Όπου η μέρα με πολλές χαρές τελειώνει,
Είναι ο χρόνος που μεγαλοπρεπής ολοκληρώνεται,
Όπου τα φρούτα με λάμψη χαράς ενώνονται.
Η υδρόγειος είναι τόσο στολισμένη, και σπάνια θορυβεί.
Ο ήχος στ’ ανοιχτά χωράφια, ο ήλιος θερμαίνει
Την μέρα του φθινοπώρου απαλά, οι αγροί στέκονται
Σαν απέραντο βλέμμα, οι άνεμοι θροΐζουν
Τα κλαδιά και τα κλαράκια με έκσταση χαράς,
Μα κι όταν με το κενό ανταλλάσσονται οι αγροί,
Όλο το νόημα της φωτεινής εικόνας ζει
Σαν μια εικόνα που χρυσή μεγαλοπρέπεια την περιέχει.
Στις 15 Νοεμβρίου 1759
Friedrich Hölderlin, Nachtgesänge
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου