ΣΤΑΣΙΜΟΝ Γ΄
ΧΟ. ὅστις τοῦ πλέονος μέρους [στρ.]
χρῄζει τοῦ μετρίου παρεὶς
ζώειν, σκαιοσύναν φυλάσ-
σων ἐν ἐμοὶ κατάδηλος ἔσται.
1215 ἐπεὶ πολλὰ μὲν αἱ μακραὶ
ἁμέραι κατέθεντο δὴ
λύπας ἐγγυτέρω, τὰ τέρ-
ποντα δ᾽ οὐκ ἂν ἴδοις ὅπου,
ὅταν τις ἐς πλέον πέσῃ
1220 τοῦ δέοντος· ὁ δ᾽ ἐπίκουρος ἰσοτέλεστος,
Ἄϊδος ὅτε μοῖρ᾽ ἀνυμέναιος
ἄλυρος ἄχορος ἀναπέφηνε,
θάνατος ἐς τελευτάν.
μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νι- [αντ.]
1225 κᾷ λόγον· τὸ δ᾽, ἐπεὶ φανῇ,
βῆναι κεῖσ᾽ ὁπόθεν περ ἥ-
κει πολὺ δεύτερον ὡς τάχιστα.
ὡς εὖτ᾽ ἂν τὸ νέον παρῇ
1230 κούφας ἀφροσύνας φέρον,
τίς πλάγχθη πολὺ μόχθος ἔ-
ξω; τίς οὐ καμάτων ἔνι;
φθόνος, στάσεις, ἔρις, μάχαι
1235 καὶ φόνοι· τό τε κατάμεμπτον ἐπιλέλογχε
πύματον ἀκρατὲς ἀπροσόμιλον
γῆρας ἄφιλον, ἵνα πρόπαντα
κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ.
ἐν ᾧ τλάμων ὅδ᾽, οὐκ ἐγὼ μόνος· [επωδ.]
1240 πάντοθεν βόρειος ὥς τις ἀκτὰ
κυματοπλὴξ χειμερία κλονεῖται,
ὣς καὶ τόνδε κατ᾽ ἄκρας
δειναὶ κυματοαγεῖς
ἆται κλονέουσιν ἀεὶ ξυνοῦσαι,
1245 αἱ μὲν ἀπ᾽ ἀελίου δυσμᾶν,
αἱ δ᾽ ἀνατέλλοντος,
αἱ δ᾽ ἀνὰ μέσσαν ἀκτῖν᾽,
αἱ δ᾽ ἐννυχιᾶν ἀπὸ Ῥιπᾶν.
***
ΣΤΑΣΙΜΟ ΤΡΙΤΟ
Όποιος ορέγεται να ζήσεικι άλλο, κι άλλο, και δεν του φτάνειη μετρημένη του ζωή,αυτόν εγώ, μα την αλήθεια,τον έχω για πολύ μωρό.1215Γιατί οι πολλές ημέρες που μακραίνουνφέρνουν τις λύπες πιο κοντά·χαρές δεν πρόκειται να δειςόπου η ζωή τραβάει σε μάκρος,πέρα απ᾽ το θεμιτό της μέτρο.1220Λυτρωτικός, μ᾽ όλους ισότιμος,όταν σημάνει η ώρα του Άδη,προβάλλει ο θάνατος,και γράφει τέλος σε γάμους,μουσικές, χορούς.
Το να μην έχεις γεννηθεί,1225αυτό είναι το καλύτερο·το δεύτερο καλό, αν έχειςγεννηθεί, να πας το γρηγορότεροεκεί απ᾽ όπου βγήκες.Γιατί, μόλις περάσει η πρώτη νιότη,1230με την ανέμελή της αφροσύνη,ποιός, πες μου, ποιός μόχθος απέξω μένει;ποιός κάματος δεν μπαίνει στη ζωή μας;Φθόνος και στάσεις, μαλώματα και μάχες,1235φόνοι, και τελευταίο εκείνο το επονείδιστο,τα γηρατειά· άνευρα, άφιλα, ασυντρόφευτα,όπου του κόσμου τα χειρότερακακά συγκατοικούν.
Μοίρα κι αυτού του δύστυχουτα γηρατειά, όχι δική μου μόνο.Πώς βορινό ακρωτήρι, ανεμικές 1240και κύματα από παντού το δέρνουν,έτσι κι αυτόν, αδιάκοπεςοι φοβερές του συμφορές,τον συγκλονίζουν κυματόπληκτεςκαι κατακόρυφες.1245Άλλες από τη δύση, άλλεςαπ᾽ την ανατολή, άλλες από τον νότο,κι άλλες απ᾽ τα Ριπαία όρη κατεβαίνουντου βορρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου