Δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά. Μία φράση ελευθερίας, μία φράση αποδοχής, μία φράση ευλογημένη.
Αυτή η φράση απαλλάσσει αυτόματα τον συνάνθρωπό μας από μονοπάτια που επέλεξε να περπατήσει, τα οποία έχουν να κάνουν με την μεταξύ μας σχέση.
Κάθε άνθρωπος μέσα σε μία σχέση του είτε φιλική, είτε συντροφική, είτε οποιαδήποτε σχέση, ενδέχεται να κάνει λάθη, να αθετήσει τον λόγο του, να οδηγηθεί να πει ψέματα, να μας στεναχωρήσει και άλλα διάφορα. Είτε όλα αυτά τα κάνει ηθελημένα, είτε άθελά του, είναι πολύ σπουδαίο και όμορφο να ξέρει ότι έχει πάντα κατανόηση και αποδοχή.
Η κατανόηση και η αποδοχή είναι δύο δρόμοι αγάπης. Δύο δρόμοι γεμάτοι από αγκαλιά και στοργή. Οι οποίοι μας θυμίζουν το ανθρώπινο στοιχείο που έχει ο καθένας μας και πως ο καθένας μας έχει πιθανότητες να κάνει και λάθη. Που όμως εμείς είμαστε εύκολοι στο να κρίνουμε, στο να κατηγορήσουμε, στο να κρεμάσουμε τους ανθρώπους μας στον τοίχο για κάθε τους λάθος.
Κι όμως η φράση «δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά» είναι μία αγκαλιά κατανόησης την οποία για να μπορέσουμε να την καταλάβουμε θα την αρχίσουμε από τους εαυτούς μας. Αντί να στήνουμε κι εμάς σε έναν τοίχο και να μας «λιθοβολούμε» για κάθε μας λάθος ή παράπτωμα, μπορούμε να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε το δεν πειράζει.
Θα μου πείτε, πως κάποια πράγματα πειράζουν και μάλιστα πολύ. Συμφωνώ απόλυτα. Όμως για να φτάσει κάποιος να κάνει κάτι μεγάλο, θα πει ότι δεν έλαβε ποτέ την κατανόηση για τα μικρά. Και έτσι έρχεται το μεγάλο, όχι ηθελημένα πάντα, αλλά σαν συμπερασματικό αποτέλεσμα.
Αντί να μαλώνουμε τους ανθρώπους μας για τα μικρά, μπορούμε να τους αγκαλιάζουμε με κατανόηση και έτσι δεν θα έρθουν ποτέ αντιμέτωποι με μεγάλα λάθη- παραπτώματα.
Πόσες φορές και σε δικές μας καταστάσεις δεν θέλαμε να ακούσουμε «δεν πειράζει» από το περιβάλλον μας και το περιμέναμε πως και πως;
Τι μεγάλο δώρο είναι αυτό για κάθε άνθρωπο. Να ξέρει ότι έχει ανθρώπους δίπλα του, που πάντα είναι έτοιμοι να του δώσουν το χέρι τους έτσι απλά. Να δεχτούμε με απλότητα την συγνώμη που έχουν να μας πουν και αυτόματα να μηδενίσουμε το «κοντέρ» σαν να μην έγινε ποτέ το όποιο λάθος.
Επειδή κανένας δεν είναι αλάνθαστος και επειδή κανένας δεν είναι τέλειος, είναι πολύ όμορφο να αρχίσουμε να έχουμε μεταξύ μας μία αγκαλιά έτοιμη να δεχτή με αγάπη τους άλλους.
Αυτή η φράση απαλλάσσει αυτόματα τον συνάνθρωπό μας από μονοπάτια που επέλεξε να περπατήσει, τα οποία έχουν να κάνουν με την μεταξύ μας σχέση.
Κάθε άνθρωπος μέσα σε μία σχέση του είτε φιλική, είτε συντροφική, είτε οποιαδήποτε σχέση, ενδέχεται να κάνει λάθη, να αθετήσει τον λόγο του, να οδηγηθεί να πει ψέματα, να μας στεναχωρήσει και άλλα διάφορα. Είτε όλα αυτά τα κάνει ηθελημένα, είτε άθελά του, είναι πολύ σπουδαίο και όμορφο να ξέρει ότι έχει πάντα κατανόηση και αποδοχή.
Η κατανόηση και η αποδοχή είναι δύο δρόμοι αγάπης. Δύο δρόμοι γεμάτοι από αγκαλιά και στοργή. Οι οποίοι μας θυμίζουν το ανθρώπινο στοιχείο που έχει ο καθένας μας και πως ο καθένας μας έχει πιθανότητες να κάνει και λάθη. Που όμως εμείς είμαστε εύκολοι στο να κρίνουμε, στο να κατηγορήσουμε, στο να κρεμάσουμε τους ανθρώπους μας στον τοίχο για κάθε τους λάθος.
Κι όμως η φράση «δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά» είναι μία αγκαλιά κατανόησης την οποία για να μπορέσουμε να την καταλάβουμε θα την αρχίσουμε από τους εαυτούς μας. Αντί να στήνουμε κι εμάς σε έναν τοίχο και να μας «λιθοβολούμε» για κάθε μας λάθος ή παράπτωμα, μπορούμε να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε το δεν πειράζει.
Θα μου πείτε, πως κάποια πράγματα πειράζουν και μάλιστα πολύ. Συμφωνώ απόλυτα. Όμως για να φτάσει κάποιος να κάνει κάτι μεγάλο, θα πει ότι δεν έλαβε ποτέ την κατανόηση για τα μικρά. Και έτσι έρχεται το μεγάλο, όχι ηθελημένα πάντα, αλλά σαν συμπερασματικό αποτέλεσμα.
Αντί να μαλώνουμε τους ανθρώπους μας για τα μικρά, μπορούμε να τους αγκαλιάζουμε με κατανόηση και έτσι δεν θα έρθουν ποτέ αντιμέτωποι με μεγάλα λάθη- παραπτώματα.
Πόσες φορές και σε δικές μας καταστάσεις δεν θέλαμε να ακούσουμε «δεν πειράζει» από το περιβάλλον μας και το περιμέναμε πως και πως;
Τι μεγάλο δώρο είναι αυτό για κάθε άνθρωπο. Να ξέρει ότι έχει ανθρώπους δίπλα του, που πάντα είναι έτοιμοι να του δώσουν το χέρι τους έτσι απλά. Να δεχτούμε με απλότητα την συγνώμη που έχουν να μας πουν και αυτόματα να μηδενίσουμε το «κοντέρ» σαν να μην έγινε ποτέ το όποιο λάθος.
Επειδή κανένας δεν είναι αλάνθαστος και επειδή κανένας δεν είναι τέλειος, είναι πολύ όμορφο να αρχίσουμε να έχουμε μεταξύ μας μία αγκαλιά έτοιμη να δεχτή με αγάπη τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου