Επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να στηριζόμαστε τόσο πολύ στις αναμνήσεις μας.Η ψυχολόγος Julia Shaw, παραθέτει τρεις λόγους, σύμφωνα με τους οποίους χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί όταν συμβουλευόμαστε τις ψυχικές παρελθοντικές μας εικόνες.
Οι άνθρωποι μπορούν να θυμηθούν γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ.
Σε ένα πείραμα που αναφέρεται στο περιοδικό “Psychological Science”, η Shaw και οι συνεργάτες της έπεισαν φοιτητές ότι ήταν ένοχοι ενός φανταστικού εγκλήματος. Εκτός από την εξιστόρηση ενός πραγματικού, συναισθηματικού γεγονότοςτης ζωής κάθε μαθητή, με βάση τις μαρτυρίες από τους γονείς ή κηδεμόνες, οι ερευνητές άφησαν να εννοηθεί ότι οι συμμετέχοντες είχαν διαπράξει μια κλοπή ή μια ήσσονος σημασίας επίθεση χρόνια πριν.
Μετά από μια σειρά συνεντεύξεων και ασκήσεων απεικόνισης, το 70% των φοιτητών αναμετάδοσαν λεπτομέρειες από το περιστατικό ( δηλαδή «ενθυμήθηκαν» ότι έριξαν μια πέτρα σε κάποιον, για παράδειγμα). Η κοινωνική προτροπή μπορεί να παράγει παρόμοια αποτελέσματα. «Η οικογένειά σας θα μπορούσε να σας πει ότι σας πήγε στη Disneyland ως παιδί, ενώ στην πραγματικότητα είχε πάει την αδελφή σας», λέει η Shaw. Όταν οραματίζεστε τις λεπτομέρειες του ταξιδιού, μπορεί να σκεφτείτε ότι τις θυμάστε.
Όλες οι αναμνήσεις είναι ανακριβείς σε κάποιο βαθμό.
Οι ατελείς διεργασίες μνήμης, από την επιλεκτική αντίληψη μέχρι τα σφάλματα στον τρόπο με τον οποίο ο εγκεφάλος αποθηκεύει τις αναμνήσεις, μας αναγκάζουν να θυμόμαστε το παρελθόν με μία σχετικότητα. «Οι περισσότερες από τις αναμνήσεις μας είναι πιθανώς λίγο ψευδείς, όπως όταν θυμόμαστε ότι ο φίλος μας φορούσε ένα μπλε πουλόβερ αντί για ένα κόκκινο σε μια καφετέρια», λέει η Shaw. Το συναίσθημα και η διάσπαση της προσοχής, μπορεί επίσης να θολώσουν τη μνήμη μας: όταν απειλούμαστε ή η προσοχή μας είναι στραμμένη αλλού, το πρόσωπο ή το αντικείμενο που έχει συλλάβει την προσοχή μας, μπορεί να μας κάνει να αγνοήσουμε τις περιμετρικές λεπτομέρειες.
Ο εντοπισμός ψευδών αναμνήσεων μπορεί να είναι σχεδόν αδύνατο.
Νέα έρευνα δείχνει ότι «αν παρακολουθήσουμε βίντεο ανθρώπων που θυμούνται αληθινά και ψευδή περιστατικά, δεν μπορούμε να πούμε με αξιοπιστία τη διαφορά», λέει η Shaw. «Στην πραγματικότητα μπορεί να είναι καλύτερα να το παίξουμε κορώνα γράμματα». Πώς μπορούμε να ξέρουμε αν οι αναμνήσεις μας είναι ανακριβείς ή φανταστικές, όταν οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να μας διορθώσουν;
Η σύγκριση των αναμνήσεών μας, με αυτές των άλλων, παρουσιάζει αδύναμη σχετικότητα, δεδομένου ότι η φθορά της μνήμης επηρεάζει τους πάντες. Επιπλέον, είναι εύκολο να θυμηθούμε με ακρίβεια τις ψευδείς μνήμες, αν εμείς τις θυμόμαστε με σημαντική λεπτομέρεια: «Συχνά υποθέτουμε ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος μια σύνθετη περιγραφή, να μπορούσε να είναι πλασματική». Η μόνη πραγματικά αξιόπιστη μορφή επιβεβαίωσης, λέει η Shaw, είναι ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία, όπως φωτογραφίες, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μηνύματα κοινωνικών δικτύων που τεκμηριώνουν γεγονότα του παρελθόντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου