Όταν οι κοσμολόγοι κοίταξαν να δουν τι συμβαίνει στα σύνορα του Σύμπαντος, παρατήρησαν κάτι που δεν ανέμενε κανένας – μια τάση των πιο μεγάλων γαλαξιακών σμηνών να κατευθύνονται προς ένα ενιαίο ‘καυτό’ σημείο στο διάστημα. Γιατί συμβαίνει αυτό παραμένει ακόμα ένα μυστήριο.
Η εξερεύνηση των ορίων του γνωστού Κόσμου είναι ένα πολύ δύσκολο έργο, και ακόμα κάτι που μπορεί να επιχειρηθεί μόνο με τη χρήση σύγχρονων επιστημονικών μέσων. Αυτό που οι αστρονόμοι μπορούν να κάνουν είναι να μετρήσουν την ταχύτητα και την κατεύθυνση στην οποία κινούνται οι γαλαξίες, τα σμήνη και τα γαλαξιακά υπερσμήνη.
Τέτοιες μελέτες έχουν αποκαλύψει μια γενική τάση που υπάρχει στις δομές αυτές, από τις μεγαλύτερες κοσμικές δομές στο σύμπαν, για να προσανατολίζονται προς ένα ενιαίο σημείο στο χώρο. Οι αστρονόμοι δεν έχουν ακόμα καταλάβει γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά έχουν προταθεί έχουν αρκετές εξηγήσεις γι αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο.
Είναι ενδιαφέρον, ότι όλα τα αντικείμενα στο διάστημα με κατεύθυνση αυτό το σημείο, ταξιδεύουν με ταχύτητες που εγγίζουν τα 800 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Ο λόγος που είναι περίεργο αυτό το γεγονός είναι ότι τα κοσμολογικά μοντέλα υποστηρίζουν ότι όλα τα αντικείμενα στην άκρη του Κόσμου θα πρέπει να κινούνται με ίσες ταχύτητες προς όλες τις κατευθύνσεις.
Αντίθετα, αυτό που παρατηρείται στην πράξη είναι η τάση τα αντικείμενα να προτιμούν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. "Τα σμήνη δείχνουν μια μικρή αλλά μετρήσιμη ταχύτητα που είναι ανεξάρτητη της διαστολής του Σύμπαντος και δεν αλλάζει, καθώς αυξάνονται οι αποστάσεις”, εξηγεί ο Alexander Kashlinsky του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων της NASA Goddard.
"Δεν περιμέναμε ποτέ να βρούμε κάτι σαν αυτό", προσθέτει ίδιος, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής αυτής της νέας έρευνας.
Στην αστρονομική κοινότητα, αυτή η διακριτή κίνηση μεταξύ των μεγάλων κοσμικών δομών που είναι ανεξάρτητη από την διαστολή του σύμπαντος ονομάζεται σκοτεινή ροή. "Η κατανομή της ύλης στο παρατηρήσιμο Σύμπαν δεν μπορεί να εξηγήσει αυτή την κίνηση," λέει ο Kashlinsky για τη ρίζα αυτού του προβλήματος.
Ας σημειωθεί, ότι ήταν ακριβώς το ίδιο γεγονός που έχει αναγκάσει τους αστρονόμους να αναπτύξουν τις έννοιες της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης. Προφανώς, υπάρχει μια ανεπαρκής μάζα στο παρατηρήσιμο Σύμπαν για να αιτιολογήσει τη δύναμη της βαρύτητας, που καθορίζει πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους οι γαλαξίες, σμήνη και τα υπερσμήνη.
Μία από τις προτεινόμενες εξηγήσεις για αυτό το φαινόμενο ήταν ότι οι δομές κατευθύνονται προς μια μαύρη τρύπα. Αυτό όμως είναι αδύνατο για δύο λόγους – πρώτον, θα χρειαζόταν μια πραγματικά μεγάλη μαύρη τρύπα για να τα ελκύει, και, δεύτερον, τα αντικείμενα θα επιταχύνονταν προς την κατεύθυνση αυτή, αντί να διατηρούν μια σταθερή ταχύτητα.
Η δε ανακάλυψη μιας μεθόδου για να εξηγήσει αυτή την σκοτεινή ροή (όπως ονομάστηκε) είναι εξαιρετικά δύσκολη, από το γεγονός ότι η ίδια η ύπαρξη της θέτει υπό αμφισβήτηση όσα φαινομενικά γεγονότα συμβαίνουν στο Σύμπαν, όπως ο τρόπος που επεκτείνεται και οι δυνάμεις που επηρεάζουν αυτή τη διαδικασία.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Buffalo έδειξαν πρόσφατα ότι οι σουπερνόβες – οι τελικές εκρήξεις των πολύ μεγάλων άστρων – δεν κινούνται σε συγχρονισμό σε όλο τον Κόσμο, όπως προηγουμένως νομίζαμε. Σε μια προσεχή έκδοση του περιοδικού της Κοσμολογίας και Αστροσωματιδιακής Φυσικής, εξηγούν λεπτομερώς την έρευνά τους πάνω στην 557 σουπερνόβα.
"Το αποτέλεσμα μας είναι βαρετό, κατά κάποιο τρόπο, γιατί ταιριάζει με την προσδοκία σας για το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο”, εξηγεί ο William Kinney, ο οποίος κατέχει έδρα φυσικού στο ίδιο πανεπιστήμιο.
"Αν αποδειχθεί ότι η ομάδα της NASA με επικεφαλής τον Alexander Kashlinsky έχει δίκιο, θα είναι συναρπαστικό, επειδή κάποιο τρελό πράγμα συμβαίνει εκεί πάνω που κανείς δεν καταλαβαίνει”, προσθέτει.
"Θα πρέπει να υπάρχει κάτι πολύ ριζοσπαστικό, σαν μια μεγάλη μάζα εκτός του ορατού σύμπαντος που να ελκύει τα αντικείμενα στο εσωτερικό μας σύμπαν. Αυτό θα ήταν όντως μια μεγάλη είδηση, συνεχίζει ο ίδιος.
Αλλά, "με την μελέτη μας, ταράζουμε τα νερά. Δεν είναι ακόμα σαφές ποιος έχει δίκιο. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να δημιουργήσουμε μια πιο λεπτομερή και ακριβή εικόνα του Σύμπαντος," καταλήγει.
Η εξερεύνηση των ορίων του γνωστού Κόσμου είναι ένα πολύ δύσκολο έργο, και ακόμα κάτι που μπορεί να επιχειρηθεί μόνο με τη χρήση σύγχρονων επιστημονικών μέσων. Αυτό που οι αστρονόμοι μπορούν να κάνουν είναι να μετρήσουν την ταχύτητα και την κατεύθυνση στην οποία κινούνται οι γαλαξίες, τα σμήνη και τα γαλαξιακά υπερσμήνη.
Τέτοιες μελέτες έχουν αποκαλύψει μια γενική τάση που υπάρχει στις δομές αυτές, από τις μεγαλύτερες κοσμικές δομές στο σύμπαν, για να προσανατολίζονται προς ένα ενιαίο σημείο στο χώρο. Οι αστρονόμοι δεν έχουν ακόμα καταλάβει γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά έχουν προταθεί έχουν αρκετές εξηγήσεις γι αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο.
Είναι ενδιαφέρον, ότι όλα τα αντικείμενα στο διάστημα με κατεύθυνση αυτό το σημείο, ταξιδεύουν με ταχύτητες που εγγίζουν τα 800 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Ο λόγος που είναι περίεργο αυτό το γεγονός είναι ότι τα κοσμολογικά μοντέλα υποστηρίζουν ότι όλα τα αντικείμενα στην άκρη του Κόσμου θα πρέπει να κινούνται με ίσες ταχύτητες προς όλες τις κατευθύνσεις.
Αντίθετα, αυτό που παρατηρείται στην πράξη είναι η τάση τα αντικείμενα να προτιμούν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. "Τα σμήνη δείχνουν μια μικρή αλλά μετρήσιμη ταχύτητα που είναι ανεξάρτητη της διαστολής του Σύμπαντος και δεν αλλάζει, καθώς αυξάνονται οι αποστάσεις”, εξηγεί ο Alexander Kashlinsky του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων της NASA Goddard.
"Δεν περιμέναμε ποτέ να βρούμε κάτι σαν αυτό", προσθέτει ίδιος, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής αυτής της νέας έρευνας.
Στην αστρονομική κοινότητα, αυτή η διακριτή κίνηση μεταξύ των μεγάλων κοσμικών δομών που είναι ανεξάρτητη από την διαστολή του σύμπαντος ονομάζεται σκοτεινή ροή. "Η κατανομή της ύλης στο παρατηρήσιμο Σύμπαν δεν μπορεί να εξηγήσει αυτή την κίνηση," λέει ο Kashlinsky για τη ρίζα αυτού του προβλήματος.
Ας σημειωθεί, ότι ήταν ακριβώς το ίδιο γεγονός που έχει αναγκάσει τους αστρονόμους να αναπτύξουν τις έννοιες της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης. Προφανώς, υπάρχει μια ανεπαρκής μάζα στο παρατηρήσιμο Σύμπαν για να αιτιολογήσει τη δύναμη της βαρύτητας, που καθορίζει πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους οι γαλαξίες, σμήνη και τα υπερσμήνη.
Μία από τις προτεινόμενες εξηγήσεις για αυτό το φαινόμενο ήταν ότι οι δομές κατευθύνονται προς μια μαύρη τρύπα. Αυτό όμως είναι αδύνατο για δύο λόγους – πρώτον, θα χρειαζόταν μια πραγματικά μεγάλη μαύρη τρύπα για να τα ελκύει, και, δεύτερον, τα αντικείμενα θα επιταχύνονταν προς την κατεύθυνση αυτή, αντί να διατηρούν μια σταθερή ταχύτητα.
Η δε ανακάλυψη μιας μεθόδου για να εξηγήσει αυτή την σκοτεινή ροή (όπως ονομάστηκε) είναι εξαιρετικά δύσκολη, από το γεγονός ότι η ίδια η ύπαρξη της θέτει υπό αμφισβήτηση όσα φαινομενικά γεγονότα συμβαίνουν στο Σύμπαν, όπως ο τρόπος που επεκτείνεται και οι δυνάμεις που επηρεάζουν αυτή τη διαδικασία.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Buffalo έδειξαν πρόσφατα ότι οι σουπερνόβες – οι τελικές εκρήξεις των πολύ μεγάλων άστρων – δεν κινούνται σε συγχρονισμό σε όλο τον Κόσμο, όπως προηγουμένως νομίζαμε. Σε μια προσεχή έκδοση του περιοδικού της Κοσμολογίας και Αστροσωματιδιακής Φυσικής, εξηγούν λεπτομερώς την έρευνά τους πάνω στην 557 σουπερνόβα.
"Το αποτέλεσμα μας είναι βαρετό, κατά κάποιο τρόπο, γιατί ταιριάζει με την προσδοκία σας για το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο”, εξηγεί ο William Kinney, ο οποίος κατέχει έδρα φυσικού στο ίδιο πανεπιστήμιο.
"Αν αποδειχθεί ότι η ομάδα της NASA με επικεφαλής τον Alexander Kashlinsky έχει δίκιο, θα είναι συναρπαστικό, επειδή κάποιο τρελό πράγμα συμβαίνει εκεί πάνω που κανείς δεν καταλαβαίνει”, προσθέτει.
"Θα πρέπει να υπάρχει κάτι πολύ ριζοσπαστικό, σαν μια μεγάλη μάζα εκτός του ορατού σύμπαντος που να ελκύει τα αντικείμενα στο εσωτερικό μας σύμπαν. Αυτό θα ήταν όντως μια μεγάλη είδηση, συνεχίζει ο ίδιος.
Αλλά, "με την μελέτη μας, ταράζουμε τα νερά. Δεν είναι ακόμα σαφές ποιος έχει δίκιο. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να δημιουργήσουμε μια πιο λεπτομερή και ακριβή εικόνα του Σύμπαντος," καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου