Οι εγωιστές, για εγωισμό.
Οι υποκριτές, για αλήθεια.
Οι άδικοι, για το δίκιο.
Οι ταξιδευτές, για αγκυροβόλια
Οι φιλάργυροι, για γενναιοδωρία.
Οι αχάριστοι, για ευγνωμοσύνη.
Οι τυχοδιώκτες, για ευκαιρίες.
Οι ποιητές, για πεζή πραγματικότητα.
Οι αδίστακτοι, για καλοσύνη.
Οι μικρόψυχοι, για αγάπη.
Οι καιροσκόποι, για αξίες.
Οι κυνικοί, για συναίσθημα.
Οι τρελοί, για λογική.
Οι πολεμοχαρείς, για ειρήνη.
Οι δειλοί, για θάρρος.
Οι ασεβείς, για σεβασμό.
Οι παράφρονες, για λογική.
Και εγώ, μιλώ για σένα.
Έχοντας εξαντλήσει κάθε λέξη μου, ζωγραφίζω την μορφή σου σε ένα κομμάτι χαρτί και την χρωματίζω με τα πιο λαμπερά χρώματα.
Την απλώνω να στεγνώσει στα σκοινιά των αστεριών μου και καρτερώ τον ήλιο να της δώσει πνοή.
Να την ζωντανέψει.
Εγώ μιλώ για σένα, με τις πιο όμορφες μουσικές, τους πιο ξεδιάντροπους στίχους και ψηλαφώ με κλειστά μάτια ,κάθε γωνιά του κορμιού σου.
Εγώ μιλώ για σένα, όπως μιλούν τα παιδιά γι’ αυτό που λαχταρούν.
Οι ερωτευμένοι δεν μιλούν, σιωπούν μέσα από την κραυγή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου