Κάποτε πέθανε ένας δημοσιογράφος κι έφτασε στις πύλες του παράδεισου. Υποτίθεται ότι οι δημοσιογράφοι δεν πηγαίνουν εκεί – δεν ξέρω πώς συνέβη.
Ο θυρωρός τον κοίταξε και του είπε: «είσαι δημοσιογράφος;»
Εκείνος είπε: «Φυσικά! Είμαι δημοσιογράφος και επιτρέπεται να βρίσκομαι οπουδήποτε. Άφησε με να μπω μέσα.»
Ο θυρωρός είπε: «Υπάρχει μια δυσκολία. Καταρχάς εμείς εδώ δεν έχουμε εφημερίδα, επειδή εδώ δεν συμβαίνει κανένα έγκλημα, οπότε δεν έχουμε νέα. Επιπλέον, υπάρχουν μόνο δέκα θέσεις για δημοσιογράφους στον παράδεισο κι αυτές έχουν καλυφθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό.»
Ο δημοσιογράφος είπε: «Μπορείς να μου κάνεις μια μικρή χάρη; Άφησέ με να μπω για είκοσι τέσσερις ώρες και δώσε μου την ευκαιρία να ρίξω μια ματιά. Αφού έχω έρθει από τόσο μακριά, λυπήσου με. Και δώσε μου μια υπόσχεση: Αν μπορέσω να πείσω κάποιον από εκείνους τους δέκα δημοσιογράφους να πάει στην κόλαση στη θέση μου, τότε Θα μ’ αφήσεις να μείνω εδώ;»
Ο θυρωρός είπε: «Κανένα πρόβλημα! Αν μπορέσεις να πείσεις κάποιον να πάει στην κόλαση, μπορείς να πάρεις τη θέση του.»
Ο δημοσιογράφος μπήκε στον παράδεισο, βρήκε την ομάδα των δημοσιογράφων κι άρχισε να λέει σε όποιον έβλεπε: «Τα ‘μαθες; Στην κόλαση ετοιμάζονται να βγάλουν καθημερινή εφημερίδα και ζητάνε συντάκτες και αρχισυντάκτη και διευθυντή. Δεν το έχεις ακούσει;»
Οι άλλοι είπαν: «Δεν ακούσαμε τίποτα, αυτό όμως είναι σπουδαίο! Εδώ μέσα έχει εκδοθεί μόνο ένα φύλλο εφημερίδας κι αυτό στην αρχή του χρόνου. Από τότε όμως δεν έχει συμβεί τίποτα. Έτσι, διαβάζουμε ξανά και ξανά εκείνο το φύλλο, γιατί δεν υπάρχει άλλη εφημερίδα να διαβάσουμε. Αυτό με την καινούρια εφημερίδα ακούγεται σπουδαίο!»
Και οι δέκα δημοσιογράφοι έτρεξαν αμέσως στις πύλες του παράδεισου. Μαζί έτρεξε και ο νεοφερμένος δημοσιογράφος, εκείνος που διέδωσε τη φήμη για την καινούρια εφημερίδα. Ο θυρωρός είπε: Καλά, τούς άλλους κατάφερες να τούς πείσεις. Εσύ όμως πού πας; Εσύ ο ίδιος διέδωσες τη φήμη και ξέρεις πως είναι ψέμα. Εκείνοι νομίζουν ότι Θα έχουν σπουδαίες δουλειές στην κόλαση κι έχουν ενθουσιαστεί, εσύ όμως γιατί θέλεις να πας;»
Κι ο δημοσιογράφος είπε: «Όταν ένα πράγμα το πιστεύουν δέκα δημοσιογράφοι, πρέπει να υπάρχει κάποια αλήθεια σ’ αυτό. Αλλιώς πώς μπορείς να πείσεις δέκα δημοσιογράφους να πάνε από τον παράδεισο στην κόλαση; Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει κάποια αλήθεια!»
Ο ηγέτης χρειάζεται να πείθεται ξανά και ξανά ότι είναι σωστά αυτά που λέει. Γι’ αυτό χρειάζεται όλο και περισσότερους φανατικούς υποστηρικτές. Κι όσο πιο φανατικοί είναι, τόσο περισσότερο τον πείθουν.
Ο θυρωρός τον κοίταξε και του είπε: «είσαι δημοσιογράφος;»
Εκείνος είπε: «Φυσικά! Είμαι δημοσιογράφος και επιτρέπεται να βρίσκομαι οπουδήποτε. Άφησε με να μπω μέσα.»
Ο θυρωρός είπε: «Υπάρχει μια δυσκολία. Καταρχάς εμείς εδώ δεν έχουμε εφημερίδα, επειδή εδώ δεν συμβαίνει κανένα έγκλημα, οπότε δεν έχουμε νέα. Επιπλέον, υπάρχουν μόνο δέκα θέσεις για δημοσιογράφους στον παράδεισο κι αυτές έχουν καλυφθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό.»
Ο δημοσιογράφος είπε: «Μπορείς να μου κάνεις μια μικρή χάρη; Άφησέ με να μπω για είκοσι τέσσερις ώρες και δώσε μου την ευκαιρία να ρίξω μια ματιά. Αφού έχω έρθει από τόσο μακριά, λυπήσου με. Και δώσε μου μια υπόσχεση: Αν μπορέσω να πείσω κάποιον από εκείνους τους δέκα δημοσιογράφους να πάει στην κόλαση στη θέση μου, τότε Θα μ’ αφήσεις να μείνω εδώ;»
Ο θυρωρός είπε: «Κανένα πρόβλημα! Αν μπορέσεις να πείσεις κάποιον να πάει στην κόλαση, μπορείς να πάρεις τη θέση του.»
Ο δημοσιογράφος μπήκε στον παράδεισο, βρήκε την ομάδα των δημοσιογράφων κι άρχισε να λέει σε όποιον έβλεπε: «Τα ‘μαθες; Στην κόλαση ετοιμάζονται να βγάλουν καθημερινή εφημερίδα και ζητάνε συντάκτες και αρχισυντάκτη και διευθυντή. Δεν το έχεις ακούσει;»
Οι άλλοι είπαν: «Δεν ακούσαμε τίποτα, αυτό όμως είναι σπουδαίο! Εδώ μέσα έχει εκδοθεί μόνο ένα φύλλο εφημερίδας κι αυτό στην αρχή του χρόνου. Από τότε όμως δεν έχει συμβεί τίποτα. Έτσι, διαβάζουμε ξανά και ξανά εκείνο το φύλλο, γιατί δεν υπάρχει άλλη εφημερίδα να διαβάσουμε. Αυτό με την καινούρια εφημερίδα ακούγεται σπουδαίο!»
Και οι δέκα δημοσιογράφοι έτρεξαν αμέσως στις πύλες του παράδεισου. Μαζί έτρεξε και ο νεοφερμένος δημοσιογράφος, εκείνος που διέδωσε τη φήμη για την καινούρια εφημερίδα. Ο θυρωρός είπε: Καλά, τούς άλλους κατάφερες να τούς πείσεις. Εσύ όμως πού πας; Εσύ ο ίδιος διέδωσες τη φήμη και ξέρεις πως είναι ψέμα. Εκείνοι νομίζουν ότι Θα έχουν σπουδαίες δουλειές στην κόλαση κι έχουν ενθουσιαστεί, εσύ όμως γιατί θέλεις να πας;»
Κι ο δημοσιογράφος είπε: «Όταν ένα πράγμα το πιστεύουν δέκα δημοσιογράφοι, πρέπει να υπάρχει κάποια αλήθεια σ’ αυτό. Αλλιώς πώς μπορείς να πείσεις δέκα δημοσιογράφους να πάνε από τον παράδεισο στην κόλαση; Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει κάποια αλήθεια!»
Ο ηγέτης χρειάζεται να πείθεται ξανά και ξανά ότι είναι σωστά αυτά που λέει. Γι’ αυτό χρειάζεται όλο και περισσότερους φανατικούς υποστηρικτές. Κι όσο πιο φανατικοί είναι, τόσο περισσότερο τον πείθουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου