Η Ιερά Εξέταση της google

Το google αποφάσισε να κατατάσσει  βάσει προαποφασισμένων «γεγονότων»

«Φανταστείτε, λέει ο Leibniz, δύο βιβλιοθήκες. Η πρώτη αποτελείται από χίλια αντίτυπα της Αινειάδας του Βιργίλιου, την οποία ο Leibniz θεωρεί ως το τέλειο βιβλίο ­–και ίσως να είναι. Η άλλη βιβλιοθήκη περιέχει χίλια βιβλία ποικίλης αξίας, ανάμεσα στα οποία και ένα αντίτυπο της Αινειάδας. Ποια από τις δύο βιβλιοθήκες αξίζει περισσότερο; Προφανώς η δεύτερη. Έτσι ο Leibniz φτάνει στο συμπέρασμα πως το Κακό είναι αναγκαίο για την ποικιλία του κόσμου» Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Η Ιερά Εξέταση της google

Η Google αναπτύσσει τεχνολογία για να ανακαλύπτει  την «αλήθεια» στο Ιντερνέτ.

Τίνος την Αλήθεια;

Ποια Αλήθεια;

Ο πρώτος και μεγαλύτερος σταρ των αλγόριθμων είναι η Google. Ο διάσημος μυστικός κώδικας οδήγησε την εταιρεία στην πρωτιά και σήμερα είναι από τις πιο ισχυρές στον κόσμο. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το σύστημα της εταιρείας έχει κάνει τη διαδικτυακή αναζήτηση πιο εύκολη, ωστόσο άνθρωποι με μυαλό στο κεφάλι τους που το χρησιμοποιούν, αναρωτιούνται «ποιο είναι το κόστος;» Γιατί είναι ήδη γνωστό στους περί των οικονομικών «αν δεν υπάρχει ένα ξεκάθαρο και οφθαλμοφανές προϊόν, τότε το προϊόν είσαι εσύ»

Το Ιντερνέτ αποτελεί αναμφίβολα το μεγαλύτερο και ταχύτατο σύστημα μετάδοσης πληροφορίας στον πλανήτη, ειδικά στην εποχή των social media, οι όποιες πληροφορίες – σωστές ή λάθος-  έχουν την ευκαιρία να κυκλοφορήσουν ευρύτατα χωρίς να διασταυρωθούν ή να πάρουν κάποια έγκριση για το αν αληθεύουν ή όχι, πέρα από την ηθική του διαχειριστή της. Άλλωστε ποτέ η πληροφορία δεν έχει ανάγκη διασταύρωσης ή έγκρισης, αν είναι γεγονός ή αν είναι απλή θεωρία, αυτό το αποφασίσει η ΑΞΙΑ της, αν έχει αποτελεσματικότητα έχει και αξία, αν δεν έχει, θα χαθεί, όπως τόσες και τόσες.

Το google κινείται για να «κλείσει» δηλ. να εξαφανίσει τις εναλλακτικές ιστοσελίδες, βάσει κάποιων «γεγονότων» της google, αντί για την δημοτικότητα και την επισκεψιμότητα τους, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Σκοπεύει δηλ. να αντιπαραβάλει την αρθρογραφία στις «υπό αμφισβήτηση» ιστοσελίδες, με ιστοσελίδες δήθεν «απομυθοποίησης» όπως το κατάπτυστο και προπαγανδιστικό Snopes.com και λοιπές ιστοσελίδες αναλόγου προπαγάνδας και ύπνωσης το LazyTruth το Emergent, καθώς και υπηρεσίες όπως το PolitiFact και το FactCheck.org. Αυτές οι ιστοσελίδες υπάρχουν και έχουν κέρδος, με το να απομυθοποιούν τα πάντα και όλους, υπάρχουν και στο ελληνικό ιντερνέτ 2-3 ανάλογα παραμάγαζα.

Όλες μαζί οι «ιντερνετικές παράγκες» δήθεν «απομυθοποίησης» έχουν ήδη εκτεθεί ως ιδιαίτερα αντιδραστικά παραμάγαζα, γραφικά, και πανουκλιασμένα όπως θα έλεγε και ο Reich. Μάλιστα στην Ελλάδα είναι υπέρ και λιβανίζουν τα μεταλλαγμένα, την αιματοφαγία, τα εμβόλια, το γάλα, τις χημειοθεραπείες και όλα αυτά τα «καλούδια» που στέλνουν τον άνθρωπο στον τάφο μια ώρα αρχύτερα.

Ε ! δεν είναι δα και δύσκολο να απομυθοποιήσεις ένα οποιοδήποτε θέμα!!! Σιγά την δύσκολη δουλειά που κάνουν, μυαλό κότας χρειάζεται. Αναρωτιούνται φίλοι και με ρωτούν, γιατί να υπάρχουν τέτοιες ιστοσελίδες – παραμάγαζα, τους απαντώ ότι, είναι όπως τα παραμάγαζα – παράγκες στο ποδόσφαιρο πχ. ο ρόλος τους θα φανεί στο μέλλον. Τώρα λοιπόν αρχίζει ν’ αχνοφαίνεται ο ύπουλος, μαύρος και δόλιος λόγος της ύπαρξης τους.

Παλιά είχα την απορία πως η google διέθεσε τόσα προϊόντα ΔΩΡΕΑΝ και γέμισε ο τόπος blog; Δωρεάν e-mail δωρεάν το ένα, δωρεάν το άλλο και άνοιγμα της πληροφορίας. Τόσο άνοιγμα;  Περίμενα να δω … και ω του θαύματος … ο μεγάλος αδελφός σπίτι μας.

Υπάρχουν είναι η αλήθεια ιστοσελίδες κοσμήματα, διαμάντια καθάρια πληροφορίας και γνώσης (όπως η παρούσα!) που είναι χαμένες στο πουθενά στις μηχανές αναζήτησης. Όχι γιατί η google δεν τις ξέρει -που είναι γεγονός- αλλά γιατί οι αποδέκτες της αληθινά σημαντικής πληροφορίας είναι λίγοι. Είναι το γνωστό 5% του 5% μιας μάζας. Στην Ελλάδα π.χ. είναι περίπου 1.500 – 2000 άνθρωποι. Είναι μια ομάδα ανθρώπων που φροντίζουν τον εαυτό τους και την οικογένεια τους, αγοράζουν περιοδικά τύπου ειδικής θεματολογίας κάθε είδους και έχουν την ικανότητα να αγνοήσουν την όποια μηχανή αναζήτησης, βρίσκουν την σημαντική για την ζωή πληροφορία ακόμη κι αν την έχουν κρυμμένη στου βοδιού το κέρατο.

Ας δώσω και τον ορισμό τι νοείται σημαντική πληροφορία:

Σημαντική είναι η φιλοεπιβιωτική πληροφορία, είτε σε φυσικό, σε αιθερικό ή νοητικό επίπεδο

Ασήμαντη είναι η αντιεπιβιωτική πληροφορία είτε σε φυσικό, σε αιθερικό ή νοητικό επίπεδο

Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα παιδεμένο μυαλό και ΔΙΑ-ΚΡΙΣΗ

Αυτό που ερχεται είναι η λογοκρισία με το χάδι, πέρα από την προπαγάνδα της αντιπληροφόρησης. Ας πάρουμε ένα τυχαίο θέμα πχ. οι αεροψεκασμοί, ε δεν χρειάζεται να είσαι διάνοια για να δεις ότι μας ψεκάζουν, απλά άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα τον ουρανό. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες αναλύσεις των υλικών που πέφτουν στο έδαφος από ανεξάρτητους ερευνητές. Τι καταλαβαίνεις δηλ. θα βγουν και θα πουν επίσημα από τα επαγγελματικά ΜΜΕ «ναι ηλίθιοι σας ψεκάζουμε;» αν πιστεύεις κάτι τέτοιο, θα συμφωνήσω μαζί τους στο «ηλίθιοι»

Πάρε ένα άλλο θέμα, τους εμβολισμούς ή τις χημειοακτινοβολίες. Είναι η αληθινή αιτία πίσω από την πρεμούρα της google, οι φαρμακοβιομηχανίες, αυτές είναι που στ’ αλήθεια κυβερνούν και συντηρούν τις τράπεζες, τι καταλαβαίνεις θ’ αφήσουν τα ζωντανά ν’ αμφισβητήσουν το αλάθητο του «ιερατείου με την άσπρη μπλούζα» όχι φυσικά.

Είναι  γνωστό ότι η ΕΕ έδωσε πάνω από 5.000.000 ευρώ σε troll για trolling στο ιντερνέτ σχετικά με τις ευρωεκλογές. Το ανακοίνωσαν τα τσακάλια δημόσια, άλλωστε ποιος καταλαβαίνει τι διαβάζει!! Αν διαβάζει!

Ο «γίγαντας» στις μηχανές αναζήτησης η Google και βασική κινητήρια δύναμη του traffic στην πλειοψηφία των portals, κινείται ήδη και το ανακοίνωσε, για να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο κατατάσσει τις ιστοσελίδες, δηλώνοντας ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει αυτά τα γνωστά παραμάγαζα απομυθοποίησης για τον προσδιορισμό της «Αλήθειας» του περιεχομένου. !

Ω! Μέγα Κθούλου γαμώ τα πλοκάμια σου και την σπορά σου …

Ξαναδιάβασε αναγνώστη την τελευταία παράγραφο.

Η ερώτηση που προκύπτει είναι με ΠΟΙΟΝ ή ΠΟΥ να διασταυρωθούν και με ποια κριτήρια είναι αληθείς  ή όχι; Δηλ. ΠΟΙΟΣ και με ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ αποφασίζει αν κάτι είναι αληθές ή όχι; Ας αφήσουμε για την ώρα τις ερωτήσεις κι ας μείνουμε στην πληροφορία.

Πάνω σε αυτό ακριβώς το αντικείμενο, όπως αναφέρεται και σε δημοσίευμα του New Scientist, ο αμερικανικός κολοσσός του χώρου της τεχνολογίας αναπτύσσει ένα «fix» για την αξιολόγηση των ιστοσελίδων βάσει αυτού ακριβώς του κριτηρίου. Δηλ. η αρθρογραφία μιας ιστοσελίδας  για να την κατατάξει σε καλή κατάταξη και να την θεωρήσει «αληθή» η goggle θα την αντιπαραβάλει με τα «παραμάγαζα απομυθοποίησης» [άπειρα LOL]

Σήμερα η μηχανή αναζήτησης goggle χρησιμοποιεί τον αριθμό των links που οδηγούν σε μια σελίδα ως ένδειξη ποιότητας, για τον καθορισμό του εάν θα εμφανιστεί στα search results.  Το σύστημα αυτό έχει διαμορφώσει την εικόνα των μηχανών αναζήτησης όπως την γνωρίζουμε σήμερα, ωστόσο υπάρχει το μειονέκτημα ότι σελίδες γεμάτες εντυπωσιακά ψεύδη μπορούν να ανεβούν επίσης ψηλά στην κατάταξη, καθώς είναι πολλοί αυτοί που παρέχουν link προς αυτές.

Ερευνητική ομάδα της εταιρείας προσαρμόζει το εν λόγω μοντέλο «των γεγονότων» για να αξιολογήσει την αξιοπιστία μας σελίδας αντί για την απήχησή της στο web. Αντί να μετρά τα εισερχόμενα links, το σύστημα -που δεν έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται ακόμα, είπαν πως θ’ αρχίσει σε κάνα μήνα περίπου, εδώ και τώρα δηλαδή- μετρά τον αριθμό των ανακριβών αναφορών / ψευδών γεγονότων σε μια σελίδα.

«Μια πηγή που έχει λίγα ψευδή γεγονότα θα θεωρείται αξιόπιστη» λέει η ομάδα στο σχετικό paper.

Το «σκορ» που διαμορφώνεται για κάθε σελίδα είναι το «Knowledge-Based Trust score».

Το λογισμικό θα λειτουργεί αξιοποιώντας το «Knowledge Vault», το οποίο είναι μια τεράστια βάση δεδομένων σχετικά με γεγονότα που η Google έχει συλλέξει από το Ίντερνετ, γεγονότα πάνω στα οποία το Web «συμφωνεί» ομόφωνα θεωρούνται αληθή και όποιες σελίδες συμφωνούν με αυτές τις «αλήθειες της Google θα ανεβαίνουν ψηλά στην κατάταξη. Όποιες ιστοσελίδες διαφωνούν  ή έχουν άλλη θέση σε κάποιο θέμα θα πέφτουν στην κατάταξη.

Εχω σοβαρό πρόβλημα στο να βρω λέξεις να ρίξω μπινελίκια !

Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ !

Η ανθρώπινη ΓΝΩΣΗ, η ΝΟΗΣΗ και η αξιολόγηση της θα περνάει μέσα από αλγόριθμους !!! μιας αμερικάνικης κερδοσκοπικής εταιρίας !

Είναι μια κίνηση καθαρά ναζιστικής-σταλινικής λογοκρισίας που πρέπει να χτυπήσει συναγερμό στους λάτρεις των εναλλακτικών ιστοσελίδων κάθε είδους, στις οποίες συχνά επιτίθενται οι επαγγελματικές ιστοσελίδες δηλ. τα εντεταλμένα παραμάγαζα απομυθοποιήσεως των ΜΜΕ.

Ας σκεφτεί κάποιος πόσο απέχει αυτή η πρακτική της google από την Ιερά Εξέταση των χριστιανών του μεσαίωνα. Τι αντιμετώπιση θα επεφύλασσαν σε έναν σύγχρονο Γαλιλαίο, Κοπέρνικο, Μπρούνο, Ηράκλειτο, Πυθαγόρη, Υπατία … μα το ξέρουμε ήδη. Το βιώσαμε στο πρόσωπο του Dr Wilhelm Reich του Lakowsky του Rife του Tesla του Ryke Hamer και όλων των αληθινά μεγάλων ανθρώπων.

Προφανώς, οι «μετρητές ειλικρίνειας» και αξιοπιστίας μιας ιστοσελίδας, που τελικά αρχίζουν να εφαρμόζονται από την Google θα προέρχονται από κρατικούς λογαριασμούς και θα είναι τα φερέφωνα αντιπροπαγάνδας των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Κάτι που συμβαίνει ήδη και σήμερα, πιο περιορισμένα. Την αύξηση των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης, την έχουν συσχετίσει άμεσα -κατόπιν έντονης κι επίμονης αντιπροπαγάνδας-  με παραπληροφόρηση κι εξόφθαλμα ψέματα που αντιπροπαγανδίζουν με trolling και προέρχονται από τα εν λόγω συστημικά ιδρύματα ΜΜΕ.

Στο βιβλίο του «Η φούσκα του φιλτραρίσματος», ο Έλι Παρίζερ αναρωτιέται σε ποιο βαθμό ο αλγόριθμος της Google έχει χρησιμοποιήσει τα προσωπικά μας δεδομένα προκειμένου να διαμορφώσει αυτό που βλέπουμε στο Διαδίκτυο σύμφωνα με τις προσωπικές μας προτιμήσεις. Εν τω μεταξύ, μία πρόσφατη έρευνα ψυχολόγων στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια υποδεικνύει ότι σταδιακά αλλάζει ο τρόπος που σκέφτονται οι άνθρωποι καθώς αυξάνεται η εξάρτησή του  από τις μηχανές αναζήτησης για να βρούμε μία απάντηση.

«Από τη δημιουργία των μηχανών αναζήτησης, έχουμε αναδιοργανώσει τον τρόπο με τον οποίο θυμόμαστε. Οι εγκέφαλοί μας βασίζονται στο Διαδίκτυο τη μνήμη τους με τον ίδιο τρόπο που βασίζονται στη μνήμη ενός φίλους, ενός συγγενή ή ενός συνεργάτη» αναφέρει η συγγραφέας της έκθεσης, Μπέτσι Σπάροου και υπογραμμίζει: «Όσο περνάει ο καιρός, γνωρίζουμε που μπορούμε να βρούμε πληροφορίες απ’ ότι να τις διατηρούμε εμείς οι ίδιοι». Αλλά και στις χρηματιστηριακές αγορές, ο κώδικας κυριαρχεί καθώς προσπαθούμε να ελέγξουμε τους αλγόριθμους που υπολογίζουν και αποφασίζουν τι να αγοράσουμε και τι όχι.

Σχεδόν το 90% των συναλλαγών στη Wall Street πραγματοποιούνται μέσω του «μαύρου κουτιού» ή αλλιώς των αλγοριθμικών συναλλαγών. Αυτό σημαίνει ότι μαζί με τους χρηματιστές και τους τραπεζίτες εργάζονται πλέον χιλιάδες μαθηματικοί και φυσικοί.

Αλλά ακόμη και μία πρόβλεψη από έναν αλγόριθμο, που υποστηρίζεται σε κώδικες που δημιουργούν οι άνθρωποι, δεν εξασφαλίζουν ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά. Αυτό συνέβη στις 6 Μαΐου 2010 όταν στις 14:45 προκλήθηκε ένα ψηφιακό κραχ, που οδήγησε τις αγορές σε ελεύθερη πτώση για πέντε λεπτά και δημιουργώντας ένα προσωρινό χάος. Υπαίτιος ήταν ο αλγόριθμος που χρησιμοποιούσε ένας χρηματιστής. Ο αλγόριθμος πούλησε 75.000 μετοχές αξίας 2,6 δισεκ. Λιρών σε μόλις 20 λεπτά, προκαλώντας τους υπόλοιπους αλγόριθμους να ακολουθήσουν.

Οι αλγόριθμοι είναι σαν τους χρηματιστές στη Wall Street τη δεκαετία του 1980 χωρίς όμως να έχουν απαιτήσεις σε μισθούς, ακριβά δώρα και σαμπάνιες. Στις ΗΠΑ η εταιρεία Spread Networks τοποθετεί ένα καλώδιο οπτικών ινών, που θα συνδέει το Σικάγο με τη Νέα Υόρκη (1327 χλμ.) και θα ελαττώσει το χρόνο των συναλλαγών κατά 3 δέκατα του δευτερολέπτου.

Εν τω μεταξύ, ετοιμάζεται και η σύνδεση οπτικών ινών μεταξύ της Νέας Σκωτίας στον Καναδά και του Σόμερσετ στη Βρετανία, που θα εξυπηρετεί τους αλγοριθμικούς χρηματιστές, οι οποίοι θα στέλνουν μετοχές από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη και πάλι πίσω σε μόλις 60 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Καθώς οι αλγόριθμοι εξαπλώνουν την επιρροή τους  πέρα από τις μηχανές και διαμορφώνουν το περιβάλλον γύρω τους, έχει έρθει ο καιρός να μάθουμε πόσα ακριβώς γνωρίζουν και εάν έχουμε ακόμη τον χρόνο να τους τιθασεύουμε.

Είναι πέρα από οφθαλμοφανές ότι δεν έχουμε αυτόν τον χρόνο, ούτε τις γνώσεις ούτε καν την διάθεση.

Οι αλγόριθμοι είναι οι αγορές που αποφασίζουν αν και πως θα ζήσεις, τι θα μάθεις και που θα το βρεις όπως και πότε και πως θα πεθάνεις.

Η μυθική «ελεύθερη βούληση» σου είναι μόνον ένα σύντομο ανέκδοτο.