Μύθοι επείσακτοι, «εξαγόμενοι», σε αλληλεπίδραση
Τοπικοί μύθοι, ονόματα, έργα των τεχνών, συνήθειες κτλ., ως υπόμνηση ενός μακρινού παρελθόντος, καταγράφουν και την παρουσία άλλων λαών στον μακεδονικό χώρο, αλλά και των Μακεδόνων αλλού, άλλοτε αποτυπώνοντας τη διάθεση για ειρηνική συνύπαρξη ανάμεσα σε φορείς διαφορετικών συμφερόντων και πολιτισμών, άλλοτε την αλληοεπιχώρηση ή τη διάθεση για κυριαρχία. Έτσι, σε διάφορους μύθους (αλλά και από άλλα στοιχεία) μαρτυρείται η παρουσία των Φρυγών και των Φοινίκων στον μακεδονικό χώρο. Άλλοι, πάλι, συνδέουν τη μυθολογία της Μακεδονίας με τη μυθολογία της Βοιωτίας. Μαιναδισμός και διονυσιασμός από τη μια, λατρεία των Μουσών από την άλλη επιχωριάζουν και στις δύο περιοχές.
Η συγκέντρωση των στοιχείων δείχνει ότι η παράδοση κοινών λατρειών και τοπωνυμίων την εποχή των επών του Ησιόδου δικαιολογείται –και συνάμα αποτελεί απόδειξη– από την κίνηση πληθυσμών από βορρά προς νότο, αλλά και από σχέσεις και επαφές που αναπτύχθηκαν.
Εξάλλου, θεωρείται ότι οι Βοιωτοί μετανάστευσαν προς το τέλος της εποχής του Χαλκού από το όρος Βοίον της βόρειας Πίνδου, βορειότερα από τους Μακεδόνες, στη νοτιοδυτική Θεσσαλία και από εκεί στη χώρα που πήρε το όνομά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου