Ο έρωτας είναι παιδί της ελευθερίας.
Δεν μου ανήκεις, δεν σου ανήκω.
Είμαστε και οι δυο ξεχωριστές και μοναδικές οντότητες. Επιλέγουμε όμως συνειδητά να συμπορευόμαστε.
Είμαι μαζί σου και είσαι μαζί μου, γιατί έτσι υπάρχουμε πιο ευτυχισμένοι και βιώνουμε μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Είμαστε άνθρωποι. Όλοι έχουμε ανάγκη από στήριξη. Σήμερα εγώ, αύριο εσύ…
Να μαθαίνω από εσένα, να μαθαίνεις από εμένα. Να κρατάει ο ένας το χέρι του άλλου. Να με προσεχείς και να με αγαπάς. Να νιώθω ασφάλεια πως είσαι εκεί για εμένα, πως μέριμνας για το καλό μου και την ανάπτυξη μου… Θα κάνω και εγώ το ίδιο!
Η αγάπη και η φροντίδα είναι αλληλένδετες έννοιες.
Τα πάντα είναι μεταβλητά όπως και η ίδια η ζωή. Η σωστά όμως δομημένη επικοινωνία, με κάνει να νιώθω ήρεμη πως ό,τι και να προκύψει στην πορεία μας, στην απρόσμενη αυτήν ζωή, θα έχω την ευκαιρία να το κατανοήσω και να το τακτοποιήσω μέσα μου..
Δίχως να νιώσω πως πέφτω χαμηλά, χωρίς να με κατακλύζουν αισθήματα ντροπής, εμμένοντας στην προσπάθεια να καταλάβω τι άλλαξε, τι συμβαίνει… Όταν προκύπτει ξαφνική σιγή, υπεκφυγές, απρόσμενη ή άσχημη συμπεριφορά..
Για να μπορώ να πορεύομαι μπροστά, σε ό,τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Έχοντας εγκαταλείψει ανασφάλειες και φραγμούς που με κρατάνε πίσω.
Η αγάπη είναι η μαγική διείσδυση σε μια άλλη ύπαρξη. Μέσα από αυτή την πράξη συνένωσης γνωρίζω όχι μόνο εσένα αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό. Και τι εκπληκτικό ταξίδι είναι αυτό! Ιδίως όταν το χαρακτηρίζει η σύμπνοια, η εξέλιξη και η κορύφωση δύο ατόμων σε κάτι μοναδικό, σε κάτι αληθινό, σε κάτι εξαιρετικό και ανεπανάληπτο!
Ενός λεπτού σιγή όμως σε όλους όσους στέκουν ακόμα μονάχοι…
Δεν μου ανήκεις, δεν σου ανήκω.
Είμαστε και οι δυο ξεχωριστές και μοναδικές οντότητες. Επιλέγουμε όμως συνειδητά να συμπορευόμαστε.
Είμαι μαζί σου και είσαι μαζί μου, γιατί έτσι υπάρχουμε πιο ευτυχισμένοι και βιώνουμε μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Είμαστε άνθρωποι. Όλοι έχουμε ανάγκη από στήριξη. Σήμερα εγώ, αύριο εσύ…
Να μαθαίνω από εσένα, να μαθαίνεις από εμένα. Να κρατάει ο ένας το χέρι του άλλου. Να με προσεχείς και να με αγαπάς. Να νιώθω ασφάλεια πως είσαι εκεί για εμένα, πως μέριμνας για το καλό μου και την ανάπτυξη μου… Θα κάνω και εγώ το ίδιο!
Η αγάπη και η φροντίδα είναι αλληλένδετες έννοιες.
Τα πάντα είναι μεταβλητά όπως και η ίδια η ζωή. Η σωστά όμως δομημένη επικοινωνία, με κάνει να νιώθω ήρεμη πως ό,τι και να προκύψει στην πορεία μας, στην απρόσμενη αυτήν ζωή, θα έχω την ευκαιρία να το κατανοήσω και να το τακτοποιήσω μέσα μου..
Δίχως να νιώσω πως πέφτω χαμηλά, χωρίς να με κατακλύζουν αισθήματα ντροπής, εμμένοντας στην προσπάθεια να καταλάβω τι άλλαξε, τι συμβαίνει… Όταν προκύπτει ξαφνική σιγή, υπεκφυγές, απρόσμενη ή άσχημη συμπεριφορά..
Για να μπορώ να πορεύομαι μπροστά, σε ό,τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Έχοντας εγκαταλείψει ανασφάλειες και φραγμούς που με κρατάνε πίσω.
Η αγάπη είναι η μαγική διείσδυση σε μια άλλη ύπαρξη. Μέσα από αυτή την πράξη συνένωσης γνωρίζω όχι μόνο εσένα αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό. Και τι εκπληκτικό ταξίδι είναι αυτό! Ιδίως όταν το χαρακτηρίζει η σύμπνοια, η εξέλιξη και η κορύφωση δύο ατόμων σε κάτι μοναδικό, σε κάτι αληθινό, σε κάτι εξαιρετικό και ανεπανάληπτο!
Ενός λεπτού σιγή όμως σε όλους όσους στέκουν ακόμα μονάχοι…
«Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπο σας
και έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν´ ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψη σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;»
και έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν´ ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψη σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου