Η πρώτη αγάπη είναι ένα για όλους μας ένα ιδιαίτερο συναίσθημα, μια ιδιαίτερη κατάσταση και μια σημαντική, άσχετα από την κατάληξη, εμπειρία στην ζωή μας. Συνήθως η πρώτη αγάπη έχει να κάνει συνήθως με ένα πρόσωπο που μετά βίας ξέρουμε τι είναι πραγματικά αφού λόγω του συναισθήματος που νιώθουμε για αυτό δημιουργούμε μια εξιδανικευμένη του εικόνα.
Το μυαλό παράγει ανεκπλήρωτα όνειρα και δημιουργεί πλαστές ιδανικές καταστάσεις γιατί ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε το αντίθετο φύλο με ένα πραγματικό πρόσωπο. Έτσι δίνουμε στο άτομο που αγαπάμε χαρακτηριστικά που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν. Μπορεί ακόμη να φανταζόμαστε καταστάσεις ή και να φαντασιωνόμαστε πράγματα (φιλιά, αγκαλιές, κτλ), συγκινήσεις δηλαδή που λόγω της μικρής συνήθως ηλικίας δεν είμαστε σε θέση να βιώσουμε στην πραγματικότητα. Μερικές φορές, η πρώτη αγάπη διαρκεί μια ζωή και αποδίδει καρπούς, αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση. Για τους περισσότερους η πρώτη αγάπη συχνά αποδυναμώνεται όταν έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα και όταν αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το πραγματικό πρόσωπο του ατόμου που αγαπάνε και συνειδητοποιούν ότι δεν ταιριάζει με την εξιδανικευμένη εικόνα που είχαν στο μυαλό τους.
Η πρώτη αγάπη εμφανίζεται ξαφνικά, ως δια μαγείας, στην ηλικία των δώδεκα με δεκατεσσάρων χρόνων συνήθως ή και πιο νωρίς. Υπάρχουν άτομα που αγάπησαν την πρώτη τους δασκάλα ή και συμμαθητές τους στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Μια αγάπη που αν και εντελώς παιδική μπορεί να είναι εξίσου δυνατή. Η πρώτη αγάπη είναι ρομαντική και παρόλο που μπορεί να τρέμουμε από τον ενθουσιασμό για τον άλλο σπάνια συνδυάζεται με ολοκληρωμένη σεξουαλικότητα. Θα μπορούσαμε λοιπόν να μιλήσουμε για μια πλατωνική αγάπη που συνδυάζεται με μια ανολοκλήρωτη σεξουαλική επιθυμία λόγω μικρής ηλικίας συνήθως.
Η πρώτη αγάπη μπορεί να είναι επώδυνη λόγω της έλλειψης εμπειριών αλλά και της τάσης να μην βλέπουμε την πραγματικότητα σε εκείνη την νεαρή ηλικία και να εξιδανικεύουμε το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει. Μπορεί να προκαλέσει απώλεια της αυτοεκτίμησης, αισθήματα ανεπάρκειας και μια αίσθηση αποτυχίας η οποία μπορεί να επηρεάσει και τις μελλοντικές σχέσεις. Από την αντίθετη μεριά η πρώτη αγάπη, μας ανοίγει το δρόμο για να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στον κόσμο των συναισθηματικών και ερωτικών σχέσεων. Μας βοηθάει να νιώσουμε αγάπη με το σώμα και την ψυχή μας και μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε το συναισθηματικό κομμάτι του εαυτού μας.
Πέρα από την ψυχολογία και γράφοντας καθαρά την προσωπική μου άποψη πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής σου θα ερωτευτείς και θα αγαπήσεις αλλά τίποτα δε θα συγκρίνεται με την πρώτη αγάπη. Άσχετα αν ήταν καθαρά πλατωνική ή είχε και ένα σαρκικό κομμάτι. Η αμηχανία, οι καθαρά αυθόρμητες κινήσεις, η σχεδόν ατσούμπαλη και αλλόκοτη συμπεριφορά είναι κάτι που δεν θα επαναληφθεί ποτέ κατά την διάρκεια της ζωής σου. Η πρώτη αγάπη μένει στο μυαλό, στην ψυχή, στη μνήμη και καμιά φορά και στην καρδία μας για πάντα. Οι πιο πολλοί εξιδανικεύουμε, λοιπόν, την πρώτη μας αγάπη επειδή απλά νιώθουμε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Βέβαια λόγω της νεαρής ηλικίας οι ερωτικές απογοητεύσεις είναι πολλές, εφόσον λείπει η εμπειρία -όχι πως και αργότερα έχοντας πια εμπειρία, οι απογοητεύσεις εξαφανίζονται. Αν η πρώτη αγάπη είναι μια θετική εμπειρία μπορεί να λειτουργήσει θετικά και για τις επόμενες. Αν όχι μπορεί να οδηγήσει το άτομο στην επιφύλαξη και την καχυποψία.
Καλό θα ήταν πάντα να αποκομίζουμε κάτι θετικό από κάθε αγάπη και σχέση στη ζωή μας. Γιατί μπορεί να μην μας έδωσε αυτό που θέλαμε μας έμαθε με σαφήνεια όμως αυτό που δεν θέλαμε… και αυτό είναι κάτι σημαντικό και πολύ θετικό για το μέλλον.
Το μυαλό παράγει ανεκπλήρωτα όνειρα και δημιουργεί πλαστές ιδανικές καταστάσεις γιατί ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε το αντίθετο φύλο με ένα πραγματικό πρόσωπο. Έτσι δίνουμε στο άτομο που αγαπάμε χαρακτηριστικά που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν. Μπορεί ακόμη να φανταζόμαστε καταστάσεις ή και να φαντασιωνόμαστε πράγματα (φιλιά, αγκαλιές, κτλ), συγκινήσεις δηλαδή που λόγω της μικρής συνήθως ηλικίας δεν είμαστε σε θέση να βιώσουμε στην πραγματικότητα. Μερικές φορές, η πρώτη αγάπη διαρκεί μια ζωή και αποδίδει καρπούς, αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση. Για τους περισσότερους η πρώτη αγάπη συχνά αποδυναμώνεται όταν έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα και όταν αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το πραγματικό πρόσωπο του ατόμου που αγαπάνε και συνειδητοποιούν ότι δεν ταιριάζει με την εξιδανικευμένη εικόνα που είχαν στο μυαλό τους.
Η πρώτη αγάπη εμφανίζεται ξαφνικά, ως δια μαγείας, στην ηλικία των δώδεκα με δεκατεσσάρων χρόνων συνήθως ή και πιο νωρίς. Υπάρχουν άτομα που αγάπησαν την πρώτη τους δασκάλα ή και συμμαθητές τους στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Μια αγάπη που αν και εντελώς παιδική μπορεί να είναι εξίσου δυνατή. Η πρώτη αγάπη είναι ρομαντική και παρόλο που μπορεί να τρέμουμε από τον ενθουσιασμό για τον άλλο σπάνια συνδυάζεται με ολοκληρωμένη σεξουαλικότητα. Θα μπορούσαμε λοιπόν να μιλήσουμε για μια πλατωνική αγάπη που συνδυάζεται με μια ανολοκλήρωτη σεξουαλική επιθυμία λόγω μικρής ηλικίας συνήθως.
Η πρώτη αγάπη μπορεί να είναι επώδυνη λόγω της έλλειψης εμπειριών αλλά και της τάσης να μην βλέπουμε την πραγματικότητα σε εκείνη την νεαρή ηλικία και να εξιδανικεύουμε το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει. Μπορεί να προκαλέσει απώλεια της αυτοεκτίμησης, αισθήματα ανεπάρκειας και μια αίσθηση αποτυχίας η οποία μπορεί να επηρεάσει και τις μελλοντικές σχέσεις. Από την αντίθετη μεριά η πρώτη αγάπη, μας ανοίγει το δρόμο για να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στον κόσμο των συναισθηματικών και ερωτικών σχέσεων. Μας βοηθάει να νιώσουμε αγάπη με το σώμα και την ψυχή μας και μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε το συναισθηματικό κομμάτι του εαυτού μας.
Πέρα από την ψυχολογία και γράφοντας καθαρά την προσωπική μου άποψη πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής σου θα ερωτευτείς και θα αγαπήσεις αλλά τίποτα δε θα συγκρίνεται με την πρώτη αγάπη. Άσχετα αν ήταν καθαρά πλατωνική ή είχε και ένα σαρκικό κομμάτι. Η αμηχανία, οι καθαρά αυθόρμητες κινήσεις, η σχεδόν ατσούμπαλη και αλλόκοτη συμπεριφορά είναι κάτι που δεν θα επαναληφθεί ποτέ κατά την διάρκεια της ζωής σου. Η πρώτη αγάπη μένει στο μυαλό, στην ψυχή, στη μνήμη και καμιά φορά και στην καρδία μας για πάντα. Οι πιο πολλοί εξιδανικεύουμε, λοιπόν, την πρώτη μας αγάπη επειδή απλά νιώθουμε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Βέβαια λόγω της νεαρής ηλικίας οι ερωτικές απογοητεύσεις είναι πολλές, εφόσον λείπει η εμπειρία -όχι πως και αργότερα έχοντας πια εμπειρία, οι απογοητεύσεις εξαφανίζονται. Αν η πρώτη αγάπη είναι μια θετική εμπειρία μπορεί να λειτουργήσει θετικά και για τις επόμενες. Αν όχι μπορεί να οδηγήσει το άτομο στην επιφύλαξη και την καχυποψία.
Καλό θα ήταν πάντα να αποκομίζουμε κάτι θετικό από κάθε αγάπη και σχέση στη ζωή μας. Γιατί μπορεί να μην μας έδωσε αυτό που θέλαμε μας έμαθε με σαφήνεια όμως αυτό που δεν θέλαμε… και αυτό είναι κάτι σημαντικό και πολύ θετικό για το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου