Η Οντότητα «Άνθρωπος»

1. Η Αληθινή Ανθρωπολογία

2. Ουσία και Σώμα

3. Ο «Άνθρωπος»

4. Η Αληθινή Αφύπνιση των Λειτουργικών Κέντρων

5. Ελευθερία, Αυτογνωσία, Κυριαρχία, Ζωή, και Δράση

1. Η Αληθινή Ανθρωπολογία

Όταν λέμε «γνωρίζω κάτι πραγματικά» σημαίνει ότι έχω «προσωπική εμπειρία», άμεση βιωματική επαφή με αυτό το ίδιο, την ουσία του, βλέπω και κατανοώ πως εκδηλώνεται, δρα, συμπεριφέρεται, και αντιλαμβάνομαι όλα τα πεδία εκδήλωσής του… Γνωρίζω δεν σημαίνει απλά πληροφορούμαι, συσσωρεύω πληροφορίες. Αυτό είναι μια έμμεση γνώση, από δεύτερο χέρι. Μπορεί να είναι αλήθεια, μπορεί και να μην είναι (κι αυτό το δεύτερο συμβαίνει συνήθως στις ανθρώπινες κοινωνίες).

Αυτογνωσία λοιπόν σημαίνει να γνωρίσω τι είναι ο άνθρωπος, ξεκινώντας από εμένα τον ίδιο, που είμαι κάτι άμεσο και μπορώ να έχω προσωπική εμπειρία, μπορώ ο ίδιος να διαπιστώσω τι συμβαίνει, αν συμβαίνει, ή δεν συμβαίνει, τι είναι αληθινό και τι όχι… Δεν βασίζομαι σε πληροφορίες που μου έμαθαν, τις διάβασα, τις άκουσα, τις σκέφθηκα… Πρέπει Εδώ, Τώρα, σε Πραγματικό Χρόνο, να γνωρίσω τον εαυτό μου, τι είμαι, πως λειτουργώ, σε ποια αντικειμενικά πεδία εκδηλώνομαι. Άρα γνωρίζω τον Άνθρωπο (εμένα, ο καθένας τον εαυτό του) σημαίνει γνωρίζω την Ουσία του Ανθρώπου, τις εκδηλώσεις του… γνωρίζω ολόκληρο τον άνθρωπο, σε όλες τις εκδηλώσεις του.

Τι είναι Αληθινή Ουσία; Ποιος αναρωτιέται; Ποιος ψάχνει; Ακριβώς Αυτός ο «Ποιος», ο «Ζωντανός Άνθρωπος», Εδώ, Τώρα, σε Πραγματικό Χρόνο, είναι η Αληθινή Ουσία: Η Αντίληψη της Ύπαρξης, η Επίγνωση ότι είμαστε εμείς, Εδώ, Τώρα, η Απλή Συνείδηση του «Ποιος», η Απλή Αίσθηση της Παρουσίας μας… όχι οι οποιεσδήποτε ιδιότητες μπορούμε εκ των υστέρων να αποδώσουμε σε αυτό το «Ποιος»… όλες οι ιδιότητες είναι πρόσθετες, αλλά πολλές ιδιότητες είναι αυθαίρετες, τεχνητές, τις έχουν επιβάλει οι άνθρωποι, κι έτσι μας έμαθαν.

Αυτή η Αληθινή Ουσία, το Απλό Αγνό «Ποιος» (δηλαδή εμείς) επιτελεί διάφορες λειτουργίες: Αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει… Σκέπτεται αποδίδοντας κατηγορούμενα (ιδιότητες) στα «πράγματα»…Ζυγίζει τα «πράγματα» αποδίδοντας αξίες, έχει συναισθήματα απέναντι στα «πράγματα» ανάλογα την αξία τους… Δραστηριοποιείται μέσα στο σώμα, και μέσα από το σώμα στον εξωτερικό κόσμο.

Τι είναι λοιπόν ο Άνθρωπος; Ολόκληρος ο Άνθρωπος; Είναι η Αληθινή Ουσία, η Αντίληψη της Ύπαρξης, η Επίγνωση ότι είμαστε εμείς, που αντιλαμβάνεται, σκέπτεται, συναισθάνεται, έχει εμπειρία του σώματος και του κόσμου… Αληθινή Ουσία-Λειτουργίες-Σώμα. Ο Άνθρωπος είναι όλα αυτά. Αν δούμε τον άνθρωπο χωρίς κάτι από αυτά δεν είναι Ολόκληρος ο Άνθρωπος, είναι μισός άνθρωπος.

2. Ουσία και Σώμα

Η Ουσία, σαν Αντίληψη, Επίγνωση, Συνείδηση, (Αίσθηση Παρουσίας), Προηγείται, πάντα, των πάντων. Πρέπει να τεθεί πρώτα το «Ποιος» (η επίγνωση ότι υπάρχουμε), για να ειπωθεί εκ των υστέρων οτιδήποτε… Αν δεν υπάρχει η επίγνωση της ύπαρξης, δεν υπάρχει τίποτα, τίποτα να πούμε. Άρα το «Ποιος» (εμείς, ο Ζωντανός Άνθρωπος, Εδώ, Τώρα), είναι η Αρχή, κι η Βάση να Οικοδομηθεί οποιαδήποτε γνώση… Αν εκ των υστέρων διατυπωθούν θεωρίες ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα, ότι προηγείται Άλλη Αρχή, στην πραγματικότητα πάλι προηγείται το «Ποιος» (ο Άνθρωπος) που δημιουργεί όλο αυτό το σύστημα σκέψης και μόνο μέσα στο σύστημα σκέψης υπάρχει κάποια Άλλη Αρχή, όπως την φαντάζεται… Αλλά εδώ μιλάμε για την Πραγματικότητα, για τον Πραγματικό Χώρο που υπάρχουμε, σε Πραγματικό Χρόνο, δεν μιλάμε μέσα από τα ανθρώπινα συστήματα σκέψης… Πάντα λοιπόν Προηγείται η Ουσία των Λειτουργιών, της Αντίληψης, της σκέψης, κλπ., αλλά και της αντίληψης των εξωτερικών φαινομένων.

Πάντα η Αρχή, η Καθαρή Ουσία, η Παρουσία, Χωρίς Ιδιότητες, Χωρίς Δράση, οτιδήποτε, Προηγείται Οποιουδήποτε Φαινομένου. Αυτό ισχύει και σε Κοσμικό Πεδίο και στο Υλικό Πεδίο. Αυτή η Αρχή (η Αρχέγονη Κατάσταση) είναι η Πηγή του Παντός, το Στήριγμα των Πάντων, και το Ύστατο Υπόβαθρο Κάθε Εκδήλωσης, Κάθε Φαινομένου. Κι αυτό Συμβαίνει, όπως στο Κοσμικό Πεδίο, και μέσα στον Άνθρωπο. Επειδή Συμβαίνει στο Κοσμικό Πεδίο για αυτό συμβαίνει και μέσα στον άνθρωπο, με τον ίδιο τρόπο. Η Ουσία, η Καθαρή Παρουσία, είναι η Αρχή και το Υπόβαθρο όλων των Λειτουργιών μέσα στον άνθρωπο, Αντίληψης, Σκέψης, Υλικής (Σωματικής) Εμπειρίας, Εξωτερικών φαινομένων

Όλα λοιπόν Πηγάζουν από την Ουσία, την Παρουσία, Εκδηλώσεις, Φαινόμενα, όλα. Από την Ουσία που «Κινείται», «Λειτουργεί», Συμβαίνουν όλα… Στο Κοσμικό Πεδίο Δημιουργούνται οι Κόσμοι της Αντίληψης της Νόησης, της Ενέργειας, της Ύλης. Στο Υλικό Πεδίο, μέσα στον άνθρωπο η Παρουσία Εκδηλώνεται σαν Αντίληψη της ύπαρξης, σαν σκέψη (αναπαράσταση της πραγματικότητας με έννοιες-λέξεις), συναισθήματα, και σωματική εμπειρία.

Η Ουσία Είναι Αυτό που Υπάρχει, το Άγνωστο, το Μυστήριο της Παρουσίας, σε Κοσμικό και Ανθρώπινο Πεδίο… Αυτή (Αυτή η Παρουσία) Είναι πέρα από όλα, πέρα από ιδιότητες, εξέλιξη, χρόνο, μεταβολή, οτιδήποτε. Είναι το Μεγάλο Μυστήριο που Δημιουργεί Κόσμους κι Ενσαρκώνεται μέσα στο όντα, μέσα στον άνθρωπο… Είναι η Ουσία που Ενεργεί, η Ενέργεια της, η Αντιληπτική Ενέργεια, που Παράγει όλα τα πράγματα. Όλα Είναι Αντιληπτική Ενέργεια. Στο Κοσμικό Πεδίο Δημιουργούνται οι Κόσμοι. Είναι η Αντίληψη που Καθρεφτίζει Αυτό που Υπάρχει, Είναι η Αντίληψη που Παγιώνεται σε Νόηση, Συμπυκνώνεται σε Ενέργεια, και Στερεοποιείται σε Ύλη… Στο Ανθρώπινο Πεδίο η Αντιληπτική Ενέργεια γίνεται μέσα στο σώμα, Αντίληψη της Πραγματικότητας, Σκέψη-νοητική αναπαράσταση της πραγματικότητας, συναισθήματα, σωματική εμπειρία και δραστηριότητα. Είναι η Ίδια Ουσία (το Μυστήριο της Παρουσίας) που Εκδηλώνεται σε Κοσμικό Πεδίο και Ανθρώπινο Ατομικό Πεδίο.

Τα όντα που δεν Βιώνουν την Αληθινή Ουσία τους, μέσα τους, που δεν Διαισθάνονται το Απέραντο Χωρίς Ιδιότητες Βάθος τους, αλλά λειτουργούν μέσα από την σκέψη, δημιουργούν, κατασκευάζουν μια εικόνα της πραγματικότητας, σύμφωνα με όσα έμαθαν, διάβασαν, άκουσαν, σκέφθηκαν… Ό,τι φαντάζονται ότι ισχύει δεν ισχύει στην πραγματικότητα, σε Πραγματικό Χρόνο, στην Πραγματική Ζωή, αλλά μόνο μέσα στο σύστημα σκέψης τους, δηλαδή σε ένα φανταστικό χώρο.

3. Ο «Άνθρωπος», (Ουράνια Προέλευση και Ενσάρκωση)

Αυτό που Υπάρχει Είναι Ουσία (Παρουσία, Ολοκληρωμένη Γνώση Παρουσίας) Χωρίς Ιδιότητες. Από Αυτή την Μυστηριώδη Παρουσία Αναδύεται η Αντίληψη, η Αντιληπτική Ενέργεια, που δεν ξεχωρίζει και ξεχωρίζει ταυτόχρονα από την Πηγή της (Είναι Αντίληψη Παρουσίας). Στο Δεύτερο Πεδίο Εκδήλωσης της Είναι Καθαρή Αντίληψη που Καθρεφτίζει Αυτό που Υπάρχει. Κόσμος και Ον είναι το Ίδιο (Υποκείμενο-Αντικείμενο Ταυτίζονται). Στο Τρίτο Πεδίο όπου η Αντίληψη γίνεται Νόηση, νοητική συσσώρευση αναδύονται υποκείμενα, νοητικοί πυρήνες, νοητικά όντα. Στο Τέταρτο Πεδίο όπου η Νόηση Ενδυναμώνεται, γίνεται Ενέργεια και Δρα, τα νοητικά όντα «ενδύονται» ένα ενεργειακό σώμα. Στο Πέμπτο Πεδίο, η Νόηση που έχει Ενεργοποιηθεί Δημιουργεί την Κοσμική Μορφή, τις υλικές μορφές και όλη η Οντότητα (Παρουσία, Αντίληψη, Νόηση, Ενέργεια) Ενσαρκώνεται σε ένα σώμα.

Ο Άνθρωπος Είναι Ουσία (Παρουσία) Χωρίς Καμιά Ιδιότητα, Καμιά Διαφορά από την Παρουσία που Δημιουργεί τα Πάντα. Σαν Οντότητα Εκδηλώθηκε στα Διάφορα Κοσμικά Επίπεδα-Πεδία, μέχρι να Ενσαρκωθεί σαν Παρουσία με όλες τις δυνάμεις, λειτουργίες του (αντίληψη, σκέψη, συναισθήματα) μέσα στο σώμα… Ο άνθρωπος στην γη Είναι Παρουσία με Λειτουργίες (η Ανώτερη Οντότητα) μέσα στο σώμα. Σαν Παρουσία Επιτελεί όλες τις λειτουργίες. Είναι το «Πνεύμα» που Αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα, που είναι αντίληψη του τι συμβαίνει, που γίνεται σκέψη, που γίνεται συναισθήματα, που γίνεται σωματική εμπειρία και σωματική δραστηριότητα. Είναι το Πνεύμα που Κατοικεί στον Ναό του, το σώμα είναι ναός για το Πνεύμα.

Αυτή η Παρουσία, το Πνεύμα, έχει την Έδρα του στο Ανώτερο Κέντρο του ανθρώπου (του εγκεφάλου, του νευρικού συστήματος). Είναι Έξω από το σώμα και Μέσα στο σώμα και σε ολόκληρο το σώμα. Διοχετεύεται παντού στο σώμα κι έχει γνώση, κι αντιδρά σε όλα τα επίπεδα, σε όλο το σώμα. Γίνεται σκέψη στον πρόσθιο εγκέφαλο. Γίνεται συναίσθημα-συγκίνηση στο επίπεδο του στήθους. Γίνεται σωματική εμπειρία στις κατώτερες σωματικές λειτουργίες, πιο χαμηλά… Για να γνωρίσουμε πραγματικά τι είμαστε, τι είναι ο άνθρωπος, πρέπει να τον γνωρίσουμε Εδώ, Τώρα, σε Πραγματικό Χρόνο. Να Αναγνωρίσουμε την Αντίληψη αυτού που συμβαίνει, με Πλήρη Προσοχή, χωρίς παραποιήσεις. Να Αναγνωρίσουμε τι ακριβώς κάνει η σκέψη, πως φιλτράρει την αντίληψη της πραγματικότητας και κατασκευάζει μια προσωπική αντίληψη της πραγματικότητας. Να αναγνωρίσουμε τις αξίες που έχουμε υιοθετήσει και τα συναισθήματα που νοιώθουμε. Να Αναγνωρίσουμε το Σώμα, τις σωματικές εμπειρίες και δραστηριότητες, και το νόημά τους … 

Υπάρχει μια Πλήρης Αντιστοιχία ανάμεσα στην Ανώτερη Οντότητα, τις ανώτερες λειτουργίες, και το σώμα. Η Οντότητα, η Λειτουργία της, διαφοροποιείται σε συγκεκριμένες περιοχές του νευρικού συστήματος, και του σώματος, που ονομάζουμε «λειτουργικά κέντρα». Η Παράδοση τα ονομάζει «πάντμα» (στον Βουδισμό), τσάκρας (στην Ταντρική Γιόγκα), «λατάιφ» (στην Σουφική Παράδοση)… Υπάρχουν αναφορές στους χριστιανούς ασκητές, και σε όλες τις Παραδόσεις… Όλα αυτά υπάρχουν, λειτουργούν, αλλά χωρίς ανώτερο έλεγχο, κυριαρχία, ασυντόνιστα, ή είναι μπλοκαρισμένα. Για αυτό λέμε ότι τα «κέντρα» είναι μη-αφυπνισμένα, σε λήθαργο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν επιτελούνται οι αντίστοιχες λειτουργίες. Απλά δεν επιτελούνται σωστά, επιτελούνται με λάθος τρόπο, ή μονομερώς. Κι αυτή η άγνοια, η μη σωστή λειτουργία των ανθρώπινων δυνάμεων στα αντίστοιχα λειτουργικά κέντρα, είναι που δημιουργεί την σύγχυση, την σύγκρουση, την αρρώστια, κλπ.... Αφύπνιση λοιπόν των «κέντρων» σημαίνει υπέρβαση της απλής ασυντόνιστης, ή μπλοκαρισμένης λειτουργίας, έλεγχος, ισορροπία κι ολοκληρωμένη δράση, σε όλα τα επίπεδα.

Η Αντιστοιχία: Η Παρουσία, το Πνεύμα, Είναι Έξω (στην πραγματικότητα το Πνεύμα δεν «ενσαρκώνεται» ποτέ) αλλά και Μέσα στο σώμα (στο Ανώτερο Κέντρο Έχει Έδρα, αλλά Διοχετεύεται παντού κι έχει επίγνωση των πάντων στο σώμα). Στο Ανώτερο Κέντρο είναι Αντίληψη του τι συμβαίνει, Αντίληψη της Ενότητας της Ύπαρξης. Στον πρόσθιο εγκέφαλο δεν αντιλαμβανόμαστε αντικειμενικά αλλά με προσωπικές παρεμβάσεις κατασκευάζουμε την δική μας αντίληψη της πραγματικότητας. Στο «στήθος» εκδηλώνονται οι συγκινήσεις, κλπ. Στο κατώτερο σώμα λαβαίνει χώρα η σωματική εμπειρία και δραστηριότητα που σχετίζεται με την σωματική επιβίωση… Οι διάφορες περιγραφές των κέντρων στις Διάφορες Παραδόσεις, ο αριθμός τους, κλπ… είναι δευτερεύουσες.

4. Η Αληθινή Αφύπνιση των Λειτουργικών Κέντρων

Να Γνωρίσουμε λοιπόν τον Άνθρωπο, τον Εαυτό μας, να Έχουμε Αυτογνωσία, σημαίνει να έχουμε Βιωματική Αναγνώριση της Παρουσίας μας (την Αληθινή Χωρίς Ιδιότητες Ουσία μας), Εδώ, Τώρα, (πάντα γίνεται σε Πραγματικό Χρόνο) και των διαφόρων λειτουργιών που επιτελούμε. Να Γνωρίζουμε τι κάνουμε, γιατί το κάνουμε. Να Έχουμε Κυριαρχία των λειτουργιών μας. Να Προσανατολιζόμαστε Ορθά στην Ζωή. Να Ζούμε Ισορροπημένα. Να Ζούμε Αληθινά… Μιλώντας ειδικά, πρακτικά, Πρέπει να Είμαστε Συνεχώς σε Θέση Ισορροπίας, στη Θέση της Απλής Αντίληψης όπου Παρατηρούμε με Πλήρη Προσοχή τι Συμβαίνει… Δηλαδή να Ζούμε Εδώ, Τώρα, Συνειδητά… Να χρησιμοποιούμε την σκέψη όταν χρειάζεται αλλά χωρίς να την αφήνουμε να παραμορφώνει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Να έχουμε Υγιή Συναισθήματα και Υγιείς Επιθυμίες. Και να Δρούμε στον κόσμο με βάση Όλη Αυτή την Γνώση. Με Όλη Αυτή την Γνώση να Φωτίζει την δραστηριότητά μας, τις πράξεις μας, γνωρίζουμε που πηγαίνουμε… Να Ζούμε Αληθινά για όσο ζούμε εδώ, στην γη.

Η Αληθινή Αυτογνωσία λοιπόν σημαίνει Αναγνώριση του Όλου Ανθρώπου που είμαστε, Ουσίας-Λειτουργιών-Σώματος, Κυριαρχία των Λειτουργιών, Ορθή Χρήση των Λειτουργιών, Αληθινή Δημιουργική Ζωή. Μόνο όταν είμαστε Αληθινοί Άνθρωποι, πολλοί Αληθινοί Άνθρωποι, μπορούμε να ζούμε σε μια ανθρώπινη κοινωνία.

Πραγματική Αυτογνωσία συνεπώς σημαίνει να Αναγνωρίσουμε τι είμαστε, πως λειτουργούμε, τι συμβαίνει, τι κάνουμε, που πάμε. Αυτό σημαίνει ότι το Πνεύμα πρέπει να Είναι Ελεύθερο κι όχι σκλαβωμένο σε επιμέρους λειτουργίες (όπως η σκέψη). Το Πνεύμα πρέπει να Ανυψωθεί στην Έδρα του, να Βιώσουμε την Ουσία, την Ενότητα της Ύπαρξης, να Ενωθούμε με την Άχρονη Πηγή, και με Αυτή την Εμπειρία, μέσα από Αυτή την Εμπειρία να Φωτίζει τις κατώτερες λειτουργίες, να τις χρησιμοποιούμε ορθά, να σκεφτόμαστε ορθά, να συναισθανόμαστε ορθά, να ζούμε ορθά έξω στον κόσμο… Η Ελευθερία λοιπόν είναι Προϋπόθεση για να Ζούμε Ορθά. Όταν μιλάμε για Αυτογνωσία μιλάμε για Ελευθερία, για Γνώση της Ουσίας και των λειτουργιών, για Κυριαρχία των λειτουργιών, για Γνώση που γίνεται πράξη.

Η Αληθινή Αφύπνιση των λειτουργικών κέντρων σημαίνει την Πραγματική Βιωματική Ανύψωση πάνω από τις περιορισμένες λειτουργίες (ή την στασιμότητα, ή τον εγκλωβισμό σε κατώτερες λειτουργίες). Να ξεμπλοκάρουμε την Λειτουργία μας σε κατώτερες λειτουργίες, να Ελευθερωθούμε από αυτές τις λειτουργίες (όπως η σκέψη, πάθη, απορρόφηση στον εξωτερικό κόσμο), να Ανυψωθούμε Βιωματικά στην Καθαρή Αντίληψη της Ουσίας μας (της Αγνής Παρουσίας μας)… Μιλάμε για κάτι που συμβαίνει πραγματικά, Εδώ, Τώρα, σε Πραγματικό Χρόνο, για κάτι βιωματικό… πρέπει να το κάνουμε, να το Βιώσουμε… Η Αληθινή Πλήρης Αφύπνιση σημαίνει πραγματικά την Βιωματική Αναγνώριση της Ουσίας μας. Να Βιώσουμε την Ουσία μας, την Ελευθερία, το Χωρίς Ιδιότητες. Να Έχουμε Αυτή την Εμπειρία, στο Ανώτερο Κέντρο του Σώματος, να Έχουμε την Εμπειρία του Απεριόριστου Έξω από το σώμα. Μόνο όταν Έχουμε Αυτή την Εμπειρία μπορούμε να επιστρέψουμε μετά πάλι πίσω στο σώμα και να το λειτουργήσουμε σωστά (σε όλα τα επίπεδα, από την σκέψη, μέχρι την σωματική δραστηριότητα).

Η Αφύπνιση πρέπει να είναι Βιωματική, όπως κι η Ελευθερία κι η Κυριαρχία των λειτουργιών, στα αντίστοιχα λειτουργικά κέντρα στο σώμα. Δεν μπορεί να είναι θεωρητική, υποθετική ή φανταστική. Ούτε η Αφύπνιση των κέντρων γίνεται με οραματισμό των κέντρων, αναπνευστικές ασκήσεις, ή επίθεση των χεριών στη θέση των κέντρων, ή οτιδήποτε, όπως διδάσκουν κάποιοι… Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην Βιωματική Ανύψωση του Πνεύματος, στην Απελευθέρωση του Πνεύματος από δεσμευτικές λειτουργίες και στο να νομίζουμε, να ευχόμαστε ή να βεβαιώνουμε λεκτικά ότι έχουμε αφυπνίσει τα κέντρα… Εκ του αποτελέσματος κρίνονται τα πράγματα. Η Πραγματική Αφύπνιση των λειτουργικών κέντρων συνοδεύεται από αντίστοιχες εμπειρίες, που δεν εμφανίζονται στην ψευτοαφύπνιση… Όσοι γνωρίζουν δεν ξεγελιούνται.

5. Ελευθερία, Αυτογνωσία, Κυριαρχία, Ζωή, και Δράση

Η Πραγματική Βιωματική Απελευθέρωση από την παραπλανητική δράση των κατώτερων λειτουργιών αποτελεί Προϋπόθεση για να Γνωρίσουμε την Ουσία μας, την Αιώνια Χωρίς Ιδιότητες Άχρονη Ουσία μας, την Αγνή Παρουσία… Χωρίς Πλήρη Απελευθέρωση από όλες τις κατώτερες διαδικασίες δεν μπορούμε να έχουμε Εμπειρία του Απολύτου.

Αυτογνωσία σημαίνει ακριβώς να Έχουμε Εμπειρία της Αληθινής Ουσίας μας, (της Αγνής Παρουσίας)) που Είναι Μια και Μοναδική Παρουσία Χωρίς Διακρίσεις, να Αναγνωρίζουμε Αυτή την Ουσία Μέσα σε Όλα, να Συναισθανόμαστε Βαθιά την Ενότητα της Ύπαρξης, των Πάντων, και να Βιώνουμε την Συνεκτική Δύναμη της Αγάπης που τα Ενώνει Όλα.

Η Αυτογνωσία που μας Φανερώνει την Αληθινή Ουσία, την Ενότητα της Ουσίας Μέσα σε Όλα, την Ενότητα Όλων, μπορεί να Φωτίσει τις κατώτερες λειτουργίες, να τις ελέγξει, να τις κατευθύνει. Με το Φως της Γνώσης όλες οι κατώτερες λειτουργίες λειτουργούν σωστά. Η σκέψη γίνεται αντικειμενική και δεν μας παραπλανά, Συναισθήματα, επιθυμίες λειτουργούν σε υγιή βάση και δεν μας παρασύρουν, ούτε οι ανάγκες της ζωής μας αποπροσαναταλίζουν αλλά εκτελούνται χωρίς διαμάχες και συγκρούσεις.

Η Αληθινή Ζωή σημαίνει ακριβώς να Γνωρίζουμε Ποιοι Είμαστε, η Μια Θεϊκή Ουσία Ενσαρκωμένη στο Σώμα, στο Ναό του Σώματος, και να λειτουργούμε ακριβώς σαν Θεϊκή Ουσία μέσα στο Σώμα… Γιατί είναι γραμμένο τι «όπως Είναι Άγιος ο Πατέρας στον Ουρανό, έτσι πρέπει να είμαστε κι εμείς, άγιοι, εδώ, στο σώμα, στη γη, στο κόσμο»… Ο Αληθινός Ολοκληρωμένος Άνθρωπος είναι αυτός που Έχει Γνωρίσει Βιωματικά (όχι πληροφοριακά) την Θεϊκή Ουσία του, την Θεϊκή Προέλευσή του, και μεταφέρει Αυτή την Γνώση κάτω, στο Σώμα, στη γη, στο κόσμο… Όπως στον Ουρανό έτσι και στη γη.

Μόνο Αληθινοί Άνθρωποι, Ελεύθεροι, με Αυτογνωσία, με Πλήρη Κυριαρχία των δυνάμεων τους, Πραγματικά Άγιοι μέσα στο σώμα, μπορούν να μεταφέρουν το Θεϊκό Φως έξω στον κόσμο, στην Δράση, στην καθημερινή ζωή. Αν δεν το κάνουν αυτοί ποιος θα το κάνει; Αυτοί που νομίζουν ότι με το να συλλαμβάνουν τον Θεό νοητικά, σαν σύνολο πληροφοριών, τον Γνωρίζουν κιόλας; Αυτοί που χωρίς να νοιώθουν την Ενότητα της Ύπαρξης την Βαθιά Συγκλονιστική Δύναμη της Αγάπης έχουν κάνει την λέξη Αγάπη καραμέλα; Αυτοί που χωρίς να Αισθάνονται Μέσα τους Βαθιά, χρησιμοποιούν μεγάλες λέξεις;… Η Αληθινή Ζωή είναι Αυτή που Ζούμε, όχι αυτή που φανταζόμαστε, ή ευχόμαστε ή επιθυμούμε. Η Πραγματική Αλλαγή είναι Βιωματική, δεν είναι θεωρητική, φανταστική, ή μόνο λόγια… Η Αλήθεια θέλει να θυσιάσουμε όλα τα ψέματα κι η Αγάπη απαιτεί να θυσιάσουμε το μικρό εγώ μας…