Μία μεγάλη σφαγή υποδεικνύουν ευρήματα στο Ναταρούκ της Κένυας, δείχνοντας ότι η βίαιη σύγκρουση αποτελούσε σύνηθες φαινόμενο, ακόμα και για τους κυνηγούς/ συλλέκτες προγόνους μας.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist, δέκα σκελετοί που βρέθηκαν στον χώρο, δείχνουν σημάδια βίαιου θανάτου, με χτυπήματα και κοψίματα στα κεφάλια. Δύο εξ αυτών έφεραν αιχμές από οψιδιανό, πιθανότατα από βέλη. Οι θέσεις/ στάσεις άλλων δύο δείχνουν ότι τα χέρια τους ήταν δεμένα όταν σκοτώθηκαν.
Ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός χώρος είναι ο μόνος στον οποίο υπάρχουν αποδείξεις/ στοιχεία προϊστορικής σφαγής από κυνηγούς/ συλλέκτες, η οποία θεωρείται ότι έλαβε χώρα πριν από 10.000 χρόνια, σύμφωνα με τη Μάρτα Μιραζόν Λαρ, του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, η ομάδα της οποίας εξέτασε τους σκελετούς. «Επρόκειτο για εσκεμμένη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο ομάδες και σε αυτήν συμμετείχε μεγάλος αριθμό ανθρώπων, οπότε το αντιλαμβάνομαι ως πόλεμο μικρής κλίμακας».
Ο λόγος στον οποίο οφείλεται το περιστατικό θα μπορούσε να είναι μια επιδρομή για πόρους- εδαφικές εκτάσεις ή ψάρια από την κοντινή λίμνη, εκτιμά η ομάδα. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να πρόκειται για «φυσική» επιθετικότητα – αντίδραση όταν δύο ομάδες ανθρώπων συναντιούνται.
«Επειδή δεν υπάρχουν προϊστορικές αποδείξεις, δεν μπορούμε να πούμε» εκτιμά η Μιραζόν Λαρ, αναφέροντας ότι θα μπορούσε να πρόκειται για δύο ομάδες αναζήτησης τροφής που συναντήθηκαν, με τη μία να φέρει όπλα και να σημειώνεται επίθεση και ακόλουθη σύγκρουση.
Μία άλλη πιθανότητα, όπως προσθέτει, είναι μια τοπική κοινότητα να δέχτηκε εσκεμμένη επίθεση από μια άλλη, σε επιδρομή για πόρους.
Ο πόλεμος αποτελεί κοινό φαινόμενο στην ανθρώπινη ιστορία, ωστόσο το πόσο εκτεταμένος ήταν κατά την προϊστορική περίοδο δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί με σιγουριά. Οι συγκρούσεις φαίνονται να ήταν συχνές μεταξύ κοινωνιών που είχαν εγκατασταθεί μόνιμα, αλλά μεταξύ κυνηγών/ συλλεκτών, τα στοιχεία χρήσης βίας είναι εξαιρετικά σπάνια.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist, δέκα σκελετοί που βρέθηκαν στον χώρο, δείχνουν σημάδια βίαιου θανάτου, με χτυπήματα και κοψίματα στα κεφάλια. Δύο εξ αυτών έφεραν αιχμές από οψιδιανό, πιθανότατα από βέλη. Οι θέσεις/ στάσεις άλλων δύο δείχνουν ότι τα χέρια τους ήταν δεμένα όταν σκοτώθηκαν.
Ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός χώρος είναι ο μόνος στον οποίο υπάρχουν αποδείξεις/ στοιχεία προϊστορικής σφαγής από κυνηγούς/ συλλέκτες, η οποία θεωρείται ότι έλαβε χώρα πριν από 10.000 χρόνια, σύμφωνα με τη Μάρτα Μιραζόν Λαρ, του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, η ομάδα της οποίας εξέτασε τους σκελετούς. «Επρόκειτο για εσκεμμένη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο ομάδες και σε αυτήν συμμετείχε μεγάλος αριθμό ανθρώπων, οπότε το αντιλαμβάνομαι ως πόλεμο μικρής κλίμακας».
Ο λόγος στον οποίο οφείλεται το περιστατικό θα μπορούσε να είναι μια επιδρομή για πόρους- εδαφικές εκτάσεις ή ψάρια από την κοντινή λίμνη, εκτιμά η ομάδα. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να πρόκειται για «φυσική» επιθετικότητα – αντίδραση όταν δύο ομάδες ανθρώπων συναντιούνται.
«Επειδή δεν υπάρχουν προϊστορικές αποδείξεις, δεν μπορούμε να πούμε» εκτιμά η Μιραζόν Λαρ, αναφέροντας ότι θα μπορούσε να πρόκειται για δύο ομάδες αναζήτησης τροφής που συναντήθηκαν, με τη μία να φέρει όπλα και να σημειώνεται επίθεση και ακόλουθη σύγκρουση.
Μία άλλη πιθανότητα, όπως προσθέτει, είναι μια τοπική κοινότητα να δέχτηκε εσκεμμένη επίθεση από μια άλλη, σε επιδρομή για πόρους.
Ο πόλεμος αποτελεί κοινό φαινόμενο στην ανθρώπινη ιστορία, ωστόσο το πόσο εκτεταμένος ήταν κατά την προϊστορική περίοδο δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί με σιγουριά. Οι συγκρούσεις φαίνονται να ήταν συχνές μεταξύ κοινωνιών που είχαν εγκατασταθεί μόνιμα, αλλά μεταξύ κυνηγών/ συλλεκτών, τα στοιχεία χρήσης βίας είναι εξαιρετικά σπάνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου