-Όποτε συμβαίνει κάποια τραγική απώλεια, ή αντιστέκεσαι ή ενδίδεις. Μερικοί άνθρωποι γίνονται πικρόχολοι ή βαθιά μνησίκακοι, άλλοι γίνονται συμπονετικοί, σοφοί και γεμάτοι αγάπη.
–Αν τα ρολά είναι κλειστά ο ήλιος δεν μπορεί να μπει... Αν είναι δυνατή ή απαραίτητη η δράση, θα είναι ευθυγραμμισμένη με το όλον και υποστηριζόμενη από δημιουργική ευφυία, τη συνειδητότητα που δεν είναι απαιτημένη με εξαρτημένη μάθηση, μια συνειδητότητα με την οποία, σε μια κατάσταση εσωτερικού ανοίγματος, γίνεσαι ένα. Περιστάσεις και άνθρωποι σε βοηθούν τότε, συνεργάζονται μαζί σου. Συμβαίνουν συμπτώσεις.
–Όταν ζεις μέσω του νεογενούς εαυτού, αποτελούμενου από σκέψεις και συναισθήματα, που είναι το Εγώ, η βάση της συνείδησής σου είναι επισφαλής επειδή η σκέψη και το συναίσθημα είναι, από την ίδια τους τη φύση, εφήμερα παροδικά.
-Μερικά Εγώ, που ίσως δεν έχουν και πολλά άλλα με τα οποία να ταυτιστούν επιβιώνουν εύκολα μόνο και μόνο με την γκρίνια.
–Το να γνωρίζεις βαθιά τον εαυτό σου δεν έχει καμιά σχέση με οποιεσδήποτε ιδέες κολυμπάνε από ‘δώ κι από ΄κει μέσα στο νου σου. Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου σημαίνει να είσαι ριζωμένος στην Ύπαρξη, αντί να είσαι χαμένος μέσα στο νου σου.
–Αν μικρά πράγματα έχουν την δύναμη να σ΄ ενοχλούν, τότε αυτός που πιστεύεις ότι είσαι είναι ακριβώς αυτό: μικρός. Ποιά είναι τα μικρά πράγματα; Τελικά, όλα τα πράγματα είναι μικρά, επειδή όλα τα πράγματα είναι παροδικά.
–Τα «ελαττώματά τους», ή αυτά που αντιλαμβάνεσαι ως ελλατώματά τους, γίνονται για σένα η ταυτότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι θα βλέπεις μόνο το Εγώ σ΄ αυτούς και θα ισχυροποιείς έτσι το Εγώ σ΄ εσένα. Αντί να κοιτάζεις «μέσα» από το Εγώ των άλλων, κοιτάζεις «το » Εγώ.
–Το ποιος είσαι δε χρειάζεσαι κάποια πεποίθηση. Μάλιστα, κάθε πεποίθηση είναι εμπόδιο.
-Όμως, χωρίς συνειδητοποίηση, το ποιος είσαι δεν ακτινοβολεί την λάμψη του μέσα σ΄ αυτό τον κόσμο... σαν ένα φαινομενικά φτωχό άνθρωπο που δε γνωρίζει ότι έχει ένα τραπεζικό λογαριασμό με 100 εκατομμύρια δολάρια, κι έτσι ο πλούτος του παραμένει ένα ανέκφραστο δυναμικό.
–Αν τα ρολά είναι κλειστά ο ήλιος δεν μπορεί να μπει... Αν είναι δυνατή ή απαραίτητη η δράση, θα είναι ευθυγραμμισμένη με το όλον και υποστηριζόμενη από δημιουργική ευφυία, τη συνειδητότητα που δεν είναι απαιτημένη με εξαρτημένη μάθηση, μια συνειδητότητα με την οποία, σε μια κατάσταση εσωτερικού ανοίγματος, γίνεσαι ένα. Περιστάσεις και άνθρωποι σε βοηθούν τότε, συνεργάζονται μαζί σου. Συμβαίνουν συμπτώσεις.
–Όταν ζεις μέσω του νεογενούς εαυτού, αποτελούμενου από σκέψεις και συναισθήματα, που είναι το Εγώ, η βάση της συνείδησής σου είναι επισφαλής επειδή η σκέψη και το συναίσθημα είναι, από την ίδια τους τη φύση, εφήμερα παροδικά.
-Μερικά Εγώ, που ίσως δεν έχουν και πολλά άλλα με τα οποία να ταυτιστούν επιβιώνουν εύκολα μόνο και μόνο με την γκρίνια.
–Το να γνωρίζεις βαθιά τον εαυτό σου δεν έχει καμιά σχέση με οποιεσδήποτε ιδέες κολυμπάνε από ‘δώ κι από ΄κει μέσα στο νου σου. Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου σημαίνει να είσαι ριζωμένος στην Ύπαρξη, αντί να είσαι χαμένος μέσα στο νου σου.
–Αν μικρά πράγματα έχουν την δύναμη να σ΄ ενοχλούν, τότε αυτός που πιστεύεις ότι είσαι είναι ακριβώς αυτό: μικρός. Ποιά είναι τα μικρά πράγματα; Τελικά, όλα τα πράγματα είναι μικρά, επειδή όλα τα πράγματα είναι παροδικά.
–Τα «ελαττώματά τους», ή αυτά που αντιλαμβάνεσαι ως ελλατώματά τους, γίνονται για σένα η ταυτότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι θα βλέπεις μόνο το Εγώ σ΄ αυτούς και θα ισχυροποιείς έτσι το Εγώ σ΄ εσένα. Αντί να κοιτάζεις «μέσα» από το Εγώ των άλλων, κοιτάζεις «το » Εγώ.
–Το ποιος είσαι δε χρειάζεσαι κάποια πεποίθηση. Μάλιστα, κάθε πεποίθηση είναι εμπόδιο.
-Όμως, χωρίς συνειδητοποίηση, το ποιος είσαι δεν ακτινοβολεί την λάμψη του μέσα σ΄ αυτό τον κόσμο... σαν ένα φαινομενικά φτωχό άνθρωπο που δε γνωρίζει ότι έχει ένα τραπεζικό λογαριασμό με 100 εκατομμύρια δολάρια, κι έτσι ο πλούτος του παραμένει ένα ανέκφραστο δυναμικό.
–Ό,τι πιστεύεις ότι σου στερεί ο κόσμος, το στερείς εσύ από τον κόσμο.
–Η αφθονία έρχεται μόνο σε όσους την έχουν ήδη. Ακούγεται σχεδόν άδικο αλλά, φυσικά, δεν είναι. Είναι ένας συμπαντικός νόμος.
-...ρήση Ζεν: «Το χιόνι πέφτει κάθε νιφάδα στην κατάλληλη θέση«.
-...η φύση μπορεί να σε βοηθήσει να ευθυγραμμιστείς ξανά με την ολότητα της ζωής.
–Το «ίσως» του σοφού άντρα δείχνει μια άρνηση να κρίνει οτιδήποτε συμβαίνει. Αντί να κρίνει αυτό που υπάρχει, το δέχεται κι έτσι μπαίνει σε συνειδητή ευθυγράμμιση με την ανώτερη τάξη.
–Τα άτομα που αποτελούν το σώμα σου σφυριλατήθηκαν κάποτε μέσα σε άστρα και οι αιτίες ακόμα και του πιο μικρού περιστατικού είναι σχεδόν άπειρες και συνδεδεμένες με το όλον με ακατανόητους τρόπους.
-Ο κόσμος δεν είναι χαοτικός. Η ίδια η λέξη κόσμος σημαίνει τάξη.
-«Να το μυστικό μου» είπε «Δε νοιάζομαι για ό,τι συμβαίνει».
–Μόνο αν αντιστέκεσαι σ΄ αυτό που συμβαίνει είσαι στο έλεός του και ο κόσμος θα καθορίζει την ευτυχία ή τη δυστυχία σου.
-Η απόφαση να κάνεις την παρούσα στιγμή φίλη σου είναι το τέλος του Εγώ.
-Υπάρχουν τρεις τρόποι με τους οποίους θα αντιμετωπίσει το Εγώ την παρούσα στιγμή: ως μέσο προς ένα σκοπό, ως εμπόδιο ή ως εχθρό.
–Η Ζωή είναι πάντα Τώρα.
-Ό,τι κι αν κάνεις, φαίνεται να χρειάζεται χρόνο. Τα πάντα υπόκεινται σ΄ αυτόν και τελικά, αυτός ο αιμοβόρος τύραννος ο χρόνος όπως τον αποκαλεί ο Σαίξπηρ, θα σε σκοτώσει.
–Όλα φαίνεται να υπόκεινται στο χρόνο, κι όμως όλα συμβαίνουν στο Τώρα. Αυτό είναι το Παράδοξο.
–Ο χρόνος είναι η οριζόντια διάσταση της ζωής, το επιφανειακό στρώμα της πραγματικότητας. Έπειτα, υπάρχει η κατακόρυφη διάσταση του βάθους, προσβάσιμη σε σένα μόνο μέσα από την πύλη της παρούσας στιγμής. Έτσι, αντί να προσθέτεις χρόνο στον εαυτό σου, αφαιρείς χρόνο.
-Η μη αντίσταση είναι το κλειδί για τη μέγιστη δύναμη στο σύμπαν.
-Τα πολλά πράγματα που συμβαίνουν οι πολλές μορφές που παίρνει η ζωή είναι εφήμερης φύσης. Είναι όλα φευγαλέα.
–Ονειρευόμενος είναι η ίδια η συνειδητότητα, αυτός που είσαι.
–Η δυστυχία, η αρνητικότητα αποτελεί ασθένεια στον πλανήτη μας. Ό,τι είναι η ρύπανση στο εξωτερικό επίπεδο είναι η αρνητικότητα στο εσωτερικό.
-Όλοι οι μηχανισμοί επισκευής είναι απόλυτα λογικοί για το Εγώ, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι δυσλειτουργικοί. Ο πιο ακραίος σε δυσλειτουργία είναι η σωματική βία και η απόσταση με τη μορφή ψευδαισθήσεων μεγαλείου.
-...μέσα από το να γίνεσαι «λιγότερος» γίνεσαι «περισσότερος»...
-Η αληθινή δύναμη, αυτός που είσαι πέρα από τη μορφή, μπορεί τότε να λάμψει μέσα από τη φαινομενικά αποδυναμωμένη μορφή. Αυτό εννοεί ο Χριστός όταν λέει «απαρνήσου τον εαυτό σου» ή «γύρνα και το άλλο μάγουλο»... Μερικές φορές μια κατάσταση μπορεί να απαιτεί να πεις σε κάποιον «άδειασέ μου τη γωνιά» ρητά και κατηγορηματικά. χωρίς εγωική αμυντικότητα, θα υπάρχει δύναμη πίσω από τα λόγια σου, αλλά όχι αντιδραστική βία.
-Αν είσαι ικανοποιημένος με το να μην είσαι κάποιος συγκεκριμένα, ικανοποιημένος με το να μην ξεχωρίζεις, ευθυγραμμίζεσαι με τη δύναμη του σύμπαντος. Αυτό που στο Εγώ φαίνεται σαν αδυναμία, στην πραγματικότητα είναι η μόνη αληθινή δύναμη.
Eckhart Tolle, Για μια νέα ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου