Η εξέλιξη της Συνειδητότητας

Υπάρχουν τρεις μεταμορφωτικές διεργασίες για την εξέλιξη της Συνείδησης. Είναι τρία επίπεδα ανάπτυξης. Σε αυτά τα διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης η κατάσταση και οι λειτουργίες της συνείδησης είναι τελείως διαφορετικές. Αν έχουμε επίγνωση αυτών των χαρακτηριστικών διαφορετικών σημείων, μπορούμε εύκολα να αναγνωρίσουμε σε ποια κατάσταση ανάπτυξης της συνείδησης βρισκόμαστε: τυπική Συνείδηση, αφύπνιση ή στο επίπεδο της πλήρους ελευθερίας.

Το επίπεδο της τυπικής συνείδησης

Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο της εξελικτικής διαδικασίας της Συνείδησης. Η τυπική συνείδηση έχει τις ρίζες της σε, και τρέφεται με, το παρελθόν. Η παρούσα στιγμή είναι λιγότερο σημαντική γι 'αυτήν, είναι μόνο μια πύλη που οδηγεί σε ένα μέλλον που επιθυμούμε. Το μέλλον δεν είναι παρά μια βελτιωμένη και ωραιοποιημένη εκδοχή του παρελθόντος, ένα μέλλον στο οποίο θα είμαστε επιτυχείς σε όλα τα πράγματα στα οποία έχουμε αποτύχει στο παρελθόν. Για την τυπική συνείδηση υπάρχουν μόνο παρελθόν και μέλλον, ζει απ’ αυτά και τρέφεται με αυτά.

Σε αυτήν την κατάσταση της συνείδησης η εκτίμηση και η γνώμη των άλλων είναι πολύ σημαντικά για εμάς. Θέλουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των άλλων, μας αρέσει να παίζουμε τους ρόλους που υπαγορεύονται από το περιβάλλον μας. Προσπαθούμε να είμαστε καλοί γονείς, καλοί σύζυγοι, χρήσιμοι εργαζόμενοι και νομοταγείς πολίτες. Η προθυμία μας να αναλάβουμε ρόλους προκαλείται από την απόλυτη ταύτιση μας με αυτούς τους ρόλους. Ολόκληρη η ταυτότητά μας βασίζεται σε αυτούς τους ρόλους. Δεν αναζητούμε αληθινές απαντήσεις στο ερώτημα «Ποιος είμαι;". Είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που θα μας πουν οι άλλοι.

Στην κατάσταση της τυπικής συνείδησης, ο κυρίαρχος χαρακτήρας της ζωής μας είναι το Εγώ. Θέλουμε να γίνει μεγαλύτερο, πιο φωτεινό και πιο ξεχωριστό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μαθαίνουμε, συλλογή γνώσεων από τους άλλους, μέχρι το τέλος της ζωής μας, με την πεποίθηση ότι γινόμαστε όλο και πιο ευφυής. Παρόλα αυτά, συμβαίνει το αντίθετο, χάνουμε την αυτοπεποίθηση μας και δεν έχουμε αρκετό θάρρος για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, έναν οδηγό, ένα στήριγμα. Δεν έχουμε καιρό για πλήρη ελευθερία, προτιμάμε να ακολουθούμε προκαθορισμένους κανόνες και να δείχνουμε σεβασμό σε κάποια αρχή.

Το επίπεδο της αφύπνισης

Η έλευση αυτού του επιπέδου υποδεικνύεται από στιγμές στην ζωή μας, που ξυπνάμε από την καθημερινή μας ζωή και να αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα, ότι ζούμε στην αιχμαλωσία των σκέψεών μας, των συναισθημάτων και των κοινωνικών μας ρόλων. Υπό την επίδραση αυτών των στιγμών, μια βαθιά επιθυμία για ελευθερία και αλήθεια αναβλύζει μέσα μας. Στη συνέχεια, αρχίζουμε να ψάχνουμε για τα μονοπάτια που οδηγούν στην πολυπόθητη ελευθερία. Πρόθεσή μας είναι να γίνουμε πιο συνειδητοί και αφυπνισμένοι για να βρούμε την αλήθεια του εαυτού μας, ποιοι είμαστε και ποια είναι η αποστολή μας στον κόσμο.

Δεν θέλουμε πλέον να υπακούμε σε παλιούς κανόνες, παλιούς ηγέτες, στις παραδόσεις και στις αρχές. Δεν δεχόμαστε πλέον ετοιματζίδικες, πολυφορεμένες θεωρίες και εξηγήσεις. Δεν θέλουμε να εξαρτόμαστε από τη γνώμη των άλλων πια. Αντί αυτού, θέλουμε να αποκτήσουμε γνώσεις και εμπειρίες από τον κόσμο για τους εαυτούς μας. Μας αρέσει να ανακαλύπτουμε νέα πράγματα και παίρνουμε καινούριους δρόμους χωρίς φόβο.

Σε αυτό το επίπεδο ο πραγματικός αυτο-έλεγχος δημιουργείται μέσα μας. Αυτός ο αυτο-έλεγχος δεν έχει τις ρίζες του στον φόβο της τιμωρίας ή στην ελπίδα της ανταμοιβής. Πολλοί άνθρωποι είναι σε θέση να αναπτύξουν έναν υψηλό βαθμό αυτο-έλεγχου με τον φόβο της κόλασης ή την ελπίδα του παραδείσου, ή απλώς επειδή θέλουν να συνεργαστούν με κάτι που θεωρούν μεγαλύτερο από τον εαυτό τους. Αυτό το είδος αυτο-ελέγχου, ωστόσο, παράγει μόνο προσωρινά αποτελέσματα, δεδομένου ότι βασίζεται στην καταστολή. Η συντήρησή του απαιτεί συνεχή προσπάθεια από εμάς. Αν, για κάποιο λόγο, ο βαθμός προσπάθειας μας μειωθεί, απωθημένα, θυμός και συναισθήματα ξεσπάνε, προκαλώντας μας ακόμα περισσότερο πόνο.

Ο αληθινός αυτο-έλεγχος δεν δημιουργείται μέσω της καταστολής αλλά από την αναγνώριση και την κατανόηση του νοήματος της ζωής. Αυτό το είδος αυτο-ελέγχου απελευθερώνει την συνείδησή μας από την κατάσταση της ταύτισης με τον κόσμο των σχημάτων και των μορφών. Δημιουργεί έναν χώρο ανάμεσα σε εμάς και τις λειτουργίες του νου μας και σε αυτόν τον χώρο η ικανότητα να βλέπουμε και να κατανοούμε γεννιέται.

Ο αληθινός αυτο-έλεγχος δεν έχει κανόνες και δεν υπάρχει κανείς να μας πει πώς να το κάνουμε. Όλοι πρέπει να δημιουργήσουμε εκείνον τον αυτο-έλεγχο μέσα μας, χωρίς καμία εξωτερική πίεση, βάζοντας στην άκρη όλα τα είδη των εξωτερικών αρχών, χρησιμοποιώντας μόνο την προσωπική μας εμπειρία. Ό,τι δημιουργήθηκε από άλλους για μας είναι παροδικό, αλλά αυτό που δημιουργούμε εμείς για τους εαυτούς μας έχει διάρκεια και είναι μόνιμο.. Καθένας πρέπει να βρει αυτό που ψάχνει.

Το επίπεδο της πλήρους ελευθερίας

Αυτό είναι το υψηλότερο σημείο στην εξέλιξη της συνείδησης. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό αυτού του επιπέδου είναι η αυτοσυγκέντρωση, η αποδοχή της παρούσας στιγμής, ένα άνοιγμα προς την ύπαρξη, και μια γιορτή της ζωής.

Σε αυτή την κατάσταση της συνειδητότητας, μια εντελώς νέα διάσταση της ύπαρξης ανοίγει για μας, μας δείχνει την Ύπαρξη από μια εντελώς νέα προοπτική. Η ενότητα πίσω από τις διαμάχες αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας και εμείς επιμένουμε όχι πλέον να αναζητούμε την ηλιόλουστη πλευρά της ζωής, μπορούμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά στη σκοτεινή πλευρά, επίσης.

Δεχόμαστε τη ζωή όπως είναι, και δεν το κάνουμε υπό πίεση, δεδομένου ότι η αποδοχή είναι το αποτέλεσμα της πλήρους ελευθερίας μας. Η ελευθερία είναι με την σειρά της, καρπός της διαφυγής μας από τον κόσμο των σχημάτων και μορφών. Έχουμε κατανοήσει και βιώσει την διαδικασία της αφύπνισης. Ήρθε η ώρα για εμάς να αναλάβουμε τον έλεγχο του νου μας κάθε φορά που αυτό απαιτείται από τις περιστάσεις. Όταν δεν χρειαζόμαστε το έργο του νου άμεσα, ας του δώσουμε λίγο χρόνο για ξεκούραση.

Τα πάντα είναι ήσυχα και ειρηνικά μέσα μας. Είμαστε πέρα από το καλό και το κακό, είμαστε μια απλή συνείδηση που δεν αναλύει, ούτε δικάζει, εξετάζει μόνο.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η ίδια ψυχή ζει μέσα σε όλους, οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων είναι μόνο επιφανειακές και βαθιά μέσα είμαστε όλοι το ίδιο. Βιώνοντας την ενότητα, βιώνουμε την έκσταση της Ζωής, την τέλεια ευτυχία της Ύπαρξης.