Σαν τώρα θυμάμαι το χτύπο της καρδιάς σου όταν ήσουν δίπλα μου. Την αναπνοή σου που ζέσταινε το χώρο και τα χέρια σου που άνοιγαν σαν φτερούγες, δημιουργώντας το πιο ήρεμο και λατρεμένο απάγγειο, μέσα στο οποίο ήθελα να χωθώ. Χωρίς να περιμένω κάτι, μπήκες απρόσμενα στη ζωή μου και την αναστάτωσες. Χωρίς να το καταλάβω και να προλάβω να σε χαρώ, έφυγες. Από τότε σε ονομάζω «ανεκπλήρωτο έρωτα». Τι είναι όμως αλήθεια ο ανεκπλήρωτος έρωτας;Θα μπορούσα ενδεχομένως να τον χαρακτηρίσω σα μία φλόγα που ανάβει στην καρδιά κάποιου και δεν μπορεί να βρεθεί τρόπος να σβήσει. Ή ακόμη κι αν δεν σβήσει ποτέ, τουλάχιστον να μπορέσει το άτομο να την τιθασεύσει και να κυριαρχήσει εκείνος, και όχι η σκέψη αυτού που έφυγε. Είναι μία βαθιά πληγή που πάντα θα πονάει. Αναμνήσεις που ζωντανεύουν κάθε ώρα και στιγμή, χωρίς να μπορείς να τις ελέγξεις.
Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας είναι μία χαμένη μάχη. Μία μάχη που φέρνει πολύ πόνο, ο οποίος εν καιρώ μετατρέπεται σε μία τεράστια δύναμη και επιθυμία για νίκη του πολέμου. Νίκη η οποία μπορεί να περιλαμβάνει κατάκτηση του στόχου- πόθου ή εκδίκηση αυτού. Όσο ο ανεκπλήρωτος έρωτας ζει, το άτομο που πονά δεν σταματά στιγμή να ονειρεύεται τη νίκη του. Μία νίκη όμως που μπορεί να κρύβει πολλά…
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας ζει για καιρό, καθώς το άτομο δεν έχει αρνητικές εικόνες του πόθου του. Τον έχει στο μυαλό του πλασμένο ιδανικά και ως τον τέλειο σύντροφο. Πάντα τον συγκρίνει με τον υπαρκτό του σύντροφο και τον βγάζει να υπερτερεί. Θεωρεί ότι μόνο η συνύπαρξη μαζί του μπορεί να είναι επιτυχής, και η κατάκτησή του φαντάζει μακρινό και πολυπόθητο όνειρο.
Ακόμη όμως κι αν φτάσει η στιγμή που το άτομο καταφέρει να κατακτήσει το στόχο του, υπάρχουν δύο τινά που μπορεί να συμβούν. Είτε αυτή η σχέση να μετατραπεί σε μία σχέση ζωής και να συνεχίσουν μαζί για καιρό, ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι, είτε το όνειρο μονομιάς να καταρρεύσει. Να συνειδητοποιήσει το άτομο που τόσο καιρό πάλευε να κερδίσει τον πολυπόθητο σύντροφο, ότι αυτό που ένιωθε δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία τρέλα, η οποία πήγαζε από την πολλαπλή απόρριψη που λάμβανε, κι ότι εν τέλει ο άλλος δεν πληρεί τίποτα από όλα αυτά που θα ήθελε να έχει ο άνθρωπος που θα γίνει ο συνοδοιπόρος του στη ζωή.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα νιώσουμε ότι ένας έρωτας που χάθηκε και μας άφησε απωθημένα, είναι για μας το παν και θέλουμε να κάνουμε τα πάντα για να τον κατακτήσουμε και πάλι, ας το σκεφτούμε καλύτερα! Τα συναισθήματά μας συνήθως είναι πολύπλοκα και πολλές φορές μπερδευόμαστε ακόμη κι εμείς οι ίδιοι για το τι είναι πραγματικά αυτό που νιώθουμε σε μία δεδομένη χρονική στιγμή! Ο έρωτας είναι πολύ όμορφο συναίσθημα, αρκεί να μπορούμε παράλληλα να προστατεύουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό. Την καρδιά μας, η οποία αποτελεί πολύτιμο κομμάτι ολόκληρης της ύπαρξής μας και δεν θα πρέπει να μοιράζουμε τα κομμάτια της ασύστολα σε αγάπες που χάνονται εύκολα…
Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όλους αυτούς/ές που κάποτε μας πόνεσαν, αλλά μέσα απ? αυτό γίναμε δυνατότεροι…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου