Συχνά ακούμε ότι διαθέτουμε τη «δυνατότητα επιλογής», όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Είναι παραπλανητικό να λέμε ότι κάποιος επιλέγει να έχει μια δυσλειτουργική σχέση, οικονομικά προβλήματα ή οποιαδήποτε άλλη αρνητική κατάσταση στη ζωή του. Τις περισσότερες φορές ο τρόπος που λειτουργούμε βασίζεται στον προγραμματισμό του παρελθόντος.
Η έννοια της επιλογής υπονοεί ότι δρούμε σε συνειδητό επίπεδο. Ωστόσο, όταν ενεργείτε μη συνειδητά, είναι αδύνατον να κάνετε συνειδητές επιλογές. Λειτουργείτε στον «αυτόματο πιλότο» ἡ σύμφωνα με τον εδραιωμένο τρόπο συμπεριφοράς σας.
Ο εδραιωμένος τρόπος συμπεριφοράς σας αποτελεί μηχανισμό επιβίωσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το μυαλό μας παίρνει τον έλεγχο χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει.
Η επιλογή ξεκινάει από τη στιγμή που σταματάτε να ταυτίζεστε με τα εξαρτημένα πρότυπα συμπεριφοράς του παρελθόντος. Μέχρι να φτάσετε σε αυτό το σημείο, λειτουργείτε σε μη συνειδητό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι ωθείστε να σκέφτεστε, να αισθάνεστε και να ενεργείτε με συγκεκριμένους τρόπους σύμφωνα με το πώς έχει προγραμματιστεί το μυαλό σας. Όταν είμαστε σε θέση να επιλέξουμε, δεν είμαστε πλέον θύματα των μη συνειδητών αντιδράσεών μας.
Αν ο μη συνειδητός, αρνητικός τρόπος σκέψης μας δεν στηρίζει τις επιθυμίες μας, θα πρέπει, αντί να τον εξαλείψουμε, να τον κάνουμε απλώς να εστιάσει στην «ορθή σκέψη». Η «ορθή σκέψη» είναι ένα πρότυπο σκέψης που βασίζεται στην αλήθεια. Η αλήθεια από τη φύση της είναι πάντοτε «ορθή».
Χωρίς δυσαρέσκεια δεν υπάρχει εξέλιξη
Ο Ανώτερος Εαυτός σας γνωρίζει τι είναι καλύτερο για εσάς. Έτσι, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιβεβαιώσετε ότι θέλετε κάτι καλύτερο από ό,τι έχετε αυτή τη στιγμή. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι χωρίς δυσαρέσκεια δεν υπάρχει εξέλιξη. Μολονότι είναι σημαντικό να ζείτε στο παρόν και να αποδέχεστε τα πράγματα «ως έχουν», είναι εξίσου σημαντικό να εξελίσσεστε.
Εξετάστε τη δυσαρέσκειά σας πολύ προσεκτικά και θα σας αποκαλύψει κάτι για τον εαυτό σας. Η ζωή σας είναι ένας καμβάς που αλλάζει συνεχώς. Τι θα επιλέξετε να ζωγραφίσετε πάνω του; Μήπως στερήσεις και περιορισμούς; Γιατί τότε αυτό θα αποπνέει ο καμβάς σας,
Μήπως σας κρατούν δέσμιους οι περιορισμοί σας;
Αν έχετε πάει ποτέ στο τσίρκο, ίσως έχετε παρατηρήσει ότι τους μεγάλους ελέφαντες τους δένουν σε ξύλινους πασσάλους με λεπτά σκοινιά, ενώ οι μικροί έχουν μια τεράστια αλυσίδα γύρω από τα πόδια τους που καταλήγει σε έναν σιδερένιο πάσσαλο μπηγμένο βαθιά στο έδαφος. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν οι ελέφαντες είναι μικροί προσπαθούν συνεχώς να ξεφύγουν.
Αν ο πάσσαλος είναι βαλμένος αρκετά βαθιά και η αλυσίδα γερή, ο μικρός ελέφαντας δεν θα μπορεί να κουνηθεί. Τελικά, έρχεται μια μέρα που ο μικρός ελέφαντας σταματάει να τραβάει την αλυσίδα. Τότε, κάποιος αντικαθιστά τον μεταλλικό πάσσαλο με έναν ξύλινο, γιατί ξέρει ότι ο ελέφαντας έμαθε να πιστεύει πως δεν μπορεί να ξεφύγει. Οι άνθρωποι κάνουμε ακριβώς το ίδιο, δημιουργώντας μόνοι μας τους περιορισμούς μας μέσα από τις πεποιθήσεις μας. Μας περιορίζει όχι η ίδια η πραγματικότητα, αλλά το πώς την αντιλαμβανόμαστε.
Ήταν κάποτε ένας γάτος που δεν πίστευε ότι μπορούσε να πηδήξει σε ψηλά μέρη και έτσι δεν προσπαθούσε ποτέ. Όταν γέρασε, ξέχασε ότι δεν ήξερε να πηδάει. Έτσι, μια μέρα βρέθηκε καθισμένος στο τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης, έχοντας ρίξει κάτω όλα τα βιβλία και τα διακοσμητικά. Βλέπετε, από τα γηρατειά ξέχασε ότι δεν μπορούσε να πηδήξει! Τι θα συνέβαινε αν αναπτύσσαμε και εμείς αυτό το είδος θετικής άνοιας; Το πιθανότερο είναι ότι θα ξεχνούσαμε όσα πιστεύουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε και απλώς θα τα κάναμε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου