«Αν ένας άντρας και μια γυναίκα πνίγονται σ’ ένα ποτάμι, πρώτα θα σώσουν τον άντρα, “ο οποίος είναι υποχρεωμένος να εκτελεί περισσότερες εντολές”, ενώ “η σοφία μιας γυναίκας βρίσκεται μόνο στη βελόνα”».
Κάθε αδαής γνωρίζει ότι «οι τρόποι της Τορά είναι τρόποι ευχαρίστησης», ότι «η τιμή της κόρης ενός βασιλιά είναι μέσα της» και ότι «η σωστή συμπεριφορά έρχεται πριν από την Τορά» αλλά αξίζει να μάθουμε περισσότερα. Αξίζει να μάθουμε ότι μια γυναίκα είναι ακατάλληλη για δικαστής και ακατάλληλη να καταθέσει. Είναι επίσης ακατάλληλη για οποιαδήποτε δημόσια θέση με εξουσία. «Θα διορίσεις έναν βασιλιά πάνω από εσένα» -έναν βασιλιά και όχι μια βασίλισσα.
Μια κόρη -διατάζουν οι σοφοί- δεν πρέπει να διδάσκεται την Τορά καθώς «το μυαλό της γυναίκας δεν είναι κατάλληλο να διδαχθεί τίποτ’ άλλο εκτός από ανοησίες». Οι γυναίκες είναι ελαφρόμυαλες κι έχουν λίγη γνώση.
Αν ένας άντρας και μια γυναίκα πνίγονται σ’ ένα ποτάμι, πρώτα θα σώσουν τον άντρα, «ο οποίος είναι υποχρεωμένος να εκτελεί περισσότερες εντολές», ενώ «η σοφία μιας γυναίκας βρίσκεται μόνο στη βελόνα». Μάλιστα, «τα λόγια της Τορά είναι προτιμότερο να καούν παρά να δοθούν στις γυναίκες».
Ένας άντρας πρέπει καθημερινά να λέει τρεις ευχαριστίες κατά τη διάρκεια της πρωινής προσευχής: Να ευχαριστεί τον Θεό που δεν τον έκανε αλλόθρησκο, που δεν τον έκανε γυναίκα και που δεν τον έκανε αδαή. Εξάλλου, δεν είναι σωστό να μιλά κανείς πολύ σε μια γυναίκα αφού «όλες οι συζητήσεις της δεν είναι παρά λόγια μοιχείας» και όποιος της μιλά για πολύ «βλάπτει τον εαυτό του και θα καταλήξει να κληρονομήσει την Κόλαση». Και ας μη μιλήσουμε καν για την τύχη που περιμένει κάποιον «που κοιτά έστω και το μικρό δάχτυλο μιας γυναίκας».
Οι εξτρεμιστές που φτύνουν γυναίκες και αυτοαποκαλούνται Σικαρικίμ (Sikarikim) έμαθαν το μάθημά τους και το έμαθαν καλά: Ένας άντρας καλά θα έκανε να μην αφήνει τη σύζυγό του να βγαίνει έξω, στον δρόμο, και να περιορίζει τις εξόδους της «στη μία ή τις δύο φορές το μήνα, ανάλογα με τις ανάγκες, δεδομένου ότι μια γυναίκα δεν έχει καμία ομορφιά εκτός αν κάθεται στη γωνιά του σπιτιού της».
Επειδή μέσα στο σπίτι -πολύ βαθιά μέσα- την περιμένει η ένδοξη τιμή της: «Κάθε γυναίκα πλένει το πρόσωπο και τα πόδια του συζύγου της, τον σερβίρει, του ετοιμάζει το κρεβάτι και στέκεται και τον υπηρετεί. Και κάθε γυναίκα που αποφεύγει να εκτελέσει οποιοδήποτε απ’ αυτά τα καθήκοντά της, εξαναγκάζεται στην εκτέλεσή τους». Κάποιοι συνιστούν τον εξαναγκασμό της με το μαστίγιο ή με την ασιτία «μέχρις ότου να ενδώσει».
Και περιττό να πούμε ότι είναι στη διάθεση του συζύγου της κάθε φορά που εκείνος καταλαμβάνεται από την επιθυμία «να ικανοποιήσει τις παρορμήσεις του μαζί της». Και αν συνεχίσει να επαναστατεί, έχει πάντα το δικαίωμα «να τη χωρίσει χωρίς τη συγκατάθεσή της».
Και υπάρχουν πολλές παρόμοιες «χαλακότ» (halakhot: άτυπη, προφορική ερμηνεία των ιουδαϊκών νόμων) από τις οποίες έχουμε συλλέξει εδώ μόνο μερικές. Οι αναγνώστες καλούνται να ψάξουν μόνοι τους και να βρουν τις αναφορές για το Σαμπάτ (Shabbat). Αυτή είναι μια καλή ευκαιρία για μελέτη. Εμείς θα στρέψουμε την προσοχή σας στην «Πραγματεία για το Σαμπάτ» (Tractate Shabbat) που συνοψίζει σωστά τη στάση της Χαλακά (Halakha: μακραίωνη παράδοση και κορμός των ιουδαϊκών νόμων) απέναντι στις γυναίκες: Πρόκειται για «ένα τσουβάλι γεμάτο ακαθαρσίες» με μια τρύπα που αιμορραγεί.
Μερικοί άνθρωποι θα επιδιώξουν να παρηγορηθούν: Είναι αλήθεια ότι αυτή είναι η Χαλακά τόσο από την Τορά, όσο και από τους ραβίνους, αλλά δεν είναι αυτό που διδάσκεται σήμερα. Αρκεί όμως να διαβάσει κανείς το κήρυγμα του σοφού ραβίνου Οβάντια Γιόσεφ (Ovadia Yosef) πριν από πέντε χρόνια με βάση το γνωστό έργο «Kitzur Shulchan Aruch» (σ.σ.: ελεύθερη αγγλική απόδοση: «Κώδικας του Ιουδαϊκού Νόμου»): «Ένας άντρας πρέπει να φροντίζει να μην περπατά ανάμεσα σε δύο γυναίκες, δύο σκύλους ή δύο γουρούνια ενώ και οι άνδρες πρέπει να μην επιτρέπουν σε μια γυναίκα, ένα σκυλί ή ένα γουρούνι να περπατά ανάμεσά τους».
Η αντιμετώπιση των γυναικών ως ανήθικων και ακάθαρτων ξεκινά με τη Χαλακά και συνεχίζεται με πράξεις. Όσο δεν αποκλείονται τα θρησκευτικά και υπερ-ορθόδοξα κόμματα «Shas, United Torah Judaism», «Habayit Hayehudi» και «Εθνική Ένωση» –τα οποία δεν έχουν καμία γυναίκα αντιπρόσωπο στην Κνεσέτ (ισραηλινή βουλή)- τόσο η γύμνια τους θα κραυγάζει και η γύμνια της χώρας (του Ισραήλ) θ’ αποκαλύπτεται.
ΔΕΣ και: Η γυναίκα στον Χριστιανισμό και στην Ορθοδοξία
Κάθε αδαής γνωρίζει ότι «οι τρόποι της Τορά είναι τρόποι ευχαρίστησης», ότι «η τιμή της κόρης ενός βασιλιά είναι μέσα της» και ότι «η σωστή συμπεριφορά έρχεται πριν από την Τορά» αλλά αξίζει να μάθουμε περισσότερα. Αξίζει να μάθουμε ότι μια γυναίκα είναι ακατάλληλη για δικαστής και ακατάλληλη να καταθέσει. Είναι επίσης ακατάλληλη για οποιαδήποτε δημόσια θέση με εξουσία. «Θα διορίσεις έναν βασιλιά πάνω από εσένα» -έναν βασιλιά και όχι μια βασίλισσα.
Μια κόρη -διατάζουν οι σοφοί- δεν πρέπει να διδάσκεται την Τορά καθώς «το μυαλό της γυναίκας δεν είναι κατάλληλο να διδαχθεί τίποτ’ άλλο εκτός από ανοησίες». Οι γυναίκες είναι ελαφρόμυαλες κι έχουν λίγη γνώση.
Αν ένας άντρας και μια γυναίκα πνίγονται σ’ ένα ποτάμι, πρώτα θα σώσουν τον άντρα, «ο οποίος είναι υποχρεωμένος να εκτελεί περισσότερες εντολές», ενώ «η σοφία μιας γυναίκας βρίσκεται μόνο στη βελόνα». Μάλιστα, «τα λόγια της Τορά είναι προτιμότερο να καούν παρά να δοθούν στις γυναίκες».
Ένας άντρας πρέπει καθημερινά να λέει τρεις ευχαριστίες κατά τη διάρκεια της πρωινής προσευχής: Να ευχαριστεί τον Θεό που δεν τον έκανε αλλόθρησκο, που δεν τον έκανε γυναίκα και που δεν τον έκανε αδαή. Εξάλλου, δεν είναι σωστό να μιλά κανείς πολύ σε μια γυναίκα αφού «όλες οι συζητήσεις της δεν είναι παρά λόγια μοιχείας» και όποιος της μιλά για πολύ «βλάπτει τον εαυτό του και θα καταλήξει να κληρονομήσει την Κόλαση». Και ας μη μιλήσουμε καν για την τύχη που περιμένει κάποιον «που κοιτά έστω και το μικρό δάχτυλο μιας γυναίκας».
Οι εξτρεμιστές που φτύνουν γυναίκες και αυτοαποκαλούνται Σικαρικίμ (Sikarikim) έμαθαν το μάθημά τους και το έμαθαν καλά: Ένας άντρας καλά θα έκανε να μην αφήνει τη σύζυγό του να βγαίνει έξω, στον δρόμο, και να περιορίζει τις εξόδους της «στη μία ή τις δύο φορές το μήνα, ανάλογα με τις ανάγκες, δεδομένου ότι μια γυναίκα δεν έχει καμία ομορφιά εκτός αν κάθεται στη γωνιά του σπιτιού της».
Επειδή μέσα στο σπίτι -πολύ βαθιά μέσα- την περιμένει η ένδοξη τιμή της: «Κάθε γυναίκα πλένει το πρόσωπο και τα πόδια του συζύγου της, τον σερβίρει, του ετοιμάζει το κρεβάτι και στέκεται και τον υπηρετεί. Και κάθε γυναίκα που αποφεύγει να εκτελέσει οποιοδήποτε απ’ αυτά τα καθήκοντά της, εξαναγκάζεται στην εκτέλεσή τους». Κάποιοι συνιστούν τον εξαναγκασμό της με το μαστίγιο ή με την ασιτία «μέχρις ότου να ενδώσει».
Και περιττό να πούμε ότι είναι στη διάθεση του συζύγου της κάθε φορά που εκείνος καταλαμβάνεται από την επιθυμία «να ικανοποιήσει τις παρορμήσεις του μαζί της». Και αν συνεχίσει να επαναστατεί, έχει πάντα το δικαίωμα «να τη χωρίσει χωρίς τη συγκατάθεσή της».
Και υπάρχουν πολλές παρόμοιες «χαλακότ» (halakhot: άτυπη, προφορική ερμηνεία των ιουδαϊκών νόμων) από τις οποίες έχουμε συλλέξει εδώ μόνο μερικές. Οι αναγνώστες καλούνται να ψάξουν μόνοι τους και να βρουν τις αναφορές για το Σαμπάτ (Shabbat). Αυτή είναι μια καλή ευκαιρία για μελέτη. Εμείς θα στρέψουμε την προσοχή σας στην «Πραγματεία για το Σαμπάτ» (Tractate Shabbat) που συνοψίζει σωστά τη στάση της Χαλακά (Halakha: μακραίωνη παράδοση και κορμός των ιουδαϊκών νόμων) απέναντι στις γυναίκες: Πρόκειται για «ένα τσουβάλι γεμάτο ακαθαρσίες» με μια τρύπα που αιμορραγεί.
Μερικοί άνθρωποι θα επιδιώξουν να παρηγορηθούν: Είναι αλήθεια ότι αυτή είναι η Χαλακά τόσο από την Τορά, όσο και από τους ραβίνους, αλλά δεν είναι αυτό που διδάσκεται σήμερα. Αρκεί όμως να διαβάσει κανείς το κήρυγμα του σοφού ραβίνου Οβάντια Γιόσεφ (Ovadia Yosef) πριν από πέντε χρόνια με βάση το γνωστό έργο «Kitzur Shulchan Aruch» (σ.σ.: ελεύθερη αγγλική απόδοση: «Κώδικας του Ιουδαϊκού Νόμου»): «Ένας άντρας πρέπει να φροντίζει να μην περπατά ανάμεσα σε δύο γυναίκες, δύο σκύλους ή δύο γουρούνια ενώ και οι άνδρες πρέπει να μην επιτρέπουν σε μια γυναίκα, ένα σκυλί ή ένα γουρούνι να περπατά ανάμεσά τους».
Η αντιμετώπιση των γυναικών ως ανήθικων και ακάθαρτων ξεκινά με τη Χαλακά και συνεχίζεται με πράξεις. Όσο δεν αποκλείονται τα θρησκευτικά και υπερ-ορθόδοξα κόμματα «Shas, United Torah Judaism», «Habayit Hayehudi» και «Εθνική Ένωση» –τα οποία δεν έχουν καμία γυναίκα αντιπρόσωπο στην Κνεσέτ (ισραηλινή βουλή)- τόσο η γύμνια τους θα κραυγάζει και η γύμνια της χώρας (του Ισραήλ) θ’ αποκαλύπτεται.
ΔΕΣ και: Η γυναίκα στον Χριστιανισμό και στην Ορθοδοξία
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου