Θα ήθελα να σας δω να δουλεύετε πάνω στην αλλαγή της σκέψης "προσέξτε με" και να την κάνετε αυτό που αποκαλεί ο Λάο Τσε "ζώντας στην αφάνεια", να γίνετε πιο αφανείς. Ζούμε σε έναν κόσμο που έχει εμμονή με τη διασημότητα.
Το Τάο Τε Τσινγκ διδάσκει κάτι τελείως αντίθετο. Ακούστε τον εξηκοστό έκτο στίχο: "Η θάλασσα μένει χαμηλά. Και επειδή μένει χαμηλά όλα τα ποτάμια και τα ρέματα εκβάλουν σ' αυτήν" - επειδή μένει ταπεινή, επειδή μένει σε εκείνη τη θέση που επιτρέπει σε όλα να έρθουν. Ο Λάο Τσε προσπαθούσε να μας διδάξει το σημαντικό μάθημα τού να αφήνουμε να μας έρθει ό,τι ξέρουμε ότι έρχεται. "Γιατί είναι η θάλασσα βασίλισσα εκατοντάδων ποταμών; Διότι κείτεται χαμηλότερα από αυτούς". Η ταπεινότητά της τής δίνει τη δύναμή της. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική αρχή που πρέπει να γίνει κατανοητή.
Μπορείτε να ξεπεράσετε αυτή την εγωιστική ανάγκη να λέτε πάντα "προσέξτε με, κοιτάξτε πόσο σημαντικός είμαι"; Εννοώ, δεν έχει αυξηθεί αυτό πολύ τελευταία, με όλες αυτές τις εκπομπές στην τηλεόραση για τις διασημότητες; Το CNN κάνει τώρα ωριαίες εκπομπές για χαζοπράγματα, όπως το τι συνέβη σ' αυτήν ή στην άλλη διασημότητα. Και γίνονται όλες αυτές οι συζητήσεις και υπάρχουν όλα αυτά τα περιοδικά. Περνάς απ' το αεροδρόμιο και κοιτάς τον πάγκο με τα περιοδικά και παντού βλέπεις τον ίδιο τύπο φωτογραφιών, απλά σε διαφορετικά περιοδικά. Υπάρχει αυτή η τεράστια αγορά μέσω της οποίας οι άνθρωποι μπορούν να μπουν στην κατάσταση τού "προσέξτε με", "προσέξτε με", "προσέξτε με"...
Έτσι μαθαίνουμε και στα παιδιά στα σχολεία μας ότι αυτός που είναι "το αστέρι" είναι αυτός που λαμβάνει την περισσότερη προσοχή, ότι αυτός που είναι ο πιο σημαντικός και πολύτιμος είναι αυτός που αρέσει στους περισσότερους ανθρώπους, κ.ο.κ. Υπάρχει αυτή η συνεχής εμμονή με την ανάγκη να μας προσέξουν. Ενώ στην πραγματικότητα, αυτό που εγώ έχω καταλάβει τουλάχιστον, είναι ότι οι ευτυχέστερες στιγμές στη ζωή μου είναι όταν μπορώ να πράξω "χαμηλά και αργά" ("low and slow"), χωρίς να ξέρει κανείς τι κάνω.
Υπάρχουν τόσα που μπορούμε να μάθουμε από αυτού του είδους τη σοφία, από αυτού του είδους την εσωτερική σύνδεση με το Τάο. Η ικανότητα και η θέληση να πράττουμε ανώνυμα. Το ότι μπορείς να πραγματοποιήσεις σχεδόν οτιδήποτε θέλεις, χωρίς την εμμονή της αναγνώρισης. Θυμάστε την ταινία "Η θαυμάσια εμμονή" της δεκαετίας του 1950; Ποια ήταν η θαυμάσια εμμονή; Ήταν η ικανότητα να προσφέρεις ανώνυμα.
Στον τριακοστό έκτο στίχο, το Τάο Τε Τσινγκ λέει: "Ο ευγενής υπερισχύει του ισχυρού. Ο αφανής υπερισχύει του εμφανούς". Προσπαθήστε να γίνετε λίγο πιο αφανείς, λίγο λιγότερο παρεμβατικοί στις ζωές των άλλων, λίγο λιγότερο "προσέξτε με". Ας πούμε σε μία συζήτηση, όταν περιμένετε να τελειώσει ο άλλος την πρότασή του για να πείτε εσείς αυτό που σκεφτόσασταν όσο εκείνος μιλούσε, κάντε μια παύση, δαγκώστε τη γλώσσα σας και πείτε "πες μου περισσότερα" ή "αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, δεν είχα ακούσει μέχρι τώρα αυτή την οπτική". Ακόμα και αν διαφωνεί εντελώς με ό,τι εσείς υποστηρίζετε, είναι σημαντικό το να είστε διατεθειμένοι να τον ακούσετε, το να μπορείτε να σταματήσετε... εξασκηθείτε σ' αυτό.
Το Τάο Τε Τσινγκ διδάσκει κάτι τελείως αντίθετο. Ακούστε τον εξηκοστό έκτο στίχο: "Η θάλασσα μένει χαμηλά. Και επειδή μένει χαμηλά όλα τα ποτάμια και τα ρέματα εκβάλουν σ' αυτήν" - επειδή μένει ταπεινή, επειδή μένει σε εκείνη τη θέση που επιτρέπει σε όλα να έρθουν. Ο Λάο Τσε προσπαθούσε να μας διδάξει το σημαντικό μάθημα τού να αφήνουμε να μας έρθει ό,τι ξέρουμε ότι έρχεται. "Γιατί είναι η θάλασσα βασίλισσα εκατοντάδων ποταμών; Διότι κείτεται χαμηλότερα από αυτούς". Η ταπεινότητά της τής δίνει τη δύναμή της. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική αρχή που πρέπει να γίνει κατανοητή.
Μπορείτε να ξεπεράσετε αυτή την εγωιστική ανάγκη να λέτε πάντα "προσέξτε με, κοιτάξτε πόσο σημαντικός είμαι"; Εννοώ, δεν έχει αυξηθεί αυτό πολύ τελευταία, με όλες αυτές τις εκπομπές στην τηλεόραση για τις διασημότητες; Το CNN κάνει τώρα ωριαίες εκπομπές για χαζοπράγματα, όπως το τι συνέβη σ' αυτήν ή στην άλλη διασημότητα. Και γίνονται όλες αυτές οι συζητήσεις και υπάρχουν όλα αυτά τα περιοδικά. Περνάς απ' το αεροδρόμιο και κοιτάς τον πάγκο με τα περιοδικά και παντού βλέπεις τον ίδιο τύπο φωτογραφιών, απλά σε διαφορετικά περιοδικά. Υπάρχει αυτή η τεράστια αγορά μέσω της οποίας οι άνθρωποι μπορούν να μπουν στην κατάσταση τού "προσέξτε με", "προσέξτε με", "προσέξτε με"...
Έτσι μαθαίνουμε και στα παιδιά στα σχολεία μας ότι αυτός που είναι "το αστέρι" είναι αυτός που λαμβάνει την περισσότερη προσοχή, ότι αυτός που είναι ο πιο σημαντικός και πολύτιμος είναι αυτός που αρέσει στους περισσότερους ανθρώπους, κ.ο.κ. Υπάρχει αυτή η συνεχής εμμονή με την ανάγκη να μας προσέξουν. Ενώ στην πραγματικότητα, αυτό που εγώ έχω καταλάβει τουλάχιστον, είναι ότι οι ευτυχέστερες στιγμές στη ζωή μου είναι όταν μπορώ να πράξω "χαμηλά και αργά" ("low and slow"), χωρίς να ξέρει κανείς τι κάνω.
Υπάρχουν τόσα που μπορούμε να μάθουμε από αυτού του είδους τη σοφία, από αυτού του είδους την εσωτερική σύνδεση με το Τάο. Η ικανότητα και η θέληση να πράττουμε ανώνυμα. Το ότι μπορείς να πραγματοποιήσεις σχεδόν οτιδήποτε θέλεις, χωρίς την εμμονή της αναγνώρισης. Θυμάστε την ταινία "Η θαυμάσια εμμονή" της δεκαετίας του 1950; Ποια ήταν η θαυμάσια εμμονή; Ήταν η ικανότητα να προσφέρεις ανώνυμα.
Στον τριακοστό έκτο στίχο, το Τάο Τε Τσινγκ λέει: "Ο ευγενής υπερισχύει του ισχυρού. Ο αφανής υπερισχύει του εμφανούς". Προσπαθήστε να γίνετε λίγο πιο αφανείς, λίγο λιγότερο παρεμβατικοί στις ζωές των άλλων, λίγο λιγότερο "προσέξτε με". Ας πούμε σε μία συζήτηση, όταν περιμένετε να τελειώσει ο άλλος την πρότασή του για να πείτε εσείς αυτό που σκεφτόσασταν όσο εκείνος μιλούσε, κάντε μια παύση, δαγκώστε τη γλώσσα σας και πείτε "πες μου περισσότερα" ή "αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, δεν είχα ακούσει μέχρι τώρα αυτή την οπτική". Ακόμα και αν διαφωνεί εντελώς με ό,τι εσείς υποστηρίζετε, είναι σημαντικό το να είστε διατεθειμένοι να τον ακούσετε, το να μπορείτε να σταματήσετε... εξασκηθείτε σ' αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου