς με κάθε τρόπο να τον απομονώσεις από κάθε άνθρωπο που θεωρείς εσύ απειλή.
Εκεί όμως ξεκινάνε τα προβλήματα.
Και πίστεψέ με είναι πάρα πολύ σοβαρά.
Κλείνεις πόρτες, κόβεις όλες τις γέφυρες επικοινωνίας του αγαπημένου σου με τον έξω κόσμο και τι καταφέρνεις τελικά.
Αυτός ο άνθρωπος να νεκρώνεται εσωτερικά, να νιώθει φυλακισμένος και εσύ να κάνεις τον δεσμοφύλακα και τον κλειδοκράτορα της επικοινωνίας του.
Καταλήγεις να αγαπάς ένα ον παντελώς νεκρωμένο.
Σχεδόν σκοτωμένο.
Τι κατάφερες τώρα όχι πες μου.
Αυτό δεν είναι αγάπη είναι καταπίεση, είναι κατωτερότητα και κόμπλεξ που πηγάζει από τα βάθη της ψυχής σου και δεν κατάφερες ποτέ σου να αποβάλλεις ενώ είχες τόσες ευκαιρίες.
Δεν αγαπάς έναν άνθρωπο που δεν είναι ελεύθερος και τον έχεις νεκρώσει.
Η αγάπη είναι οξυγόνο και εσύ του το έχεις στερήσει, άρα δεν τον αγαπάς.
Τον έχεις κάνει να νιώθει αντικείμενο στα χέρια σου το οποίο είναι κάτω από τη συνεχή σου επιτήρηση.
Και δεν έχεις κατανοήσει ακόμα ότι όσο περισσότερο τον ελέγχεις, τόσο περισσότερο τον νεκρώνεις σιγά σιγά.
Χάνεται η ελευθερία του και δεν θα σε αντέξει για πολύ.
Κάποια στιγμή θα προτιμήσει την ελευθερία του από τα δικά σου δεσμά.
Το θέμα μας λοιπόν είναι ότι με κάποιο τρόπο πρέπει σύντομα να εγκαταλείψεις την ζήλια και να καταλάβεις ότι η αγάπη είναι αρκετή σαν εγγύηση.
Η αγάπη φέρνει κατανόηση, εμπιστοσύνη, αρμονία.
Αν στην μέση μπαίνει η ζήλια όλο αυτό το υπέροχο βαθύ συναίσθημα μετατρέπεται σε παιχνίδι με νικητές και ηττημένους.
Στο παιχνίδι της αγάπης όμως κερδίζεις μόνο με ισοπαλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου