Ο γέροντας τον κοίταξε και αφού ξεφύσηξε το καπνό από την παλιά, φθαρμένη πίπα, είπε: «Να σπαταλάς σοφά τον χρόνο σου. Αυτή είναι η συμβουλή μου.»
«Νόμιζα πως θα μου έλεγες να σπαταλάω σοφά τα συναισθήματα μου, τα χρήματα μου ακόμη και τα λόγια μου», είπε ο νεαρός σαστισμένος.
«Αν σπαταλάς σωστά το χρόνο σου, όλα θα γίνονται σωστά. Γιατί ο χρόνος είναι ό,τι πολυτιμότερο έχεις. Φρόντισε λοιπόν όταν τον ξοδεύεις, να αξίζει. »
Ο χρόνος μας αξίζει όσο όλο το χρυσάφι του κόσμου. Ας τον διαθέσουμε σωστά και ας είμαστε ευγνώμονες σε όσες τον διαθέτουν για μας. Ας μην τον απαιτούμε, αλλά να τον σεβόμαστε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Κρόνος (Χρόνος) τρώει τα παιδιά του. Άραγε πόσους από μας έχει καταπιεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου