Τούτο βέβαια παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, όταν τίθεται ζήτημα αδιαφορίας στις ατομικές ανάγκες ή και αμφισβήτησης/παραβίασης των ατομικών δικαιωμάτων του καθενός, όταν δηλαδή μένει κανείς αδρανής σε τέτοιου είδους συμπεριφορές και δεν διεκδικεί ποτέ τα θέλω, τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του.
Ουσιαστικά, το ζήτημα της διεκδίκησης για έναν άνθρωπο αφορά σε μια ευρύτερη συμπεριφορά, ή ένα σύνολο συμπεριφορών, μέσα από την εκδήλωση και έκφραση κάθε αληθινής επιθυμίας και συναισθήματος, χωρίς όμως να περιορίζονται αυτά από ενδοιασμούς και φοβίες για υποτιθέμενες συνέπειες σχετικά με τους δέκτες.
Πριν αναφερθούμε σε οτιδήποτε άλλο, είναι σημαντικό να σημειώσουμε εδώ ότι η ίδια η διεκδικητικότητα έχει άμεση αναφορά στον σεβασμό και στην εκτίμηση που έχει το άτομο για τον ίδιο τον εαυτό του.
Σαν τρόπος συμπεριφοράς και επικοινωνίας δεν ταυτίζεται με επιθετικές διεκδικήσεις αλλά ούτε και με παθητική ή αδρανή στάση ζωής, διότι, όπως αναφέραμε, μέσα από την διεκδικητική συμπεριφορά δεν προσπαθεί κανείς να παραγκωνίσει τα προσωπικά όρια του Άλλου, αλλά να κατοχυρώσει, θα λέγαμε, και να υπερασπιστεί τα δικά του.
Στην πραγματικότητα μέσα από την προσπάθεια διεκδίκησης ο άνθρωπος καλείται να επικοινωνήσει με τον περίγυρό του, αντιλαμβανόμενος τα όρια της κάθε προσωπικότητας και γνωστοποιώντας τα προσωπικά του.
Επίσης, στις περιπτώσεις που ένα άτομο παρουσιάζεται «επιθετικά» στις προσωπικές ανάγκες μας, τότε μέσω τις διεκδικητικής συμπεριφοράς χρειάζεται να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και όχι να προβούμε σε δυσλειτουργικές παραχωρήσεις.
Τούτο επιτυγχάνεται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από την αυτοεκτίμηση, την ειλικρίνεια και την υγιή αλληλεπίδραση, διότι ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται ως «διεκδικητικός», έχει ως γνώρισμά του χαρακτήρα του τον διάλογο και τον σεβασμό, και δεν προσπαθεί να επιβάλλει καμία από τις ιδέες του και κανέναν έντεχνο τρόπο.
Στη συνέχεια θα αναφέρουμε συγκεκριμένους τρόπους, μέσω των οποίων μπορεί κανείς σταδιακά να υιοθετήσει πιο διεκδικητικές συμπεριφορές στις συναναστροφές και στην καθημερινή επικοινωνία του με το περιβάλλον, φιλικό, οικογενειακό, επαγγελματικό και ούτω καθεξής.
Πιο συγκεκριμένα:
Χρειάζεται να εκφράζουμε ελεύθερα τη διαφωνία μας, όταν το αισθανόμαστε.
Εκφραζόμαστε με σαφήνεια απέναντι στον άλλον, χωρίς υπεκφυγές.
Προσπαθούμε να αποφεύγουμε τη σωματοποίηση δυσάρεστων συναισθημάτων, όπως η νευρικότητα ή η ανησυχία, ώστε να μη μεταδώσουμε λάθος μηνύματα.
Δίνουμε ιδιαίτερη βάση στη διατύπωση του «θέλω» και του «αισθάνομαι» ή του «πιστεύω» και όπου χρειάζεται το εκφράζουμε με αυτές τις λέξεις.
Φροντίζουμε να ακούμε και να κατανοούμε τα λεγόμενα των άλλων και να τους το δείχνουμε αυτό, ώστε να πράττουν το ίδιο.
Όταν ένα άτομο εκφράζει τα συναισθήματά του, προσπαθούμε να δείχνουμε αποδοχή αυτών, ακόμα και όταν δεν τα υιοθετούμε.
Όταν αναπτύσσονται μέσα μας δυσάρεστα συναισθήματα, φροντίζουμε να τα διατυπώσουμε από την αρχή και όχι όταν συσσωρευτούν.
Ο διάλογος είναι πολύ σημαντικός και για αυτό πρέπει να τον σεβόμαστε καθ’ όλη τη διάρκειά του, χωρίς να δυσκολεύουμε τον συνομιλητή μας όταν εκφράζεται.
Σε αρκετές περιπτώσεις χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε τις διατυπώσεις μας, ώστε να μην γίνονται αντικείμενο αδιαφορίας από τον συνομιλητή μας.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε, ότι τη λέξη «όχι» δεν πρέπει να διστάζουμε να την εκφράζουμε, ακόμα και όταν δε γίνεται αρεστή από τους συνομιλητές μας.
Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές διστάζουμε να εκφραστούμε αληθινά και ελεύθερα στην καθημερινή μας επικοινωνία με τα άτομα που μας περιβάλλουν, διότι συμβαίνει να σκεφτόμαστε ή και να φοβόμαστε ακόμα την αντίδραση του εκάστοτε περιβάλλοντος.
Ωστόσο, είναι χρήσιμο να έχουμε υπόψιν μας ότι η ειλικρίνεια και η σαφήνεια τόσο της σκέψης όσο και της έκφρασης δημιουργούν πιο υγιείς και ουσιαστικές σχέσεις, ενώ- το σημαντικότερο όλων- όταν είμαστε σαφείς με τους άλλους δεν υποβαθμίζουμε τον εαυτό μας και δεν τον υποβάλλουμε σε δουλικές συμπεριφορές.
Αντιθέτως, του παρέχουμε ό,τι έχει ανάγκη και δεν τον εκθέτουμε σε τοξικές/ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
Για αυτό είναι πολύ σημαντικό καμιά φορά να αναδιαμορφώνουμε κάποιες πάγιες τακτικές ή συμπεριφορές μας, σύμφωνα με τα όσα σημειώνονται παραπάνω, ώστε να μπαίνει ο εαυτός μας και οι προσωπικές μας ανάγκες σε προτεραιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου