Το 2009, το ανώτατο δικαστήριο της Αλαμπάμα των ΗΠΑ, υποστήριξε τον νόμο που απαγόρευε την πώληση όλων των σεξουαλικών παιχνιδιών. Συγκεκριμένα ο νόμος λέει: "any device designed ... primarily for the stimulation of human genital organs", δηλαδή: "οποιαδήποτε συσκευή είναι πρωταρχικά σχεδιασμένη να διεγείρει τα ανθρώπινα σεξουαλικά όργανα".
Ο νόμος αυτός ισχύει μέχρι και σήμερα και όποιος τον παραβεί μπορεί να βρεθεί για μερικούς μήνες στη φυλακή και να πληρώσει πρόστιμο μέχρι και 10.000$.
Από που όμως προκύπτει η ιδέα πως αυτό που κάνει κάποιος στον ιδιωτικό του χώρο δημιουργεί ηθικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει το κράτος; Γιατί αν κάποιος διασκεδάζει μόνος του, οι πράξεις του είναι ηθικά κολάσιμες και πρέπει να σταματήσουν με νόμο;
Μόνο η θρησκεία θα μπορούσε να είναι ο λόγος. Από πουθενά αλλού δεν θα μπορούσε να προκύψει η διάθεση να ελέγξουμε το τί κάνει κάποιος για να διασκεδάσει σεξουαλικά.
Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως στον Χριστιανισμό το σεξ είναι μια αμαρτία. Μια πράξη που μπορεί να γίνει μόνο μέσα στο γάμο και κατά προτίμηση για τεκνοποίηση.
Η λογική του Χριστιανισμού φτάνει στο σημείο να απαγορεύει όχι μόνο το προγαμιαίο σεξ ή τον αυνανισμό, αλλά ακόμα και τις πονηρές σκέψεις!
Ένας θεός που μας τιμωρεί για τις σκέψεις μας! Αυτό που λέμε "αστυνομία σκέψης".
Το μίσος του Χριστιανισμού για το σεξ μπορεί να εντοπιστεί στον Αυγουστίνο ο οποίος τον 5ο αιώνα είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως το σεξ και όχι η ανυπακοή ήταν το πραγματικό αμάρτημα της Εύας που οδήγησε στην πτώση τους και την αποβολή των πρωτόπλαστων από τον παράδεισο.
Η συνενοχή του Αδάμ σε αυτό το (προπατορικό) αμάρτημα είναι η κληρονομιά όλων των ανθρώπων και ο βασικός λόγος για τον οποίο θυσιάστηκε ο Ιησούς. Με αυτόν τον τρόπο, η διασκέδαση που προσφέρει το σεξ έγινε αμαρτία και πρέπει να αποφεύγεται.
Από τον 5ο αιώνα, η θρησκεία έχει αλλάξει λίγο και το σεξ, ακόμα και σήμερα, εξακολουθεί να παραμένει ένα από τα κύρια θέματα απασχόλησης της εκκλησίας και ο βασικός λόγος δημιουργίας θρησκευτικών απαγορεύσεων.
Ευτυχώς για εμάς, η κοινωνία προχωρά, αλλάζει και μαζί της αλλάζουν και οι ηθικές αρχές μας οι οποίες εξελίσσονται συνεχώς.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά μπορώ να φανταστώ χειρότερες κινήσεις από αυτή της Αλαμπάμα και η ιστορία έχει δείξει πως όταν η ηθική σου είναι βασισμένη στη θρησκεία τότε είσαι εξαιρετικά επικίνδυνος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου