ΟΙ. ἄγε δή, τί νῷν ἐντευθενὶ ποητέον;
ΤΡ. τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ ταύτην χύτραις ἱδρυτέον;
ΟΙ. χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον;
925 ΤΡ. τί δαὶ δοκεῖ; βούλεσθε λαρινῷ βοΐ;
ΟΙ. Β’οΐ; μηδαμῶς, ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ.
ΤΡ. ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ; ΟΙ. μὴ μή. ΤΡ. τιή;
ΟΙ. ἵνα μὴ γένηται Θεογένους ὑηνία.
ΤΡ. τῷ δαὶ δοκεῖ σοι δῆτα τῶν λοιπῶν; ΟΙ. ὀί.
930 ΤΡ. ὀί; ΟΙ. ναὶ μὰ Δί᾽. ΤΡ. ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν
τὸ ῥῆμ᾽. ΟΙ. ἐπίτηδές γ᾽, ἵν᾽ ‹ὅταν› ἐν τἠκκλησίᾳ
ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις, οἱ καθήμενοι
ὑπὸ τοῦ δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς· ὀὶ—
ΤΡ. εὖ τοι λέγεις. ΟΙ. καὶ τἄλλα γ᾽ ὦσιν ἤπιοι.
935 ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς τρόπους
καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ.
ΤΡ. ἴθι νυν, ἄγ᾽ ὡς τάχιστα τὸ πρόβατον λαβών·
ἐγὼ δὲ ποριῶ βωμὸν ἐφ᾽ ὅτου θύσομεν.
ΧΟ. ὡς πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἂν θεὸς θέλῃ χἠ τύχη, κατορθοῖ. [στρ.]
940 χωρεῖ κατὰ νοῦν, ἕτερον δ᾽ ἑτέρῳ
τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ.
ΤΡ. ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽· ὁ γὰρ βωμὸς θύρασι καὶ δή.
ΧΟ. ‹ἄγ᾽› ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ σοβαρὰ
θεόθεν κατέχει πολέμου μετάτροπος
945 αὔρα· νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς
εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει.
ΤΡ. τὸ κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν,
καὶ πῦρ γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον ὑμᾶς.
950 ΧΟ. οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡς
ἢν Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ,
πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλη-
τος, κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι
φυσῶντι καὶ πονουμένῳ
955 προσδώσετε δήπου.
***
ΥΠΗ. Και τώρα τί θα γίνει; ΤΡΥ. Της Ειρήνης
θα γίνει η εγκαθίδρυση· ως θυσία
θα κάμω προσφορά με πολυσπόρια.
ΥΠΗ. Σα στο γρινιάρη Ερμή; Με πολυσπόρια!
ΤΡΥ. Μα τότε τί; Βόδι παχύ όλο λίπη;
ΥΠΗ. Πουφ, λίπη! Η λύπη τώρα πια να λείπει.
ΤΡΥ. Να σφάξω χοίρο; ΥΠΗ. Αυτό χειρότερο είναι·
οι γουρουνιές στη θεά μας δεν αρέσουν.
ΤΡΥ. Και τί άλλο ζωντανό λες τότε; ΥΠΗ. Αρνί.
930 ΤΡΥ. Αρνί; Γιατί; ΥΠΗ. Αν μας πουν ξανά για μάχες,
«αρνιόμαστε» θα πούμε, «αρνιόμαστε όλοι».
ΤΡΥ. Καλά το λες. ΥΠΗ. Το αρνί είναι κιόλας ζώο
ειρηνικό· κι αρνάκια θα ᾽μαστε όλοι,
και πράοι και μαλακοί προς τους συμμάχους.
ΤΡΥ. Λοιπόν, πιάσε ένα αρνί και γύρνα αμέσως·
εγώ βωμό για τη θυσία θα φέρω.
Τρέχουν κι οι δυο στο σπίτι.
940 ΧΟΡ. Ο θεός σα θέλει, και βοηθά κι η τύχη, γίνονται όλα·
όλα πάνε καλά,
το ᾽να στ᾽ άλλο κολλάνε την ώρα που πρέπει.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ, ξαναγυρίζοντας.
Πολύ σωστά· νά κι ο βωμός, μπροστά στην πόρτα στέκει.
ΧΟΡ. Κάντε γρήγορα τώρα, που θεόσταλτο αέρι
διώχνει αλάργα πολέμους και μάχες·
ολοφάνερα τώρα ο θεός
το κακό στο καλό το γυρίζει.
ΤΡΥ. Νά το αγιοκρίθι στο ιερό κανίστρι, το στεφάνι
και το μαχαίρι· να η φωτιά· το αρνί μονάχα λείπει.
950 ΧΟΡ. Γρήγορα, γρήγορα· αν σας δει
ο Χαίρης ο αυλητής, ευθύς
θά ᾽ρθει να παίξει ακάλεστος·
κι όταν τον δείτε να φυσά
και να πασκίζει, και σ᾽ αυτόν
θ᾽ αναγκαστείτε απ᾽ το σφαχτό
να δώσετε μερίδιο.
ΤΡ. τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ ταύτην χύτραις ἱδρυτέον;
ΟΙ. χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον;
925 ΤΡ. τί δαὶ δοκεῖ; βούλεσθε λαρινῷ βοΐ;
ΟΙ. Β’οΐ; μηδαμῶς, ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ.
ΤΡ. ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ; ΟΙ. μὴ μή. ΤΡ. τιή;
ΟΙ. ἵνα μὴ γένηται Θεογένους ὑηνία.
ΤΡ. τῷ δαὶ δοκεῖ σοι δῆτα τῶν λοιπῶν; ΟΙ. ὀί.
930 ΤΡ. ὀί; ΟΙ. ναὶ μὰ Δί᾽. ΤΡ. ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν
τὸ ῥῆμ᾽. ΟΙ. ἐπίτηδές γ᾽, ἵν᾽ ‹ὅταν› ἐν τἠκκλησίᾳ
ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις, οἱ καθήμενοι
ὑπὸ τοῦ δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς· ὀὶ—
ΤΡ. εὖ τοι λέγεις. ΟΙ. καὶ τἄλλα γ᾽ ὦσιν ἤπιοι.
935 ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς τρόπους
καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ.
ΤΡ. ἴθι νυν, ἄγ᾽ ὡς τάχιστα τὸ πρόβατον λαβών·
ἐγὼ δὲ ποριῶ βωμὸν ἐφ᾽ ὅτου θύσομεν.
ΧΟ. ὡς πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἂν θεὸς θέλῃ χἠ τύχη, κατορθοῖ. [στρ.]
940 χωρεῖ κατὰ νοῦν, ἕτερον δ᾽ ἑτέρῳ
τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ.
ΤΡ. ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽· ὁ γὰρ βωμὸς θύρασι καὶ δή.
ΧΟ. ‹ἄγ᾽› ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ σοβαρὰ
θεόθεν κατέχει πολέμου μετάτροπος
945 αὔρα· νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς
εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει.
ΤΡ. τὸ κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν,
καὶ πῦρ γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον ὑμᾶς.
950 ΧΟ. οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡς
ἢν Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ,
πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλη-
τος, κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι
φυσῶντι καὶ πονουμένῳ
955 προσδώσετε δήπου.
***
ΥΠΗ. Και τώρα τί θα γίνει; ΤΡΥ. Της Ειρήνης
θα γίνει η εγκαθίδρυση· ως θυσία
θα κάμω προσφορά με πολυσπόρια.
ΥΠΗ. Σα στο γρινιάρη Ερμή; Με πολυσπόρια!
ΤΡΥ. Μα τότε τί; Βόδι παχύ όλο λίπη;
ΥΠΗ. Πουφ, λίπη! Η λύπη τώρα πια να λείπει.
ΤΡΥ. Να σφάξω χοίρο; ΥΠΗ. Αυτό χειρότερο είναι·
οι γουρουνιές στη θεά μας δεν αρέσουν.
ΤΡΥ. Και τί άλλο ζωντανό λες τότε; ΥΠΗ. Αρνί.
930 ΤΡΥ. Αρνί; Γιατί; ΥΠΗ. Αν μας πουν ξανά για μάχες,
«αρνιόμαστε» θα πούμε, «αρνιόμαστε όλοι».
ΤΡΥ. Καλά το λες. ΥΠΗ. Το αρνί είναι κιόλας ζώο
ειρηνικό· κι αρνάκια θα ᾽μαστε όλοι,
και πράοι και μαλακοί προς τους συμμάχους.
ΤΡΥ. Λοιπόν, πιάσε ένα αρνί και γύρνα αμέσως·
εγώ βωμό για τη θυσία θα φέρω.
Τρέχουν κι οι δυο στο σπίτι.
940 ΧΟΡ. Ο θεός σα θέλει, και βοηθά κι η τύχη, γίνονται όλα·
όλα πάνε καλά,
το ᾽να στ᾽ άλλο κολλάνε την ώρα που πρέπει.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ, ξαναγυρίζοντας.
Πολύ σωστά· νά κι ο βωμός, μπροστά στην πόρτα στέκει.
ΧΟΡ. Κάντε γρήγορα τώρα, που θεόσταλτο αέρι
διώχνει αλάργα πολέμους και μάχες·
ολοφάνερα τώρα ο θεός
το κακό στο καλό το γυρίζει.
ΤΡΥ. Νά το αγιοκρίθι στο ιερό κανίστρι, το στεφάνι
και το μαχαίρι· να η φωτιά· το αρνί μονάχα λείπει.
950 ΧΟΡ. Γρήγορα, γρήγορα· αν σας δει
ο Χαίρης ο αυλητής, ευθύς
θά ᾽ρθει να παίξει ακάλεστος·
κι όταν τον δείτε να φυσά
και να πασκίζει, και σ᾽ αυτόν
θ᾽ αναγκαστείτε απ᾽ το σφαχτό
να δώσετε μερίδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου