Όλα είναι μέρος της ζωής μας. Όλα είναι εμπειρίες.
Για να επιτύχουμε, ίσως πρέπει πρώτα να αποτύχουμε. Πρέπει να περάσουμε από κάποιες διαδικασίες και να ωριμάσουμε τελικά μέσα από αυτές, ώστε να φτάσουμε στη επιτυχία και στην ολοκλήρωση του στόχου.
Είναι σαν να ξεκινάμε από νήπια και σιγά σιγά να ενηλικιωνόμαστε. Πόσες φορές δεν κάναμε λάθη, για να μπορέσουμε να κάνουμε το σωστό. Πόσες φορές δε μάθαμε από τα λάθη μας και πόσες φορές δε πεισμώσαμε, ώστε να τα καταφέρουμε.
Στη ζωή αν τα παρατήσεις, ξόφλησες. Αυτή η φρενίτιδα της εποχής και η εμμονή με την επιτυχία δεν είναι καλό σημάδι.
Η εξίσωση περιλαμβάνει και την αποτυχία, αλλά εντέχνως την εξαφανίζουμε. Το κάθε τι που συμβαίνει, κρύβει κάτι από πίσω του και πάντα υπάρχουν θετικά. Το θέμα είναι να τα ψάξουμε, να τα ανακαλύψουμε και να τα κάνουμε εφόδια για τη συνέχεια. Η γκρίνια, η μιζέρια και η άρνηση δεν είναι σύμμαχοι.
Άλλωστε ό,τι γίνεται δεν γυρίζει πίσω. Έγινε! Πάμε παρακάτω, με προσοχή και σύνεση. Ούτε οι ενοχές βοηθάνε συνήθως. Δεν χρειάζεται να μας χρεώνουμε και να μας μαστιγώνουμε. Εφόσον καταλάβαμε τι έφταιξε, ας πατήσουμε γερά και πάλι στα πόδια μας.
Ούτε κλάματα, ούτε ακραίες συμπεριφορές. Αποδοχή και συνεχίζουμε. Αγαπάμε τον εαυτό μας, τον φροντίζουμε και τον βοηθάμε να εξελιχθεί και να ισορροπήσει.
Ακούμε τις ανάγκες μας, το σώμα μας, παίρνουμε το χρόνο μας και δηλώνουμε παρόν και ζωντανοί. Μια στάση ήτανε, μια παράκαμψη.
Σίγουρα ούτε το αδιέξοδο ήτανε, αλλά ούτε και ο δρόμος. Κάπου στη πορεία θα τον βρούμε. Σίγουρα θα τον βρούμε. Σταθερή ταχύτητα για να προλαβαίνουμε να διορθώσουμε, ανοιχτές κεραίες και πάμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου