Να είσαι παρών, να είσαι παρούσα και στη ζωή των άλλων, των φίλων και των σχέσεών σου.
Όμως να είσαι να δίκαιος, να είσαι δίκαιη με τον εαυτό σου.
Να μην τον ξεχνάς, να μην τον αφήνεις, να μην τον εγκαταλείπεις.
Να είσαι εδώ για όλους, αλλά περισσότερο για σένα… γιατί αν δεν είσαι εσύ καλά με ποιον τρόπο θα μπορείς να βοηθήσεις και να σταθείς στους άλλους, αλλά και σε εσένα;
Να είσαι εδώ με εκείνο τον υγιή τρόπο, που θα νιώθεις όμορφα, χωρίς να απολογείσαι όμως (που μάλλον το κάνεις αρκετά συχνά).
Να είσαι εδώ με εκείνο τον υγιή τρόπο που θα αναζητάς στιγμές ηρεμίας και ευτυχίας με τον εαυτό σου, χωρίς να φοβάσαι το σκοτάδι σου και χωρίς να αμφισβητείς την επιλογή σου…
Να είσαι εδώ ζητώντας από τους άλλους να σε στηρίζουν, όπως τους στηρίζεις και εσύ και αν ανήκεις σε εκείνους που θα ήθελες οι άλλοι να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρεσαι και εσύ χωρίς να τους το ζητάς, να υπενθυμίζεις πάντα στον εαυτό σου πως οι άνθρωποι δεν είμαστε το ίδιο, δεν συμπεριφερόμαστε το ίδιο, δεν αγαπάμε με τον ίδιο τρόπο.
Να είσαι εδώ υπενθυμίζοντας πάντα στον εαυτό σου το βιντεάκι που βλέπουμε μέσα στα αεροσκάφη με τα μέσα διάσωσης.
Η μαμά για να μπορέσει να βοηθήσει και να σώσει τα παιδιά της πρέπει να φορέσει πρώτα στον εαυτό της τη μάσκα με το οξυγόνο. Πόσο σοκαριστικό αλήθεια γιατί το ένστικτο να βοηθήσουμε τα παιδιά μας μας κινητοποιεί να βοηθήσουμε πρώτα εκείνα. Όμως με ποιον τρόπο μπορείς να βοηθήσεις τους άλλους αν τελικά δεν είσαι εσύ καλά;
-Να είσαι εδώ λοιπόν, ακούγοντας το σώμα και τις ανάγκες σου
-Να είσαι εδώ με τον υγιή εγωισμό, που όλοι έχουμε ανάγκη
-Να είσαι εδώ επικοινωνώντας τα θέλω σου
-Να είσαι εδώ, χωρίς να ζεις μέσα στην αιχμαλωσία του φόβου της εγκατάλειψής σου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου