Εκείνοι ήταν καιροί που η ευφυΐα βρισκόταν στην κορύφωσή της

Υπήρχαν πολλοί φιλόσοφοι την εποχή του Βούδα. Ποτέ άλλοτε δεν συνέβη τέτοιο άνθισμα της διάνοιας, όπως συνέβη εκείνη την εποχή.

Και όχι μόνο στην Ινδία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Υπήρχε ο Βούδας, υπήρχε ο Μαχαβίρας, ο Πραμπούτα Κατγιαγιάν, ο Ατζίτ Κεσακαμπάλ, μεγάλοι φιλόσοφοι, ο Μακάλι Γοσπάλ, σπάνια διάνοια, ο Σαντζάβ Βιλετιπούτα και πολλοί άλλοι βρίσκονταν στο Μπιχάρ.

Τώρα τα ονόματά τους δεν είναι πολύ γνωστά, επειδή δεν δημιούργησαν καμία σχολή.

Ακριβώς την ίδια εποχή, στην Ελλάδα υπήρχε ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης – οι τρεις που δημιούργησαν το δυτικό νου.

Ακριβώς την ίδια εποχή, στην Κίνα υπήρχε ο Κομφούκιος, ο Λάο Τσου, ο Τσουάνγκ Τσου, ο Μένκιος. Φαίνεται ότι σε ολόκληρο τον κόσμο, ο νους βρισκόταν στη κορύφωσή του, στο δικό του Έβερεστ.

Υπάρχουν μόνο τρεις πολιτισμοί: ο Ελληνικός, ο Κινέζικος και ο Ινδικός.

Μόνο τρεις πολιτισμοί υπάρχουν.

Όλοι οι άλλοι είναι απλώς παράγωγα.

Ολόκληρη η Δύση γεννήθηκε με τον Ελληνικό νου, στην Αθήνα.

Ολόκληρος ο Κινέζικος πολιτισμός, ένας εντελώς διαφορετικός τύπος πολιτισμού, εμφανίστηκε από την αντιπαράθεση του Κομφούκιου και του Λάο Τσου και όλα αυτά που είναι όμορφα στην Ινδία βγήκαν από το Βούδα και το Μαχαβίρα. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι υπήρξαν σε μια και μοναδική στιγμή της ιστορίας.

Οι ιστορικοί λένε ότι η ιστορία κινείται σαν τροχός. Υπάρχουν στιγμές που η ευφυΐα βρίσκεται στην κορύφωσή της και υπάρχουν στιγμές που η ευφυΐα καταποντίζεται. Εκείνοι ήταν καιροί που η ευφυΐα βρισκόταν στη κορύφωσή της. Οι φιλόσοφοι ήταν πολλοί, ιδιαίτερα στην Ινδία. Ολόκληρη η χώρα φιλοσοφούσε. Οι άνθρωποι πήγαιναν από τη μία γωνιά στην άλλη, αναζητώντας την αλήθεια – εκατομμύρια αναζητητές!

Μόνο όταν υπάρχουν εκατομμύρια αναζητητές, τότε μπορούν να φωτιστούν μερικοί, επειδή είναι κάτι σαν πυραμίδα.

Και εκείνες τις μέρες, όταν παντού είχαν δημιουργηθεί συστήματα – και τόσο σύνθετα συστήματα, που ποτέ δεν υπήρξε κάτι για να συγκριθεί μαζί τους…

Οι ιστορικοί της φιλοσοφίας και της θρησκείας λένε ότι εκείνη την εποχή, η Ινδία γνώριζε όλα όσα είναι γνωστά στη φιλοσοφία, κάθε απόχρωση, κάθε λεπτή διαφορά της σκέψης, κάθε προσέγγιση.

Η Ινδία έχει δει όλα τα μονοπάτια και τις πιθανότητες και κάθε πιθανότητα έχει τελειώσει. Τώρα, από εκείνη την εποχή, δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο στη φιλοσοφία. Και αν νομίζεις ότι υπάρχει κάτι καινούργιο, αυτό σημαίνει απλώς ότι δεν είσαι αρκετά εξοικειωμένος με την Ινδία.

Δεν έχει υπάρξει τίποτα καινούργιο από την εποχή του Βούδα, επειδή εκείνη την εποχή ερευνήθηκαν τα πάντα. Σχεδόν κάθε πιθανότητα τέλειωσε.

Και αν νομίζεις… Στη Δύση, πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται κάτι και νομίζουν ότι δίνουν κάτι καινούργιο. Φαίνεται καινούργιο, επειδή δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό, δεν το γνωρίζουν. Και τώρα όλος αυτός ο θησαυρός είναι κρυμμένος στα σανσκριτικά και στις γλώσσες πάλι και πράκριτ, που είναι γλώσσες που δεν χρησιμοποιούνται, που είναι νεκρές.

Κάθε απόχρωση σκέψης όμως…

Για παράδειγμα, όταν ο Φρόυντ είπε για πρώτη φορά ότι “υποπτεύομαι ότι ο συνειδητός νους δεν είναι ολόκληρος ο νους. Στο βάθος, κάτω από το συνειδητό υπάρχει ένα υποσυνείδητο επίπεδο. Και ακόμα πιο πέρα από αυτό, υποπτεύομαι ότι υπάρχει ένα ασυνείδητο επίπεδο”, νόμιζε πως ήταν πολύ επαναστατική ανακάλυψη.

Την εποχή του Βούδα όμως, αυτό ήταν ήδη γνωστό. Και όχι μόνο αυτό.

Ο Βούδας μιλάει για ακόμα περισσότερα επίπεδα. Μιλάει για τα επτά επίπεδα του νου. Αυτά τα τρία υπάρχουν, όπως είπε και ο Φρόυντ, αλλά υπάρχουν και τέσσερα επιπλέον. Και αν έχει δίκιο για τα τρία, υπάρχει κάθε πιθανότητα να έχει δίκιο και πέρα από αυτά, επειδή βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Τότε, ο Γιουνγκ δήλωσε ότι πέρα από το ασυνείδητο φαίνεται ότι υπάρχει το συλλογικό ασυνείδητο. Αυτό είναι το τέταρτο επίπεδο του Βούδα. Τώρα ολόκληρη η ψυχολογία έχει έρθει στο τέταρτο επίπεδο.

Και για τα τέσσερα αυτά έχει μιλήσει ο Βούδας.

Υπάρχουν όμως τρία επιπλέον.

Αργά ή γρήγορα θα τα ανακαλύψουμε.