Συναισθηματική αναστροφή των ρόλων

Οί καιροί έχουν αλλάξει

Οί κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές των τελευταίων σαράντα χρόνων έχουν επηρεάσει σημαντικά τους παραδοσιακούς ρόλους της γυναίκας και του άντρα. Το γεγονός ότι οί γυναίκες άφησαν το σπίτι και μπήκαν στον επαγγελματικό χώρο μείωσε σημαντικά την αξία του παραδοσιακού αντρικού ρόλου. Καθώς οί σύγχρονες γυναίκες γίνονται ολοένα και περισσότερο ανεξάρτητες και αυτόνομες , δεν αισθάνονται πλέον την ανάγκη να έχουν έναν άντρα που να τις συντηρεί και να τις προστατεύει.

Η μοντέρνα γυναίκα παίρνει την τύχη της στα χέρια της και πληρώνει η ίδια τους λογαριασμούς της. Όταν βρίσκεται σε κίνδυνο, μπορεί να αμυνθεί μόνη της ή να φωνάξει την αστυνομία. Πιο σημαντικό ακόμα είναι ότι τώρα μπορεί να αποφασίζει η ίδια σχετικά με το αν και πότε θα κάνει παιδιά και πόσα . Μέχρι την ανακάλυψη του αντισυλληπτικού χαπιού και την ευρεία διάδοση των ποικίλων μεθόδων αντισύλληψης, οί γυναίκες ήταν βιολογικά προγραμματισμένες να κάνουν παιδιά και να εξαρτώνται από τους άντρες. Κάτι που δε συμβαίνει πια.

Μόλις τώρα ,αρχίζουμε να κατανοούμε τις αλλαγές που επέφερε στις σχέσεις των δύο φύλων η διάδοση του ελέγχου των γεννήσεων και η σεξουαλική επανάσταση που ακολούθησε. Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο δραματικών αλλαγών και σεξουαλικής έντασης.

Κατά μία έννοια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οί άντρες έχουν χάσει τη δουλειά που από αιώνες εξασκούσαν. Κανείς πια δεν τους υπολογίζει σαν προμηθευτές τροφής και προστάτες. Αν και συνεχίζουν να κάνουν αυτό που πάντα έκαναν, ξαφνικά βλέπουν ότι δεν αρκεί για να είναι η σύντροφος τους ευτυχισμένη. Οί γυναίκες απαιτούν κάτι άλλο, κάτι περισσότερο από αυτό που ζητούσαν οί μητέρες τους.

Κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαμε να πούμε ότι οί γυναίκες τώρα κάνουν υπερωρίες. Δεν είναι μόνο μητέρες που φροντίζουν και ανατρέφουν τα παιδιά και ασχολούνται με το νοικοκυριό, αλλά είναι επίσης προμηθευτές τροφής και προστάτες. Δε ζουν πια προστατευμένες από το σκληρό και ψυχρό κόσμο της εργασίας έξω από το σπίτι. Πώς λοιπόν μπορούμε να περιμένουμε από μια γυναίκα να είναι ευδιάθετη, ευαίσθητη και ευχάριστη απέναντι στον άντρα της. όταν μια ώρα νωρίτερα χρειάστηκε να τσακωθεί με κάποιον για ένα ταξί; Ενώ οί γυναίκες σήμερα δεν έχουν πια καμία διάθεση να περιποιούνται τον άντρα τους στο τέλος της ημέρας, οί άντρες εξακολουθούν να επιθυμούν αυτό που επιθυμούσαν και οί πατέρες τους, δηλαδή να τους περιποιείται η γυναίκα τους όταν επιστρέφουν από τη δουλειά.

 Οί καιροί έχουν αλλάξει και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να αλλάξουμε κι εμείς μαζί τους. Πρέπει να βρεθούν νέοι ρόλοι για τους άντρες και τις γυναίκες. Ο άντρας πρέπει να αποκτήσει καινούργιες, διαφορετικές ικανότητες αν θέλει να αισθανθεί ότι η σύντροφος του τον χρειάζεται και τον εκτιμά. Η γυναίκα από την πλευρά της πρέπει να αποκτήσει καινούργιες γνώσεις αν θέλει να συνεχίσει να εργάζεται μαζί με τους άντρες και μετά να επιστρέφει στο σπίτι της και να βρίσκει μια σχέση τρυφερότητας και αγάπης. Για να είναι η γυναίκα δυνατή, διατηρώντας ταυτόχρονα και τη θηλυκότητα της, απαιτούνται νέες ικανότητες.

Τι δεν έχουμε διδαχθεί

 Οί μητέρες μας δεν μπορούσαν να διδάξουν στις κόρες τους πώς να εκφράζουν στον άντρα τους τα συναισθήματα τους, ώστε εκείνος να μην αναγκάζεται να πάρει αμυντική στάση, ή πώς να ζητούν βοήθεια με τρόπο ώστε οί άντρες να ανταποκρίνονται θετικά. Δεν ήξεραν πώς να φροντίζουν έναν άντρα χωρίς να τον νταντεύουν ή να τον καταπιέζουν με την υπερβολική τους προσφορά. Ούτε ήξεραν πώς να εκπληρώνουν τις επιθυμίες του χωρίς να θυσιάζουν τις δικές τους. Ήταν ειδικές στο να ικανοποιούν τους άντρες σε βάρος της δικής τους ικανοποίησης

Στην ουσία οί μητέρες μας δεν ήταν σε θέση να διδάξουν τις κόρες τους πώς να είναι θηλυκές και δυνατές συγχρόνως, πώς να στηρίζουν το σύντροφο τους παίρνοντας ταυτόχρονα τη συναισθηματική υποστήριξη που χρειάζονταν οί ίδιες.

Οι πατέρες μας δεν καταλάβαιναν πώς έπρεπε να λειτουργήσουν για να προσφέρουν πραγματικά την κατανόηση και την αλληλεγγύη που ζητούν σήμερα οί γυναίκες. Δε γνώριζαν τα μικρά πράγματα που χρειάζεται η γυναίκα για να νιώθει ικανοποιημένη. Δεν ήξεραν τη σημασία της μονογαμίας και το πόσο σημαντικό είναι να κάνουν τη γυναίκα να αισθάνεται μοναδική. Οί πατέρες μας απλούστατα δεν καταλάβαιναν τις γυναίκες. Χωρίς όμως αυτή την κατανόηση ο σύγχρονος άντρας δεν μπορεί να αναπτύξει τις ικανότητες, που είναι απαραίτητες προκειμένου να πάρει και ο ίδιος την υποστήριξη που χρειάζεται.

Οί γονείς μας δεν ήταν σε θέση να μας διδάξουν τις γνώσεις που είναι απαραίτητες για να ευδοκιμήσει μια σχέση στο σύγχρονο κόσμο. Και μόνο αυτό αν θυμάστε - ότι δηλαδή δεν μπορούσαμε να διδαχθούμε αυτά τα πράγματα από τις οικογένειες μας - είναι αρκετό για να μπορέσετε να συγχωρήσετε τον εαυτό σας και το σύντροφο σας για τα λάθη που επανειλημμένα έχετε κάνει. Αυτή η μικρή γνώση βοηθά την ελπίδα να ξαναγεννηθεί.

Τι χρειάζονται περισσότερο οί γυναίκες και τι πραγματικά επιθυμούν οί άντρες

Οί γυναίκες συνήθως εκπλήσσονται όταν ανακαλύπτουν ότι οι άντρες απευθύνονται στον ειδικό για να λύσουν τα προβλήματα της σχέσης τους . Τους είναι δύσκολο να πιστέψουν ότι οί άντρες προσπαθούν να βρουν τρόπους για να τις κάνουν ευτυχισμένες και ότι ενδιαφέρονται κι εκείνοι όσο και αυτές για τη βελτίωση των σχέσεων τους. Το πρόβλημα είναι ότι οί παραδοσιακοί τρόποι που χρησιμοποιούν οί άντρες για να πετύχουν το σκοπό αυτό, δε γίνονται κατανοητοί από τις γυναίκες. Αν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα στο σπίτι, αυτό που θα ει ένας παραδοσιακός άντρας στην προσπάθεια του να τι είναι να ρίξει το βάρος στη δουλειά του. Αν η σχέση του περνάει κρίση, ο παραδοσιακός άντρας δε θα απευθυνθεί στον ειδικό , θα παρακολουθήσει μαθήματα ή θα αγοράσει ένα βιβλίο που θα αφορά τις επιχειρήσεις ή την επαγγελματική επιτυχία. Γιατί; Επειδή ανέκαθεν ο άντρας ήξερε ότι η σύντροφος του θα ήταν ευτυχισμένη αν ο ίδιος συντηρούσε καλά την οικογένεια.

Αυτή η προσέγγιση ήταν αποτελεσματική στις πρωτόγονες κοινωνίες. Ήταν αποτελεσματική ακόμη και για τους γονείς μας. Για μας όμως δε λειτουργεί καθόλου. Οί γυναίκες της εποχής μας δεν εγκαταλείπουν τους συζυγούς τους επειδή δεν είναι καλοί προμηθευτές τροφής. Τους εγκαταλείπουν επειδή δεν ικανοποιούνται συναισθηματικά από τη σχέση. Όταν ένας άντρας δεν κατανοεί τις ανάγκες μιας γυναίκας, μοιραία εκείνη μένει ανικανοποίητη. Αυτή η αυξημένη δυσαρέσκεια της γυναίκας δημιουργεί στη συνέχεια αρνητικά συναισθήματα και στους άντρες. Οί σύζυγοι δεν εγκαταλείπουν τις γυναίκες τους επειδή δεν τις αγαπούν πια, αλλά επειδή δεν μπορούν να τις κάνουν ευτυχισμένες. Γενικά οί άντρες παραιτούνται από μια σχέση όταν αισθάνονται αδύναμοι να ικανοποιήσουν τη σύντροφο τους. ...Αν καταλάβουμε ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και για τα δύο φύλα , θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε τη διορατικότητα και τη συμπάθεια που είναι απαραίτητες για να εφαρμόσουμε μια νέα προσέγγιση, που θα μας εξασφαλίσει μια σχέση αμοιβαιότητας και αγάπης.

Γιατί οί σημερινές γυναίκες είναι δυστυχισμένες;

Οί σύγχρονες γυναίκες δουλεύουν πολύ, αγχώνονται πολύ και συνήθως αισθάνονται ότι δεν έχουν κανένα στήριγμα. Και έχουν δίκιο. Δεν υπήρξε ποτέ άλλη εποχή στην ιστορία που να περιμέναμε τόσο πολλά πράγματα απ' αυτές. Πέντε ημέρες την εβδομάδα φορούν τη στολή τους και ξεκινούν μία μάχη οκτώ έως και δώδεκα ωρών. Όταν επιστρέφουν, αισθάνονται την ανάγκη να καθαρίσουν το σπίτι, να μαγειρέψουν, να πλύνουν, να δείξουν την αγάπη τους προς τα παιδιά τους και να τα περιποιηθούν, ενώ παράλληλα πρέπει να είναι ευχάριστες στο σύντροφο τους. Οί γυναίκες ζητούν πολλά από τον εαυτό τους και για αυτό συχνά αισθάνονται ότι «γίνονται χίλια κομμάτια».

Στη δουλειά, οί γυναίκες είναι υποχρεωμένες να συμπεριφέρονται συμφωνά με τους παραδοσιακούς αντρικούς κανόνες. Όταν επιστρέφουν στο σπίτι, πρέπει να πατήσουν ένα κουμπί και να γίνουν θερμές, τρυφερές, γεμάτες θηλυκότητα, Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι οί γυναίκες παραπονιούνται ότι χρειάζονται κι εκείνες ένα σύζυγο να τις υποδέχεται με αγάπη και τρυφερότητα όταν γυρίζουν στο σπίτι.

Ακόμη και οί σύγχρονες μητέρες, που δεν εργάζονται έξω από το σπίτι, αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες σε σχέση με τις μητέρες τους που έμεναν κι εκείνες στο σπίτι για να μεγαλώσουν τα παιδιά. Κι αυτό γιατί οί περισσότερες φίλες τους δουλεύουν κι έτσι στερούνται τη συντροφιά και την υποστήριξη των άλλων γυναικών.

Στο παρελθόν οί γυναίκες ένιωθαν περήφανες όταν έλεγαν ότι ήταν μητέρες και σύζυγοι. Σήμερα αυτές οί γυναίκες αιθάνονται αμηχανία όταν τις ρωτούν «Τι δουλειά κάνετε;» Μη έχοντας πια την υποστήριξη των άλλων γυναικών, πρέπει να αντιμετωπίσουν μόνες τους το γεγονός ότι η προσφορά τους δεν αναγνωρίζεται πια όπως στο παρελθόν.

Και ενώ οί γυναίκες χρειάζονται σήμερα περισσότερη υποσήτριξη από ποτέ, οί άντρες χάνουν την τόνωση της αυτοπεποίθησης που παραδοσιακά τους προσέφεραν οί σύντροφοι

Γιατί οι άντρες είναι ανικανοποίητοι

Οί σύγχρονοι άντρες συχνά αισθάνονται εξαπατημένοι, ηττημένοι, μόνοι. Αισθάνονται ότι κανείς δεν τους καταλαβαίνει και δεν εκτιμά τις προσπάθειες τους. Όπως οί γυναίκες, έτσι κι εκείνοι πληρώνουν το τίμημα των δύο επαγγελματικών σταδιοδρομιών που απαιτεί ο γάμος.

Χρόνια πριν, όταν οί άντρες επέστρεφαν από τη δουλειά και έβρισκαν στο σπίτι τη γυναίκα τους που δε δούλευε , αυτή μπορούσε εύκολα να τους δείξει πόσο εκτιμούσε τις προσπάθειες και τις θυσίες τους. Επειδή οί ίδιες δεν ήταν πιεσμένες ήταν σε θέση να τους περιποιηθούν με μεγάλη χαρά, ζητώντας σχετικά λίγα σε αντάλλαγμα. Τώρα όμως ξαφνικά το σπίτι έπαψε να αποτελεί πηγή ανακούφισης για τους άντρες.

Πολλοί άντρες δουλεύουν εξίσου σκληρά ή ακόμη σκληρότερα από τους προγόνους τους κι όμως δεν καταφέρνουν να θρέψουν μόνοι τους την οικογένεια τους. Μη διαθέτοντας πια την αυτοπεποίθηση που θα τους προσέφερε το γεγονός ότι αποτελούν το μοναδικό προμηθευτή τροφής της οικογένειας, σε κάποιο βαθύ συναισθηματικό (και μερικές φορές ασυνείδητο) επίπεδο, αισθάνονται αποτυχημένοι όταν βλέπουν τις γυναίκες τους δυστυχισμένες ή ανικανοποίητες.

Ο κύριος στόχος των αντρών

'Οταν ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα, ο κύριος στόχος του είναι να την κάνει ευτυχισμένη . Μέχρι τώρα ο άντρας υπέμενε τον εχθρικό και ανταγωνιστικό κόσμο της δουλειάς, επειδή γνώριζε ότι η γυναίκα του εκτιμούσε τις προσπάθειες και τους αγώνες του. Με δυο λόγια, η ικανοποίηση της γυναίκας αποτελούσε την ανταμοιβή, που έκανε τη δουλειά του άντρα να αξίζει.

Σήμερα. επειδή η γυναίκα εργάζεται πολύ περισσότερο, είναι φυσικό να αισθάνεται συχνότερα ανικανοποίητη. Τώρα πια. στο τέλος της ημέρας, τόσο εκείνη, όσο και ο σύντροφος της αναζητούν την αγάπη και την εκτίμηση.

«Δουλεύω εξίσου σκληρά με εκείνον» λέει εκείνη στον εαυτό της. «Γιατί πρέπει εγώ μόνο να του δείχνω ότι εκτιμώ όσα κάνει;» Τώρα η εξάντληση την εμποδίζει να προσφέρει στον άντρα της τη συναισθηματική στήριξη που του αξίζει.

Για τον άντρα, η δυστυχία της γυναίκας του επιβεβαιώνει την αποτυχία του.

«Γιατί να προσπαθήσω περισσότερο;» αναρωτιέται. «Έτσι κι αλλιώς, δεν αναγνωρίζει όσα έχω κάνει μέχρι τώρα». Οί βλαβερές συνέπειες αυτής της σχετικά νέας νοοτροπίας έχουν υποτιμηθεί σε μεγάλο βαθμό και από τα δύο φύλα .

Όταν οί σύγχρονοι άντρες επιστρέφουν στο σπίτι, αντιμετωπίζουν τις περισσότερες φορές την ήττα και όχι τη νίκη. Η δυσαρέσκεια των συντρόφων τους σημαίνει γι' αυτούς ότι είναι αποτυχημένοι.

Τι κάνει τις γυναίκες ευτυχισμένες;

Χρόνια πριν, όταν οί γυναίκες ασχολούνταν αποκλειστικά με το σπιτικό τους, απολάμβαναν την υποστήριξη των άλλων γυναικών του περιβάλλοντος τους. Μπορούσαν να σταματήσουν για λίγο τη δουλειά τους και να χαλαρώσουν, συνομιλώντας με τις άλλες γυναίκες μέσα σε μια φιλική ατμόσφαιρα, μακριά από ανταγωνισμούς. Είχαν την πολυτέλεια τον απρογραμμάτιστου χρόνου, που τους επέτρεπε να ασχοληθούν με τη δημιουργία όμορφων πραγμάτων στο σπίτι τους. τον κήπο ή την κοινότητα μέσα στην οποία ζούσαν. Ενδιαφέρονταν για τους άλλους και οί άλλοι ενδιαφέρονταν για κείνες.

Η καθημερινή ρουτίνα καλλιεργούσε τη θηλυκή τους φύση και την αγάπη μέσα στην καρδιά τους. Οί σχέσεις τους, που ξεχείλιζαν από αγάπη και φροντίδα, έδιναν νόημα στην ύπαρξη τους και τις στήριζαν στις αναπόφευκτες κρίσεις της ζωής τους.

Κανείς δεν είχε την απαίτηση από τις γυναίκες να επωμισθούν το διπλό φορτίο της φροντίδας των σχέσεων και της συντήρησης της οικογένειας. Οί άντρες χαίρονταν να συντηρούν την οικογένεια - κάτι που μπορούσαν ακόμη να το καταφέρνουν - και άφηναν τις γυναίκες τους στις δικές τους ασχολίες, δημιουργώντας και διατηρώντας, με αυτόν τον τρόπο, σχέσεις αγάπης. Στον ανταγωνιστικό και ανδροκρατούμενο σύγχρονο κόσμο, η έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις απουσιάζει και για πρώτη φορά στην ιστορία, οί γυναίκες υποχρεώνονται να λειτουργήσουν χωρίς την υποστήριξη του φιλικού θηλυκού περιβάλλοντος.

Απομιμήσεις αντρών

Μια γυναίκα εξέφρασε τα συναισθήματα της με τον παρακάτω τρόπο: «Αισθάνομαι σαν απομίμηση άντρα. Η εργαζόμενη γυναίκα δεν έχει ένα επιτυχημένο γυναικείο πρότυπο για να ακολουθήσει. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς απαιτείται από τη γυναίκα να είναι δυνατή και θετική και ταυτόχρονα να κρατά τη θηλυκότητα της. Αισθάνομαι ότι χάνω την επαφή με τον εαυτό μου».

Όταν η γυναίκα υιοθετεί παραδοσιακούς αντρικούς ρόλους, είναι φανερό ότι πολύ δύσκολα θα διατηρήσει τη θηλυκότητα της. Το αυστηρά δομημένο πρόγραμμα εργασίας, η λήψη αποφάσεων με κριτήριο το τελικό αποτέλεσμα και όχι τα συναισθήματα των άλλων, η ανάθεση εντολών και η έλλειψη χρόνου για συζήτηση των ειλημμένων αποφάσεων, ο υπολογισμός στρατηγικών κινήσεων για προστασία από τυχόν επιθέσεις, η σύναψη συμμαχιών βάσει του κέρδους και όχι της φιλίας, η επένδυση χρόνου και ενέργεια; με στόχο το προσωπικό κέρδος και όχι προς όφελος των άλλων - όλα αυτά συμβάλλουν στην κατάπτωση της γυναικείας ψυχής.

Ο κόσμος της εργασίας δεν προάγει τη γυναικεία φύση και επηρεάζει με δραματικό τρόπο την ποιότητα των προσωπικών σχέσεων των γυναικών.

Οί γυναίκες στη δουλειά και στο σπίτι

Οί γυναίκες υποφέρουν από άγχος πολύ περισσότερο απ' ότι οί άντρες, γιατί οί απαιτήσεις της εξωτερικής εργασίας έχουν διπλασιάσει το φορτίο τους. Στη δουλειά οί γυναίκες προσφέρουν όσα και οί άντρες, αλλά όταν γυρίζουν στο σπίτι, ξυπνά το ένστικτο τους κι έτσι συνεχίζουν να προσφέρουν και εκεί.

Είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα να γυρίσει στο σπίτι, να ξεχάσει τα προβλήματα της ημέρας και να χαλαρώσει, όταν ο εσωτερικός της προγραμματισμός της λέει. «μαγείρεψε, καθάρισε κι άλλο, αγάπησε κι άλλο, μοιράσου κι άλλα , φρόντισε κι άλλο, δώσε κι άλλο, κάνε κι άλλα».

Στο γραφείο η γυναίκα δουλεύει, γιατί συνειδητοποιεί ότι είναι απαραίτητο για να επιβιώσει, ενώ στο σπίτι, δουλεύει επειδή την προτρέπει το ένστικτο της.

Σκεφθείτε το. Δουλειές που κάποτε γέμιζαν τη μέρα μιας νοικοκυράς , τώρα πρέπει να γίνουν μέσα σε λίγες ώρες. Καθώς όλα πρέπει να γίνουν σε συνδυασμό με την προσπάθεια συμβολής στη συντήρηση της οικογένειας, οί γυναίκες δεν μπορούν να διαθέσουν πια αρκετό χρόνο, ενέργεια και υποστήριξη για να ικανοποιήσουν τη βιολογική τους ανάγκη για ένα όμορφο, ειρηνικό σπιτικό και μια αρμονική και υγιή οικογένεια. Νιώθουν πελαγωμένες απ' όλα αυτά που πρέπει να κάνουν.

Ειτε αυτό το ένστικτο είναι καθαρά βιολογικό είτε πηγάζει από το πρότυπο των μητέρων τους, παραμένει μια πολύ δυνατή παρόρμηση. Πολλές φορές η πίεση αυτή αυξάνεται, όταν οί γυναίκες σκέφτονται να κάνουν παιδιά ή όταν ήδη έχουν παιδιά . Παρόλο που αυτά τα συναισθήματα και τα άγχη τα προκαλούν οί ίδιες οί γυναίκες στον εαυτό τους. βασίζονται στην σημερινή πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που οί μητέρες τους δεν είχαν αναγκαστεί να αντιμετωπίσουν τον καιρό που προσπαθούσαν να στήσουν το σπιτικό και την οικογένεια τους . Είναι λοιπόν εξίσου σημαντικό, οί γυναίκες να μάθουν νέους τρόπους για να αντιμετωπίζουν τα σημερινά δεδομένα και οί άντρες να μάθουν νέους τρόπους για να στηρίζουν τις γυναίκες τους.

Οι άντρες στο σπίτι και στη δουλειά

Στο παρελθόν οί άντρες άντεχαν τις πιέσεις του εξωτερικού κόσμου , επειδή γνώριζαν ότι θα επέστρεφαν στο σπίτι τους, στη γυναίκα τους που τους φρόντιζε και τους αγαπούσε. Κατά τη διάρκεια της μέρας εργάζονταν σκληρά, όταν όμως έφτανε το απόγευμα, χαλάρωναν και απολάμβαναν την αγάπη της συντρόφου τους. Δε χρειαζόταν να συνεχίσουν να δουλεύουν για να κερδίσουν την εύνοια της γυναίκας τους.

Όταν η γυναίκα σήμερα εκφράζει την κούραση της στο σύντροφο της, εκείνος αισθάνεται ότι η γυναίκα τον κατηγορεί για το ότι δεν προσφέρει αρκετά ή ότι τον διατάζει να κάνει περισσότερα. Κανένα από τα δύο αυτά μηνύματα δε συμβιβάζεται με τη φύση του, που του υπαγορεύει «Εντάξει, τώρα είσαι στο σπίτι. Χαλάρωσε και απόλαυσε την ανταμοιβή της προσπάθειας σου».

Για τους άντρες το σπίτι ήταν πάντα τόπος ξεκούρασης. Για τις γυναίκες ήταν πάντα το κέντρο των δραστηριοτήτων τους.

Για να πάρεις πρέπει να δώσεις

Οί άντρες είναι προγραμματισμένοι να τα δίνουν όλα στη δουλειά τους και όταν γυρίζουν στο σπίτι να παίρνουν. Σε μεγάλο βαθμό οί γυναίκες είναι προγραμματισμένες να δίνουν και να παίρνουν ταυτόχρονα . Τους αρέσει να δίνουν αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να ξαναγεμίζουν τις μπαταρίες τους. Όταν δίνουν χωρίς να παίρνουν , τείνουν να δίνουν ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα να καταλήγουν να αισθάνονται εξουθενωμένες, άδειες και προδομένες.

Είναι ευνόητο ότι οί γυναίκες που περνάνε τη μέρα τους σ' έναν ανταγωνιστικό , ανδροκρατούμενο εργασιακό χώρο, δε λαμβάνουν τη συναισθηματική υποστήριξη που θα τους προσέφερε ένα πιο γυναικείο περιβάλλον. Στη δουλειά τους οί γυναίκες προσφέρουν συνέχεια, χωρίς να βρίσκουν την ανάλογη αναγνώριση και υποστήριξη. Επιστρέφουν εξαντλημένες στο σπίτι, αλλά αντί να ξεκουραστούν, συνεχίζουν να προσφέρουν υπηρεσίες.

Αυτή είναι μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες... Όταν οί άντρες είναι κουρασμένοι, ξεχνούν τα προβλήματα τους και κάθονται να ξεκουραστούν. Αν η συντροφός τους δεν τους στηρίξει εκείνες τις στιγμές, τότε παύουν κι εκείνοι να προσφέρουν. Αν στη δουλειά τους δίνουν αλλά δεν παίρνουν, τότε όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους αισθάνονται ότι πρέπει να χαλαρώσουν και να πάρουν ή τουλάχιστον να αφιερώσουν λίγο χρόνο στον εαυτό τους...

Αντίθετα , όταν οί γυναίκες δεν απολαμβάνουν την υποστήριξη που τόσο χρειάζονται, αισθάνονται ότι οφείλουν να προσφέρουν περισσότερα και αρχίζουν να σκέφτονται και να στενοχωριούνται για όλα εκείνα τα προβλήματα που δεν μπορούν να λύσουν εκείνη τη στιγμή. Και όσο πιο καταβεβλημένες αισθάνονται, τόσο δυσκολότερο τους είναι να χαλαρώσουν και να παραμερίσουν τις αγγαρείες που δεν μπορούν να κάνουν.

Όταν οι γυναίκες είναι καταβεβλημένες, δυσκολεύονται να αποφασίσουν τι πραγματικά πρέπει να γίνει και τι μπορεί να περιμένει . Μερικές φορές τις επηρεάζουν οί προσδοκίες των μητέρων τους για το πώς θα έπρεπε να είναι ένα νοικοκυριό. Όσο περισσότερο αισθάνονται μόνες και κουρασμένες, τόσο αυτές οί σκέψεις ξυπνούν μέσα τους. Υποσυνείδητα προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις μιας άλλης εποχής, όταν η σύζυγος ήταν αποκλειστικά νοικοκυρά και διέθετε όλο το χρόνο και την ενέργεια της στο σπίτι , προλαβαίνοντας τα πάντα.

Ειδικά όταν μια νέα γυναίκα δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει κάποιον για να τη βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού, ενδέχεται να αισθάνεται ότι δεν προσφέρει αρκετά στο σπίτι της και στην οικογένεια της. Το ένστικτο της της λέει ότι πρέπει να κάνει περισσότερα, αν και στην πραγματικότητα δεν μπορεί να κάνει τα πάντα. Είναι δέσμια ενός ξεπερασμένου προγράμματος, που την αναγκάζει να κάνει μόνη της όλες τις δουλειές του σπιτιού.

Όπως η γυναίκα αισθάνεται ότι είναι δική της ευθύνη να κάνει τα πάντα στο σπίτι μόνη της, έτσι και ο άντρας είναι προγραμματισμένος από την κοινωνία μας να πιστεύει ότι οί δουλειές του σπιτιού είναι πράγματι αποκλειστική ευθύνη της γυναίκας. Όπως είναι δύσκολο για κείνη να χαλαρώσει και να ασχολείται λιγότερο με το σπίτι, είναι εξίσου δύσκολο για κείνον να βρει την ενέργεια για να τη βοηθήσει. Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση μεταξύ των δύο φύλων.

Ο εσωτερικός προγραμματιμός του άντρα του υπαγορεύει ότι η δουλειά του τελειώνει όταν γυρίζει στο σπίτι , ενώ ο προγραμματισμός της γυναίκας την σπρώχνει να προσφέρει περισσότερα.

Οί άντρες δεν είναι τεμπέληδες και οί γυναίκες δεν είναι υπηρέτριες

Για να κατανοήσουμε τα σχήματα συμπεριφοράς που «υπαγορεύουν» τους τρόπους αντιμετώπισης των υποχρεώσεων της οικογένειας, ας παρατηρήσουμε τη διαφορετική συμπεριφορά των αντρών και των γυναικών σε πρωτόγονες κοινωνίες. Οί γυναίκες έμοιαζαν να χαίρονται τη διαρκή προσφορά τους, που συνεχιζόταν ακόμα και το βράδυ. Η συνεχής προσφορά τους έδινε μεγάλη χαρά . Ακόμη και το σούρουπο οι γυναίκες μιλούσαν μεταξύ τους, μαγείρευαν, καθάριζαν και έπλεναν, ενώ ταυτόχρονα φρόντιζαν και τα παιδιά τους. Την ίδια ώρα, οί άντρες κάθονταν σ' έναν κύκλο χαλαρώνοντας από την κούραση της ημέρας, κοιτούσαν σιωπηλά τη φωτιά, τραγουδούσαν, έλεγαν αστεία και ιστορίες ή έπαιζαν παιχνίδια.

Η επιφανειακή παρατήρηση των γυναικών που συνέχιζαν να δουλεύουν αργά το απόγευμα και των αντρών που κάθονταν σιωπηλοί σε έναν κύκλο, θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι οί άντρες είναι τεμπέληδες και οί γυναίκες οί υπηρέτριες τους. Αλλά ένα πιο προσεκτικό βλέμμα θα διαπίστωνε ότι οί άντρες έδειχναν μεγάλο σεβασμό στις γυναίκες και ότι οί γυναίκες εκτιμούσαν πολύ τους άντρες τους. Οί άντρες υπηρετούσαν τις γυναίκες με το δικό τους τρόπο και οί γυναίκες τους έδειχναν την εκτίμηση τους υπηρετώντας τους συχνά επέστρεφαν στο σπίτι.

Οι γυναίκες χαίρονταν να προσφέρουν περισσότερα, γιατί ακόμη και μέσα στην ομάδα των γυναικών, η καθεμιά προσέφερε στις υπόλοιπες. Οί άντρες που κάθονταν στη φωτιά δεν ήταν τεμπέληδες. Απλά εκείνη την ώρα έρχονταν αντιμέτωποι με την ένταση της ημέρας και περνούσαν από ένα μεταβατικό του θα τους οδηγούσε πίσω στην οικογενειακή ζωή.

Για να κατανοήσετε την εικόνα αυτή, είναι απαραίτητο να θυμηθείτε ότι οι γυναίκες που δούλευαν το απόβραδο, το πρωί δεν έκαναν «αντρικές δουλειές». Όπως και οί μητέρες τους, προτιμούσαν τις «γυναικείες δουλειές» και δεν ήθελαν τις «αντρικές». Αντίστοιχα, οί άντρες προτιμούσαν τη δική τους δουλειά και δεν ήθελαν να ανακατευτούν με τις «γυναικείες δουλειές». Ήταν μια δίκαιη συμφωνία. Ο καθένας ήταν ευτυχισμένος με τα καθήκοντα του, Οί άντρες δε θεωρούνταν τεμπέληδες ούτε οί γυναίκες υπηρέτριες και όλοι τους απολάμβαναν αμοιβαίο σεβασμό και εκτίμηση.

Αντρικές και γυναικείες δουλειές

Ο καταμερισμός της εργασίας σε μια πρωτόγονη φυλή. αλλά ακόμη και στην εποχή των πατεράδων μας, ήταν πολύ σαφέστερα .καθορισμένος σε σύγκριση με τη σημερινή εποχή, Όταν οι άντρες έκαναν τις αντρικές δουλειές και οί γυναίκες τις γυναικείες, οί γυναίκες δεν είχαν την απαίτηση οί άντρες να εργάζονται και στο σπίτι. Γνώριζαν ότι η δουλειά τους έξω από το σπίτι ήταν άβολη, επικίνδυνη και απαιτητική. Όταν επέστρεφαν στο σπίτι, οί γυναίκες αναγνώριζαν τις προσπάθειες τους και κατανοούσαν την ανάγκη τους να ξεκουραστούν πριν ξαναγυρίσουν στο χώρο εργασίας τους. Οί γυναίκες χαίρονταν να στηρίζουν τους άντρες τους με αυτόν τον τρόπο. Όταν οί άντρες στις αρχαίες κοινωνίες έφευγαν για κυνήγι, οι γυναίκες κάθονταν με ευχαρίστηση στο σπίτι και φρόντιζαν τις οικογένειες και τους φίλους τους. Ήταν ευτυχισμένες με τις «γυναικείες ασχολίες» τους, αρκεί να μην ένιωθαν απομονωμένες από τον περίγυρο τους. Ήθελαν να αισθάνονται τη στήριξη των φίλων τους. Οί γυναίκες έμαθαν να βλέπουν τους άντρες σαν προμηθευτές τροφής και προστάτες, τίποτα περισσότερο. Αυτό τους έφτανε και δε ζητούσαν κάτι παραπάνω.

Οί γυναίκες υιοθέτησαν έναν πρακτικό τρόπο ζωής κάνοντας τα πάντα μέσα στο σπίτι, επειδή ποτέ δεν ήξεραν πότε θα επέστρεφαν οί άντρες τους από το κυνήγι. Αυτό το πέτυχαν στηρίζοντας η μία την άλλη. Στην εποχή μας αυτή η αλληλοστήριξη των γυναικών απουσιάζει, με αποτέλεσμα την πρόωρη κόπωση και απογοήτευση.

Γιατί οί γυναίκες εξαντλούνται

Σήμερα δε δουλεύουν μόνο οί άντρες έξω από το σπίτι, αλλά και οί γυναίκες. Οί σύγχρονες γυναίκες δε διαθέτουν το χρόνο, την ενέργεια ή την ευκαιρία να στηρίξουν η μία την άλλη, όπως έκαναν οί μητέρες τους. Οί σύγχρονες γυναίκες συνεχίζουν την προσφορά τους στον περίγυρο, αλλά επειδή τους λείπει η αλληλοστήριξη, συνήθως επιστρέφουν στο σπίτι εξαντλημένες.

Παράλληλα, όταν μια γυναίκα δε στηρίζει την επιβίωση της σε έναν άντρα, αλλά στον εαυτό της και στην εργασία της, περιορίζεται η τάση της να προσφέρει απλόχερα και ελεύθερα στους γύρω της. Αν μια γυναίκα δίνει με στόχο να βγάλει χρήματα , δεν μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη προσφορά. Αυτή η υπό όρους προσφορά την απομακρύνει ακόμη περισσότερο από τη θηλυκή της φύση...

Οί εργαζόμενες γυναίκες αναγκάζονται να επιδεικνύουν καθαρά αντρικά χαρακτηριστικά. Λεν μπορούν πια να εκφράσουν τη γυναικεία τους φύση μέσα από το μητρικό ρόλο, δουλεύοντας όλες μαζί με σχέσεις συνεργασίας και φροντίδας και ασχολούμενες με το σπιτικό τους. Αυτή η κλίση της ζυγαριάς προς την αντρική πλευρά πυροδοτεί την απογοήτευση και την κόπωση των γυναικών στο σύγχρονο κόσμο.

Οι γυναίκες σε παλαιότερες εποχές δεν ένιωθαν ότι «άδειαζαν οί μπαταρίες τους", επειδή το περιβάλλον της δουλειάς τους ήταν σε αρμονία με τη γυναικεία τους φύση. Αντίθετα, οί σημερινές γυναίκες δε βρίσκουν το ιδανικό αυτό πλαίσιο στους μοντέρνους χώρους εργασίας.

Μαθαίνοντας από την πείρα τον παρελθόντος

Η γυναίκα αισθανόταν ανέκαθεν περήφανη για το βιολογικό της ρόλο, καθώς η μητρότητα την μετέβαλε σε αντικείμενο σεβασμού και τιμής, θεωρούμενη ακόμη και ιερή. Μάλιστα σε μερικούς πολιτισμούς, πίστευαν ότι η γυναίκα βρίσκεται πιο κοντά στο Θεό απ' ότι ο άντρας, επειδή μόνο εκείνη είχε τη δύναμη να δημιουργεί ζωή. Οί κοινωνίες εκείνες τιμούσαν τη γυναίκα ως μητέρα, ενώ ο άντρας δεχόταν ευχαρίστως το ρόλο του πολεμιστή και ήταν πρόθυμος να διακινδυνεύσει τη ζωή του για να προστατέψει και να συντηρήσει τη μητέρα των παιδιών του.

Οί περισσότερες σύγχρονες μητέρες δεν έχουν την πολυτέλεια να είναι μητέρες πλήρους απασχόλησης. Ο συνδυασμός σπίτι — παιδιά — καριέρα δημιουργεί απαιτήσεις και καθήκοντα, που απαιτούν νέες ικανότητες, τις οποίες οί μητέρες μας δεν μπορούσαν να μας τις διδάξουν. Χωρίς όμως αυτές τις νέες πρακτικές, οί προσπάθειες συνδυασμού μητρότητας και καριέρας οδηγούνται σε άγνωστα νερά και δαιδαλώδη μονοπάτια. Οί σύγχρονες γυναίκες δικαιολογημένα αντιμετωπίζουν την προοπτική της μητρότητας με πολλούς ενδοιασμούς.

Δεν προτείνω βέβαια να γυρίσουμε πίσω το ρολόι και να ωθήσουμε τις γυναίκες να επιστρέψουν στην κουζίνα τους. Είναι όμως σημαντικό να καταλάβουμε όλοι , τι έχουμε χάσει. Καθώς αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο, πρέπει να διατηρούμε στη μνήμη μας τη σοφία του παρελθόντος και να τη χρησιμοποιούμε, όταν αυτό είναι δυνατό. Αυτή η αρχαία σοφία περιλαμβάνει ουσιώδη στοιχεία για την ευτυχία των αντρών και των γυναικών. Δεν πρέπει να αγνοούμε τις πανανθρώπινες αλήθειες, οί οποίες επί αιώνες εξασφάλιζαν την ολοκλήρωση και την ευτυχία των αντρών και των γυναικών.

Η κατανόηση τους θα μας βοηθήσει να χαράξουμε νέες πορείες, που θα βρίσκονται σε αρμονία με τα ένστικτα μας και θα μας επιτρέπουν να υλοποιούμε τα όνειρα μας.

Η υπερβολική προσφορά δεν είναι δυσλειτουργική

Η προσφορά των γυναικών γίνεται προβληματική, μόνο όταν οί γυναίκες δεν μπορούν να πάρουν με τη σειρά τους τη στήριξη που τους είναι απαραίτητη για να συνεχίσουν την προσφορά τους. Πολλά δημοφιλή βιβλία χαρακτηρίζουν τις γυναίκες που προσφέρουν πολλά στη σχέση ή στην οικογένεια τους «συν — εξαρτημένες» ή δυσλειτουργικές. Στην πραγματικότητα, αυτές οί γυναίκες απλώς ακολουθούν το υγιές γυναικείο ένστικτο της ελεύθερης, άνευ όρων προσφοράς.

Η φυσική τάση των γυναικών να προσφέρουν άνευ ορών γίνεται προβληματική, μονό όταν το επαγγελματικό ή οικογενειακό περιβάλλον δεν τους παρέχει την υποστήριξη που χρειάζονται.

Όσο περισσότερο ανταγωνιστικές, επιθετικές και φορτωμένες με υπευθυνότητες είναι στη δουλειά τους, τόσο περισσότερο δυσκολεύονται να επανασυνδεθούν με τη θηλυκή τους φύση όταν επιστρέφουν στο σπίτι. Έτσι, γίνεται πιο δύσκολο και για τις ίδιες να καταλάβουν τις ανάγκες τους. Αντίθετα από τους άντρες, οί οποίοι επιστρέφοντας στο σπίτι θα προσπαθήσουν να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες, οί γυναίκες θα συνεχίσουν να σκέφτονται τις ανάγκες των άλλων.

Όταν οί σύγχρονες γυναίκες επιστρέφουν στο σπίτι, δεν διαθέτουν την ενέργεια που είχαν οί μητέρες τους. Αντί να περιμένουν με χαρά και να απολαμβάνουν την επιστροφή στο σπίτι, καταπιάνονται αμέσως με τις δουλειές και δεν μπορούν να χαλαρώσουν. Αν και το ένστικτο τους τους λέει ότι πρέπει να κάνουν περισσότερα, δεν έχουν πια ενέργεια. Το αποτέλεσμα είναι ότι αισθάνονται εξουθενωμένες και δυσαρεστημένες από τη ζωή τους.

Η θεραπεία

Αν η εξουθενωμένη γυναίκα τύχει της κατάλληλης φροντίδας και αντιμετώπισης, σας διαβεβαιώνω ότι θα συνέλθει γρήγορα και όχι μόνο θα ξεκινήσει πάλι τις διάφορες δραστηριότητες της, αλλά και θα τις απολαμβάνει. Ο λόγος που οί γυναίκες αισθάνονται εξουθενωμένες είναι γιατί δεν επιτρέπουν στη θηλυκή τους πλευρά να εκφραστεί.

Όταν η γυναίκα καλλιεργεί τη θηλυκή της πλευρά, το κορμί της αρχίζει να λειτουργεί φυσιολογικά και η κούραση της εξαφανίζεται με μαγικό τρόπο.

Αυτό δε σημαίνει ότι οί σύγχρονες γυναίκες δε χρειάζονται βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού. Είναι σημαντικό για τους άντρες να καταλάβουν, ότι οί σύντροφοι τους χρειάζονται τη βοήθεια του. Όμως είναι εξίσου σημαντικό να καταλάβουν και οί γυναίκες, ότι μερικές φορές, νομίζουν ότι πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν κάποια πράγματα που είναι παράλογα, καθώς βασίζονται σε πρότυπα περασμένων γενεών, της εποχής που οί γυναίκες αφιέρωναν πολύ περισσότερο χρόνο στο σπίτι. Έτσι, δεν είναι δίκαιο να φορτώνουν το σύντροφο τους με τέτοιου είδους προβλήματα, όπως δεν είναι δίκαιο ο σύντροφος τους να αγνοεί τη δικαιολογημένη ανάγκη τους για μεγαλύτερη στήριξη και βοήθεια.

Αν και η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι διαφορετική για κάθε περίπτωση, η δυνατότητα του ζευγαριού να δίνει λύσεις σε τέτοιου είδους συγκρούσεις, πρέπει πάντοτε να βασίζεται στην αμοιβαία κατανόηση, την υπομονή και τη συμπάθεια.

Τι πραγματικά θέλουν οί άντρες

Στο παρελθόν, οί γυναίκες ικανοποιούνταν από τα κατορθώματα των αντρών τους έξω από το σπίτι. Οί άντρες, όταν τελείωναν τη δουλειά τους, επέστρεφαν στο σπίτι για να θρέψουν τους καρπούς του μόχθου τους στο χαμόγελο της συντρόφου τους και στην αγάπη που φώλιαζε στην καρδιά της. Στην εποχή μας, όταν οί άντρες επιστρέφουν στο σπίτι , βρίσκουν τις γυναίκες τους όχι μόνο κουρασμένες, αλλά και γεμάτες απαιτήσεις. Μπορεί η αγάπη να κρύβεται στην καρδιά τους, αλλά εκείνοι δεν τη βλέπουν.

Οί άντρες γνωρίζουν ότι εργάζονται το ίδιο σκληρά με τους προγόνους τους και βαθιά μέσα τους προσδοκούν ότι οί γυναίκες τους θα αναγνωρίσουν και θα εκτιμήσουν τις προσπάθειες τους. Όταν εκείνες δε φαίνεται να χαίρονται που τους βλέπουν, τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται σοβαρά. Η επιθυμία να τις ευχαριστήσουν, να τις προστατέψουν και να τις εξασφαλίσουν αρχίζει να εξασθενίζει, ώσπου στο τέλος εξαφανίζεται εντελώς.

Οί άντρες γενικά, δε συνειδητοποιούν τι ακριβώς συμβαίνει μέσα τους, γιατί τους απασχολεί περισσότερο η προσπάθεια να κάνουν τις γυναίκες τους ευτυχισμένες. Όσο περισσότερο οί γυναίκες εκδηλώνουν στη συμπεριφορά τους τη δυστυχία που αισθάνονται, κάτι μέσα στους άντρες νεκρώνεται και σβήνει. Γιατί για έναν άντρα, όταν η σκληρή του δουλειά φαίνεται να μην έχει κανένα αποτέλεσμα, η ζωή του και η σχέση του χάνουν όλη τη μαγεία και το νόημα τους.
Να θυμάστε ότι αυτό που επιθυμούν οί άντρες είναι να κάνουν ευτυχισμένες τις συντρόφους τους. Όταν αγαπούν μια γυναίκα, ο βασικός τους στόχος είναι η ικανοποίηση της. Η ευτυχία της συντρόφου τους είναι η απόδειξη ότι τους αγαπά. Οι θερμές της αντιδράσεις είναι σαν ένας καθρέφτης που αντανακλά μια φωτεινή εικόνα.

Όταν η γυναίκα αισθάνεται δυστυχισμένη, ο άντρας νιώθει αποτυχημένος και μπορεί τελικά να παραιτηθεί από την προσπάθεια του να την ικανοποιήσει.

Κατανοώντας τις διαφορές μας

Η κατανόηση του τι πραγματικά θέλουν οί άνδρες δεν οδηγεί κατ' ανάγκη στο συμπέρασμα, ότι οί γυναίκες αδιαφορούν για την ευτυχία των συντρόφων τους. Ασφαλώς όταν μια γυναίκα αγαπά τον σύντροφο της, θέλει να είναι ευτυχισμένος. Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα:

Ο άντρας μπορεί να πιέζεται πολύ στη δουλειά του. αλλά εάν η σύντροφος του είναι ευτυχισμένη, εκείνος αισθάνεται ολοκληρωμένος. Όταν διαισθάνεται ότι εκείνη αναγνωρίζει τις προσπάθειες του, το άγχος του περιορίζεται. Η ευτυχία της κυλά επάνω του σαν το νερό, που παρασύρει και ξεπλένει όλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα της ημέρας.

Όταν όμως μια εξουθενωμένη γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι και συναντά έναν ευτυχισμένο άντρα, αυτό δεν τη βοηθά καθόλου. Είναι σημαντικό το ότι εκείνος εκτιμά την σκληρή δουλειά της και τη βοήθεια που προσφέρει στην οικογένεια, αλλά αυτό δε μειώνει στο ελάχιστο τις ανησυχίες της. Όπως έχουμε πει, χρειάζεται να επικοινωνήσει μαζί του και να αισθανθεί ότι ο σύντροφος της τη στηρίζει, για να μπορέσει να του προσφέρει την εκτίμηση και αναγνώριση των προσπαθειών του.

Οί άντρες έχουν ανάγκη την εκτίμηση και την αναγνώριση της συντρόφου τους, επειδή έτσι συντηρείται η αντρική πλευρά τους. Οί γυναίκες χρειάζονται την επικοινωνία με το σύντροφο τους, γιατί έτσι τρέφεται η θηλυκή τους πλευρά.

Εάν κατανοήσουμε ότι οί άντρες επιδιώκουν την αναγνώριση και οί γυναίκες την επικοινωνία. έχουμε θέσει τις βάσεις για μια σχέση που θα ικανοποιεί και τους δυο.

Ακόμη κι αν εφαρμόσετε μόνο αυτό, οί σχέσεις σας θα αλλάξουν για πάντα.

Ο λόγος που αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα στις σχέσεις μας με το άλλο φύλο σήμερα, είναι επειδή ο ένας μας δεν καταλαβαίνει τον άλλον. Οί μεν άντρες δεν καταλαβαίνουν τι χρειάζονται οί γυναίκες ώστε να είναι ευτυχισμένες, οί δε γυναίκες δεν ξέρουν να εκφράζουν τις ανάγκες τους με τρόπο κατανοητό στους άντρες. Οί παλιοί κανόνες των ανθρώπινων σχέσεων όχι μόνο δεν ισχύουν πλέον, αλλά συχνά αποδεικνύονται και αντιπαραγωγικοί. Κατανοώντας τα άγχη και τις ανάγκες των σύγχρονων αντρών και γυναικών θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε σχέση αγάπης και αλληλοστήριξης με το άλλο φύλο.

Οί σχέσεις των δύο φύλων επί αιώνες υπαγορεύονταν από την αρχή ότι οί άντρες είναι προμηθευτές της τροφής και προστάτες, ενώ οί γυναίκες πρέπει να είναι ευχάριστες και βολικές. Αν αυτή η αρχή εφαρμοσθεί στη σύγχρονη ζωή, θα αποτελέσει αιτία προβλημάτων, παρά λύση. Όταν οί σύγχρονοι άντρες επικεντρώνουν τις προσπάθειες τους στο να γίνουν καλύτεροι κουβαλητές και προστάτες, το μόνο που κατορθώνουν είναι να εξαντλούνται δουλεύοντας ολοένα και περισσότερο και επιπλέον να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στη σύντροφο τους.

Ας δούμε ένα χαριτωμένο παράδειγμα, που δείχνει την αλλαγή των καιρών. Όταν οί άντρες ήταν κυνηγοί, ήταν πολύ ευκολότερο να έχουν καλές σχέσεις με τις συντρόφους τους. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα αν αργούσαν να γυρίσουν στο σπίτι. Το μόνο που είχε σημασία ήταν το ότι γύριζαν ζωντανοί - αυτό αρκούσε για να κάνει τις γυναίκες τους ευτυχισμένες.

Την παλιά εποχή, όσο περισσότερες ώρες και όσο σκληρότερα δούλευαν οί άντρες, τόσο περισσότερο είχαν οί γυναίκες την αίσθηση ότι ο σύντροφος τους ενδιαφέρεται για εκείνες και τις φροντίζει. Σήμερα, όταν οί άντρες αργούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, πέφτουν στη δυσμένεια των γυναικών τους που θεωρούν ότι αυτό αποτελεί σημάδι αδιαφορίας. Για τους πατεράδες μας τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα στις σχέσεις τους. Όχι μόνο δε διέτρεχαν τον κίνδυνο της απόρριψης, αλλά ούτε καν χρειαζόταν να τηλεφωνήσουν στο σπίτι για να πουν ότι θ' αργήσουν!

Από την άλλη πλευρά, οί γυναίκες δέχονταν να είναι ευχάριστες και να φροντίζουν τις ανάγκες του συντρόφου τους όταν επέστρεφε στο σπίτι, επειδή συνήθως ήταν πολύ κουρασμένος και πήγαινε κατευθείαν για ύπνο. Τώρα όμως που οί άντρες περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι, οί γυναίκες αισθάνονται ότι δίνουν περισσότερα απ'όσα παίρνουν. Από αυτή την άποψη, όσο και αν φαίνεται αστείο, οί μητέρες μας αντιμετώπιζαν πολύ πιο εύκολα το να λείπουν οί άντρες τους για μεγάλα διαστήματα από το σπίτι.

Ωστόσο, όταν οί σύγχρονες γυναίκες προσπαθούν να είναι πιο ευχάριστες και να φροντίζουν τον σύντροφο τους, καταλήγουν να αισθάνονται μάρτυρες που θυσιάζουν τις προσωπικές τους ανάγκες για να εξασφαλίσουν την αρμονία μέσα στη σχέση. Για τις σημερινές γυναίκες, η επιμονή σ' αυτές τις παλιές πρακτικές, είναι σαν να βάζουν μια ωρολογιακή βόμβα στη σχέση τους. Σταδιακά, φορτίζονται ολοένα και περισσότερο και τελικά εκρήγνυνται, ενώ ταυτόχρονα αισθάνονται πικραμένες και αβοήθητες. Αν και αγαπούν το σύντροφο τους, τους είναι πολύ δύσκολο να είναι στοργικές. Οί άντρες πάλι, βλέποντας ότι η σύντροφος τους δεν είναι ευτυχισμένη, νομίζουν ότι έχουν αποτύχει στη συντήρηση της οικογένειας και με τον καιρό απομακρύνονται εντελώς.

Το μόνο αντίδοτο στην απελπισία και το διαζύγιο είναι η εφαρμογή των νέων τρόπων συμπεριφοράς στις σχέσεις, που βασίζονται στους νέους ρόλους των δύο φύλων.

Οί γονείς μας δε μας προετοίμασαν γι' αυτή την κατάσταση

Αν μια γυναίκα εξακολουθήσει να είναι ευχάριστη και υπάκουη σύντροφος σύμφωνα με τον παλιό ρόλο της γυναίκας ο άντρας της ποτέ δε θα καταλάβει ότι χρειάζεται ένα διαφορετικό τρόπο στήριξης. Ο άντρας συνήθως δεν καταλαβαίνει τις ανάγκες της γυναίκας στο συναισθηματικό επίπεδο. Είναι πολύ απασχολημένος με το να γίνεται ολοένα και καλύτερος στη συντήρηση της οικογένειας του. Όταν μια γυναίκα παραπονιέται, ο άντρας θεωρεί απλώς ότι απαιτεί περισσότερα πράγματα, που σημαίνει ότι δεν της προσφέρει αρκετά. Μη γνωρίζοντας πώς να αντιδράσει, απλώς θα απομακρυνθεί. Νιώθοντας ότι η σύντροφος του δεν εκτιμά αυτά που κάνει, ο άντρας που ακολουθεί τον παλιό τρόπο συμπεριφοράς, αντιδρά συνήθως προσφέροντας όλο και λιγότερα στη σχέση. Αναρωτιέται γιατί να αγωνιστεί να δώσει περισσότερα, αν αυτό που έχει ήδη προσφέρει δε θεωρείται αρκετό.

Είναι απαραίτητο για τις γυναίκες να διδαχθούν νέους τρόπους συμπεριφοράς
στις σχέσεις τους, ώστε να καταφέρουν να αποκτήσουν αυτό που θέλουν από τους άντρες.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που τόσες γυναίκες αισθάνονται απογοητευμένες από τους άντρες.

Στις προηγούμενες γενιές οί γυναίκες μπορούσαν να είναι ευχάριστες, υπάκουες και καθόλου απαιτητικές, επειδή οί άντρες ήταν καλά εκπαιδευμένοι και ήξεραν ακριβώς ποιος ήταν ο ρόλος τους. Οί γυναίκες δε χρειάζονταν να ζητήσουν βοήθεια ή να εκπαιδευθούν στο πώς θα εκφράζουν τις επιθυμίες τους στους άντρες, αφού αυτοί γνώριζαν το ρόλο τους, όπως με σαφήνεια τους τον περιέγραψαν οί πατεράδες τους και η κουλτούρα τους. Δεν ήταν απαραίτητο να δίνουν οί γυναίκες οδηγίες στο σύντροφο τους. Αντίθετα, προσπαθούσαν να του δείξουν ότι εκτιμούν τις προσπάθειες του και τον συγχωρούν για τα λάθη του.

Κάνετε λιγότερα, αλλά προσφέρετε μεγαλύτερη υποστήριξη

Όταν η γυναίκα μοιράζεται τις καθημερινές της απογοητεύσεις, ο άντρας νομίζει ότι του ζητάει να της λύσει όλα της τα προβλήματα. Για τους άντρες η σκέψη ότι πρέπει να κάνουν περισσότερα, πολλές φορές σημαίνει ότι τους καταλογίζουν ότι δεν κάνουν ήδη αρκετά. Αν αισθανθούν ότι οί γυναίκες τους δεν αναγνωρίζουν τις προσπάθειες τους, δυσκολεύονται να βρουν τη διάθεση και την ενέργεια για να κάνουν περισσότερα.

Όταν ο άνδρας καταλάβει ότι η σύντροφος του δεν απαιτεί από εκείνον να της λύσει τα προβλήματα της ή να κάνει περισσότερες δουλειές στο σπίτι, αλλά ότι θέλει κυρίως να την ακούει με προσοχή και να τη στηρίζει συναισθηματικά, τότε θα μπορέσει να χαλαρώσει και να την ακούσει πραγματικά.

Όταν μια γυναίκα στείλει στο σύντροφο της το μήνυμα ότι μπορεί να κάνει λιγότερα και να τη στηρίζει περισσότερο με το να την ακούει, εκείνος, αργά αλλά σταθερά, θα αρχίσει να νιώθει πιο ενεργητικός και δραστήριος και θα αρχίσει αυτομάτως να προσφέρεται να τη βοηθήσει. Αν ένας άντρας κατανοήσει πραγματικά ένα πρόβλημα, μια εσωτερική ενέργεια αναδύεται και τον κινητοποιεί, οδηγώντας τον στη λύση του προβλήματος. Αν όμως του πούνε ότι το πρόβλημα είναι αυτός ο ίδιος και ότι πρέπει να κάνει ακόμα περισσότερα, αισθάνεται χωρίς ενέργεια και απρόθυμος να βοηθήσει.

Ενώ οί γυναίκες θέλουν από τους άντρες να κάνουν περισσότερα, οί άντρες θέλουν να αισθάνονται ότι κάνουν ήδη αρκετά. Ο πιο επιτυχημένος δρόμος για μια σωστή σχέση είναι η καλή επικοινωνία μεταξύ των δύο συντρόφων. Μόλις λοιπόν οί άντρες αισθανθούν ότι η σύντροφος τους εκτιμά επειδή της δείχνουν κατανόηση και συμπάθεια, τότε, ως δια μαγείας, θα αρχίσουν να προσφέρουν περισσότερα.

Οί γυναίκες για να πάρουν από τους συντρόφους τους αυτά που επιθυμούν, πρέπει να μάθουν να εκφράζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, χωρίς να φαίνεται ότι τους κατηγορούν ή ότι προβάλλουν παράλογες απαιτηθείς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οί γυναίκες αισθάνονται ευτυχισμένες δίπλα σε άντρες που κάνουν μεν λιγότερα, αλλά τις στηρίζουν με άλλους τρόπους, συμφωνά με τους νέους τρόπους συμπεριφοράς που είναι απείρως αποτελεσματικότεροι. Αν οί άντρες συνειδητοποιήσουν αυτή την αλήθεια, θα έχουν ένα επιπλέον κίνητρο για να αλλάξουν τρόπο συμπεριφοράς.

Μέρος της απογοήτευσης που συχνά βιώνουν οί άντρες οφείλεται στη λανθασμένη ιδέα τους ότι πρέπει να ικανοποιήσουν όλες ανεξαιρέτως τις ανάγκες της συντρόφου τους. Δε συνειδητοποιούν ότι προσφέροντας λίγη βοήθεια, όσο μικρή και αν είναι, στις δουλειές του σπιτιού, σε συνδυασμό με καλύτερη επικοινωνία, η γυναίκα τους θα γίνει πολύ πιο ευτυχισμένη.

Καθώς οί δύο σύντροφοι θα δίνουν και θα παίρνουν τη στήριξη που χρειάζονται, θα αρχίσουν πλέον να προσφέρουν και να βοηθούν ο ένας τον άλλον με ευχαρίστηση: Εκείνος θα καλύπτει όλο και περισσότερο τις ανάγκες της κι εκείνη θα του δίνει όλο και περισσότερο αυτό που πραγματικά χρειάζεται.

Σήμερα οί ρόλοι των δύο φύλων δεν είναι πλέον τόσο αυστηρά οριοθετημένοι και οδεύουν προς την ολότητα. Στα πλαίσια των νέων τους ρόλων, οί άντρες θα προσφέρουν στις γυναίκες αυτό που χρειάζονται περισσότερο και οί γυναίκες θα δίνουν στους άντρες αυτό που πραγματικά θέλουν.

Πριν από τον έλεγχο των γεννήσεων

Για να ανακαλύψουμε πώς διαμορφώθηκαν οί ρόλοι των δύο φύλων, ας επιστρέψουμε για λίγο στον κόσμο του άντρα προμηθευτή της τροφής και της γυναίκας που φροντίζει το σπίτι. Η θρησκεία και οί κοινωνικές συμβάσεις ενθάρρυναν τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, καθορίζοντας διαφορετικούς ρόλους για τους άντρες και τις γυναίκες. «Αντρικές δουλειές», όπως έχουμε πει, ήταν η παροχή αγαθών, η προστασία και η βασική ευθύνη για την οικογένεια και την κοινότητα, ενώ «γυναικείες δουλειές» ήταν γενικά η ανατροφή των παιδιών, το νοικοκυριό και η φροντίδα της οικογένειας. Αυτή η διάκριση των ρόλων των δύο φύλων επικράτησε για χιλιάδες χρόνια, έως την εποχή των γονιών μας.

Η ζωή των κυνηγών ήταν όλο κινδύνους και το μόνο που επεδίωκαν ήταν να προστατέψουν το σπίτι τους και να επιστρέψουν με ένα θήραμα. Και η ζωή των οικογενειών τους βασιζόταν στην ικανότητα τους, τη διεκδικητικότητα, την επιθετικότητα και την επιδεξιότητα που διέθεταν. Οι άντρες προσαρμόστηκαν σ' αυτές τις απαιτήσεις προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις πιέσεις του ρόλου που είχαν αναλάβει.

Η ζωή των γυναικών ήταν μια σειρά πολύ συγκεκριμένων και επαναλαμβανόμενων ενεργειών με στόχο την ανατροφή και τη στήριξη των παιδιών τους, της οικογένειας τους και της κοινότητας. Η ζωή της οικογένειας τους βασιζόταν στην ικανότητα τους να επικοινωνούν, να διαπραγματεύονται, να προσαρμόζονται και να συνεργάζονται. Οί γυναίκες προσαρμόστηκαν κι αυτές στις διάφορες απαίτησης, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις πιέσεις του δικού τους ρόλου.

Ο παραδοσιακός ρόλος των αντρών ήταν η προστασία, η παροχή αγαθών και η ευθύνη για την οικογένεια και την κοινότητα, ενώ ο παραδοσιακός ρόλος των γυναικών ήταν η φροντίδα, το νοικοκυριό και η προσφορά βοήθειας και συναισθηματικής στήριξης.

Σήμερα, οί διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους δύο ρόλους ξεθωριάζουν. Οί άντρες έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή στην ανατροφή των παιδιών τους και απολαμβάνουν τις σχέσεις τους μέσα στο σπίτι, ενώ οί γυναίκες αναπτύσσουν την ανταγωνιστικότητα που είναι απαραίτητη στο αντρικό πεδίο δραστηριοτήτων. Αυτές οί μεταβολές στους ρόλους των δύο φύλων αποτελούν πηγή ικανοποίησης και ελευθερίας, αλλά και πηγή άγχους και προβλημάτων. Αν κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο οί πρόγονοι μας αντιμετώπιζαν αυτά τα προβλήματα και ιδιαίτερα το άγχος, θα είμαστε σε θέση να στηρίξουμε καλύτερα ο ένας τον άλλο σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο των μεγάλων αλλαγών.

Πώς τα κατάφερναν οί προγονοί μας

Ο εγκέφαλος και το ανθρώπινο σώμα έχουν εξελιχθεί δια μέσου των αιώνων με τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες των παραδοσιακών ρόλων του άντρα και της γυναίκας. Αν και ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει ξεπεράσει τους παραδοσιακούς ρόλους των δύο φύλων, οί νέοι τρόποι αντιμετώπισης του άγχους δεν έχουν ακόμα καταγραφεί στον εγκέφαλο μας.

Στις γυναίκες ο κύριος μηχανισμός αντιμετώπισης των προβλημάτων είναι η καλή επικοινωνία. Για τις γυναίκες — μητέρες των παλαιότερων εποχών, η φαινομενικά άσκοπη κουβεντούλα, παράλληλα με την ανταλλαγή συναισθηματικής στήριξης, εξασφάλιζε την ηρεμία και την ασφάλεια που είχαν ανάγκη. Εκείνες τις εποχές, οί γυναίκες με παιδιά ήταν πολύ πιο ευάλωτες και συχνά εξαρτιόνταν από την καλή θέληση των υπολοίπων. Πριν καθιερωθούν οί παροχές πρόνοιας, τα νομικά δικαιώματα και η ισότητα στην εκπαίδευση, οί γυναίκες έπρεπε να στηρίζονται στους γύρω τους για να εξασφαλίζουν την επιβίωση τους. Αν οί άντρες τους τις εγκατέλειπαν ή πέθαιναν, οί γυναίκες έπρεπε να στηριχθούν στην οικογένεια τους ή στην κοινότητα για να τις φροντίσει. Γι' αυτόν το λόγο, διατηρούσαν στενές σχέσεις με τον περίγυρο τους. Η κουβέντα ήταν ένα μέσον για να συνδέονται περισσότερο με το περιβάλλον τους και κατά συνέπεια, να αισθάνονται ασφαλείς. Όταν λοιπόν, στην εποχή μας, μια σύγχρονη γυναίκα είναι αναστατωμένη και αρχίζει να μιλά, αυτόματα ξυπνά μέσα της το πανάρχαιο εκείνο αίσθημα της ασφάλειας.

Σε παλαιότερες εποχές, οί γυναίκες μοιράζονταν τα προβλήματα τους όχι τόσο για να βρουν λύσεις, όσο για να νιώσουν ότι κάποιος τις στηρίζει και τους συμπαραστέκεται, η επίλυση των προβλημάτων ήταν δευτερεύουσα μπροστά στο αίσθημα της συνεργασίας και της συντροφικότητας.

Οί γυναίκες στήριζαν η μια την άλλη χωρίς όρους, χωρίς να τους το ζητήσουν και χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα. Αυτή η αίσθηση της συνεργασίας ισχυροποιούσε τους δεσμούς μέσα στην κοινότητα και εξασφάλιζε την προστασία και την επιβίωση των γυναικών και των παιδιών τους σι περίπτωση χηρείας.

Η συζήτηση και κοινοποίηση των προβλημάτων, των συναισθημάτων και των επιθυμιών, έγινε τελικά ένα γυναικείο τελετουργικό που εξασφάλιζε τη σύνδεση με την κοινότητα και ήταν μια έκφραση πίστης προς αυτήν. Σήμερα, οί γυναίκες που πηγαίνουν στο σύμβουλο οικογενειακών σχέσεων , στον ψυχολόγο ή ψυχίατρο αναζητούν την ίδια στήριξη. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι οί περισσότεροι σύμβουλοι και θεραπευτές έχουν εκπαιδευτεί να επικεντρώνονται περισσότερο στην προσεκτική ακρόαση των προβλημάτων του πελάτη τους, παρά στην επίλυση τους. Αυτή η διαδικασία λοιπόν, βοηθά εκπληκτικά πολύ τις γυναίκες που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά τους άγχη.

Καθώς μιλούν και νιώθουν ότι κάποιος τις ακούει με προσοχή, οί γυναίκες που κάνουν θεραπεία αισθάνονται ότι η ανάγκη τους για φροντίδα και στοργή ικανοποιείται και έτσι τα προβλήματα τους φαίνονται λιγότερο αβάσταχτα. Όταν καταφέρουν να χαλαρώσουν και να δουν πιο ανάλαφρα τα πράγματα, τότε είναι πλέον σε θέση να τα αντιμετωπίσουν με ρεαλισμό και λογική.

Όταν οί άντρες δίνουν συμβουλές

Οί άντρες δεν μπορούν να καταλάβουν αυτή την διαδικασία και αντίθετα από τους θεραπευτές, δε γνωρίζουν πώς να στηρίξουν συναισθηματικά τη σύντροφο τους. Όταν οί γυναίκες μιλούν για τα συναισθήματα τους, οί άντρες νομίζουν ότι ζητούν τη δική τους βοήθεια για να λύσουν τα προβλήματα τους και σπεύδουν ενστικτωδώς να τους προσφέρουν βοήθεια ή συμβουλές.

Πάρτε για παράδειγμα, έναν πυροσβέστη. Όταν δεχθεί μια κλήση, πρέπει να εντοπίσει το συντομότερο τον τόπο και το μέγεθος της πυρκαγιάς και μετά να κάνει κάτι για να τη σβήσει. Δεν είναι μέρος της δουλειάς του να κάνει πολλές ερωτήσεις ή να δείξει συμπάθεια στα θύματα.

Φανταστείτε τώρα αυτή τη σκηνή. Ο πυροσβέστης μας δέχεται ένα τηλεφώνημα και απαντά, «Ώστε έχετε πιάσει φωτιά. Φρίκη! Πώς αισθάνεστε; Αλήθεια; Έχετε ξαναβρεθεί σε πυρκαγιά; Ναι, πράγματι είναι αποπνικτικά. Εγώ έχω βρεθεί σε πολλές πυρκαγιές. Λυπάμαι που αισθάνεστε τόσο άσχημα. Είστε ολομόναχος ;...» Είναι φανερό ότι τέτοιου είδους «συμπάθεια» είναι εντελώς άχρηστη για την περίσταση.

Αυτό το απλό αλλά αντιπροσωπευτικό παράδειγμα δείχνει γιατί οί άντρες δεν μπορούν να ακούν τις γυναίκες χωρίς να τους προσφέρουν λύσεις. Είναι πραγματικά μια μεγάλη αλλαγή για τους άντρες να μάθουν να ακούν χωρίς να προσπαθούν να σβήσουν αμέσως τη φωτιά.

Όταν ένας άντρας δείχνει ανυπομονησία ακούγοντας τη σύντροφο του, αυτό δε συμβαίνει επειδή δε νοιάζεται για κείνη. Συμβαίνει γιατί κάθε κύτταρο του σώματος του φωνάζει: Αν έχει πιάσει κάπου φωτιά, πάμε γρήγορα να τη σβήσουμε. Αν διαπιστώσει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, θέλει να περάσει αμέσως στη δράση και θεωρεί τις συζητήσεις χάσιμο πολύτιμου χρόνου.

Οί σύγχρονοι άντρες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οί γυναίκες χρειάζονται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, να τους δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουν για τα συναισθήματα τους, χωρίς απαραίτητα να επικεντρωθούν στην επίλυση των αντίστοιχων προβλημάτων. Αν τους δείξουν κατανόηση, συμπάθεια και συμπαράσταση, η θηλυκή πλευρά των γυναικών θα έχει στηριχθεί και θα μπορέσει από μόνη της να αποτινάξει την αίσθηση ότι έχει υπερφορτισθεί.

Στην πράξη, αν ο άντρας απλώς και μόνο καθίσει και ακούσει τη γυναίκα, θα την κάνει να ξεχάσει τα προβλήματα της και να θυμηθεί πόσο υπέροχος τύπος είναι.

Όταν οί γυναίκες είναι δυστυχισμένες και μιλούν για προβλήματα, οί άντρες πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι δεν είναι εκείνοι υπεύθυνοι για τη συναισθηματική σύγχυση των συντρόφων τους, αλλά η σύγχρονη κοινωνία, που απαιτεί από αυτές να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις δύο ρόλων ταυτόχρονα: της εργαζόμενης και της νοικοκυράς. Αν ο άντρας θυμάται πάντα, ότι δεν αποτελεί τη μοναδική πηγή απογοητεύσεων για τη σύντροφο του, δε θα νιώθει κάθε φορά ότι κατηγορείται για τη δική της δυστυχία. Κι αυτή η συνειδητοποίηση θα τον βοηθήσει να της συμπαρασταθεί και να πάψει να κρατάει αμυντική στάση.

Πώς αντιμετωπίζουν οί άντρες τις δυσκολίες

Οί άντρες συνήθως αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με διαφορετικό τρόπο. Προσπαθούν για παράδειγμα να εκτονωθούν οδηγώντας το αυτοκίνητο τους, χτυπώντας μια μπάλα του τένις, παίζοντας γκολφ, ή κάτι άλλο παρόμοιο. Μέσα από αυτές τις απλές δραστηριότητες οί άντρες τακτοποιούν τις σκέψεις τους, ξεκαθαρίζουν τις αξίες και τις προτεραιότητες τους και αναπτύσσουν ένα σχέδιο δράσης. Κι αυτό τους δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας.

Θυμηθείτε ότι η επιβίωση του κυνηγού βασίζεται στην αθόρυβη κίνηση και στο ξαφνικό χτύπημα. Με το κυνήγι - ή με την ικανότητα του να λύνει τα προβλήματα - ο άντρας εξασφαλίζει την επιβίωση της οικογένειας του. Αυτός ο αρχέγονος κυνηγός είναι που ξυπνά μέσα στους σύγχρονους άντρες και τους κάνει να νιώθουν σιγουριά, όταν, για παράδειγμα, ευστοχήσουν στο μπάσκετ.

Όταν οί άντρες διοχετεύουν σε πράξεις τα συναισθήματα τους, αισθάνονται ότι ελέγχουν την κατάσταση. Βαδίζοντας πάνω κάτω, όταν είναι απογοητευμένοι, ανακουφίζονται, όπως ακριβώς ανακουφίζονται και οί γυναίκες όταν μιλούν. Αν οί άντρες και οί γυναίκες καταλάβουν αυτή τη βασική διαφορά, θα μπορέσουν να στηρίξουν πιο αποτελεσματικά ο ένας τον άλλον.

Γιατί οί άντρες δεν καταλαβαίνουν τις γυναίκες

Όταν οί άντρες λύσουν ένα πρόβλημα, νιώθουν ανακουφισμένοι και ευτυχισμένοι. Έτσι όταν οί γυναίκες συζητούν για τα προβλήματα τους, οί άντρες πιστεύουν ότι θα τις κάνουν να νιώσουν καλύτερα αν τους προτείνουν λύσεις και όχι αν καθίσουν και κουβεντιάσουν μαζί τους.

Καθώς οί άντρες δεν έχουν μάθει να κάθονται υπομονετικά και να ακούν τη σύντροφο τους, θα προσπαθήσουν να τη διακόψουν για να της προσφέρουν λύσεις. Όταν εκείνη δείχνει να μην εκτιμά τις λύσεις τους, θυμώνουν. Εκείνη τη στιγμή οί άντρες αισθάνονται αποτυχημένοι, επειδή δεν κατόρθωσαν να λύσουν τα προβλήματα των γυναικών τους.

Μετά από μερικές συγκρούσεις τέτοιου είδους, οί γυναίκες θα κλειστούν στον εαυτό τους για να αποφύγουν παρόμοιες διαφωνίες. Μακροπρόθεσμα, αυτή η στάση θα αυξήσει απλώς το άγχος που αισθάνονται. Θα νιώθουν ολοένα και πιο πιεσμένες και η επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη.

Καθισμένος σιωπηλά σε ένα βράχο

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μια από τις θεμελιώδεις διαφορές των δύο φύλων είναι ότι οί γυναίκες ξεπερνούν το στρες μιλώντας γι'αυτό, ενώ οί άντρες προτιμούν να δίνουν άμεσες λύσεις. Οί άντρες πάντα αντιμετώπιζαν σιωπηλοί τα προβλήματα τους και εύρισκαν υπομονετικά τη λύση τους. Οί αρχαίοι κυνηγοί κάθονταν σιωπηλά σ' ένα βράχο και ατένιζαν τον ορίζοντα για να εντοπίσουν το θήραμα τους ή παραμόνευαν ακίνητοι και αμίλητοι το στόχο τους, μελετώντας τις κινήσεις του και σχεδιάζοντας την επίθεση τους.

Αυτή η διαδικασία της αναμονής, του υπολογισμού και του σχεδιασμού τους επέτρεπε να χαλαρώσουν και να φυλάξουν την ενέργεια τους για την αναπόφευκτη σύγκρουση. Με την αυτοσυγκέντρωση έδιωχναν από το μυαλό τους το φόβο μιας ενδεχόμενης ξαφνικής επίθεσης ή μιας πιθανής αποτυχίας. Κι όταν πετύχαιναν το στόχο τους, επέστρεφαν στο σπίτι τους ευτυχισμένοι και απαλλαγμένοι από κάθε άγχος.

Οί γυναίκες ξεπερνούν τα προβλήματα τους μιλώντας γι'αυτά, ενώ οί άντρες προσπαθώντας να δώσουν άμεσες λύσεις.

Γιατί οί άντρες βλέπουν τηλεόραση

Όταν ο σύγχρονος άντρας επιστρέφει στο σπίτι του, συνήθως κάθεται στην αγαπημένη του πολυθρόνα και είτε διαβάζει εφημερίδα είτε βλέπει τηλεόραση. Όπως ο αρχαίος κυνηγός που χρειαζόταν ανάπαυση από το άγχος της ημέρας, έτσι και ο σημερινός άντρας βρίσκει ενστικτωδώς το «βράχο» του, κάθεται και ατενίζει τον ορίζοντα.

Διαβάζοντας την εφημερίδα του ή παρακολουθώντας τηλεόραση, στην ουσία περιεργάζεται και παρατηρεί τον κόσμο γύρω του. Πατώντας τα πλήκτρα του τηλεχειριστηρίου ή ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα του, έχει πάλι στα χέρια του τον έλεγχο της κατάστασης: σιωπηλά και αθόρυβα συνεχίζει το κυνήγι του.

Η υποκατάσταση αυτής της αρχέγονης κατάστασης γεμίζει την αντρική ψυχή με καθησυχαστικά συναισθήματα ασφάλειας. Νιώθοντας ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης, ο σύγχρονος άντρας είναι σε θέση να αντιμετωπίσει καλύτερα το γεγονός ότι δεν έχει βρει άμεσες λύσεις στα προβλήματα που τον απασχολούν.

Μέσα από αυτή την ενστικτώδη τελετουργία, ο σύγχρονος άντρας ξεχνά παροδικά τα προβλήματα του και νιώθοντας πιο ασφαλής, είναι πλέον σε θέση να ασχοληθεί με τη σύντροφο του.

Όταν οί γυναίκες δεν καταλαβαίνουν τους άντρες

Όταν οί σημερινοί άντρες προσπαθούν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να μείνουν για λίγο μόνοι, οί σύγχρονες γυναίκες συχνά τους παρεξηγούν και υποθέτουν λανθασμένα ότι περιμένουν από εκείνες να ξεκινήσουν τη συζήτηση. Νομίζουν ότι οί άντρες θέλουν από εκείνες να προσέξουν ότι είναι στεναχωρημένοι και αμέσως να τους ρωτήσουν τι τους ενόχλησε. Δε συνειδητοποιούν ότι το μόνο που θέλουν οί σύντροφοι τους εκείνη την ώρα είναι να τους αφήσουν μόνους.

Όσο εκείνες επιμένουν να τους ρωτούν, εκείνοι ενοχλούνται ακόμη περισσότερο. Οί άντρες στέλνουν σαφή μηνύματα για να τους αφήσουν στην ησυχία τους, μηνύματα που, ωστόσο, συχνά παρερμηνεύονται. Να μερικά συνηθισμένα παραδείγματα:

Εκείνη:
Λέει: «Πώς πέρασες σήμερα;»
Εννοεί: «Ας μιλήσουμε. Με ενδιαφέρει πώς πέρασες τη μέρα σου και ελπίζω να ενδιαφέρεσαι κι εσύ για το πώς πέρασα εγώ».
Εκείνος:
Λέει: «Καλά».
Εννοεί: «Σου απαντώ μονολεκτικά γιατί θέλω να μείνω για λίγο μόνος μου».
Εκείνη:
Λέει: «Πώς πήγε η συνάντηση σου με τον καινούργιο σου πελάτη;»
Εννοεί: «θα συνεχίσω να σου κάνω ερωτήσεις για να καταλάβεις ότι πραγματικά νοιάζομαι για σένα και ενδιαφέρομαι να μάθω πώς τα πέρασες. Ελπίζω να ενδιαφέρεσαι κι εσύ για την δική μου μέρα. Έχω τόσα να σου πω."
Εκείνος:
Λέει: «Καλά πήγε».
Εννοεί: «Προσπαθώ να είμαι ευγενικός και να μη νιώσεις ότι σε απορρίπτω, αλλά μπορείς να σταματήσεις να μ' ενοχλείς με τις ερωτήσεις σου;»
Εκείνη:
Λέει: «Τους άρεσε η πρόταση σου;»
Εννοεί: «Υποθέτω ότι δυσκολεύεσαι να μιλήσεις γι'αυτό και έτσι θα ξεκινήσω από ένα πιο αδιάφορο θέμα. Δεν πειράζει αν δεν ανοιχτείς αμέσως. Εγώ είμαι εδώ και ενδιαφέρομαι για σένα. Ξέρω ότι θα εκτιμήσεις το ενδιαφέρον μου και ότι θα θελήσεις να ακούσεις τι έχω να σου πω."
Εκείνος:
Λέει: «Ναι».
Εννοεί: «Κοίτα, δε θέλω να μιλήσουμε αυτή τη στιγμή. Μπορείς να μ' αφήσεις ήσυχο; Μ' ενοχλείς. Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι θέλω να μείνω μόνος μου; Αν ήθελα να μιλήσω, θα μιλούσα».
Εκείνη:
Λέει: «Τι συμβαίνει;»
Εννοεί: «Βλέπω ότι κάτι συνέβη που σε αναστάτωσε. Μπορείς να μου μιλήσεις. Νοιάζομαι για σένα. Αν μου μιλήσεις γι'αυτό, θα αισθανθείς πολύ καλύτερα».
Εκείνος:
Λέει: «Τίποτα δε συμβαίνει».
Εννοεί: «Δε συμβαίνει τίποτα που να μην μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνος μου. Μετά από λίγο θα ξεχάσω τα προβλήματα μου και θα είμαι διαθέσιμος για σένα. Γι' αυτό, αγνόησε με για λίγο και μετά θα είμαι όλος δικός σου. Απλώς, πρέπει να αλλάξω ταχύτητα και να προσαρμοστώ στο περιβάλλον του σπιτιού».
Εκείνη:
Λέει: «Το ξέρω ότι κάτι συμβαίνει. Τι είναι;»
Εννοεί: «Ξέρω ότι κάτι δεν πάει καλά κι αν δε μου μιλήσεις τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Έχεις ανάγκη να μου μιλήσεις!»
Εκείνος:
Δε λέει τίποτα και φεύγει από το δωμάτιο.
Εννοεί: «Δεν θέλω να θυμώσω μαζί σου, γι' αυτό φεύγω. Θα γυρίσω ύστερα από λίγο και δε θα είμαι πια θυμωμένος μαζί σου επειδή με ενόχλησες».

Πώς αντιδρούν οί γυναίκες όταν οί άντρες δε θέλουν να μιλήσουν

Αναπόφευκτα, όταν ο άντρας αρνείται να συζητήσει και η σύντροφος του δεν κατανοεί την ανάγκη του να μείνει μόνος, θα δημιουργηθούν διάφορες παρερμηνείες και παρεξηγήσεις και η γυναίκα θα αρχίσει να πανικοβάλλεται. Να μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους θα αντιδράσει σε μια τέτοια περίπτωση:

Τι νομίζει η γυναίκα:

1. Νομίζει ότι κάποιο πρόβλημα υπάρχει στη σχέση τους κι ότι εκείνος δε θέλει να είναι μαζί της.
2. Νομίζει ότι δεν την εμπιστεύεται και γι' αυτό δε θέλει να της μιλήσει για τα συναισθήματα του.
3. Νομίζει ότι έχει θυμώσει μαζί της.
4. Νομίζει ότι δε θέλει να της μιλήσει γιατί κρύβει κάτι που θα μπορούσε να την αναστατώσει.
5. Νομίζει ότι είναι εγωιστής και ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του.
6. Νομίζει ότι προσπαθεί να την τιμωρήσει στερώντας της την αγάπη και την προσοχή του.
7. Νομίζει ότι τον έχει απογοητεύσει.
8. Νομίζει ότι είναι απλώς νωχελικός.
9. Νομίζει ότι αυτός δεν ενδιαφέρεται πια για κείνη.
10. Νομίζει ότι ο σύντροφος της τρομάζει στην ιδέα της οικειότητας, λόγω δυσάρεστων εμπειριών που είχε στο παρελθόν και χρειάζεται ψυχοθεραπεία.
11. Νομίζει ότι κάτι της κρύβει.
12. Νομίζει ότι έμπλεξε με λάθος άντρα.

Πώς αντιδρά η γυναίκα:

1. Αισθάνεται απόρριψη και για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, επιμένει να μιλήσουν για τη σχέση τους.
2. Δείχνει τη συμπάθεια της και κάνει πολλές ερωτήσεις προσπαθώντας να δείξει ότι ενδιαφέρεται. Στο τέλος όμως απογοητεύεται, επειδή εκείνος απορρίπτει τη βοήθεια της.
3. Αισθάνεται ανεπαρκής και μπερδεμένη.
4. Αναστατώνεται πραγματικά, αγωνιώντας για το τι είναι αυτό που της κρύβει.
5. Αμφιβάλλει για την αγάπη του.
6. Θυμώνει μαζί του και του στερεί την αγάπη και την προσοχή της για να τον τιμωρήσει.
7. Νιώθει ότι ο σύντροφος της δεν εκτιμά καθόλου όσα κάνει γι' αυτόν.
8. Νιώθει πικραμένη επειδή του προσφέρει πολύ περισσότεροι απ' όσα αξίζει.
9. Νιώθει παραμελημένη, απομονωμένη και ανίσχυρη να αποκτήσει αυτά που χρειάζεται. Μπορεί επίσης να αρχίσει να αισθάνεται ότι δεν είναι ελκυστική, ότι είναι βαρετή και ότι δεν αξίζει την αγάπη του.
10. Νιώθει ότι μέχρι να θεραπευθεί εκείνος, δεν μπορεί να πάρει αυτά που χρειάζεται από τη σχέση τους.
11. Φοβάται ότι ο ένας από τους δυο τους έκανε κάτι στραβό.
12. Σκέφτεται ότι οί υπόλοιποι άντρες δεν είναι έτσι και λαχταρά έναν πιο ομιλητικό και ευαίσθητο άντρα.

Σ' όλα αυτά τα παραδείγματα, οί αντιδράσεις των γυναικών βασίζονται σε μια παρεξήγηση. Αν οί γυναίκες θέλουν να κάνουν τους άντρες να γυρίσουν κοντά τους, πρέπει να κατανοήσουν και να αποδεχτούν την αντρική ανάγκη για προσωπικό χρόνο και χώρο. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάσουν τη δική τους ανάγκη για συζήτηση. Εκείνο που πρέπει όμως να κάνουν, είναι να διακρίνουν τη στιγμή που είναι κατάλληλη για συζήτηση.

Γιατί οί άντρες απομακρύνονται

Όταν μια γυναίκα μάθει να παραμερίζει προσωρινά την ανάγκη της για προσωπική επικοινωνία και να αφήνει χρόνο στο σύντροφο της για να προσαρμοστεί στην ατμόσφαιρα του σπιτιού ύστερα από μια μέρα στη δουλειά, τότε κι εκείνος χαλαρώνει και νιώθει να πλημμυρίζει από αγάπη για κείνη. Καθώς εξοικειώνεται με την υποστήριξη που του προσφέρει, αρχίζει να την περιμένει με ανυπομονησία. Στο σημείο αυτό, η σκέψη και μόνο ότι θα γυρίσει στο σπίτι του τον απελευθερώνει από το καθημερινό του άγχος. Όσο περισσότερο του προσφέρεται αυτή η στήριξη, τόσο λιγότερο χρειάζεται να απομακρυνθεί από τη σύντροφο του.

Οί γυναίκες όμως που δεν εφαρμόζουν τη νέα αυτή τεχνική, άθελα τους εμποδίζουν τους άντρες τους να μεταβούν ομαλά από το περιβάλλον της δουλειάς στο περιβάλλον του σπιτιού. Αν απαιτούν από αυτόν να προσφέρει περισσότερα πράγματα, ή αν δε σέβονται τον προσωπικό του χρόνο, εκείνος δε θα μπορέσει να χαλαρώσει και να αφοσιωθεί στη σχέση. Κι αν αυτό συνεχιστεί για καιρό, στο τέλος ο άντρας μπορεί να αποξενωθεί εντελώς από τη σύντροφο του. Μπορεί ακόμη και να πιστέψει ότι δεν την αγαπάει πια.

Όταν οί άντρες γυρίζουν στο σπίτι και βρίσκουν μια σύντροφο γεμάτη απαιτήσεις, ενστικτωδώς απομακρύνονται από εκείνη.

Όσο πιο πολύ πιέζονται οί άντρες να συζητήσουν ή να ασχοληθούν με τη σχέση τους, τόσο περισσότερο θέλουν να απομακρυνθούν για να χαλαρώσουν. Οί άντρες μπορούν να ξεχάσουν τις απαιτήσεις της δουλειάς τους, μόνο όταν δεν αισθάνονται πίεση από τη σύντροφο τους.

Αντίθετα, όταν οί άντρες επιστρέφουν στο σπίτι τους και βρίσκουν μια σύντροφο που δεν είναι απαιτητική, αισθάνονται ότι έχουν τον απαραίτητο χρόνο για να χαλαρώσουν. Τότε μπορούν αυτομάτως να εγκλιματιστούν στο περιβάλλον του σπιτιού και να της προσφέρουν την αγάπη που της αξίζει.

Χιλιάδες, στην κυριολεξία, γυναίκες που εφάρμοσαν στις σχέσεις τους νέους τρόπους συμπεριφοράς , αναφέρουν ότι η συνειδητοποίηση μόνο και μόνο αυτού του στοιχείου άλλαξε με μαγικό τρόπο τη σχέση τους.

Όταν ο άντρας δεν πιέζεται να δώσει περισσότερα, τότε αυτομάτως νιώθει την επιθυμία να το κάνει

Όταν οι άντρες δεν καταλαβαίνουν τις γυναίκες

Όταν μια γυναίκα είναι αναστατωμένη, οί άντρες νομίζουν ότι αυτό που χρειάζεται για να συνέλθει είναι να μείνει μόνη της, ακριβώς όπως κάνουν κι αυτοί. Έτσι θα την αγνοήσουν και θα της προσφέρουν τον προσωπικό χώρο και χρόνο, που οί ίδιοι θα χρειάζονταν σε μια αντίστοιχη περίπτωση. Αυτό όμως είναι το χειρότερο πράγμα που μπορούν να κάνουν.

Ακόμη κι όταν οί άντρες ρωτούν τις συντρόφους τους τι πραγματικά χρειάζονται, μπορεί να παρεξηγήσουν την απάντηση τους. Ας δούμε ένα παράδειγμα.

Ο άνδρας ρωτά τη γυναίκα , «Τι συμβαίνει; Φαίνεσαι αναστατωμένη».

«Δε συμβαίνει τίποτα», απαντά εκείνη. Αυτό που πραγματικά εννοεί είναι «Δε συμβαίνει τίποτα, εκτός αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά για μένα. Αν ενδιαφέρεσαι, θα συνεχίσεις να μου κάνεις ερωτήσεις μέχρι να σου απαντήσω».

«Καλά τότε», λέει ο άνδρας και φεύγει. Από μέσα του σκέφτεται, «Δεν πειράζει που δε θες να το συζητήσεις. Καταλαβαίνω ότι θέλεις να μείνεις μόνη σου. Θα σε βοηθήσω κάνοντας σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Είμαι σίγουρος ότι μπορείς να το χειριστείς μόνη σου».

Ο άνδρας μένει με την εντύπωση ότι βοήθησε τη σύντροφο του και δεν του περνά από το μυαλό ότι απέτυχε παταγωδώς. Οί περισσότεροι άντρες σκέφτονται με τέτοιο τρόπο , αλλά όλες οί γυναίκες θα καταλάβαιναν ότι όταν η γυναίκα του έλεγε «Δε συμβαίνει τίποτα», αυτό που επεδίωκε ήταν να τραβήξει το ενδιαφέρον του άνδρα της , για να της κάνει κι άλλες ερωτήσεις. Όταν οί γυναίκες λένε, «Δε συμβαίνει τίποτα», συνήθως κάτι συμβαίνει και γι' αυτό αισθάνονται την ανάγκη να μιλήσουν σε κάποιον που ενδιαφέρεται και νοιάζεται για κείνες. Στην πραγματικότητα, επιθυμούν να τους κάνει ο σύντροφος τους τις ερωτήσεις που θα τις βοηθήσουν να ανοίξουν την καρδιά τους και να εκφράσουν τα συναισθήματα τους.

Ας δούμε μερικές συνηθισμένες περιπτώσεις, στις οποίες οί άντρες παρεξηγούν τις προθέσεις των γυναικών.

Εκείνος ρωτάει: «Θέλεις να μιλήσουμε για κάτι;»
Εκείνη απαντάει, «Όχι», αλλά εκείνο που εννοεί είναι «Ναι, και αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά, θα κάνεις κι άλλες ερωτήσεις».
Εκείνος ρωτάει: «Θέλεις βοήθεια;»
Εκείνη απαντάει, «Όχι, τα καταφέρνω και μόνη μου», αλλά εκείνο που εννοεί είναι, «Ναι, κι αν θες πραγματικά να με βοηθήσεις, πρόσεξε τι κάνω και κάνε το κι εσύ».
Εκείνος ρωτάει: «Έκανα τίποτα κακό;»
Εκείνη απαντάει, «Όχι», αλλά εκείνο που πραγματικά εννοεί είναι, «Ναι, κι αν θέλεις πραγματικά να διορθώσεις τα πράγματα, ρώτησε με για να μάθεις τι έκανες».
Εκείνος ρωτάει: «Είναι όλα εντάξει;»
Εκείνη απαντάει, «Ναι», αλλά εκείνο που εννοεί είναι, «Όχι, κι αν θες πραγματικά να μάθεις, θα μου κάνεις κι άλλες ερωτήσεις, για να ανακαλύψεις τι με στενοχώρησε».

Στα παραπάνω παραδείγματα, οί γυναίκες δοκιμάζουν τους άντρες τους, για να δουν αν μπορούν να τους εμπιστευθούν και να μιλήσουν για τα συναισθήματα τους. Αν εκείνοι καταλάβουν το κρυφό μήνυμα των απαντήσεων τους, οί γυναίκες αισθάνονται ότι πράγματι μπορούν να τους εμπιστευθούν και ότι θα βρουν στο πρόσωπο τους τη βοήθεια που αναζητούν.

Δυστυχώς, σ'αυτές τις περιπτώσεις, λίγοι άντρες ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Οί περισσότεροι απλώς αφήνουν μόνες τις συντρόφους τους, πιστεύοντας ακράδαντα ότι μ'αυτόν τον τρόπο τις βοηθούν.

Όταν οί γυναίκες μιλούν για τα συναισθήματα τους.

Αφού έχει νιώσει παραμελημένη για αρκετό καιρό μια γυναίκα, όταν τελικά μιλήσει για τα συναισθήματα της, διατρέχει και πάλι τον κίνδυνο να παρεξηγήσει ο σύντροφος της τα λεγόμενα της. Συχνά θα ερμηνεύσει λανθασμένα τα παράπονα της, υποθέτοντας ότι αυτό που του ζητά είναι να συντηρεί καλύτερα την οικογένεια κι όχι ότι θέλει περισσότερη προσοχή και φροντίδα όταν βρίσκεται στο σπίτι της. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

Εκείνη παραπονιέται:

1. Όταν παραπονιέται για το σπίτι, αυτό που πραγματικά επιθυμεί είναι να μοιραστεί μαζί του την απογοήτευση της.
2. Όταν παραπονιέται για τη δουλειά της, θέλει απλώς να μοιραστεί με το σύντροφο της τα προβλήματα της ημέρας της.
3. Όταν παραπονιέται για τις δουλειές του σπιτιού, θέλει απλώς να εκφράσει την κούραση της και να ζητήσει τη βοήθεια του, αν μπορεί να της τη δώσει.
4. Όταν παραπονιέται για τον καιρό ή για άλλα προβλήματα, στα οποία δεν υπάρχει λύση, θέλει απλώς λίγη συμπαράσταση για όσα πέρασε.
5. Όταν παραπονιέται για τις πολλές ώρες εργασίας του συντρόφου της, στην πραγματικότητα θέλει να του πει ότι της λείπει κι ότι θα ήθελε να περνούσαν περισσότερη ώρα μαζί.

Εκείνος παρεξηγεί τα λεγόμενα της και νομίζει:

1. Νομίζει ότι για να είναι ευτυχισμένη πρέπει να κερδίζει περισσότερα χρήματα και να της αγοράσει ένα μεγαλύτερο σπίτι.
2. Νομίζει ότι πρέπει να βγάλει περισσότερα χρήματα, ώστε εκείνη να μη χρειάζεται να δουλεύει κι ότι μόνο τότε θα γίνει ευτυχισμένη.
3. Νομίζει ότι είτε πρέπει να της βρει μια υπηρέτρια ή πρέπει να κάνει ο ίδιος την υπηρέτρια. προκειμένου να γίνει εκείνη ευτυχισμένη.
4. Μέσα του αρχίζει να αισθάνεται ότι πρέπει να κερδίζει περισσότερα χρήματα, για να μετακομίσουν σε κάποιο μέρος με καλύτερο κλίμα, όπου θα είναι ευτυχισμένη.
5. Νομίζει ότι πρέπει να βγάλει περισσότερα χρήματα, ώστε να μην χρειάζεται να δουλεύει τόσο σκληρά και τότε εκείνη θα είναι ευτυχισμένη,

Σε κάθε περίπτωση που οί γυναίκες είναι στενοχωρημένες, οί άντρες πιστεύουν ενστικτωδώς ότι πρέπει να δουλέψουν περισσότερο, για να γίνουν καλύτεροι προμηθευτές τροφής. Το ένστικτο αυτό για επαγγελματική επιτυχία τους απομακρύνει ακόμη περισσότερο από τις συντρόφους τους. Όταν είναι επιτυχημένοι στη δουλειά τους ή όταν βάζουν τα δυνατά τους για να λύσουν τα προβλήματα της συντρόφου τους και βλέπουν ότι παρ' όλα αυτά εκείνη εξακολουθεί να είναι δυστυχισμένη, αισθάνονται ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση. Για να ξεπεράσουν λοιπόν την απογοήτευση τους, αρχίζουν να αποστασιοποιούνται και να μην ενδιαφέρονται πλέον για την ικανοποίηση και την ευτυχία της.

Γιατί οί άντρες δε δεσμεύονται

Το ίδιο ισχύει και για πολλούς μοναχικούς άντρες. Όταν δεν μπορούν να προσελκύσουν τη γυναίκα των ονείρων τους, πείθουν τον εαυτό τους, ότι αν είχαν περισσότερα χρήματα θα την είχαν αποκτήσει. Έτσι, αντί να καταλάβουν ότι χρειάζεται να μάθουν νέους τρόπους συμπεριφοράς στις σχέσεις, εστιάζουν όλη τους την προσοχή στην καριέρα τους.

Μερικοί άντρες παραιτούνται από την προοπτική του γάμου είτε επειδή θεωρούν ότι δε θα καταφέρουν ποτέ να βγάλουν πολλά χρήματα ή επειδή πιστεύουν ότι θα πρέπει να κάνουν πολλές θυσίες για να πετύχουν κάτι τέτοιο. Άλλοι πάλι, πιθανώς να έχουν βρει τη γυναίκα των ονείρων τους, αλλά διστάζουν να προχωρήσουν σε γάμο, γιατί πιστεύουν ότι δεν κερδίζουν αρκετά.

Αν και δεν έχουν όλοι οί άντρες την έμμονη ιδέα να βγάλουν πολλά χρήματα, θέλουν να νιώθουν σίγουροι ότι μπορούν να εξασφαλίσουν την ευτυχία της συντρόφου τους, πριν δεσμευθούν για γάμο. Οί νέες γνώσεις για τις σχέσεις βοηθούν τους άντρες να συνειδητοποιήσουν επίσης, ότι ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα κερδίζουν, είναι σε θέση να προσφέρουν στη σύντροφο τους τη συναισθηματική στήριξη που χρειάζεται για να είναι ευτυχισμένη.

Γιατί οί άντρες πέφτουν με τα μούτρα στη δουλειά

Όταν οί άντρες σκέφτονται ότι η οικογένεια τους δεν είναι ευτυχισμένη, ενστικτωδώς επενδύουν ακόμη περισσότερη ενέργεια στον επαγγελματικό τομέα. Έτσι ασχολούνται τόσο πολύ με τη δουλειά τους, ώστε συχνά δε συνειδητοποιούν πόσες ώρες λείπουν από το σπίτι τους. Για κείνους ο χρόνος κυλά πολύ γρήγορα, για τη γυναίκα τους όμως που τους περιμένει στο σπίτι, ο χρόνος αυτός μοιάζει με αιωνιότητα. Δεν καταλαβαίνουν ότι στη σημερινή εποχή η παρουσία τους στο σπίτι είναι εξίσου σημαντική με την επαγγελματική τους επιτυχία.

Όσο μεγαλύτερο άγχος βιώνει ένας άντρας στη δουλειά του, τόσο περισσότερο συγκεντρώνεται στην επίλυση των επαγγελματικών του προβλημάτων. Τέτοιες στιγμές ο άντρας δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τα προβλήματα του και να στρέψει την προσοχή του στη σχέση του. Αντίθετα, η δουλειά μπορεί να τον απορροφήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε χωρίς να το ξέρει, να παραμελήσει εντελώς τη σύντροφο ή την οικογένεια του.

Οί άντρες που βρίσκονται σ' αυτή την κατάσταση, μοιάζουν σαν να κοιτάζουν μέσα από ένα τούνελ και να βλέπουν μόνο ό,τι εξυπηρετεί τις επιδιώξεις τους. Δε συνειδητοποιούν ότι λόγω της αποκλειστικής ενασχόλησης τους με την καριέρα τους, παραμελούν και αγνοούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και ξεχνούν τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή τους. Δε συνειδητοποιούν ότι έτσι διώχνουν μακριά τους τα πρόσωπα που αγαπούν.

Όταν οί άντρες αδιαφορούν για την οικογένεια τους

Όταν ένας άντρας απομακρύνεται από τη σύντροφο του και ασχολείται μόνο με τα επαγγελματικά του προβλήματα, είναι δύσκολο για τη γυναίκα του να δεχτεί ότι πρόκειται απλώς για μια ενστικτώδη αντίδραση. Η γυναίκα έχει την τάση να ερμηνεύει παρόμοιες αντιδράσεις σαν ηθελημένη ένδειξη ψυχρότητας και αδιαφορίας. Κι αυτό γιατί, το να ασχοληθεί μια γυναίκα αποκλειστικά με τα επαγγελματικά της θέματα και να αδιαφορήσει για την οικογένεια της, αποτελεί μια συνειδητή πράξη, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις σημαίνει ότι πραγματικά δεν ενδιαφέρεται.

Αντίθετα, όταν ένας άντρας συγκεντρώνεται αποκλειστικά στην εργασία του, δε σημαίνει ότι αδιαφορεί για την οικογένεια του. Δεν έχει αποφασίσει συνειδητά να αμελήσει τα καθήκοντα του - απλώς τα ξεχνάει. Δεν αμελεί επίτηδες να πάρει την κόρη του από το σχολείο, αυτό είναι μια συνέπεια της μονομερούς του ενασχόλησης με τη δουλειά του. Δε σημαίνει ότι δε νοιάζεται πια για την οικογένεια του. Σημαίνει ότι ενώ νοιάζεται, δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει το άγχος του.

Αυτή η τάση που έχουν οί άντρες, να ασχολούνται δηλαδή με ένα μόνο πράγμα και να ξεχνούν όλα τα υπόλοιπα, ευθύνεται και για το γεγονός ότι αναβάλλουν πράγματα που στην πραγματικότητα είναι πρόθυμοι να κάνουν. Πολλές φορές, οί γυναίκες τους ζητούν να κάνουν κάτι που, αν και πράγματι σκοπεύουν να το κάνουν, τελικά το ξεχνούν. Επειδή οί γυναίκες δύσκολα ξεχνούν, πιστεύουν λανθασμένα ότι ο σύντροφος τους προσπαθεί επίτηδες ν'αποφύγει τη δουλειά που του ανέθεσαν, με τη δικαιολογία ότι το ξέχασε.

Στους σημερινούς άντρες δεν αρκεί απλώς να σκοτώσουν το θήραμα τους και ύστερα να επιστρέψουν στο σπίτι τους για να γιορτάσουν το γεγονός, όπως έκαναν οί προγονοί τους. Η ζωή τους είναι πολύ πιο πολύπλοκη. Μπορεί να περάσουν μήνες μέχρι να κλείσουν μια συμφωνία - να σκοτώσουν δηλαδή ένα θήραμα. Όλο αυτό το διάστημα το μυαλό τους είναι απασχολημένο, καθώς σκέφτονται και ξανασκέφτονται και σχεδιάζουν πιθανές λύσεις στο πρόβλημα τους. Σκέφτονται όταν είναι στη δουλειά, στο σπίτι ή ακόμη και στον ύπνο τους. Μπορεί να θυμούνται κάθε λεπτομέρεια για την επίτευξη του επαγγελματικού τους στόχου, αλλά ξεχνούν να αγοράσουν το γάλα που τους ζήτησε η γυναίκα τους, όσες φορές κι αν τους το υπενθυμίσει.

Αλλάζοντας ταχύτητα - Από τη δουλειά στη σχέση

Η τάση των αντρών να απορροφούνται από τη δουλειά τους δε δυσκολεύει μόνο τη σχέση με τη σύντροφο τους, αλλά είναι επίσης αντιπαραγωγική και για τους ίδιους. Μέχρι να μάθουν οί άντρες να εφαρμόζουν τους νέους τρόπους συμπεριφοράς στις σχέσεις και να βοηθούν τις γυναίκες να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, κάθε φορά που η σύντροφος τους θα δείχνει αναστατωμένη ή ανικανοποίητη, εκείνοι θα έχουν την τάση να γυρίζουν τρέχοντας στη δουλειά τους και να της στερούν, μ'αυτή τους τη στάση, τη στήριξη που χρειάζεται.

Υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι με τους οποίους οί άντρες μπορούν να «αλλάξουν ταχύτητα» και να προσαρμοσθούν από τη δουλειά τους στη σχέση τους. Μέχρι ενός ορισμένου σημείου χρειάζονται ταυτόχρονα και οί τρεις.

1. Επιτυχία

Ο πρώτος τρόπος είναι η επιτυχία. Όταν οί άντρες φεύγοντας από τη δουλειά τους αισθάνονται επιτυχημένοι, θα ξεχάσουν ευκολότερα τα προβλήματα τους και θα στραφούν πρόθυμα στη σχέση με τη σύντροφο τους. Μια αποδοτική ημέρα στη δουλειά τους κάνει να αισθάνονται ότι το κυνήγι τελείωσε και ότι τώρα μπορούν να γυρίσουν στο σπίτι και να χαλαρώσουν. Όταν όμως ο άντρας πιστεύει ότι δεν είναι τόσο επιτυχημένος όσο θα ήθελε ή όσο θεωρεί ότι θα έπρεπε να είναι, οί επόμενοι δύο τρόποι αποκτούν μεγαλύτερη ση μασιά.

2. Περισπασμός

Ο δεύτερος τρόπος είναι ο περισπασμός της προσοχής τους. Για να ξεχάσουν τα προβλήματα της ημέρας, στρέφουν την προσοχή τους σε άλλες ασχολίες πέρα από τη δουλειά τους. Κάθονται στον αγαπημένο τους «βράχο» και βλέπουν τηλεόραση, διαβάζουν εφημερίδα, ακούν μουσική, πηγαίνουν στον κινηματογράφο ή ασχολούνται με άλλες απλές δραστηριότητες, που δεν απαιτούν μεγάλη συγκέντρωση.

Ένας άλλος πρακτικός τρόπος περισπασμού είναι η άθληση. Συγκεντρώνονται στην άσκηση του σώματος τους και κατορθώνουν έτσι να «αλλάξουν ταχύτητα». Αυτό μπορεί να γίνει με μια πολύ έντονη άσκηση ή με κάτι τόσο απλό όσο ένας περίπατος. Για να απελευθερώσουν το μυαλό τους από τα προβλήματα της δουλειάς τους, χρειάζονται μια νέα δραστηριότητα που θα τους απορροφήσει.

Οί άντρες ξεχνούν τα πραγματικά τους προβλήματα όταν ασχοληθούν με άλλα προβλήματα που επιλύονται εύκολα ή με προβλήματα που δεν είναι υπεύθυνοι για τη λύση τους. Παίζοντας κάποιο παιχνίδι, ψευτομαστορεύοντας, επευφημώντας την ομάδα τους, κάνοντας σπορ, ή παρακολουθώντας τις ειδήσεις, κατορθώνουν να μειώσουν το άγχος τους. Όταν με το μυαλό τους λύνουν τα παγκόσμια προβλήματα ή σχεδιάζουν την πορεία της ομάδας τους προς τη νίκη, αισθάνονται γεμάτοι αυτοπεποίθηση και ικανοί να λύσουν και τα δικά τους πραγματικά προβλήματα.

Αν δεν απασχολείται με κάποιο χόμπι ο άντρας, ίσως να μην καταφέρει να εκτονώσει τη φόρτιση και το στρες της δουλειάς του.

Η ενασχόληση με ένα αγαπημένο χόμπι τους βοηθά να ξεχάσουν τα αληθινά και πιεστικά τους προβλήματα.

Τα χόμπι, ακόμη κι αν φαίνονται τετριμμένα, είναι μια σημαντική παράμετρος, γιατί χωρίς αυτά είναι πιθανό οί άντρες να μην κατορθώσουν να ξεφύγουν από την ατμόσφαιρα της δουλειάς τους και να εξακολουθήσουν να αισθάνονται μεγάλη πίεση και στο σπίτι.

Αυτή η τεχνική μείωσης του άγχους είναι ιδανική για τους άντρες και χρειάστηκαν πολλοί αιώνες για να αναπτυχθεί. Το να ενθαρρύνουμε ή να περιμένουμε από τους άντρες να μιλήσουν για τα προβλήματα τους, να δείξουν δηλαδή τη θηλυκή τους πλευρά, είναι πολλές φορές αντίθετο προς τη φύση τους. Σε μερικές περιπτώσεις, το να συζητήσουν τις δυσκολίες της δουλειάς τους πριν προλάβουν να χαλαρώσουν, μπορεί να αυξήσει το στρες και να τους κάνει να αισθανθούν ακόμη περισσότερο αγχωμένοι, καθώς θα απορροφηθούν πάλι από την ατμόσφαιρα του εργασιακού τους χώρου, με τις απογοητεύσεις, τις αποτυχίες και τις στενοχώριες του.

Οί άντρες χρειάζεται πρώτα να χαλαρώσουν και μετά θα μπορέσουν να ασχοληθούν με τη σχέση τους. Η τήρηση αυτής της σειράς είναι πολύ σημαντική. Πρώτα πρέπει να ξεχάσουν τα προβλήματα τους και μετά να νιώσουν ότι έχουν να προσφέρουν κάτι θετικό. Τότε μόνο θα θυμηθούν, ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή τους - η σύζυγος και η οικογένεια τους ή η επιθυμία τους να αποκτήσουν οικογένεια. Η συνειδητοποίηση του τι είναι πραγματικά σημαντικό, τους βοηθά να ξαναγεμίσουν τις μπαταρίες τους.

3. Εκτίμηση

Ένας τρίτος τρόπος για μια επιτυχή μετάβαση από το περιβάλλον της δουλειάς στο περιβάλλον του σπιτιού, είναι η προσδοκία των αντρών, ότι η σύντροφος τους θα τους προσφέρει τη συναισθηματική στήριξη που τόσο χρειάζονται. Οί άντρες αναζητούν την αγάπη και την αποδοχή της συντρόφου τους. Η προσδοκία και μόνο αυτής της στήριξης τους κάνει να αισθάνονται επιτυχημένοι, ακόμη κι αν αντιμετωπίζουν προβλήματα στη δουλειά τους.

Και μόνο η σκέψη ότι θα επιστρέψουν στο σπίτι τους, σε μια σύντροφο που τους αγαπά, τους αρκεί για να ξεχάσουν τα άγχη και τα προβλήματα τους. Ακόμη κι αν έχουν ανάγκη να μείνουν μόνοι, θα το κάνουν για μικρότερο διάστημα, αν ξέρουν ότι μια τρυφερή σύντροφος τους περιμένει.

Αντίθετα, αν οί άντρες γνωρίζουν ότι θα γυρίσουν στο σπίτι τους, σε μια δυσαρεστημένη σύντροφο, τείνουν να ασχολούνται ακόμη περισσότερο με την καριέρα τους και δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να αποτινάξουν το άγχος της δουλειάς.

Ένας νέος ρόλος

Αν μάθουν να λειτουργούν μέσα στα πλαίσια των νέων τους ρόλων, τόσο οί άντρες όσο και οί γυναίκες θα μπορέσουν να στηρίξουν αποτελεσματικά τους συντρόφους τους.

Όταν οί άντρες επιστρέφουν στο σπίτι μετά τη δουλειά, μπορούν να μάθουν να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες της συντρόφου τους - μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και εκπαίδευση στην ικανότητα επικοινωνίας. Αυτή η πορεία μπορεί να συντομευτεί, αν η σύντροφος τους θελήσει να τους βοηθήσει - αυτό όμως είναι κάτι που προϋποθέτει και τη δική της εκπαίδευση.

Για να κατανοήσουν ευκολότερα οί γυναίκες το γεγονός ότι οί άντρες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ανοιχτούν σε μια σχέση, μπορούν να κάνουν τη σύγκριση με τη δική τους ανάγκη για χρόνο σε έναν άλλον τομέα. Για παράδειγμα, προκειμένου να απολαύσουν το σεξ ύστερα από μια μέρα γεμάτη πίεση και άγχος, οί περισσότερες γυναίκες χρειάζονται χρόνο, προσοχή, συζήτηση και τρυφερότητα από τους άντρες.

Αντίστοιχα, ακριβώς όπως οί γυναίκες δυσκολεύονται να απολαύσουν το σεξ ύστερα από μια κουραστική ημέρα, οί άντρες δυσκολεύονται να ανοίξουν την ψυχή τους στη σύντροφο τους, όταν επιστρέφουν από τη δουλειά. Σ' αυτή την περίπτωση είναι οί άντρες αυτοί που χρειάζονται περισσότερο χρόνο και τρυφερότητα για να μπορέσουν να προσαρμοσθούν από το χώρο της δουλειάς στο χώρο του σπιτιού.

Αν οί γυναίκες κατανοήσουν την ανάγκη του άντρα να παραμερίζει τα προβλήματα της ημέρας, θα μπορούν ευκολότερα να τον συγχωρήσουν και να τον αποδεχθούν και θα τον εκτιμούν περισσότερο. Κι όταν ο άντρας τους επιζητά την απομόνωση, δε θα θίγονται προσωπικά. Αυτή η συνειδητοποίηση, σε συνδυασμό με τη γνώση των νέων τρόπων συμπεριφοράς και επικοινωνίας στις σχέσεις, θα δώσει στις γυναίκες νέες δυνάμεις, όχι μόνο για να αποκτήσουν αυτό που χρειάζονται, αλλά και για να βοηθήσουν τον άντρα τους να αποτινάξει το άγχος του και να τους ανοίξει την καρδιά του.

Αντίστοιχα, όταν οί άντρες κατανοήσουν τις γυναίκες, θα μπορούν να τους προσφέρουν συναισθηματική στήριξη και όχι μόνο πρακτικές λύσεις στα προβλήματα τους. Οί άντρες μπορούν να γίνουν πολύ καλοί ακροατές, όταν νιώσουν ότι οί γυναίκες τους δεν απαιτούν να τους προσφέρουν περισσότερα. Αν μάθουν αυτόν το νέο τρόπο επικοινωνίας, οί άντρες θα συνειδητοποιήσουν, ότι χωρίς να αλλοιώσουν την προσωπικότητα τους ή να χρειαστεί να κάνουν περισσότερα, μπορούν να προσφέρουν σημαντική βοήθεια στις συντρόφους τους.

Η συναισθηματική αναστροφή των ρόλων

Όταν ένας άντρας δίνει στη σύντροφο του το μήνυμα ότι δε θέλει να της μιλήσει για τα προβλήματα του, εκείνη πρέπει να το σεβαστεί και να τον αφήσει μόνο του. Αυτό, ωστόσο, δεν ισχύει όταν μια γυναίκα δίνει το μήνυμα ότι δε θέλει να μιλήσει στο σύντροφο της. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο άντρας, αντί να πτοηθεί, πρέπει να επιμείνει, γιατί αυτό που πραγματικά χρειάζεται η σύντροφος του, είναι να της δείξει το ενδιαφέρον του και την αγάπη του.

Συχνά, οί γυναίκες δεν ξέρουν πώς να μεταπηδήσουν από την αντρική πλευρά του εαυτού τους - που κυριαρχεί όταν δουλεύουν στη γυναικεία που κυριαρχεί μέσα στο σπίτι. Μερικές φορές, αν και χρειάζονται να μιλήσουν με κάποιον, δεν το συνειδητοποιούν ούτε οί ίδιες. Εξάλλου οί μητέρες μας και οί πατέρες μας δεν αντιμετώπισαν παρόμοιες καταστάσεις κι έτσι δε μας δίδαξαν πώς πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε εμείς.

Όταν οί γυναίκες εκδηλώνουν περισσότερο την αντρική τους πλευρά και παραμερίζουν τη γυναικεία, έχουμε μια συναισθηματική αναστροφή ρόλων. Τότε οί γυναίκες αρχίζουν να λειτουργούν σύμφωνα με τις επιταγές της αντρικής τους πλευράς και όχι της γυναικείας. Αν και οί σύγχρονες γυναίκες μπορούν εύκολα να απαριθμήσουν μια σειρά από προβλήματα και αδικίες, που σχετίζονται τόσο με το επάγγελμα τους, όσο και με τη σχέση τους, η βασική πηγή της δυσαρέσκειας τους είναι συχνά αυτή ακριβώς η συναισθηματική αναστροφή των ρόλων.

Για να ευτυχήσουν οί γυναίκες μέσα σε μια σχέση, πρέπει να ανακτήσουν την ισορροπία ανάμεσα στην αντρική και τη γυναικεία τους πλευρά. Οί άντρες και οί γυναίκες πρέπει να συνεργασθούν, για να βοηθήσουν τη σύγχρονη γυναίκα να ξαναέλθει σε επαφή με τη βαθύτερη, γυναικεία φύση της.

Ο νέος ρόλος του σύγχρονου άντρα απαιτεί από εκείνον να βοηθήσει τη σύντροφο του να ξαναβρεί το θηλυκό της εαυτό υστέρα από μια κοπιαστική μέρα στη δουλειά.

Τα προβλήματα της συναισθηματικής αναστροφής των ρόλων

Το άγχος της καθημερινής εναλλαγής ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό στοιχείο της προσωπικότητας της σύγχρονης γυναίκας έχει μια τρομακτική επίδραση πάνω στη σχέση του ζευγαριού. Όπως μια μπάλα που κυλά στην κατηφόρα αυξάνει ολοένα την ταχύτητα της, έτσι και οί γυναίκες θα βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην απογοήτευση, αν δεν υπάρξει μια δραστική παρέμβαση για την καταπολέμηση αυτού του άγχους. Αν οί άντρες δεν κατανοήσουν αυτό το σημείο, όλες τους οί προσπάθειες να λύσουν τα προβλήματα της σχέσης τους δε θα έχουν κανένα αποτέλεσμα.

Όταν έχει συμβεί συναισθηματική αναστροφή των ρόλων, οί γυναίκες, εκφράζοντας περισσότερο την αντρική τους πλευρά, έχουν την τάση να προσπαθούν να λύσουν άμεσα τα διάφορα προβλήματα. Δεν τους αρκεί να κάνουν απλώς ό,τι περνά από το χέρι τους και μετά να χαλαρώνουν συζητώντας για όσα δεν πρόλαβαν να κάνουν. Αντίθετα, αισθάνονται μια πιεστική ανάγκη να λύσουν όλα τα άλυτα προβλήματα πριν ξεκουραστούν.

Στις περιπτώσεις που η γυναίκα αισθάνεται την ανάγκη να επιλύνει προβλήματα, ο σύντροφος της μπορεί να τη βοηθήσει ακούγοντας την.

Γιατί οί γυναίκες χρειάζονται περισσότερη κουβέντα

Όταν η γυναίκα δεν αισθάνεται την άνεση μέσα στη σχέση της να εκφράσει ελευθέρα τα συναισθήματα και τις σκέψεις της, τότε χάνει σταδιακά την επαφή της με το θηλυκό στοιχείο της προσωπικότητας της. Έτσι , δε βρίσκεται πια σε αρμονία με τον εαυτό της και δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένη. Το χειρότερο δε είναι , πως κινδυνεύει να μην αναγνωρίζει πια ούτε η ίδια τις ανάγκες της. Το μονό που νιώθει είναι ότι κάτι της λείπει και συνήθως θεωρεί υπεύθυνο γι' αυτό τον άντρα.

Όσο περισσότερο αποξενώνονται οί γυναίκες από τη θηλυκή τους πλευρά, τόσο λιγότερο δέχονται τη στήριξη που τους προσφέρει ο σύντροφος τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι και οί άντρες, με τη σειρά τους, αισθάνονται απογοήτευση επειδή νομίζουν ότι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τη σύντροφο τους και να αλλάξουν την κατάσταση.

Οί σημερινές γυναίκες αντιμετωπίζουν ένα επιπλέον άγχος, καθώς αφήνουν το σπίτι τους για να δουλέψουν. Γι' αυτό χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη από το σύντροφο τους. Όταν γυρίζουν στο σπίτι έχουν ανάγκη να κουβεντιάσουν μαζί του. Επιζητούν τη σιγουριά ότι μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα και ανοιχτά και να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, έστω και αν φαίνονται παράλογα ή ασύνδετα. Έχουν την ανάγκη να νιώθουν ότι κάποιος νοιάζεται για κείνες και τις καταλαβαίνει.

Οί άντρες πρέπει να καταλάβουν ότι όταν οί γυναίκες μιλούν, το κάνουν για να ξαλαφρώσουν από τα καθημερινά τους βάρη. Εκείνο που ζητούν δεν είναι λύσεις, αλλά συμπάθεια και κατανόηση.

Να τι συμβαίνει όταν οί άντρες προσπαθούν να «λύσουν» τα προβλήματα των γυναικών:

Η ανατομία μιας παρεξήγησης:

1. Εκείνη παραπονιέται, «Δεν ακούς τι σου λέω» ή «Δεν καταλαβαίνεις».
2. Εκείνος απαντά ότι την άκουσε πολύ προσεκτικά -απόδειξη ότι της πρότεινε μια τόσο καλή λύση.
3. Εκείνη επιμένει ότι δεν την ακούει πραγματικά και ότι δεν καταλαβαίνει το πρόβλημα της.
4. Εκείνος αρχίζει να νιώθει απογοήτευση και προσπαθεί να της αποδείξει ότι η λύση που της προτείνει είναι η σωστή.
5. Αρχίζουν να μαλώνουν.

Ο άντρας νομίζει ότι του καταλογίζει πως δεν καταλαβαίνει το πρόβλημα ή ότι η λύση που προτείνει είναι λανθασμένη. Το μήνυμα που θέλει όμως να μεταδώσει η γυναίκα στο παραπάνω παράδειγμα, είναι ότι ο σύντροφος της δεν της προσφέρει την κατανόηση και τη συναισθηματική στήριξη που τόσο έχει ανάγκη. Όταν λέει «Δεν καταλαβαίνεις» εννοεί «Δεν καταλαβαίνεις τι θέλω από σένα. θέλω μόνο να καθίσεις και να με ακούσεις με συμπάθεια και κατανόηση».

Οί άντρες δε γνωρίζουν πώς να αντιδράσουν απέναντι σε μια αγχωμένη γυναίκα, γιατί ποτέ δεν είδαν τον πατέρα τους να αντιμετωπίζει μια παρόμοια κατάσταση. Στις περισσότερες περιπτώσεις οί μητέρες μας καλλιεργούσαν τη θηλυκή πλευρά του εαυτού τους, μέσω της επικοινωνίας τους με άλλες γυναίκες. Οί γυναίκες της δικής μας γενιάς ωστόσο, δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια. Όταν μιλάνε, πρέπει να μη φλυαρούν και να μπαίνουν κατευθείαν στο θέμα. Πιέζονται να φερθούν σαν άντρες.

Ένας κωμικός έθεσε το πρόβλημα ως εξής: Ο Θεός έδωσε στις γυναίκες κατά μέσον όρο έξι χιλιάδες λέξεις την ημέρα και στους άντρες δυο χιλιάδες λέξεις. Συνήθως, στο τέλος μιας εργάσιμης μέρας, έχουν ξοδέψει και οί δυο τους τις δύο χιλιάδες. Όταν η γυναίκα γυρίζει στο σπίτι, εξακολουθεί να έχει τέσσερις χιλιάδες λέξεις απόθεμα. Έτσι, εκείνη θέλει να μιλήσει, αλλά ο σύντροφος της έχει ήδη ξοδέψει τα αποθέματα του και δεν έχει τίποτα να πει.

Αν και αυτός είναι ένας χιουμοριστικός τρόπος για να δει κανείς το θέμα, το πρόβλημα είναι απολύτως πραγματικό και σοβαρό.

Η έλλειψη επικοινωνίας στις σχέσεις είναι η βασική αιτία που κάνει τις σύγχρονες γυναίκες να αισθάνονται συχνά ανικανοποίητες και δυστυχισμένες.

Χιλιάδες στην κυριολεξία σχέσεις βελτιώθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη, όταν οί άντρες συνειδητοποίησαν την ανάγκη των γυναικών τους να τις ασκούσουν με συμπάθεια.

Να θυμόμαστε ότι όταν οί άντρες συζητούν για προβλήματα, ψάχνουν συνήθως για λύσεις . Τις περισσότερες όμως φορές, όταν οί άντρες προσπαθούν να ξεκουραστούν ύστερα από μια κουραστική μέρα, δε θέλουν να συζητήσουν. Τη χαλάρωση και την ηρεμία που επιτυγχάνουν οί άντρες μέσα από τη σιωπή, οί γυναίκες την επιτυγχάνουν μέσα από την κουβέντα.

Με απλά λόγια, οι άντρες πρέπει να θυμούνται ότι όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζει η σύντροφος τους, το σημαντικότερο είναι να βρει κάποιον για να την ακούσει χωρίς να της προτείνει λύσεις.

Οί γυναίκες πρέπει να θυμούνται πως όταν οί άντρες δεν τις ακούν, αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατανοούν πόσο σημαντικό είναι για κείνες να νιώθουν ότι κάποιος τις ακούει με συμπάθεια.

Οί άντρες πρέπει να αναγνωρίσουν το γεγονός, ότι ο σύγχρονος χώρος εργασίας απογυμνώνει τη γυναίκα από τα θηλυκά χαρακτηριστικά της και δεν την αφήνει να βρει την ευτυχία. Τότε μόνο θα μπορέσουν να τη βοηθήσουν και να την ακούσουν. Οί άντρες φυσικά και θέλουν να κάνουν τις γυναίκες τους ευτυχισμένες, αλλά μέχρι τώρα δεν ήξεραν πώς.

Οί άντρες αντέχουν ευκολότερα την έλλειψη θηλυκών αξιών στο χώρο της δουλειάς, γιατί επί χιλιετηρίδες ήξεραν ότι θα γυρίσουν στο σπίτι τους, στη γυναίκα τους και θα βρουν την προσωπική τους ισορροπία. Αλλά οί γυναίκες δύσκολα βρίσκουν τη δική τους ισορροπία, γιατί στη δουλειά επικρατεί η αντρική νοοτροπία και όταν επιστρέφουν στο σπίτι δεν τους περιμένει κανείς για να μιλήσουν.

Δεν είναι μόνο οί άντρες που δε γνωρίζουν τον τρόπο να στηρίξουν τις συντρόφους τους, είναι κι εκείνες που δε γνωρίζουν με ποιον τρόπο πρέπει να το ζητήσουν. Οί γυναίκες είτε περιμένουν από τους άντρες να διαβάσουν τη σκέψη τους και να μαντέψουν τις ανάγκες τους ή αφήνουν τις ανάγκες τους να συσσωρευτούν, μέχρι να αρχίσουν να αισθάνονται πραγματική πικρία και απογοήτευση, οπότε στη συνέχεια απαιτούν από τον άντρα να κάνει περισσότερα. Φυσικά, καμιά από τις δύο προσεγγίσεις δεν είναι αποτελεσματική.

Γιατί δεν αρέσει στις γυναίκες να ζητούν

Οί γυναίκες ζητούν περισσότερα πράγματα από τη σχέση τους, ακόμη κι αν δε γνωρίζουν τι ακριβώς θέλουν. Στην εποχή των γονιών μας, αν ο άντρας αγαπούσε μια γυναίκα, της προσέφερε ό,τι ήθελε, χωρίς καν εκείνη να του το ζητήσει.

Αυτό συνέβαινε, επειδή αυτό που ζητούσε η γυναίκα ήταν αυτό που της είχε πει η μητέρα της ότι μπορούσε να περιμένει και ακριβώς αυτό που ο άντρας είχε μάθει να δίνει, εκπαιδευμένος από το δικό του πατέρα. Οί άντρες είχαν απλώς μάθει από τους πατεράδες τους πώς να συντηρήσουν τη δική τους οικογένεια. Δε χρειαζόταν να τους διδάξει τίποτα η γυναίκα τους. Απλώς οί άντρες προσπαθούσαν να γίνουν ολοένα και καλύτεροι σ' αυτόν το ρόλο. Δεν τους ζητούσε κανείς να γίνουν οικιακοί βοηθοί, ούτε ζητούσε κανείς από τις γυναίκες να βρίσκονται κάτω από συνεχή πίεση και άγχος.

Όταν οί άντρες ευαισθητοποιούνται

Σύμφωνα με τις παλιές συνήθειες, όταν οί άντρες αγαπούσαν τη σύντροφο τους, δούλευαν όλη την ημέρα για να της εξασφαλίσουν τα απαραίτητα αγαθά και ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους προκειμένου να την προστατέψουν. Αυτό ήταν και το πολυτιμότερο δώρο που της έκαναν. Οί άντρες δε βασίζονταν στη σύντροφο τους για να τους πει τι θα κάνουν. Αν την αγαπούσαν, δραστηριοποιούνταν από μόνοι τους για να της προσφέρουν ό,τι χρειαζόταν. Αυτά τα εσωτερικά κίνητρα και η ευαισθητοποίηση των αντρών εξέφραζαν και το μέγεθος της αγάπης τους.

Τώρα οί γυναίκες ζητούν πράγματα, που δεν είχαν ζητηθεί ποτέ από τους πατέρες μας. Σήμερα, εάν μια γυναίκα θέλει ένα νέο τρόπο στήριξης από το σύντροφο της, οφείλει να του εξηγήσει η ίδια τις ανάγκες της και να του ζητήσει με ευχάριστο τρόπο αυτό που χρειάζεται.

Δεν είναι εύκολο για τις γυναίκες να ζητήσουν κάτι από το σύντροφο τους. Εάν χρειασθεί να το κάνουν, τότε αισθάνονται ότι εκείνος δεν τις αγαπά. Εξάλλου, δεν έχουν πολλές παραστάσεις από γυναίκες που ζήτησαν αυτό που ήθελαν και τελικά το πήραν. Γι' αυτόν το λόγο πρέπει τα ζευγάρια, πρώτα να βελτιώσουν την επικοινωνία μεταξύ τους και μετά να αρχίσουν να ζητούν ο ένας από τον άλλον αυτό που χρειάζονται . Όταν υπάρχει καλή επικοινωνία και ο άντρας κατανοεί τα συναισθήματα της συντρόφου του, αυτομάτως αντιμετωπίζει καλύτερα και τα προβλήματα της και αργά αλλά σταθερά θα της προσφέρει περισσότερη στήριξη. Γενικά, όταν ένας άντρας κατανοεί πραγματικά ένα πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις, επιδιώκει με όλη του τη δύναμη να βρει τη λύση του.

Για αιώνες, η ένδειξη ότι ένας άντρας αγαπούσε τη γυναίκα του, ήταν ότι εκείνη δε χρειαζόταν ποτέ να ζητήσει τίποτα. Τώρα, όταν μια γυναίκα έχει την αίσθηση ότι ο σύντροφος της δεν επιθυμεί ή δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της, αισθάνεται ταπεινωμένη και πληγώνεται η αυτοεκτίμηση της. Καταλήγει να αισθάνεται ότι δεν αξίζει την αγάπη του.

Αντίστοιχα, όταν ένας άντρας νιώθει ότι η σύντροφος του είναι υπερβολικά απαιτητική, μπορεί να μην πληγώνεται η αυτοπεποίθηση του, αλλά οπωσδήποτε δεν έχει καμιά διάθεση να της προσφέρει περισσότερα. Έτσι, όταν επιστρέφει από τη δουλειά, κλείνεται στον εαυτό του, γίνεται ιδιαίτερα νωχελικός και παραμελεί τη γυναίκα του.

Να ζητάς ή να μη ζητάς;

Παλιά, τον τροχό που έτριζε, τον λάδωναν. Σήμερα τον αντικαθιστούν. Πού σταματά η επίκληση για βοήθεια και πού αρχίζει η γκρίνια; Οί άντρες αντιπαθούν τη γκρίνια και οί γυναίκες δε θέλουν να γκρινιάζουν. Αν όμως οί γυναίκες δεν ξέρουν τον τρόπο να κάνουν τον άντρα τους να τις ακούσει, έχουν μόνο δυο εναλλακτικές δυνατότητες. Είτε να υποταχθούν στη μοίρα τους και να ικανοποιούνται με ό,τι τους προσφέρει εκείνος ή να του γκρινιάζουν και να απαιτούν περισσότερα.

Καμιά από τις δυο αυτές λύσεις δεν είναι αποτελεσματική. Για να πάρει μια γυναίκα την αγάπη και τη στήριξη που χρειάζεται, πρέπει να εστιάσει την προσπάθεια της σ' αυτό που είναι πιο ουσιαστικό. Πρέπει πρώτα να ζητήσει από το σύντροφο της να την ακούσει και μόνο αφού εκείνος έχει αρχίσει να κατανοεί καλύτερα τα συναισθήματα της, να του ζητήσει μεγαλύτερη υποστήριξη και βοήθεια.

Για να διατηρηθεί η αγάπη σε μια σχέση, οί γυναίκες πρέπει να μάθουν να εκφράζουν τα συναισθήματα και τις ανάγκες τους με τρόπο κατανοητό και λειτουργικό και για τους δύο συντρόφους.

Δεν προτείνεται βέβαια στις γυναίκες να μην εκφράζονται, εάν όμως θέλουν να τις ακούν και να τις σέβονται οί άντρες τους, πρέπει να υιοθετήσουν νέους τρόπους προσέγγισης.

Τι να περιμένουμε

Οί άντρες θα δεχτούν να προσφέρουν περισσότερα στις συντρόφους τους, αν εκείνες τους προσεγγίσουν με τον κατάλληλο τρόπο. Μετά από μερικούς μήνες καλής ψυχικής επικοινωνίας - χωρίς παράλληλα να προβάλλονται απαιτήσεις - και με λίγη αγάπη και αναγνώριση όσων προσφέρει ήδη, κάθε άντρας θα είναι έτοιμος και πρόθυμος να κάνει περισσότερα για τη γυναίκα της ζωής του. Ωστόσο η αντίληψη των δύο φύλων γι' αυτό το «περισσότερα» διαφέρει ριζικά.

Οί άντρες μπορούν να προσφέρουν περισσότερα στη σχέση μόνο σταδιακά και σε μικρές δόσεις.

Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από έναν άντρα να αρχίσει ξαφνικά να κάνει τις μισές δουλειές του σπιτιού, ενώ μέχρι τώρα έκανε πολύ λιγότερες. Επίσης, εάν είναι εσωστρεφής άνθρωπος, δεν μπορούμε να περιμένουμε να αρχίσει ξαφνικά να ανοίγεται και να εκφράζει ελεύθερα τα συναισθήματα του.

Εξίσου μη ρεαλιστικό είναι να περιμένουν οί άντρες να τους καλωσορίζει η γυναίκα με το χαμόγελο μετά τη δουλειά και να νιώθει ευτυχισμένη και χαλαρή δίπλα τους, ύστερα από μια δική της ημέρα σκληρής δουλειάς. Αυτές οί μη ρεαλιστικές προσδοκίες προκαλούν πικρία και αποξένωση στα ζευγάρια.

Τόσο οί άντρες όσο και οί γυναίκες μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, αλλά αυτό δε γίνεται μέσα σε μια μέρα. Όπως μια επιχείρηση χρειάζεται σκληρή δουλειά, αφοσίωση και εφαρμογή της κατάλληλης στρατηγικής για να επιτύχει, έτσι και οί ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται υπομονή, επιμονή και υιοθέτηση νέων ρόλων και από τα δύο φύλα.

Αν οί γυναίκες αποδεχτούν το γεγονός, ότι μπορούν να ζητήσουν και να πάρουν τη στήριξη που χρειάζονται, χωρίς γκρίνιες και παράπονα, θα πάψουν να αρνούνται να εκφράσουν την αγάπη και την αναγνώριση που χρειάζεται ο σύντροφος τους.

Φυσικά, η σύγχρονη γυναίκα έχει την ευθύνη να εκφράσει τις ανάγκες της κατά τρόπο που να μπορούν να ικανοποιηθούν. Δεν πρέπει να περιμένει από το σύντροφο της να μαντέψει τι χρειάζεται η ίδια, αλλά με υπομονή και επιμονή να αναγνωρίζει όσα εκείνος προσφέρει ήδη και σταδιακά να ζητά περισσότερα.