Ακούς γύρω σου να μιλούν για οικονομικά προβλήματα, επιπλέον φόρους, κρατικούς ελέγχους… κι όμως, επιλέγεις να ανοίξεις μια νέα επιχείρηση παρ' όλο το φόβο πως ίσως να μην πάει καλά. Θέλεις οι υπηρεσίες που παρέχεις να είναι διάφανες, να κάνεις αυτό που σου αναλογεί στην χώρα όπου βρίσκεσαι και να είσαι εντάξει απέναντι στον κρατικό μηχανισμό.Να είσαι δίκαιος, ευθύς, διάφανος και θα βρεις τρόπο να παίξεις με τα εργαλεία που σου απλώνουν άλλοι στο τραπέζι… η ανάγκη να ελιχθείς και να δημιουργήσεις με αυτά που φτάνει ο ίσκιος σου, ξυπνάει μέσα σου τον πολυμήχανο Οδυσσέα και τα καταφέρνεις.
Ολάκερη η σφαίρα του κόσμου, σε υποστηρίζει. Περπατάς, σκοντάφτεις, ζητάς από τα παιδιά εκεί πάνω να σου φωτίσουν όπου δεν μπορείς να δεις αλλά πάνω απ” όλα, ακολουθείς το δικό σου χτυποκάρδι. Τα σημάδια είναι σαν τη σπάνια απόλαυση… δεν την εκτιμάς, δεν την ζυγίζεις αν την έχεις όλη την ώρα διαθέσιμη. Ξέρεις πότε να ζητήσεις καθοδήγηση και πότε να ακολουθήσεις το τραγούδι της καρδιάς σου.
Υπάρχουν στιγμές που αποθαρρύνεσαι από τα λόγια των άλλων, από τις ειδήσεις που ακούς… Κάποιες άλλες λες να τα παρατήσεις και αναρωτιέσαι γιατί πας ξυπόλυτος στα αγκάθια… και τότε το Σύμπαν απλώνει το χέρι του και κάνει τα αγκάθια να λυγάνε κάτω από το πέλμα σου. Συνέχισε αυτό που κάνεις, μη τα παρατάς ακόμη κι αν φαίνεται πως δεν οδηγεί πουθενά. Είναι δυνατόν η καρδιά να σφάλει; Από τη στιγμή που θα ακούσεις το τραγούδι της και θα νιώσεις πάθος προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, ξέρεις πως θα υλοποιήσεις αυτό το πάθος στη Γη, ο κόσμος να χαλάσει.
Εσύ θα αλλάξεις τον κόσμο, μην αφήνεις τον κόσμο να σε αλλάξει. Εσύ χαράζεις πορεία και η Γη έχει ανάγκη από νέα μονοπάτια να σκαφτούν – βούλιαξαν οι πεπατημένοι δρόμοι και έχουν γίνει πολύ ψεύτικοι. Αναζητάς κάτι να κάνεις για τούτο τον τόπο, κοιτάς τα χέρια σου και τα βλέπεις μικρά… τί να πρωτοκρατήσουν αυτές οι παλάμες; Θες να χτίσεις παλάτια για να γκρεμίσεις τους χάρτινους πύργους της ψευδαίσθησης αλλά τα υλικά δε φτάνουν, το σώμα δεν αντέχει να σηκώσει τη βαριά πέτρα.
Κάνε κάτι άλλο. Πήγαινε δίπλα στους χάρτινους πύργους και άρχισε να τους φωτίζεις. Οι τοίχοι θα γίνουν λεπτοί σα ριζόχαρτο και όλοι θα δουν την απατηλή τους ύπαρξη και θα τους γυρίσουν την πλάτη. Δε θέλει κόντρες η αλλαγή αλλά ανάσα και φως. Αντί να παλεύεις να ξεριζώσεις τα αγριόχορτα, φύτεψε δίπλα τους μαρούλια και ταΐσε τους πεινασμένους. Τα αγριόχορτα θα φύγουν μόνα τους γιατί οι άνθρωποι θα τρέξουν στα χωράφια να καρπωθούν τα δώρα που τους τρέφουν, ποδοπατώντας τα ζιζάνια καθώς σκύβουν να γεμίσουν το καλάθι τους.
Μη προσπαθείς να γκρεμίσεις αυτό που σάπισε αλλά χτίσε δίπλα του κάτι καινούριο.
Ο Ουρανός αποκρίνεται στον γενναίο και φωτίζει τον δρόμο του.
Αγκάλιασε τον φόβο σου και προχώρησε μπροστά. Μη περιμένεις να γίνουν όλα ασφαλή για να προχωρήσεις, μη ματαιώνεις σχέδια επειδή κάποιοι λίγοι κάνουν τα πάντα για να σε αποθαρρύνουν.
Η Γη έχει ανάγκη να οργωθεί και μόνο όσοι χαράζουν νέα μονοπάτια το καταφέρνουν.
Ο φόβος υπάρχει, είναι στη φύση της ανθρώπινης εμπειρίας να φοβάται. Γύρισέ του την πλάτη και ασχολήσου με αυτό που ξέρεις πως θα σου ανοίξει νέους ορίζοντες. Μη σταματάς το ταξίδι σου λόγω του φόβου… ο φόβος υπάρχει για να σου υπενθυμίζει πως η ψευδαίσθηση του υλικού κόσμου είναι τόσο ευμετάβλητη. Όσο λογαριάζεσαι με την ύλη και προσπαθείς να επενδύσεις πάνω της, πάντα θα βρίσκεσαι μεταξύ χαράς και λύπης, αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας, χαράς και κατάθλιψης. Ενώ αν εδραιωθείς στον Εαυτό, αν εσύ και ο Θεός γίνετε Ένα, η ανιδιοτελής αγάπη θα είναι το μόνο υπαρκτό συναίσθημα… και αυτό το συναίσθημα θα μεταβληθεί γρήγορα σε μια μόνιμη κατάσταση. Και τότε απλά θα ακολουθείς αυτό που νιώθεις χωρίς προσδοκίες… και αυτό είναι που θα σου δώσει καρπούς.
Η ύλη ακολουθεί την ενέργεια κι έτσι αλλάζει ο κόσμος. Άλλαξε την ενέργεια μέσα σου, άλλαξε την αντίληψή σου και θα ακολουθήσει και η Γη.
Είσαι γενναίος… μη το ξεχνάς αυτό ποτέ.
Ας είναι όλα καλά στον κόσμο σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου