Όλοι μας διακατεχόμαστε, άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό, από την ανάγκη μας να αισθανόμαστε αγάπη. Λόγω της έμφυτης κοινωνικής φύσης του, ο άνθρωπος έχει ενστικτωδώς την ανάγκη να αισθάνεται αγαπητός και αποδεκτός από τους άλλους, διψάει για φροντίδα και αγάπη. Έτσι, προσπαθεί να καλλιεργήσει σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους γύρω του.
Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν ανάγκη πρώτα από όλα την αγάπη, αλλά και άλλες αρετές όπως ενσυναίσθηση, ανιδιοτέλεια και φυσικά, εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη είναι εκείνη η πίστη στην αγάπη των ανθρώπων που βρίσκονται στη ζωή μας και δεν κλονίζεται ακόμα και όταν οι καταστάσεις πάρουν μία άσχημη τροπή, ακόμα και αν κάποια σχέση μας περάσει μία κρίση.
Η εμπιστοσύνη, κατά τη γνώμη μου, είναι πολλές φορές σημαντικότερη και από την ίδια την αγάπη διότι μας δείχνει πως πιστεύουμε στην ποιότητα των ανθρώπων που έχουμε δίπλα μας και πως δε χρειάζεται να γινόμαστε ντετέκτιβ κάθε ώρα και στιγμή για να διαπιστώνουμε αν είναι αξιόπιστοι. Διότι μπορεί να αγαπώ κάποιον αλλά να μην τον εμπιστεύομαι απόλυτα και να τον θεωρώ ικανό να με ξεγελάσει, να με πληγώσει ή να με αφήσει.
Όταν όμως έχω εμπιστοσύνη στον άλλον, τότε μόνο έχω εκτιμήσει την ποιότητα του χαρακτήρα του και έχω πιστέψει στην αλήθεια και την αγάπη του. Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί πως ενώ αγαπάμε ανθρώπους, μέσα μας είμαστε γεμάτοι αμφιβολίες και αγωνία; Πόσες φορές έχουμε ακούσει περιστατικά για άτομα που αγαπούσαν μεν, όμως δεν εμπιστεύτηκαν.
Στην εμπιστοσύνη ναι μεν έχεις κοντά σου τον άλλον, αλλά του επιτρέπεις να διατηρήσει την ανεξαρτησία του διότι πιστεύεις πως σε αγαπάει και δεν επιθυμείς να τον ελέγχεις διαρκώς. Όταν εμπιστευτείς τον άλλο άνθρωπο ξέρεις ότι σε αγαπάει και δεν αισθάνεσαι την επιθυμία να τον καταπιέζεις.
Η εμπιστοσύνη για να θεμελιωθεί, χρειάζεται προσπάθεια, πίστη και πολλή αγάπη. Θεμελιώνεται στις έμπρακτες ενέργειες και όχι στα λόγια που παίρνει με το πρώτο φύσημα ο άνεμος. Πρώτα έρχονται οι πράξεις και αρχίζει με τον καιρό να χτίζεται και η πίστη μας στην αγάπη και το ενδιαφέρον του άλλου. Θέλει χρόνο, υπομονή, ταπείνωση και έμπρακτη προσπάθεια.
Είναι μεγάλο δώρο να εμπιστεύεσαι και όχι μόνο να αγαπάς τους ανθρώπους της ζωής σου. Διότι όπως είχε γράψει και ο σπουδαίος Επίκουρος: «Δεν έχουμε τόσο ανάγκη τη βοήθεια των φίλων μας, όσο τη βεβαιότητα πως εκείνοι θα μας βοηθήσουν». Τότε, έρχεται και η αγάπη και επισφραγίζει το ξεκλείδωμα της ύπαρξής μου σε εκείνα τα άτομα της καρδιάς μου.
Η εμπιστοσύνη είναι το όμορφο αποτέλεσμα των υγιών και πραγματικών σχέσεων που έρχεται και επισφραγίζει μοναδικά η αγάπη. Αισθάνομαι πάντοτε περισσότερο χαρούμενος όταν κάποιος μου λέει πως με εμπιστεύεται παρά πως με αγαπάει.
Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν ανάγκη πρώτα από όλα την αγάπη, αλλά και άλλες αρετές όπως ενσυναίσθηση, ανιδιοτέλεια και φυσικά, εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη είναι εκείνη η πίστη στην αγάπη των ανθρώπων που βρίσκονται στη ζωή μας και δεν κλονίζεται ακόμα και όταν οι καταστάσεις πάρουν μία άσχημη τροπή, ακόμα και αν κάποια σχέση μας περάσει μία κρίση.
Η εμπιστοσύνη, κατά τη γνώμη μου, είναι πολλές φορές σημαντικότερη και από την ίδια την αγάπη διότι μας δείχνει πως πιστεύουμε στην ποιότητα των ανθρώπων που έχουμε δίπλα μας και πως δε χρειάζεται να γινόμαστε ντετέκτιβ κάθε ώρα και στιγμή για να διαπιστώνουμε αν είναι αξιόπιστοι. Διότι μπορεί να αγαπώ κάποιον αλλά να μην τον εμπιστεύομαι απόλυτα και να τον θεωρώ ικανό να με ξεγελάσει, να με πληγώσει ή να με αφήσει.
Όταν όμως έχω εμπιστοσύνη στον άλλον, τότε μόνο έχω εκτιμήσει την ποιότητα του χαρακτήρα του και έχω πιστέψει στην αλήθεια και την αγάπη του. Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί πως ενώ αγαπάμε ανθρώπους, μέσα μας είμαστε γεμάτοι αμφιβολίες και αγωνία; Πόσες φορές έχουμε ακούσει περιστατικά για άτομα που αγαπούσαν μεν, όμως δεν εμπιστεύτηκαν.
Στην εμπιστοσύνη ναι μεν έχεις κοντά σου τον άλλον, αλλά του επιτρέπεις να διατηρήσει την ανεξαρτησία του διότι πιστεύεις πως σε αγαπάει και δεν επιθυμείς να τον ελέγχεις διαρκώς. Όταν εμπιστευτείς τον άλλο άνθρωπο ξέρεις ότι σε αγαπάει και δεν αισθάνεσαι την επιθυμία να τον καταπιέζεις.
Η εμπιστοσύνη για να θεμελιωθεί, χρειάζεται προσπάθεια, πίστη και πολλή αγάπη. Θεμελιώνεται στις έμπρακτες ενέργειες και όχι στα λόγια που παίρνει με το πρώτο φύσημα ο άνεμος. Πρώτα έρχονται οι πράξεις και αρχίζει με τον καιρό να χτίζεται και η πίστη μας στην αγάπη και το ενδιαφέρον του άλλου. Θέλει χρόνο, υπομονή, ταπείνωση και έμπρακτη προσπάθεια.
Είναι μεγάλο δώρο να εμπιστεύεσαι και όχι μόνο να αγαπάς τους ανθρώπους της ζωής σου. Διότι όπως είχε γράψει και ο σπουδαίος Επίκουρος: «Δεν έχουμε τόσο ανάγκη τη βοήθεια των φίλων μας, όσο τη βεβαιότητα πως εκείνοι θα μας βοηθήσουν». Τότε, έρχεται και η αγάπη και επισφραγίζει το ξεκλείδωμα της ύπαρξής μου σε εκείνα τα άτομα της καρδιάς μου.
Η εμπιστοσύνη είναι το όμορφο αποτέλεσμα των υγιών και πραγματικών σχέσεων που έρχεται και επισφραγίζει μοναδικά η αγάπη. Αισθάνομαι πάντοτε περισσότερο χαρούμενος όταν κάποιος μου λέει πως με εμπιστεύεται παρά πως με αγαπάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου