Χρόνος ο καλύτερος γιατρός

Ο γάμος, η γέννηση, η επαγγελματική επιτυχία… όλα αυτά αποτελούν γεγονότα που μας κάνουν πιο ευτυχείς αλλά μόνο προσωρινά. Αυτό υποστηρίζει μεγάλη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Βρετανική Οικονομική Επιθεώρηση. Οικονομολόγοι από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αμερική και τη Γαλλία μελέτησαν επί 20 χρόνια εκατοντάδες Γερμανούς ως προς το επίπεδο της ευτυχίας τους και βρήκαν ότι εν τέλει το επίπεδο ευτυχίας όλων των ανθρώπων παραμένει το ίδιο στην ενήλικη ζωή.
Η μελέτη εξέτασε μία ψυχολογική διεργασία που λέγεται αφομοίωση (adaptation), δηλαδή την ικανότητα των ανθρώπων να προσαρμόζονται σε νέες καταστάσεις στη ζωή τους είτε αυτές είναι θετικές, όπως η γέννηση ενός παιδιού, είτε αρνητικές, όπως ο θάνατος. Αν υποθέσουμε πως η γέννηση είναι θετική και ο θάνατος αρνητικός σαν γεγονός!
Οι Γερμανοί εθελοντές ηλικίας 18 έως 60, εξετάζονταν τακτικά επί 20 χρόνια συμπληρώνοντας ερωτηματολόγια όπου αξιολογούσαν το επίπεδο ευτυχίας τους. Επιπρόσθετα τους ζητούνταν να αναφέρουν κάθε σημαντικό γεγονός της ζωής τους ώστε οι ερευνητές να διερευνήσουν την επίδρασή του συνολικά στο επίπεδο ικανοποίησής τους.
Αυτό που είδαν οι ειδικοί είναι ότι εν τέλει μόνο η ανεργία επηρέασε επί μακρόν τη διάθεση των εθελοντών ακόμα και πέντε χρόνια μετά το συμβάν. Από την άλλη, τραυματικά γεγονότα όπως η χηρεία ή ένα διαζύγιο, «έριξε» τη διάθεση των εθελοντών αλλά σύντομα η τα επίπεδα ικανοποίησής τους επανήλθαν.
Θετικά γεγονότα, όπως ο γάμος ή η γέννηση, αύξησαν τα επίπεδα ευτυχίας των ανθρώπων αλλά μόνο προσωρινά. Για παράδειγμα η χαρά της γέννησης ενός παιδιού διήρκεσε μόλις 2 χρόνια. Έπειτα οι εθελοντές δήλωναν τόσο ικανοποιημένοι όσο και πριν την εμπειρία της γέννησης του παιδιού τους.
Ένας από τους συγγραφείς της έρευνας τόνισε ότι φάνηκε πως γνωμικά όπως το «ο χρόνος είναι γιατρός» τελικά αποδεικνύονται αληθή.
«Φαίνεται ότι οι άνθρωποι ανακτούν το κουράγιο τους μετά από αρνητικά γεγονότα της ζωής τους πολύ γρήγορα. Για παράδειγμα άνθρωποι που έμειναν παραπληγικοί μετά από κάποιο δυστύχημα, όταν εξετάστηκαν μετά από λίγα χρόνια είχαν το ίδιο επίπεδο ευτυχίας με εκείνους που δεν είχαν ανάλογη εμπειρία».