Η ζωή είναι ένα παιχνίδι που εγώ επιλέγω αν θα νικήσω ή θα χάσω

Η ζωή είναι ένα παιχνίδι που εγώ επιλέγω αν θα νικήσω ή θα χάσω

Μερικές φορές, παίρνω τη ζωή πολύ σοβαρά. Δεσμεύομαι στη δουλειά μου, στην οικογένεια και στους φίλους μου. Και συχνά βρίσκω τον εαυτό μου πληγωμένο, να αναζητά ανακούφιση. Όταν αντιλαμβάνομαι τη ζωή ως παιχνίδι, τότε αυτό που καλούμαι να κάνω είναι να παίξω. Αυτή η παιχνιδιάρικη στάση μου, μου φέρνει δώρα.

Όταν βλέπω τη ζωή ως παιχνίδι, κάθε επιλογή μου γίνετια μία κίνηση.

Τις περισσότερες φορές προχωράω μπροστά. Αλλά κάποιες φορές η “ζαριά” με πάει προς τα πίσω. Αυτό το βήμα με βοηθά να ξαναδώ την πορεία μου και ξέρω ότι πολύ σύντομα άλλη μια ευκαιρία θα παρουσιαστεί για να προχωρήσω.

Όταν αντιλαμβάνομαι τη ζωή ως ένα παιχνίδι στατηγικής, είμαι σε θέση να προσδιορίσω τις επιλογές και τους δρόμους που με πάνε εκεί που θέλω και λειτουργούν θετικά για τη ζωή μου.

Διοχετεύω περισσότερο χρόνο και ενέργεια στο πως θα διευρύνω το πεδίο της δράσης μου και δεν κοιτώ μόνο το μικρό πεδίο δράσης που μπορεί να έχω τώραμπροστά μου. Παρατηρώ πώς οι άλλοι προχωρούν και μαθαίνω μέσα από τη δράση τους τον τρόπο για να εξελίσσεται και η δική μου ζωή.

Τα πισωγυρίσματα είναι αναπόφευκτα. Αντί να επικεντρώνομαι στα εμπόδια, εστιάζω στις ευκαιρίες και στις δυνατότητες, στις εναλλακτικές που με οδηγούν στο αποτέλεσμα που εγώ επιθυμώ.

Σήμερα, επιλέγω να παίξω. Όσο συμμετέχω στο παιχνίδι, τόσο περισσότερο αυξάνω τις πιθανότητες να πετύχω. Στη ζωή, χάνω μόνο όταν αρνούμαι να παίξω.

Γίνομαι καλύτερος “παίκτης” ρωτώντας τον εαυτό μου:
- Πως μπορώ να ορίσω εγώ τους ‘κανόνες’ της ζωής μου;
- Πως ξεπερνώ τα εμπόδια και τα πισωγυρίσματα;
- Πως μετράω την επιτυχία;