Πόσες φορές βράδιασες περιμένοντας μια νέα μέρα,διαφορετική και αλλιώτικη απο τις άλλες, να έρθει και εσύ επιτέλους να το φωνάξεις οτι ήρθε και επιτέλους ζείς.Να έρθει ένα πρωϊνό και να σε ξυπνήσει από τα σκοτάδια σου με ένα γλυκό του άγγιγμα και εσύ να χαμογελάσεις ξάνα και να νιώσεις “ευτυχία”.Να είσαι σίγουρος οτι όλα θα πάνε καλά από εδώ και πέρα και επιτέλους θα κάνεις μια νέα αρχή,έτσι όπως εσύ τη θέλεις και την φαντάστηκες.
Και απλά περιμένεις,υπομένεις,ψάχνεις μερικές φoρές να δείς κάπου ένα φώς και στο τέλος συνήθως πέφτεις στους πιο σκοτεινούς σου φόβους και αυτοί χωρίς οίκτο σε ρίχνουν στους γκρεμούς που εσύ ο ίδιος έχεις φτιάξει. Η δύναμη σου ολοένα λιγοστεύει, τα βήματα σου γίνονται πιο αργά και μερικές φορές σταματούν. Η υπομονή σου εξαντλείται και εσύ περιμένεις και δίνεις κουράγιο στον εαυτό σου και του λες “αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα” και συνεχίζεις να το λες, στο τέλος ξεψυχισμένα.
Αν περιμένουμε όμως πάντα το αύριο που δεν έχει έρθει ακόμη, δε θα δούμε πότε το σήμερα και το τώρα.”Μήπως ξημέρωσε κιόλας…”,μήπως η μέρα αυτή είναι σήμερα, μήπως έχει έρθει από το πρωί, που σηκώθηκες και στάθηκες στα πόδια σου;
Μην περιμένεις τον αγώνα σου να τον κάνει κανένας άλλος, παρά μόνο εσύ, αλλά δεν είσαι μόνος σου, τόσοι άλλοι είναι δίπλα σου. Η μέρα ξημέρωσε και είναι δική σου, σήμερα, οχι αύριο, σήμερα να χαρείς περισσότερο αυτά που έχεις και να τα αξιώσεις, γιατί είναι δικά σου έργα και να εξυψώσεις μαζί και τον ευατό σου. Να πιστέψεις περισσότερο από ποτέ στην δημιουργική αλλαγή σου και να ονειρευτείς ξανά. Μην αφήσεις άλλα σήμερα να φεύγουν περιμένοντας ένα αύριο. Αγάπα το σήμερα και νιώσε ευγνωμοσύνη για αυτό, δες τα σημάδια σε αυτή τη μέρα και αύριο στην αυριανή μέρα.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΖΩΗΣ.
Και απλά περιμένεις,υπομένεις,ψάχνεις μερικές φoρές να δείς κάπου ένα φώς και στο τέλος συνήθως πέφτεις στους πιο σκοτεινούς σου φόβους και αυτοί χωρίς οίκτο σε ρίχνουν στους γκρεμούς που εσύ ο ίδιος έχεις φτιάξει. Η δύναμη σου ολοένα λιγοστεύει, τα βήματα σου γίνονται πιο αργά και μερικές φορές σταματούν. Η υπομονή σου εξαντλείται και εσύ περιμένεις και δίνεις κουράγιο στον εαυτό σου και του λες “αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα” και συνεχίζεις να το λες, στο τέλος ξεψυχισμένα.
Αν περιμένουμε όμως πάντα το αύριο που δεν έχει έρθει ακόμη, δε θα δούμε πότε το σήμερα και το τώρα.”Μήπως ξημέρωσε κιόλας…”,μήπως η μέρα αυτή είναι σήμερα, μήπως έχει έρθει από το πρωί, που σηκώθηκες και στάθηκες στα πόδια σου;
Μην περιμένεις τον αγώνα σου να τον κάνει κανένας άλλος, παρά μόνο εσύ, αλλά δεν είσαι μόνος σου, τόσοι άλλοι είναι δίπλα σου. Η μέρα ξημέρωσε και είναι δική σου, σήμερα, οχι αύριο, σήμερα να χαρείς περισσότερο αυτά που έχεις και να τα αξιώσεις, γιατί είναι δικά σου έργα και να εξυψώσεις μαζί και τον ευατό σου. Να πιστέψεις περισσότερο από ποτέ στην δημιουργική αλλαγή σου και να ονειρευτείς ξανά. Μην αφήσεις άλλα σήμερα να φεύγουν περιμένοντας ένα αύριο. Αγάπα το σήμερα και νιώσε ευγνωμοσύνη για αυτό, δες τα σημάδια σε αυτή τη μέρα και αύριο στην αυριανή μέρα.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΖΩΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου