«Η θάλασσα δεν είναι μόνο η επιφάνεια του νερού που βλέπεις να αστράφτει όλο ζωντάνια στο ηλιοβασίλεμα, είναι και όλο το βάθος του νερού που κάνει τη θάλασσα.
Το ίδιο και ο νους μας είναι όλο του το περιεχόμενο, είτε έχουμε συνείδησή του είτε όχι.
Ο νους είναι τόσο απασχολημένος, τόσο απορροφημένος από τις δραστηριότητες του, που ποτέ δεν αρχίζει να αναρωτιέται για το υποσυνείδητο, να ψάχνει, να ανακαλύπτει, να ψαρεύει μέσα σ’ αυτό.
Ξέρουμε τι είναι το υποσυνείδητο, είναι πολύ απλό:
Είναι τα κίνητρα μας, η συσσωρευμένη γνώση μας, οι φόβοι μας, οι ελπίδες μας, ο σωρός των εμπειριών μας, οι πόθοι μας, τα απωθημένα μας, η επιθυμία για την ύπαρξη θεού και η δημιουργία θεών- όλα αυτά είναι η συνείδηση μας.
Έτσι, το να ξεχωρίζουμε το «εγώ» από τον νου, δεν έχει σχέση με την Πραγματικότητα.
Δείτε το αυτό, σας παρακαλώ, συνειδητοποιήστε το.
Όλο αυτό που είναι η συνείδηση, είναι ο νους, είναι το «εγώ».
Η πιθανότητα να είσαι ελεύθερο άτομο εμφανίζεται μόνο όταν κατανοείς τον εαυτό σου και να μαθαίνεις γι αυτόν, όχι μέσα από βιβλία, επειδή ο εαυτός σου, το «εγώ» σου- αυτό που είσαι εσύ- δεν μπορεί να κατανοηθεί μέσω κάποιου άλλου.
Πρέπει να παρατηρείς τον εαυτό σου, να τον παρατηρείς με διαύγεια, με δύναμη και με αποφασισμένη αυστηρή κατεύθυνση σε σχέση με τα πάντα γύρω σου και μόνο.
Όλα θα σου δείξουν αν έχεις κάποια επίγνωση, πώς δουλεύει ο νους σου και ο νους είναι ο εαυτός, το «εγώ».
Και για να το τοποθετήσω διαφορετικά: είμαστε όλοι η ανθρωπότητα.
Οι άνθρωποι, όπου και να ζουν όλοι υποφέρουν το ίδιο, ζούνε με άγχος, με αβεβαιότητα, με θλίψη, με στιγμές ευχαρίστησης και λοιπά.
Ο καθένας μας, όπου κι αν ζει τα περνάει αυτά.
Στην ουσία, ψυχολογικά είμαστε το ίδιο.
Που σημαίνει να μάθει κανείς για τον εαυτό του, που δεν είναι απλά ο εαυτός του, αλλά η συνείδηση όλης της ανθρωπότητας.
Έτσι, αρχίζεις να ανακαλύπτεις τη φύση του «εγώ», του εαυτού σου που είναι όλη η ανθρωπότητα, ανακαλύπτεις τη φύση της συνείδησης που είναι η συνείδηση όλων των ανθρώπινων όντων και αρχίζεις να ερευνάς σε βάθος.
Τώρα: όταν συνειδητοποιώ ότι η συνείδηση μου είναι η συνείδηση όλης της ανθρωπότητας και ότι η συνείδηση της ανθρωπότητας είμαι εγώ, οποιαδήποτε αλλαγή κι αν γίνει μέσα μου θα επηρεάσει το σύνολο της ανθρώπινης συνείδησης.
Αν ο καθένας μας έβλεπε την αλήθεια αυτού του πράγματος, ότι η συνείδηση της ανθρωπότητας, είναι η δική μου και η δική μου είναι της ανθρωπότητας, αν ο καθένας μας ένιωθε την υπευθυνότητα αυτού του πράγματος, αν όλοι το ένιωθαν αυτό, τι θα γινόταν τότε; Και είναι δουλειά μας, να τους κάνουμε όλους να το νιώσουν αυτό, αυτή δεν είναι η δουλειά ενός πραγματικά θρησκευόμενου ανθρώπου»;
Το ίδιο και ο νους μας είναι όλο του το περιεχόμενο, είτε έχουμε συνείδησή του είτε όχι.
Ο νους είναι τόσο απασχολημένος, τόσο απορροφημένος από τις δραστηριότητες του, που ποτέ δεν αρχίζει να αναρωτιέται για το υποσυνείδητο, να ψάχνει, να ανακαλύπτει, να ψαρεύει μέσα σ’ αυτό.
Ξέρουμε τι είναι το υποσυνείδητο, είναι πολύ απλό:
Είναι τα κίνητρα μας, η συσσωρευμένη γνώση μας, οι φόβοι μας, οι ελπίδες μας, ο σωρός των εμπειριών μας, οι πόθοι μας, τα απωθημένα μας, η επιθυμία για την ύπαρξη θεού και η δημιουργία θεών- όλα αυτά είναι η συνείδηση μας.
Έτσι, το να ξεχωρίζουμε το «εγώ» από τον νου, δεν έχει σχέση με την Πραγματικότητα.
Δείτε το αυτό, σας παρακαλώ, συνειδητοποιήστε το.
Όλο αυτό που είναι η συνείδηση, είναι ο νους, είναι το «εγώ».
Η πιθανότητα να είσαι ελεύθερο άτομο εμφανίζεται μόνο όταν κατανοείς τον εαυτό σου και να μαθαίνεις γι αυτόν, όχι μέσα από βιβλία, επειδή ο εαυτός σου, το «εγώ» σου- αυτό που είσαι εσύ- δεν μπορεί να κατανοηθεί μέσω κάποιου άλλου.
Πρέπει να παρατηρείς τον εαυτό σου, να τον παρατηρείς με διαύγεια, με δύναμη και με αποφασισμένη αυστηρή κατεύθυνση σε σχέση με τα πάντα γύρω σου και μόνο.
Όλα θα σου δείξουν αν έχεις κάποια επίγνωση, πώς δουλεύει ο νους σου και ο νους είναι ο εαυτός, το «εγώ».
Και για να το τοποθετήσω διαφορετικά: είμαστε όλοι η ανθρωπότητα.
Οι άνθρωποι, όπου και να ζουν όλοι υποφέρουν το ίδιο, ζούνε με άγχος, με αβεβαιότητα, με θλίψη, με στιγμές ευχαρίστησης και λοιπά.
Ο καθένας μας, όπου κι αν ζει τα περνάει αυτά.
Στην ουσία, ψυχολογικά είμαστε το ίδιο.
Που σημαίνει να μάθει κανείς για τον εαυτό του, που δεν είναι απλά ο εαυτός του, αλλά η συνείδηση όλης της ανθρωπότητας.
Έτσι, αρχίζεις να ανακαλύπτεις τη φύση του «εγώ», του εαυτού σου που είναι όλη η ανθρωπότητα, ανακαλύπτεις τη φύση της συνείδησης που είναι η συνείδηση όλων των ανθρώπινων όντων και αρχίζεις να ερευνάς σε βάθος.
Τώρα: όταν συνειδητοποιώ ότι η συνείδηση μου είναι η συνείδηση όλης της ανθρωπότητας και ότι η συνείδηση της ανθρωπότητας είμαι εγώ, οποιαδήποτε αλλαγή κι αν γίνει μέσα μου θα επηρεάσει το σύνολο της ανθρώπινης συνείδησης.
Αν ο καθένας μας έβλεπε την αλήθεια αυτού του πράγματος, ότι η συνείδηση της ανθρωπότητας, είναι η δική μου και η δική μου είναι της ανθρωπότητας, αν ο καθένας μας ένιωθε την υπευθυνότητα αυτού του πράγματος, αν όλοι το ένιωθαν αυτό, τι θα γινόταν τότε; Και είναι δουλειά μας, να τους κάνουμε όλους να το νιώσουν αυτό, αυτή δεν είναι η δουλειά ενός πραγματικά θρησκευόμενου ανθρώπου»;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου