Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Η άνεση

«Η άνεση ξεκινά σαν υπηρέτης και γίνεται αφέντης» Χαλίλ Γκιμπράν

Οι άνθρωποι γράφουν χαρούμενες μελωδίες που μιλούν για τραγούδια κάτω από τη βροχή – αλλά όταν βρέχονται στη πραγματική ζωή, γκρινιάζουν!

Οι άνθρωποι τρελαίνονται να βλέπουν τον Ιντιάνα Τζόουνς να σέρνεται μέσα σε σπηλιές, ανάμεσα σε αράχνες και φίδια – αλλά όταν το κλιματιστικό στο γραφείο τους χαλάει, τρελαίνονται από εκνευρισμό! Ίσως αν λαμβάναμε μικρότερες δόσεις περιπέτειας από τις οθόνες μας, να αναζητούσαμε μεγαλύτερες δόσεις περιπέτειας στην καθημερινή μας ζωή.

Η «άνεση» είναι υπερτιμημένη. Και δεν μιλάω για την «οικονομική άνεση» – μιλάω για τις «άνετες καταστάσεις». Το στρες που μας ταλαιπωρεί προκύπτει σε μεγάλο βαθμό από τον εθισμό μας στην άνεση… «Τα αεροπλάνα πρέπει να αναχωρούν πάντα στην ώρα τους, η δουλειά μας πρέπει να είναι πάντα εύκολη, το πιστωτικό όριο της κάρτας μας πρέπει να είναι ελαστικό…»

Η υπερβολική άνεση καταντά βαρετή. Καίει τα εγκεφαλικά μας κύτταρα! Όσο λιγότερους κανόνες φτιάχνετε σχετικά με το πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή και το πώς θα έπρεπε να νιώθετε, τόσο ευκολότερα θα μπορείτε να αντιμετωπίζετε ότι σας συμβαίνει.

Αν ακολουθείτε το όνειρό σας – όποιο κι αν είναι αυτό – ορισμένες φορές θα πρέπει να θυσιάσετε την άνεσή σας… Μπορεί να σας απορρίψουν ή να σας κατακρίνουν, μπορεί να ξεμένετε συχνά από λεφτά, μπορεί να νιώσετε εξαντλημένος. Μάθετε να βλέπετε τις αναποδιές ως μέρος της όλης διαδικασίας. Φροντίστε να παρατηρείτε τις δυσκολίες που συναντάτε με ενδιαφέρον και περιέργεια. Διασκεδάστε με τα εμπόδια. Ανακαλύψτε πόση πλάκα έχει η αντιμετώπιση των προκλήσεων.

Και κάτι ακόμα σχετικά με την άνεση. Θα διαπιστώσετε ότι πολύ συχνά, το θάρρος ανταμείβεται πιο γενναιόδωρα από την ευφυία – γεγονός που εξοργίζει ορισμένους ανθρώπους. Ο Αλέξανδρος λέει: «Είμαι εξαιρετικά ευφυής, έχω δύο διπλώματα – δεν μπορώ να πιστέψω ότι λιγότερο έξυπνοι άνθρωποι έχουν καλύτερες δουλειές και βγάζουν περισσότερα χρήματα!» Έτσι είναι τα πράγματα, Αλέξανδρε: Ανταμειβόμαστε όταν διακινδυνεύουμε να χάσουμε τη φήμη μας ή τα χρήματά μας – ή και τα δύο.

ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ

Θάρρος δεν σημαίνει «απουσία φόβου» – θάρρος σημαίνει «αναλαμβάνω δράση παρόλο που φοβάμαι». Οι άνθρωποι που δεν κάνουν τίποτα στη ζωή τους φοβούνται τόσο όσο και οι άνθρωποι που παίρνουν τα μεγαλύτερα ρίσκα. Απλώς η πρώτη κατηγορία τρομοκρατείται ακόμα και από τα πιο ασήμαντα πράγματα. Γιατί να μη φοβόμαστε μόνο για τα σημαντικά πράγματα.

«Έχεις πάρει μαθήματα μόνο από αυτούς που σε θαύμαζαν και σου φέρονταν τρυφερά; – Δεν έχεις πάρει σπουδαία μαθήματα από αυτούς που σε απορρίπτουν και σε πολεμούν;» Ουόλτ Ουίτμαν

Αν ενδώσουμε στον πειρασμό, τότε σίγουρα θα συναναστρεφόμαστε μόνο τους φίλους και τους συναδέλφους που μας λένε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε. Έτσι, όταν τα πάντα γύρω μας καταρρέουν, θα είμαστε περικυκλωμένοι από ανθρώπους που θα μας λένε: «Δεν φταις εσύ!».

Ωστόσο, είναι σημαντικό να υπάρχουν στη ζωή μας άνθρωποι που μας θέτουν προκλήσεις – παρόλο που μπορεί να μας ξυπνούν από το λήθαργο της «άνεσης».

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου