Η αξία μας είναι δεδομένη και δεν αλλάζει. Αλλά αν θέλουμε να μιλήσουμε για την αξία της προσωπικότητας, αν θέλουμε να έχουμε κάποια κριτήρια για να μας βοηθήσουν να πορευόμαστε μέσα στη ζωή, ας είναι αυτά η εντιμότητα των κινήτρων και η ποιότητα της προσπάθειας. Τίποτα άλλο.
Ούτε το αποτέλεσμα, ούτε η γνώμη του άλλου για το αποτέλεσμα, ούτε η δική μας γνώμη για τη γνώμη του άλλου για το αποτέλεσμα. Αυτά είναι τα ουσιαστικά. Δεν μπορούμε να ζητάμε τίποτα άλλο από τον εαυτό μας ή από κανέναν άλλον άνθρωπο, εκτός από αγνά κίνητρα και την καλύτερη προσπάθεια.
Πόσοι γονείς έχουν πέσει στην παγίδα της αυτοαπόρριψης επειδή τα παιδιά τους δε «βγήκαν» όπως ήθελαν! Στεναχωριούνται επειδή δεν έχουν το αποτέλεσμα που προσδοκούσαν.
Οι περισσότεροι γονείς μπορούν να πουν: «Τα κίνητρά μου ήταν αγνά και η προσπάθειά μου η καλύτερη που μπορούσα να κάνω, τουλάχιστον στο στάδιο της εξέλιξης που βρισκόμουν».
Μετά από χρόνια, ίσως να μπορούν να δουν τα πράγματα διαφορετικά και να υιοθετήσουν διαφορετική συμπεριφορά, αλλά τότε με την ενεργειακή και με την ψυχοσωματική τους κατάσταση αυτό μπορούσαν να κάνουν και αυτό έκαναν. Δεν πρέπει να τα βάζουν με τον εαυτό τους ούτε να αξιολογούν τον εαυτό τους με το αποτέλεσμα ή με την γνώμη των άλλων για το αποτέλεσμα.
Χρειάζεται να έχουμε δύο κριτήρια για καθετί που κάνουμε:
Να ελέγξουμε εάν τα κίνητρά μας είναι αγνά και εάν η προσπάθεια που κάναμε ήταν η καλύτερη που μπορούσαμε να κάνουμε με το επίπεδο της εξέλιξης της συνειδητότητας και της ενέργειας που είχαμε στη συγκεκριμένη εποχή της ζωής μας. Εάν ναι, τότε δεχόμαστε τον εαυτό μας.
Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι ακόμα καλύτερα, είτε τώρα είτε και στη συνέχεια. Σημαίνει ότι θέλουμε να μάθουμε από αυτό που κρίναμε ότι ήταν λάθος τότε, και επιθυμούμε αυτή τη διάκριση να μας βοηθήσει να λειτουργούμε καλύτερα από δω και πέρα.
Να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, αλλά να μη μας βαραίνει το παρελθόν. Το παρελθόν μάς βαραίνει όταν το κουβαλάμε μέσα μας, νιώθοντας ενοχή και αυτοαπόρριψη. Αντίθετα μας βοηθάει, όταν βλέπουμε τι έχουμε κάνει, και αυτό γίνεται μάθημα και ευκαιρία να εξελισσόμαστε. Άρα ο πρώτος τρόπος για να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας είναι η διάκριση γύρω από την αξία μας. Να κατανοήσουμε, δηλαδή, ότι η αξία του ανθρώπου μετριέται με τα κίνητρα και τις προσπάθειες και όχι από τα αποτελέσματα ή τη γνώμη των άλλων.
Ούτε το αποτέλεσμα, ούτε η γνώμη του άλλου για το αποτέλεσμα, ούτε η δική μας γνώμη για τη γνώμη του άλλου για το αποτέλεσμα. Αυτά είναι τα ουσιαστικά. Δεν μπορούμε να ζητάμε τίποτα άλλο από τον εαυτό μας ή από κανέναν άλλον άνθρωπο, εκτός από αγνά κίνητρα και την καλύτερη προσπάθεια.
Πόσοι γονείς έχουν πέσει στην παγίδα της αυτοαπόρριψης επειδή τα παιδιά τους δε «βγήκαν» όπως ήθελαν! Στεναχωριούνται επειδή δεν έχουν το αποτέλεσμα που προσδοκούσαν.
Οι περισσότεροι γονείς μπορούν να πουν: «Τα κίνητρά μου ήταν αγνά και η προσπάθειά μου η καλύτερη που μπορούσα να κάνω, τουλάχιστον στο στάδιο της εξέλιξης που βρισκόμουν».
Μετά από χρόνια, ίσως να μπορούν να δουν τα πράγματα διαφορετικά και να υιοθετήσουν διαφορετική συμπεριφορά, αλλά τότε με την ενεργειακή και με την ψυχοσωματική τους κατάσταση αυτό μπορούσαν να κάνουν και αυτό έκαναν. Δεν πρέπει να τα βάζουν με τον εαυτό τους ούτε να αξιολογούν τον εαυτό τους με το αποτέλεσμα ή με την γνώμη των άλλων για το αποτέλεσμα.
Χρειάζεται να έχουμε δύο κριτήρια για καθετί που κάνουμε:
Να ελέγξουμε εάν τα κίνητρά μας είναι αγνά και εάν η προσπάθεια που κάναμε ήταν η καλύτερη που μπορούσαμε να κάνουμε με το επίπεδο της εξέλιξης της συνειδητότητας και της ενέργειας που είχαμε στη συγκεκριμένη εποχή της ζωής μας. Εάν ναι, τότε δεχόμαστε τον εαυτό μας.
Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι ακόμα καλύτερα, είτε τώρα είτε και στη συνέχεια. Σημαίνει ότι θέλουμε να μάθουμε από αυτό που κρίναμε ότι ήταν λάθος τότε, και επιθυμούμε αυτή τη διάκριση να μας βοηθήσει να λειτουργούμε καλύτερα από δω και πέρα.
Να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, αλλά να μη μας βαραίνει το παρελθόν. Το παρελθόν μάς βαραίνει όταν το κουβαλάμε μέσα μας, νιώθοντας ενοχή και αυτοαπόρριψη. Αντίθετα μας βοηθάει, όταν βλέπουμε τι έχουμε κάνει, και αυτό γίνεται μάθημα και ευκαιρία να εξελισσόμαστε. Άρα ο πρώτος τρόπος για να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας είναι η διάκριση γύρω από την αξία μας. Να κατανοήσουμε, δηλαδή, ότι η αξία του ανθρώπου μετριέται με τα κίνητρα και τις προσπάθειες και όχι από τα αποτελέσματα ή τη γνώμη των άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου