Κβαντική Φυσική & Μαγεία

Κβαντική Φυσική & Μαγεία: Φανταστείτε το πιο πολυχρησιμοποιημένο κλισέ σε ιστορίες που έχουν να κάνουν με ταξίδι στο χρόνο. Ο ατυχής πρωταγωνιστής μας, συνήθως από την τωρινή εποχή, βρίσκεται, με κάποιον τρόπο, σε μια κοινωνία του παρελθόντος, στο μεσαίωνα ή την αρχαία Ρώμη.

Προσπαθώντας να ηρεμήσει από την κατάσταση στην οποία έμπλεξε, και καμιά φορά να ξεφύγει από τα περίεργα βλέμματα των ντόπιων του παρελθόντος, ανάβει τσιγάρο, προκαλώντας το δέος και το θαυμασμό σε όσους τύχει να γίνουν μάρτυρες της απλής πράξης, της χρήσης ενός αναπτήρα.

«Κάθε μορφή επαρκώς προηγμένης τεχνολογίας δεν ξεχωρίζει από τη Μαγεία» Arthur C. Clarke

Δε μπορούν να φανταστούν πώς γίνεται κάποιος να κάνει τη φλόγα να ξεπηδήσει από το χέρι του ή αν ακόμα δουν τον αναπτήρα τον ίδιο, δεν πάει ο νους τους πώς μπορεί να δουλεύει, και αυτό πολύ απλά, γιατί το επιστημονικό τους υπόβαθρο δε συμβαδίζει με την ύπαρξη μιας απλούστατης για εμάς συσκευής, αδιανόητης όμως, για εκείνους.

Κβαντική Φυσική & Μαγεία

Τον αντίστροφο ρόλο αναλαμβάνουμε συνήθως σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, όπου ερχόμαστε σε επαφή με άλλους πολιτισμούς, από μακρινά άστρα, που, λόγω αιώνων ή και χιλιετηρίδων περαιτέρω επιστημονικής ανάπτυξης από εμάς, φαίνονται να κάνουν πράξεις αδιανόητες και άπιαστες για το δικό μας πλαίσιο αναφοράς, που εύκολα οι πιο επιρρεπείς στην πίστη, ονομάζουν μαγεία.

Ζούμε σε μία από αυτές τις εποχές, που ένα απλό διανοητικό άλμα μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε ένα ακόμη μεγαλύτερο μέρος της ίδιας της μηχανικής του Σύμπαντος. Μιας μηχανικής, που μέχρι τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ήταν κάτι στείρο και συστημικό, όπως τα σωθικά ενός ρολογιού τσέπης, με συγκεκριμένους μηχανισμούς και γρανάζια που εκτελούν συγκεκριμένες λειτουργίες, αέναα, χωρίς την παρέμβαση κάποιου εξωτερικού παράγοντα, όπως ο άνθρωπος. Μέχρι τότε, ήμασταν απλά θεατές σε ένα Σύμπαν, το οποίο δούλευε με συγκεκριμένο τρόπο είτε υπάρχουμε σε αυτό είτε όχι.

Στον αντίποδα της επιστήμης, ο πνευματισμός, η θρησκεία, ο αποκρυφισμός και η μαγεία υπήρχαν σαν ένα μέρος της Δημιουργίας, το οποίο κάποιος μύστης επαρκώς διαβασμένος και μυημένος, μπορούσε να εκμεταλλευτεί για να επηρεάσει το συμπαντικό μηχανισμό και να παρέμβει σε αυτόν, λυγίζοντας την άκαμπτη φύση των Νόμων του.

Επιστήμη και πνευματισμός ήταν μέχρι τώρα έννοιες ασυμβίβαστες. Δύο διαφορετικές αντιλήψεις για την ουσία του Σύμπαντος, που φαινόταν αδύνατο να βρουν κοινό σημείο αναφοράς.

Στο κενό ανάμεσά τους, εισήλθε σαν χαμένος κρίκος, η Κβαντομηχανική Θεωρία. Μία ριζοσπαστική θεωρία, ένας καινούριος τρόπος θέασης του Σύμπαντος, που από τη μία χάρισε ζωή και υπόσταση στο επιστημονικά καθιερωμένο μοντέλο του Σύμπαντος και από την άλλη βοήθησε να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε το μυστικισμό και τη μαγεία με όρους επιστημονικούς.

Μας επέτρεψε να είμαστε συμμέτοχοι και συνδημιουργοί της πραγματικότητας αντί για απλοί θεατές. Η αντίληψη, όμως, της σημασίας αυτής της σύνδεσης, απαιτεί την απαγκίστρωση από αυτά που θεωρούμε ως δεδομένα της πραγματικότητας.

Ας δούμε τί μας λέει η κβαντική επιστημονική θέαση της φύσης της πραγματικότητας:

• Η ύλη αποτελείται από άτομα, τα οποία, όμως, δεν είναι στερεά και αμετάβλητα, αλλά βρίσκονται σε συνεχή μορφή ροής μέχρι τη στιγμή που θα τα παρατηρήσουμε.
• Η ενέργεια εκφράζεται κυματικά και όχι σαν σωματίδια σε ευθεία κίνηση. Τα κύματα αυτά παίρνουν συγκεκριμένη συχνότητα τη στιγμή που θα τα παρατηρήσουμε.
• Σωματίδια που έχουν συσχετιστεί εγγενώς, συνεχίζουν να αλληλεπιδρούν ακαριαία, αγνοώντας το χωροχρονικό συνεχές ανάμεσά τους. Συνεχίζουν δηλαδή να επηρρεάζουν το ένα το άλλο, είτε βρίσκονται στον ίδιο χώρο είτε σε αντίθετες άκρες του Σύμπαντος.

Ο ίδιος ο Νίκολα Τέσλα, έλεγε πως για να ξεκλειδώσουμε τα μυστήρια του Σύμπαντος, θα πρέπει να σκεφτόμαστε με όρους ενέργειας, συχνότητας και δονήσεων. Θα προσέξατε ότι βασικός παράγοντας στην καθοριστική μορφή της πραγματικότητας είναι η παρατήρηση. Η επέμβαση, δηλαδή, του Νου στο Σύμπαν.
 

Παρόμοιες απόψεις φαίνεται να έχει και ο Πνευματισμός. Όλοι, λίγο πολύ, έχετε ακούσει το πασίγνωστο Mind over Matter. Η εξουσία, δηλαδή, του Νου πάνω στην Ύλη. Από τη Νιρβάνα του Βουδισμού έως τη φρενίτιδα των Διονυσιακών Μυστηρίων και το «raise emotion» της Wicca, όλες οι μυστικιστικές παραδόσεις έχουν σαν κοινό παρονομαστή την επίτευξη μιας νοητικής κατάστασης, που επιτρέπει στο Νου να επηρεάσει και να αλλάξει την πραγματικότητα γύρω του. Παλιότερα χρησιμοποιούνταν πολύπλοκες τελετουργίες, οι οποίες έχουν απλοποιηθεί, ιδιαίτερα μέσα από το κίνημα του New Age, δημιουργώντας καινούριες μεθοδολογίες επίτευξης του ίδιου στόχου, που ίσως και να ταιριάζουν καλύτερα στον πολυσχιδή σύγχρονο άνθρωπο και τον τρόπο ζωής του.
 

Η σύνδεση του ανθρώπου με το Σύμπαν είναι πέρα από τις βασικές του αισθήσεις και τις αλλαγές που προκαλεί στο περιβάλλον του με το υλικό του σώμα. Τα ίδια τα όργανα του ανθρώπινου σώματος έχουν παραπάνω λειτουργίες από όσες τους προσδίδαμε παραδοσιακά. Για τη βιολογία, η καρδιά δεν είναι παρά μια αντλία που κρατά το αίμα σε συνεχή κυκλοφορία, παρέχοντας οξυγόνο σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού. Η κίνησή της, όμως, δημιουργεί ένα ισχυρό βιο-ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ενέργειας γύρω από το σώμα. Αυτό που ο πνευματισμός, παραδοσιακά, ονομάζει Αύρα. Η ενέργεια αυτή μας περιβάλλει και αλληλοεπιδρά με το στοιχειώδες ενεργειακό πεδίο του Σύμπαντος, το οποίο και αυτό έχει πολλαπλά ονόματα, Αιθέρας για τους μύστες, Πεδίο Μηδενικής Ενέργειας για τους θεωρητικούς φυσικούς, Δύναμη για τον κινηματογραφικό κόσμο του Star Wars, Θεός για τους θρησκευόμενους. Η μαγεία και ο μυστικισμός είχαν ανέκαθεν σαν στόχο την κατεύθυνση αυτής της αλληλεπίδρασης μέσω της Θέλησης και του Συναισθήματος.
 

Η επιστήμη πρόσφατα επιβεβαίωσε την επίδραση αυτή του ατομικού μας ηλεκτρομαγνητικού πεδίου με το Σύμπαν. Σε πειράματα που διεξήχθησαν στη Ρωσία, επιστήμονες μελέτησαν τη συμπεριφορά των φωτονίων σε συνθήκες κενού. Μέσα σε ένα μικρό θάλαμο κενού, παρατήρησαν ότι τα φωτόνια έχουν συμπεριφορά απροσδιόριστη και χαοτική. Μόλις, όμως, εισήχθη στο θάλαμο ανθρώπινο DNA, τα φωτόνια άρχισαν να ακολουθούν σπειροειδείς τροχιές, μιμούμενα τη δομή του έλικα. Η συμπεριφορά αυτή των φωτονίων συνεχίστηκε ακόμη και όταν το DNA απομακρύνθηκε από το θάλαμο. Σε ελαφρώς διαφορετικά αλλά παρόμοια δομημένα πειράματα στην Αμερική, λίγο καιρό μετά, αποδείχθηκε ότι τα βιολογικά κύτταρα και κυρίως το DNA τους, ακολουθούν τους νόμους της κβαντομηχανικής και ιδιαίτερα αυτόν του συσχετισμού. Είναι γνωστό πως ο έλικας του DNA αλλάζει σχήμα συστέλλοντας και διαστέλλοντας τον εαυτό του ανάλογα με τα συναισθήματα του ατόμου. Αισθήματα ευτυχίας και πληρότητας διαστέλλουν το DNA, χαλαρώνοντας τις σπείρες του, ενώ το άγχος και ο φόβος τις συστέλλουν, συμπυκνώνοντάς τες. Η συμπεριφορά αυτή εξακολουθεί ακόμη και όταν τα κύτταρα απομακρυνθούν από το δότη όταν ο ίδιος βιώνει συναισθηματικές αλλαγές, όπως ακριβώς δύο κβαντικά συσχετισμένα σωματίδια, ταυτόχρονα, και ανεξαρτήτως απόστασης.
 

Βλέπουμε, λοιπόν, ξεκάθαρα πως το συναίσθημα επηρεάζει τα κύτταρά μας και το ίδιο το ενεργειακό μας πεδίο, την αύρα μας και αυτή με τη σειρά της επηρεάζει το ενεργειακό πεδίο του Σύμπαντος που μας περιβάλλει, δημιουργώντας έτσι την πραγματικότητα γύρω μας, η οποία ταυτίζεται με το συναισθηματικό μας κόσμο. Με τον ίδιο τρόπο, κάνουν την εμφάνισή τους όλα τα ψυχικά φαινόμενα, όπως τηλεπάθεια και τηλεκίνηση. Συνεπώς, αν με την κατάλληλη εξάσκηση και επίγνωση εφαρμόσουμε την κυριαρχία του νου στο συναίσθημα, εφαρμόζουμε και την κυριαρχία της Θέλησης στην πραγματικότητα.
 

Αυτός είναι ο στόχος κάθε σχολής μαγείας και κάθε πνευματικού μονοπατιού και πλέον, καθώς εισερχόμαστε δυναμικά στην εποχή του Υδροχόου, που καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι συμβολίζεται με δύο κύματα, μας δίνεται η δυνατότητα να ενοποιήσουμε την επιστήμη και το πνεύμα και να απαλλάξουμε την κυριαρχία του Νου επί της ύλης από το σκοταδισμό που έχει επιβληθεί επί χιλιάδες χρόνια από κάστες, σχολές και τάγματα που κωδικοποιούσαν αυτή τη γνώση με στόχο να την κρατήσουν μυστική και μόνο για τον εαυτό τους, εξυψώνοντας την εικόνα τους ως μέσο εξουσίας. Καμία αλήθεια, όμως, δε μένει κρυμμένη για πάντα. Με τους καινούριους ορίζοντες που ανοίγονται στην επιστήμη, μέσω της κβαντομηχανικής επιστήμης και της προσέγγισής της με το πνεύμα, σε συνδυασμό με τη νοητική στροφή του ανθρώπου στην ουσία του πνευματισμού και όχι στους τύπους και τα τελετουργικά που χρησιμοποιούσαν λιγότερο εξελιγμένοι άνθρωποι πριν από χιλιάδες χρόνια για να συντονίσουν τη Θέληση και το συναίσθημα προς μία κατεύθυνση, πράγμα που για το σύγχρονο άνθρωπο είναι εξίσου πολύπλοκο αλλά και πιο προσβάσιμο λόγω νοητικής ωριμότητας, ανοίγονται και νέοι δρόμοι για την επίτευξη της προσωπικής ευτυχίας και πληρότητας.
 

Ζούμε κυριολεκτικά στην εποχή που ο μυστικισμός και η μαγεία χάνονται, δίνοντας τη θέση τους στη γνώση και την εξέλιξη, καθώς παύουν να είναι άπιαστα μυστήρια και γίνονται επιστήμη. Τελικά, σε φιλοσοφικό επίπεδο, μπορεί κάποιος να πει ότι όλα είναι μαγεία και ότι όλα είναι επιστήμη ταυτόχρονα. Η μαγεία του χθες είναι η επιστήμη του αύριο και ο Νους υπερβαίνει τα δεσμά του χρόνου.