Ποιος είπε ότι είναι αργά για να αρχίζουμε.... από την αρχή?
Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή… Απλά παίρνουμε βαθιές ανάσες και ξεκινάμε πάλι … Ποτέ δεν είναι αργά να πούμε... έκανα λάθος και πρέπει να το διορθώσω… Αν θέλουμε πραγματικά, θα μας δοθεί η ευκαιρία να διορθώσουμε τη ζωή μας....και να κάνουμε την καινούρια αρχή μας… Αρκεί να έχουμε το θάρρος να τη διεκδικήσουμε…το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι....δεν το ξέρω....όμως θα χρειαστεί..απλά αποφασιστικότητα ...και τόλμη..αποδεχόμενοι τον εαυτό μος και ,μόνο με ωριμότητα ...θα μπορέσουμε να πάμε ...παρακάτω....Η ουσία είναι να μην αφήσουμε τη ζωή να περάσει αδιάφορα μέσα από τα χέρια μας.
Γιατί όπως και να χει, αν όχι όλες, τότε τις περισσότερες φορές, εμείς είμαστε εκείνοι που την ορίζουμε. Ίσως όλα αυτά να ακούγονται σε κάποιους σαν χιλιοειπωμένες σαχλαμάρες που δύσκολα εφαρμόζονται στην πράξη, αλλά όσοι πραγματικά προσπάθησαν, βγήκαν κερδισμένοι. Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν φιλοσοφήσει τη ζωή τους και ξέρουν να τη ζήσουν στο έπακρο, που χαίρονται με την ψυχή τους τις απλές, καθημερινές, όμορφες στιγμές.
Από μια τυχαία συνάντηση με έναν παλιό φίλο, μέχρι ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα .Που δεν πελαγώνουν στην πρώτη δυσκολία, αλλά αντιθέτως, την αντιμετωπίζουν με δύναμη και αισιοδοξία γιατί γνωρίζουν πως και η χαρά και ο πόνος έχουν εξίσου θέση στη ζωή, ανθρώπους που προσπαθούν στον παραλογισμό που βλέπουν γύρω τους να αντιτάξουν τη λογική και στην απελπισία αναζητούν την ελπίδα, ανθρώπους που δεν αφήνουν καμία μέρα να πάει χαμένη και που κάθε πρωί ξυπνάνε με έναν σκοπό.
Και όταν η νύχτα πέσει και τα φώτα σβήσουν, κάνουν το δικό τους ημερήσιο απολογισμό. Ανθρώπους που δε διστάζουν να πάρουν τα ρίσκα τους και να αψηφήσουν κάθε κίνδυνο προκειμένου να υλοποιήσουν τα όνειρα τους. Και όταν πια τα κατακτήσουν, δεν επαναπαύονται, αλλά θέτουν κι άλλους, πιο υψηλούς στόχους. Ανθρώπους που βοηθούν άλλους συνανθρώπους τους χωρίς να περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα και κυρίως, χωρίς να διατυμπανίζουν την προσφορά τους.
Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκω.
Το μόνο σίγουρο όμως, είναι ότι προσπαθώ όσο μπορώ να ζω την κάθε μέρα ξεχωριστά...
και να τη γεμίσω με ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ...
και δραστηριότητες που πραγματικά με ευχαριστούν...
και μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω…
και να ξαναρχίσω απο τη αρχή....
....Μαρία Ιωσηφίδου
Γιατί όπως και να χει, αν όχι όλες, τότε τις περισσότερες φορές, εμείς είμαστε εκείνοι που την ορίζουμε. Ίσως όλα αυτά να ακούγονται σε κάποιους σαν χιλιοειπωμένες σαχλαμάρες που δύσκολα εφαρμόζονται στην πράξη, αλλά όσοι πραγματικά προσπάθησαν, βγήκαν κερδισμένοι. Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν φιλοσοφήσει τη ζωή τους και ξέρουν να τη ζήσουν στο έπακρο, που χαίρονται με την ψυχή τους τις απλές, καθημερινές, όμορφες στιγμές.
Από μια τυχαία συνάντηση με έναν παλιό φίλο, μέχρι ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα .Που δεν πελαγώνουν στην πρώτη δυσκολία, αλλά αντιθέτως, την αντιμετωπίζουν με δύναμη και αισιοδοξία γιατί γνωρίζουν πως και η χαρά και ο πόνος έχουν εξίσου θέση στη ζωή, ανθρώπους που προσπαθούν στον παραλογισμό που βλέπουν γύρω τους να αντιτάξουν τη λογική και στην απελπισία αναζητούν την ελπίδα, ανθρώπους που δεν αφήνουν καμία μέρα να πάει χαμένη και που κάθε πρωί ξυπνάνε με έναν σκοπό.
Και όταν η νύχτα πέσει και τα φώτα σβήσουν, κάνουν το δικό τους ημερήσιο απολογισμό. Ανθρώπους που δε διστάζουν να πάρουν τα ρίσκα τους και να αψηφήσουν κάθε κίνδυνο προκειμένου να υλοποιήσουν τα όνειρα τους. Και όταν πια τα κατακτήσουν, δεν επαναπαύονται, αλλά θέτουν κι άλλους, πιο υψηλούς στόχους. Ανθρώπους που βοηθούν άλλους συνανθρώπους τους χωρίς να περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα και κυρίως, χωρίς να διατυμπανίζουν την προσφορά τους.
Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκω.
Το μόνο σίγουρο όμως, είναι ότι προσπαθώ όσο μπορώ να ζω την κάθε μέρα ξεχωριστά...
και να τη γεμίσω με ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ...
και δραστηριότητες που πραγματικά με ευχαριστούν...
και μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω…
και να ξαναρχίσω απο τη αρχή....
....Μαρία Ιωσηφίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου