Ακολουθούμε το δρόμο που χάραξε η φύση.

“Ξένε”, μου λέει, “ακολουθούμε το δρόμο που χάραξε η φύση. Η ύπαρξή μας είναι υφασμένη μαζί με τ’ άστρα, τον ήλιο, τη σελήνη, και με τις εποχές που ακολουθούνε ταχτικά η μία την άλλη και πάλι μας ξανάρχονται ολοένα. Η παραμικρότερη κίνηση στον ουρανό, κάθε αλλαγή στη γη, επηρεάζουν τη ζωή μας. Ζήσε σύμφωνα μ’ αυτούς τους νόμους. Σκέψου μονάχος και ζήσε το τέλειο μέσα στον εαυτό σου.”

Έπειτα μου λέει: “Μην εξετάζεις ούτε από πού ερχόμαστε, ούτε πού πάμε. Είναι ματαιοπονία, γιατί, ακόμα κι αν το μάθεις, τίποτα δε θ’ αλλάξει ούτε κατά μία τελεία. Ζήσε λοιπόν γεμάτα τη ζωή που σου δόθηκε. Κάποιος δικός σου σοφός είπε μια μεγάλη αλήθεια: Είμαι άνθρωπος και τίποτα το ανθρώπινο δε μου είναι ξένο.”