Η ευτυχία δεν μπορεί να μείνει για πολύ, αλλά μπορεί να είναι πολύ στις στιγμές που μένει

Και έρχεται κάποια στιγμή της ζωής σου, εκεί που τα έχεις βάλει όλα σε μια τάξη, που κοιμάσαι και ξυπνάς χωρίς έννοιες, χωρίς προβληματισμούς που έχεις φτιάξει το πρόγραμμα της καθημερινότητάς σου, που έχεις διαμορφώσει τη ζωή σου έτσι, ώστε να βολεύει εσένα και τους γύρω σου, που έχεις κατασταλάξει στα θέλω σου και όπως πιστεύεις τα πραγματοποιείς, να σου κάνει κάποιος την ερώτηση: «αν είσαι ευτυχισμένος;», τι θα απαντούσες;

Και ξεκινάμε με την απάντηση: «ποιος, εγώ;» ψάχνοντας να βρούμε το υποκείμενο. Μα εννοείται σε σένα απευθύνεται. Και το ερώτημα δεν είναι ποια θα είναι η απάντηση που θα δοθεί, αλλά σε ποια διαδικασία θα σε βάλει μια τέτοια ξεκάθαρη ερώτηση που όμως μέσα της κρύβει χιλιάδες έννοιες.

Δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται που θα μπορούσε να απαντηθεί μονολεκτικά. Ακόμα κι αν βιαστείς να απαντήσεις πιστεύοντας και νιώθοντας σίγουρος για όσα λες, με τις χιλιάδες σκέψεις που θα κατακλύσουν το μυαλό σου στο επόμενο λεπτό, θα την έχεις κιόλας απορρίψει.

Τι είναι η ευτυχία; Ποιος μπορεί να την έχει; Πώς μπορείς να τη βιώνεις; Ποιος άνθρωπος πραγματικά νιώθει ευτυχισμένος; Ευτυχία είναι κάτι που δίνεις; Ευτυχία είναι κάτι που παίρνεις ή την ευτυχία τη μοιράζεσαι; Είναι μια συνταγή που χρειάζεται συγκεκριμένα υλικά για να πετύχει;

Βασίζεται στην τύχη ή πρέπει να κάνεις κάτι κι εσύ για να τη βρεις; Είναι μια πόρτα κλειστή που το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεθεί το κλειδί της; Κι αν η ευτυχία τελικά είναι κάτι εύκολο για να επιτευχθεί, τότε γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν νιώθουν ευτυχισμένοι;

Η ευτυχία δεν μπορεί να μείνει για πολύ, αλλά μπορεί να είναι πολύ στις στιγμές που μένει. Είναι το ίδιο το συναίσθημα που δίνει χώρο και στα άλλα συναισθήματα να δημιουργηθούν, επειδή ο άνθρωπος τα χρειάζεται για να μπορεί να επιβιώσει. Όταν νιώθεις – αντιδράς και όταν αντιδράς -προχωράς.

Θα μου πεις: Η ευτυχία ως συναίσθημα είναι γνωστό ότι δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Είναι η έντονη χαρά που σε κάνει να βλέπεις τα πάντα γύρω σου θετικά. Έρχεται και φωλιάζει μέσα σου, σου ξυπνάει όλες σου τις αισθήσεις, σε πλημμυρίζει με έντονες μυρωδιές, σου παίζει παιχνίδια, σου δίνει ευχάριστες νότες, σε χρωματίζει. Νιώθεις μια εσωτερική πληρότητα μια ψυχική ηρεμία, το βάρος του σώματος σου αδειάζει παρόλο που μέσα σου είσαι τόσο γεμάτος.

Αν η ευτυχία τελικά είναι συναίσθημα πλήρους ικανοποίησης, με τόσους ανικανοποίητους άραγε θα υπάρχει;