Κι αν βρεθείς στο σκοτάδι για πολύ καιρό, είναι πιο εύκολο να δεις το φως... είναι όμως πολύ πιο δύσκολο να το πλησιάσεις... γίνεται τόσο τρομακτικό κι άγνωστο... τόσο ξένο... τόσο άπιαστο.... Ποιος θα άλλαζε την ευκολία και την ρουτίνα του, ρισκάροντας για όποια αλλαγή; Ποιος θα μπορούσε μόνος του να ανακτήσει τον έλεγχο του μυαλού του, ενός μυαλού αποδιοργανωμένου από αρνητικά συναισθήματα, ουσίες η ψυχικές καταστροφές; Εσύ που βλέπεις το φως, που το αγγίζεις, που το επιλέγεις, εσύ μόνο μπορείς να οδηγήσεις κάποιον στο δρόμο της ζωής...Κλείσε λίγο τα μάτια και δες στο σκοτάδι...πόσο αντέχεις να μείνεις εκεί; Φαντάσου να ζούσες μόνιμα σε αυτό τον κόσμο...χωρίς να τον έχεις επιλέξει για σπίτι σου...θέλεις να φύγεις; Τώρα ξέρεις πως είναι.... Μπορείς να ζητήσεις βοήθεια... Μπορείς να οδηγήσεις κάποιον και τον εαυτό σου στο φως...
Χωρίς φόβο, ντροπή και ενοχή...χωρίς παραίτηση, προσδοκίες και θυμό... μπορείς απλά να ζητήσεις βοήθεια... Μπορείς να ζήσεις στο φως...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου