Οι πρώτοι άνθρωποι μπορεί να ξεκίνησαν να μαγειρεύουν την τροφή τους, έτσι ώστε να κάνουν το κρέας από τα ψοφίμια πιο ασφαλές για την υγεία τους, υποστηρίζει μια νέα έρευνα.
Ανθρωπολόγοι από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ αναφέρουν, ότι οι πρόγονοί μας που αναζητούσαν κρέας ανάμεσα σε ψοφίμια ζώων, κινδύνευαν από την έκθεσή τους σε επικίνδυνα υψηλά επίπεδα βακτηρίων.
Ισχυρίζονται, ότι το ψήσιμο του κρέατος σε αναμμένα κάρβουνα μπορεί να σκοτώσει την πλειοψηφία των βακτηρίων που αναπτύσσονται στα ψοφίμια, κάνοντάς το πιο ασφαλές για κατανάλωση από τους ανθρώπους.
Όπως αναφέρουν, η πρακτική αυτή βοήθησε στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών των πρώτων ανθρώπων, επιτρέποντάς τους να έχουν πρόσβαση σε μια πλούσια πηγή κρέατος, πριν από την ανάπτυξη όπλων που έκανε το κυνήγι πιο αποτελεσματικό.
Τα ευρήματα αυτά παρέχουν ισχυρή στήριξη στις θεωρίες, που υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος από την ποσότητα του κρέατος στο οποίο είχαν πρόσβαση οι πρώτοι άνθρωποι ήταν από το «καθάρισμα» των ψοφιμιών που άφηναν άλλοι θηρευτές.
Επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ήταν ο καθηγητής Richard Wrangham από το τμήμα Ανθρώπινης Εξελικτικής Βιολογίας του περίφημου αμερικανικού πανεπιστημίου.
Ο ίδιος και οι συνεργάτες τους γράφουν στην έρευνά τους -που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Human Evolution- το εξής: «Το κρέας από ψοφίμια ζώων συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας διατροφής των πρώτων Homo. Δεν είναι γνωστός όμως ο χρόνος που ξεκίνησαν για πρώτη φορά να μαγειρεύουν την τροφή τους. Μία πιθανότητα είναι, ότι η πρακτική αυτή ξεκίνησε από τους πρώτους Homo, όπως προβλέπουν τα βιολογικά αποδεικτικά στοιχεία. Το μαγείρεμα αυξάνει την αποτελεσματική ενεργειακή αξία του κρέατος και το μαγειρεμένο κρέας έγινε περισσότερο προτιμητέο από το ωμό. Επομένως, τα ανθρωποειδή που συνέλεγαν κρέας από ψοφίμια είχαν αυξημένο ενεργειακό κέρδος, αυξάνοντας την πρόσβασή τους σε μία ακόμη υψηλής ποιότητας πηγή τροφής».
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ακόμη, ότι τα ευρήματά τους υποστηρίζουν την άποψη ότι η κατανάλωση κρέατος από ψοφίμια οδήγησε τους πρώτους ανθρώπους στην έκθεση σε μεγαλύτερους πληθυσμούς βακτηρίων και πως το ψήσιμο της τροφής μείωσε σημαντικά την έκθεσή τους σε αυτούς.
Ανάμεσα στους κόλπους των ανθρωπολόγων υπάρχει μια σύγκρουση απόψεων, ως προς το αν και κατά πόσο οι πρώτοι άνθρωποι ξεκίνησαν να τρέφονται με κρέας μέσα από το κυνήγι, ή την πρακτική της «εκκαθάρισης» ψοφιμιών.
Ο καθηγητής Wrangham και οι συνεργάτες του αναφέρουν, ότι υπάρχει ένας ολοένα αυξανόμενος όγκος αποδείξεων, ότι οι πρώτοι άνθρωποι έτειναν να εκμεταλλεύονται οποιαδήποτε μορφή κρέατος ήταν διαθέσιμη και πως το μαγείρεμα της τροφής προέκυψε ως αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι, μαζί με τους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες και τους χιμπατζήδες, τα πρώτα μέλη του ανθρώπινου γένους πρέπει να αντιμετώπισαν προβλήματα με τους παθογόνους μικροοργανισμούς από το ωμό κρέας που συγκέντρωναν από ψοφίμια. Το πώς έλυσαν αυτό το πρόβλημα είναι ένα πολύ σημαντικό ερώτημα».
Ανθρωπολόγοι από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ αναφέρουν, ότι οι πρόγονοί μας που αναζητούσαν κρέας ανάμεσα σε ψοφίμια ζώων, κινδύνευαν από την έκθεσή τους σε επικίνδυνα υψηλά επίπεδα βακτηρίων.
Ισχυρίζονται, ότι το ψήσιμο του κρέατος σε αναμμένα κάρβουνα μπορεί να σκοτώσει την πλειοψηφία των βακτηρίων που αναπτύσσονται στα ψοφίμια, κάνοντάς το πιο ασφαλές για κατανάλωση από τους ανθρώπους.
Όπως αναφέρουν, η πρακτική αυτή βοήθησε στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών των πρώτων ανθρώπων, επιτρέποντάς τους να έχουν πρόσβαση σε μια πλούσια πηγή κρέατος, πριν από την ανάπτυξη όπλων που έκανε το κυνήγι πιο αποτελεσματικό.
Τα ευρήματα αυτά παρέχουν ισχυρή στήριξη στις θεωρίες, που υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος από την ποσότητα του κρέατος στο οποίο είχαν πρόσβαση οι πρώτοι άνθρωποι ήταν από το «καθάρισμα» των ψοφιμιών που άφηναν άλλοι θηρευτές.
Επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ήταν ο καθηγητής Richard Wrangham από το τμήμα Ανθρώπινης Εξελικτικής Βιολογίας του περίφημου αμερικανικού πανεπιστημίου.
Ο ίδιος και οι συνεργάτες τους γράφουν στην έρευνά τους -που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Human Evolution- το εξής: «Το κρέας από ψοφίμια ζώων συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας διατροφής των πρώτων Homo. Δεν είναι γνωστός όμως ο χρόνος που ξεκίνησαν για πρώτη φορά να μαγειρεύουν την τροφή τους. Μία πιθανότητα είναι, ότι η πρακτική αυτή ξεκίνησε από τους πρώτους Homo, όπως προβλέπουν τα βιολογικά αποδεικτικά στοιχεία. Το μαγείρεμα αυξάνει την αποτελεσματική ενεργειακή αξία του κρέατος και το μαγειρεμένο κρέας έγινε περισσότερο προτιμητέο από το ωμό. Επομένως, τα ανθρωποειδή που συνέλεγαν κρέας από ψοφίμια είχαν αυξημένο ενεργειακό κέρδος, αυξάνοντας την πρόσβασή τους σε μία ακόμη υψηλής ποιότητας πηγή τροφής».
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ακόμη, ότι τα ευρήματά τους υποστηρίζουν την άποψη ότι η κατανάλωση κρέατος από ψοφίμια οδήγησε τους πρώτους ανθρώπους στην έκθεση σε μεγαλύτερους πληθυσμούς βακτηρίων και πως το ψήσιμο της τροφής μείωσε σημαντικά την έκθεσή τους σε αυτούς.
Ανάμεσα στους κόλπους των ανθρωπολόγων υπάρχει μια σύγκρουση απόψεων, ως προς το αν και κατά πόσο οι πρώτοι άνθρωποι ξεκίνησαν να τρέφονται με κρέας μέσα από το κυνήγι, ή την πρακτική της «εκκαθάρισης» ψοφιμιών.
Ο καθηγητής Wrangham και οι συνεργάτες του αναφέρουν, ότι υπάρχει ένας ολοένα αυξανόμενος όγκος αποδείξεων, ότι οι πρώτοι άνθρωποι έτειναν να εκμεταλλεύονται οποιαδήποτε μορφή κρέατος ήταν διαθέσιμη και πως το μαγείρεμα της τροφής προέκυψε ως αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι, μαζί με τους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες και τους χιμπατζήδες, τα πρώτα μέλη του ανθρώπινου γένους πρέπει να αντιμετώπισαν προβλήματα με τους παθογόνους μικροοργανισμούς από το ωμό κρέας που συγκέντρωναν από ψοφίμια. Το πώς έλυσαν αυτό το πρόβλημα είναι ένα πολύ σημαντικό ερώτημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου