Υπάρχει ανάγκη για συντροφιά και υπάρχει ανάγκη για μοναχικότητα. Πρόκειται για ένα ρυθμό. Δεν είναι καθόλου πρόβλημα.
Δεν μπορείς να είσαι με ένα άτομο για είκοσι τέσσερις ώρες έχοντας την ίδια διάθεση. Όχι, όταν δεν υπάρχει ανάγκη, μείνετε χώρια.
Ένας γάμος δεν είναι το αντίθετο του διαζυγίου. Είναι παραπάνω από διαζύγιο. Πολλά διαζύγια συμβαίνουν σ’ ένα γάμο, κάθε μέρα συμβαίνουν πολλά διαζύγια, αλλά ο γάμος επιβιώνει. Είναι κάτι παραπάνω από διαζύγιο.
Αν την αγαπάς, θα ξεπεράσεις τις στιγμές που θέλεις ν’ αποσυρθείς και ν’ απομακρυνθείς. Συμβαίνει στον καθένα, είναι φυσικό, μη δημιουργείς λοιπόν πρόβλημα σχετικά μ’ αυτό. Όταν δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να είστε μαζί, φύγε. Γιατί με το να είστε μαζί, θα αισθανθείς σαν φυλακισμένος.
Δεν σε φυλακίζει εκείνη, εσύ φυλακίζεις τον εαυτό σου. Όταν αισθάνεσαι την ανάγκη να απομακρυνθείς, ζήτησέ της απλώς να σε καταλάβει και φύγε. Θα καταλάβει γιατί κι εκείνη έχει το ίδιο πρόβλημα. Όλοι έχουμε το ίδιο πρόβλημα και πρέπει να δείχνουμε κατανόηση.
Μερικές φορές αισθάνεσαι θυμωμένος και μερικές φορές δεν έχεις όρεξη για αγάπες. Δεν υπάρχει πρόβλημα, αυτές είναι ανθρώπινες διαθέσεις.
Δεν είσαι υπεράνθρωπος. Να είσαι ανθρώπινος και να αποδέχεσαι όλα όσα είναι ανθρώπινα. Αποδέξου τα, με απόλυτο ανθρωπισμό. Θα ήθελες να τα υπερβείς, αλλά δεν μπορείς να τα ξεπεράσεις μονομιάς.
Πρέπει να δουλευτούν σιγά-σιγά. Η ωριμότητα θα έρθει σταδιακά, μέσα από πολλές κρίσεις, πολλούς διαπληκτισμούς, εντάσεις και εφιάλτες, μέσα από πολλά παραστρατήματα. Σιγά-σιγά ωριμάζεις. Η ζωή είναι μια σκληρή δοκιμασία.
Ζήσε μια αληθινή και αυθεντική ζωή! Λοιπόν, απ’ αυτή τη στιγμή και για τρεις βδομάδες, θα είσαι αληθινός.
Αν πραγματικά θέλεις να την αγγίζεις, κάντο, διαφορετικά όχι. Γιατί, όταν δεν θέλεις ν’ αγγίξεις, το άγγιγμά σου είναι δηλητηριώδες. Δηλητηριάζει εσένα, δηλητηριάζει εκείνη. Χάνει κάθε νόημα και γίνεται τόσο ανιαρό, που είναι άσχημο, αηδιαστικό.
Και το πρόβλημα είναι, αν συνεχίσεις να την αγγίζεις όταν δεν θέλεις, ότι ακόμη και σ’ εκείνες τις σπάνιες στιγμές που θέλεις, το χέρι σου θα χάσει την ποιότητα του αγγίγματος. Κι εκείνες οι στιγμές πρέπει να διατηρηθούν, είναι το αλάτι της ζωής και για εκείνες τις λίγες στιγμές ζει κανείς, γι’ αυτό μην τις καταστρέφεις.
Όταν σου έρχεται η ιδέα να την πλησιάσεις, να είσαι κοντά της, τότε πλησίασέ την πραγματικά. Τότε δεν θα αισθάνεσαι σαν φυλακισμένος. Θα αισθάνεσαι μια κοινωνία, έναν όμορφο χορό, ένα μαζί της, τραγούδι, έκσταση. Μοιραστείτε τις όμορφες στιγμές σας, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη να ταλαιπωρείτε ο ένας τον άλλο με τις άσχημες στιγμές σας.
Η αγάπη είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα ν’ αποκτήσεις και οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι διαθέσιμη στον καθένα. Είναι δύσκολη.
Για την αγάπη χρειάζονται δύο. Οι δυσκολίες πολλαπλασιάζονται. Έχει τις δυσκολίες της, έχεις τις δικές σου κι όταν συναντιόσαστε πολλαπλασιάζονται, διασταυρώνονται και το όλο πράγμα μπερδεύεται.
Αλλά κανείς χρειάζεται να ωριμάσει μέσα απ’ αυτό. Μη φοβάσαι, να είσαι γενναίος. Και μη δημιουργείς κανένα πρόβλημα, δεν υπάρχει άλλωστε.
Δέξου το ρυθμό της ζωής. Είναι απλά όπως η νύχτα και η μέρα: τη μέρα δουλεύεις, τη νύχτα ξεκουράζεσαι. Αν είσαι μαζί της, για μία-δύο ώρες, το απολαμβάνεις, αλλά μετά θέλεις να δραπετεύσεις γιατί η πείνα έχει φύγει και αισθάνεσαι ικανοποιημένος.
Είναι σαν να κάθεσαι σ’ ένα τραπέζι και συνέχεια να τρως και να τρως και να τρως. Το φαγητό είναι θρεπτικό μέχρι ενός σημείου, μέχρι ενός ορίου, αλλά μετά σου δημιουργεί ναυτία. Αν συνεχίσεις, θα σου προκαλέσει εμετό. Το ίδιο φαγητό, που θα μπορούσε να έχει γίνει ενέργεια, γίνεται ασθένεια.
Να θυμάσαι, το ίδιο ισχύει με μια ανθρώπινη σχέση.
Η αγάπη που μπορεί να γίνει θρεπτική, θα γίνει απεχθής. Όταν σπάει ο ρυθμός, προσέξτε, αφήστε ο ένας τον άλλο. Μείνετε μόνοι, έτσι ώστε ν’ αποκτήσετε μια ορισμένη πείνα για να είστε μαζί: Ένα συνεχές διαζύγιο και γάμος.
Η αγάπη είναι τρελή. Γι’ αυτό δεν μπορείς να την κάνεις λογική. Η αγάπη είναι παράλογη κι αυτή είναι όλη η ομορφιά της! Δεν είναι λογική. Κι αυτό συμβαίνει στον καθένα.
Μερικές φορές θέλεις να είσαι ερωτευμένος κι άλλες όχι. Μερικές φορές θέλεις ν’ απομακρυνθείς από το αντικείμενο αγάπης κι άλλες φορές θέλεις να διαλυθείς μέσα σ’ αυτό. Και τα δύο είναι σωστά. Δεν χρειάζεται να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο, πάνε μαζί, είναι οι δυο όψεις του ίδιου φαινομένου.
Χρειάζεται να καταλάβεις, δεν είναι θέμα επιλογής, είναι θέμα κατανόησης. Είναι σαν τη μέρα και τη νύχτα. Δεν μπορείς να είσαι πάντα ερωτευμένος, αυτό είναι δύσκολο. Αδύνατον! Μερικές φορές χρειάζεται κανείς ανάπαυση και από την αγάπη.
Έτσι, τα δύο αυτά πράγματα θα ανεβοκατεβαίνουν. Μερικές φορές είσαι τόσο βαθιά ερωτευμένος, που δεν νοιάζεσαι για ελευθερία. Μερικές φορές χρειάζεσαι το χώρο σου και σκέφτεσαι την ελευθερία και δεν σ’ απασχολεί η αγάπη. Και τα δυο όμως είναι αληθινά. Χρειάζεται κανείς να φτάσει σε μια κατανόηση.
Έτσι, αν ζεις με τον εραστή σου, δημιούργησε κατανόηση, μιλήστε ο ένας στον άλλον και κατάλαβε ότι μερικές φορές ο άλλος χρειάζεται το χώρο του. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα, γιατί μπορεί να μη συμβαίνει ταυτόχρονα και στους δύο.
Μερικές φορές θέλεις να είσαι μαζί του και θέλει να είναι μόνος του και τίποτα δεν μπορεί να γίνει γι’ αυτό. Τότε, θα πρέπει να καταλάβεις και να τον αφήσεις μόνο. Μερικές φορές θέλεις να είσαι μόνη κι αυτός θέλει να έρθει σε σένα. Τότε πες του ότι προτιμάς να μείνεις μόνη.
Δημιούργησε όλο και πιο πολύ κατανόηση. Αυτό είναι που λείπει από τους εραστές. Αγάπη έχουν αρκετή, αλλά κατανόηση καθόλου, τίποτα. Γι’ αυτό, στα βράχια της παρανόησης, η αγάπη τους πεθαίνει. Η αγάπη δεν μπορεί να ζήσει μόνη της, χωρίς κατανόηση.
Μόνη της η αγάπη είναι πολύ ανόητη. Με κατανόηση, η αγάπη μπορεί να έχει μακροζωία, να μοιράζεται πολλές χάρες, πολλές όμορφες στιγμές, σπουδαίες ποιητικές εμπειρίες. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο με την κατανόηση.
Η αγάπη μπορεί να σου δώσει ένα μικρό μήνα μέλιτος, αλλά αυτό είναι όλο. Μόνο η κατανόηση μπορεί να σου δώσει βαθιά οικειότητα.
Και μετά από κάθε μήνα του μέλιτος ακολουθεί κατάθλιψη, θυμός, απογοήτευση. Αν δεν ωριμάσεις μέσα στην κατανόηση, κανένας μήνας του μέλιτος δεν πρόκειται να οι βοηθήσει- λειτουργεί μόνο σαν ναρκωτικό.
Γι’ αυτό, προσπάθησε να δημιουργήσεις περισσότερη κατανόηση με τον εραστή σου. Και τότε, ακόμη κι αν μια μέρα χωρίσετε, η κατανόηση θα είναι μαζί σου, θα είναι μαζί του κι αυτό θα είναι ένα δώρο της αγάπης σας, του ενός για τον άλλο.
Οι εραστές μπορεί να χωρίσουν, αλλά η κατανόηση που έχει κερδηθεί μέσα από τον άλλο, με τη συντροφιά του άλλου, θα είναι πάντα μαζί σου.
Αυτό θα μείνει σαν ένα δώρο. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλο δώρο. Αν αγαπάς κάποιον, το μόνο πολύτιμο δώρο που μπορείς να του δώσεις είναι κάποιου είδους κατανόηση.
Δεν μπορείς να είσαι με ένα άτομο για είκοσι τέσσερις ώρες έχοντας την ίδια διάθεση. Όχι, όταν δεν υπάρχει ανάγκη, μείνετε χώρια.
Ένας γάμος δεν είναι το αντίθετο του διαζυγίου. Είναι παραπάνω από διαζύγιο. Πολλά διαζύγια συμβαίνουν σ’ ένα γάμο, κάθε μέρα συμβαίνουν πολλά διαζύγια, αλλά ο γάμος επιβιώνει. Είναι κάτι παραπάνω από διαζύγιο.
Αν την αγαπάς, θα ξεπεράσεις τις στιγμές που θέλεις ν’ αποσυρθείς και ν’ απομακρυνθείς. Συμβαίνει στον καθένα, είναι φυσικό, μη δημιουργείς λοιπόν πρόβλημα σχετικά μ’ αυτό. Όταν δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να είστε μαζί, φύγε. Γιατί με το να είστε μαζί, θα αισθανθείς σαν φυλακισμένος.
Δεν σε φυλακίζει εκείνη, εσύ φυλακίζεις τον εαυτό σου. Όταν αισθάνεσαι την ανάγκη να απομακρυνθείς, ζήτησέ της απλώς να σε καταλάβει και φύγε. Θα καταλάβει γιατί κι εκείνη έχει το ίδιο πρόβλημα. Όλοι έχουμε το ίδιο πρόβλημα και πρέπει να δείχνουμε κατανόηση.
Μερικές φορές αισθάνεσαι θυμωμένος και μερικές φορές δεν έχεις όρεξη για αγάπες. Δεν υπάρχει πρόβλημα, αυτές είναι ανθρώπινες διαθέσεις.
Δεν είσαι υπεράνθρωπος. Να είσαι ανθρώπινος και να αποδέχεσαι όλα όσα είναι ανθρώπινα. Αποδέξου τα, με απόλυτο ανθρωπισμό. Θα ήθελες να τα υπερβείς, αλλά δεν μπορείς να τα ξεπεράσεις μονομιάς.
Πρέπει να δουλευτούν σιγά-σιγά. Η ωριμότητα θα έρθει σταδιακά, μέσα από πολλές κρίσεις, πολλούς διαπληκτισμούς, εντάσεις και εφιάλτες, μέσα από πολλά παραστρατήματα. Σιγά-σιγά ωριμάζεις. Η ζωή είναι μια σκληρή δοκιμασία.
Ζήσε μια αληθινή και αυθεντική ζωή! Λοιπόν, απ’ αυτή τη στιγμή και για τρεις βδομάδες, θα είσαι αληθινός.
Αν πραγματικά θέλεις να την αγγίζεις, κάντο, διαφορετικά όχι. Γιατί, όταν δεν θέλεις ν’ αγγίξεις, το άγγιγμά σου είναι δηλητηριώδες. Δηλητηριάζει εσένα, δηλητηριάζει εκείνη. Χάνει κάθε νόημα και γίνεται τόσο ανιαρό, που είναι άσχημο, αηδιαστικό.
Και το πρόβλημα είναι, αν συνεχίσεις να την αγγίζεις όταν δεν θέλεις, ότι ακόμη και σ’ εκείνες τις σπάνιες στιγμές που θέλεις, το χέρι σου θα χάσει την ποιότητα του αγγίγματος. Κι εκείνες οι στιγμές πρέπει να διατηρηθούν, είναι το αλάτι της ζωής και για εκείνες τις λίγες στιγμές ζει κανείς, γι’ αυτό μην τις καταστρέφεις.
Όταν σου έρχεται η ιδέα να την πλησιάσεις, να είσαι κοντά της, τότε πλησίασέ την πραγματικά. Τότε δεν θα αισθάνεσαι σαν φυλακισμένος. Θα αισθάνεσαι μια κοινωνία, έναν όμορφο χορό, ένα μαζί της, τραγούδι, έκσταση. Μοιραστείτε τις όμορφες στιγμές σας, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη να ταλαιπωρείτε ο ένας τον άλλο με τις άσχημες στιγμές σας.
Η αγάπη είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα ν’ αποκτήσεις και οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι διαθέσιμη στον καθένα. Είναι δύσκολη.
Για την αγάπη χρειάζονται δύο. Οι δυσκολίες πολλαπλασιάζονται. Έχει τις δυσκολίες της, έχεις τις δικές σου κι όταν συναντιόσαστε πολλαπλασιάζονται, διασταυρώνονται και το όλο πράγμα μπερδεύεται.
Αλλά κανείς χρειάζεται να ωριμάσει μέσα απ’ αυτό. Μη φοβάσαι, να είσαι γενναίος. Και μη δημιουργείς κανένα πρόβλημα, δεν υπάρχει άλλωστε.
Δέξου το ρυθμό της ζωής. Είναι απλά όπως η νύχτα και η μέρα: τη μέρα δουλεύεις, τη νύχτα ξεκουράζεσαι. Αν είσαι μαζί της, για μία-δύο ώρες, το απολαμβάνεις, αλλά μετά θέλεις να δραπετεύσεις γιατί η πείνα έχει φύγει και αισθάνεσαι ικανοποιημένος.
Είναι σαν να κάθεσαι σ’ ένα τραπέζι και συνέχεια να τρως και να τρως και να τρως. Το φαγητό είναι θρεπτικό μέχρι ενός σημείου, μέχρι ενός ορίου, αλλά μετά σου δημιουργεί ναυτία. Αν συνεχίσεις, θα σου προκαλέσει εμετό. Το ίδιο φαγητό, που θα μπορούσε να έχει γίνει ενέργεια, γίνεται ασθένεια.
Να θυμάσαι, το ίδιο ισχύει με μια ανθρώπινη σχέση.
Η αγάπη που μπορεί να γίνει θρεπτική, θα γίνει απεχθής. Όταν σπάει ο ρυθμός, προσέξτε, αφήστε ο ένας τον άλλο. Μείνετε μόνοι, έτσι ώστε ν’ αποκτήσετε μια ορισμένη πείνα για να είστε μαζί: Ένα συνεχές διαζύγιο και γάμος.
Η αγάπη είναι τρελή. Γι’ αυτό δεν μπορείς να την κάνεις λογική. Η αγάπη είναι παράλογη κι αυτή είναι όλη η ομορφιά της! Δεν είναι λογική. Κι αυτό συμβαίνει στον καθένα.
Μερικές φορές θέλεις να είσαι ερωτευμένος κι άλλες όχι. Μερικές φορές θέλεις ν’ απομακρυνθείς από το αντικείμενο αγάπης κι άλλες φορές θέλεις να διαλυθείς μέσα σ’ αυτό. Και τα δύο είναι σωστά. Δεν χρειάζεται να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο, πάνε μαζί, είναι οι δυο όψεις του ίδιου φαινομένου.
Χρειάζεται να καταλάβεις, δεν είναι θέμα επιλογής, είναι θέμα κατανόησης. Είναι σαν τη μέρα και τη νύχτα. Δεν μπορείς να είσαι πάντα ερωτευμένος, αυτό είναι δύσκολο. Αδύνατον! Μερικές φορές χρειάζεται κανείς ανάπαυση και από την αγάπη.
Έτσι, τα δύο αυτά πράγματα θα ανεβοκατεβαίνουν. Μερικές φορές είσαι τόσο βαθιά ερωτευμένος, που δεν νοιάζεσαι για ελευθερία. Μερικές φορές χρειάζεσαι το χώρο σου και σκέφτεσαι την ελευθερία και δεν σ’ απασχολεί η αγάπη. Και τα δυο όμως είναι αληθινά. Χρειάζεται κανείς να φτάσει σε μια κατανόηση.
Έτσι, αν ζεις με τον εραστή σου, δημιούργησε κατανόηση, μιλήστε ο ένας στον άλλον και κατάλαβε ότι μερικές φορές ο άλλος χρειάζεται το χώρο του. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα, γιατί μπορεί να μη συμβαίνει ταυτόχρονα και στους δύο.
Μερικές φορές θέλεις να είσαι μαζί του και θέλει να είναι μόνος του και τίποτα δεν μπορεί να γίνει γι’ αυτό. Τότε, θα πρέπει να καταλάβεις και να τον αφήσεις μόνο. Μερικές φορές θέλεις να είσαι μόνη κι αυτός θέλει να έρθει σε σένα. Τότε πες του ότι προτιμάς να μείνεις μόνη.
Δημιούργησε όλο και πιο πολύ κατανόηση. Αυτό είναι που λείπει από τους εραστές. Αγάπη έχουν αρκετή, αλλά κατανόηση καθόλου, τίποτα. Γι’ αυτό, στα βράχια της παρανόησης, η αγάπη τους πεθαίνει. Η αγάπη δεν μπορεί να ζήσει μόνη της, χωρίς κατανόηση.
Μόνη της η αγάπη είναι πολύ ανόητη. Με κατανόηση, η αγάπη μπορεί να έχει μακροζωία, να μοιράζεται πολλές χάρες, πολλές όμορφες στιγμές, σπουδαίες ποιητικές εμπειρίες. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο με την κατανόηση.
Η αγάπη μπορεί να σου δώσει ένα μικρό μήνα μέλιτος, αλλά αυτό είναι όλο. Μόνο η κατανόηση μπορεί να σου δώσει βαθιά οικειότητα.
Και μετά από κάθε μήνα του μέλιτος ακολουθεί κατάθλιψη, θυμός, απογοήτευση. Αν δεν ωριμάσεις μέσα στην κατανόηση, κανένας μήνας του μέλιτος δεν πρόκειται να οι βοηθήσει- λειτουργεί μόνο σαν ναρκωτικό.
Γι’ αυτό, προσπάθησε να δημιουργήσεις περισσότερη κατανόηση με τον εραστή σου. Και τότε, ακόμη κι αν μια μέρα χωρίσετε, η κατανόηση θα είναι μαζί σου, θα είναι μαζί του κι αυτό θα είναι ένα δώρο της αγάπης σας, του ενός για τον άλλο.
Οι εραστές μπορεί να χωρίσουν, αλλά η κατανόηση που έχει κερδηθεί μέσα από τον άλλο, με τη συντροφιά του άλλου, θα είναι πάντα μαζί σου.
Αυτό θα μείνει σαν ένα δώρο. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλο δώρο. Αν αγαπάς κάποιον, το μόνο πολύτιμο δώρο που μπορείς να του δώσεις είναι κάποιου είδους κατανόηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου