Στη ζωή μας γνωρίζουμε κάποιους συντρόφους και ζούμε στιγμές μαζί τους⋅ ενθουσιαζόμαστε, ερωτευόμαστε και αγαπάμε. Ή μήπως όχι;Κάποιοι γνωρίζουν την πραγματική αγάπη. Έρχεται στη ζωή μας αυτός ο ένας άνθρωπος ο οποίος προσφέρει άνοιγμα σε νέους ορίζοντες που δεν υπήρχαν πριν για εμάς, συναισθήματα πρωτόγνωρα, που δεν βιώσαμε ξανά με την ίδια ένταση.
Στην ουσία ο άνθρωπος αυτός «ξυπνά». Τον καλύτερο μας εαυτό. Το αναγνωρίζουμε και δεν πιστεύουμε πως είναι στο πλευρό μας ένας άνθρωπος σαν αυτόν και πόσο μάλλον δεν πιστεύουμε το πόσο μπορούμε εμείς οι ίδιοι να μεταμορφωθούμε μέσα από αυτόν τον άνθρωπο.
Και κάπου εκεί στο ροζ μας συννεφάκι δημιουργείται μια «ομίχλη» ανάμεικτων συναισθημάτων. Έρωτας, φόβος, αγάπη, ανασφάλεια. Συναισθήματα τα οποία ξαφνικά για κάποιο λόγο δεν μπορούμε να διαχειριστούμε. Και στο σημείο αυτό ξεκινάει η «παράνοια» του έρωτα.
Όταν είσαι ερωτευμένος, φοβάσαι άθελά σου μην χάσεις το σύντροφο και άνθρωπό σου. Μέσα από αυτό τον φόβο έρχεται στην επιφάνεια και η ανασφάλεια και στη συνέχεια οι αδικαιολόγητες πράξεις και συμπεριφορές. Κάποια στιγμή, ο άνθρωπός σου θα σου πει «φτάνει το έχεις παρακάνει». Κι εσύ συνεχίζεις τα καμώματά σου θεωρώντας λανθασμένα φυσικά πως έτσι τον «κερδίζεις». Αν όμως έτσι τον κέρδιζες, γιατί τώρα είσαι στα πατώματα;
Φυσικά αγάπησες. Δεν λέει κανείς το αντίθετο. Όμως βλέπεις κι εσύ πως λειτούργησες ανώριμα και παρορμητικά. Θεώρησες πως στο όνομα της αγάπης όλα δικαιολογούνται και ότι η αγάπη όλα τα συγχωρεί.
Όμως τώρα νιώθεις το μυαλό και το σώμα σου σε παράλυση. Το μόνο πλέον που μπορείς να κάνεις είναι να γίνεις αποδέκτης των δικών σου λαθών και να συνειδητοποιήσεις πραγματικά τα όρια που ξεπέρασες.
Άλλωστε, εσύ το ξεκίνησες όλο αυτό. Ο άλλος ήδη απέδειξε πόσα νιώθει για σένα, ανεχόμενος τους παραλογισμούς σου. Σειρά σου λοιπόν να δείξεις τι νιώθεις ανεχόμενος τις δικές του αντιδράσεις.
Κανείς ποτέ δεν είπε πως η αγάπη είναι εύκολη υπόθεση. Όμως, όταν νιώθεις πως τσακίζεις και δεν αντέχεις άλλο, εκεί φαίνεται η αγάπη σου. Μένεις και προσπαθείς ή απλώς αποχωρείς. Αν όμως αποχωρήσεις, τότε σίγουρα δεν αγάπησες. Απλώς ενθουσιάστηκες. Αν δε δοκιμαστείς στα όρια σου και στα όρια του ανθρώπου που αγαπάς, τότε δε μπορείς να μιλάς για αγάπη.
Σταμάτα να πιστεύεις πως μόνο εσύ είσαι σωστός-η. Δεν είναι έτσι. Ίσως έχεις μόνο απαιτήσεις που αφορούν στον εαυτό σου και ο σύντροφός σου δεν μπόρεσε απλώς να σου δώσει αυτό που θέλεις τη δεδομένη στιγμή. Δεν έχουν όλοι τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια θέλω την ίδια στιγμή. Κάθε φορά που απαιτείς ή υποδεικνύεις στον άλλον, τον στέλνεις κι ένα βήμα πιο μακριά.
Αν θέλεις να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, δες το σαν ευκαιρία να ωριμάσεις συναισθηματικά, μέσα από αυτή τη σχέση η οποία χαρακτηρίζεται από αγάπη.
Όταν η αγάπη πληγώνει, είναι επειδή την έχεις βλάψει. Αν την αφουγκραστείς και τη μελετήσεις προσεκτικά, θα γίνεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου γιατί η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη των πάντων.
Δεν είναι εύκολη η αγάπη. Ούτε έρχεται με οδηγίες χρήσης. Έρχεται σαν πηλός στα χέρια σας και μαζί δίνετε το σχήμα που θέλετε. Κι αν κάτι δε σας αρέσει, το ξαναπλάθετε μέχρι να πετύχετε το σχήμα αυτό που πραγματικά θέλετε και οι δύο, μαζί.
Η αληθινή, αγνή, ατόφια αγάπη είναι αυτή που δεν χωρά εγωισμούς. Μόνο από ειλικρίνεια, σεβασμό και κατανόηση αποτελείται. Είναι αυτή που σου καταργεί το «εγώ». Και στη θέση του μπαίνει το «εμείς».
Είναι η αγάπη αυτή που ό,τι κι αν συμβεί, ακόμα κι αν η ερωτική σχέση για οποιονδήποτε λόγο κάποια στιγμή τελειώσει, η αγάπη θα είναι εκεί. Κι εσύ θα νιώθεις πλήρης κι ευτυχισμένος αν το άτομο που πραγματικά αγάπησες, είναι καλά. Ακόμα κι αν δεν είναι μαζί σου πια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου