Η ζωή μας, από τη μέρα που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι γίνεται στον κόσμο, είναι γεμάτη λάθη. Κάθε μέρα που ξυπνάμε κάνουμε λάθη χωρίς να τα συνειδητοποιούμε. Τελικά όμως μαθαίνουμε από τα λάθη μας ή παραμένουμε στα ίδια;
Ο άνθρωπος δεν είναι πιόνι σε ένα παιχνίδι σκάκι. Αν ήμασταν πιόνι, θα υπήρχε κάποιος που θα μας έδειχνε τις κινήσεις ώστε να κερδίσουμε τον «αντίπαλο» για να επιβιώσουμε στη ζωή. Είμαστε όντα με λάθη, πάθη και αδυναμίες. Ξεχωρίζουμε από τα υπόλοιπα όντα στον πλανήτη καθώς έχουμε συνείδηση και λογική. Η συνείδηση μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε τι κάνουμε λάθος. Η λογική από την άλλη μας δείχνει το σωστό δρόμο, αλλά πόσες φορές την παραμερίζουμε για να ακολουθήσουμε το δρόμο της καρδιάς;
Ένας τομέας της ζωή μας που κάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη είναι το ερωτικό κομμάτι. «Κάνει λάθη για να μάθει της καρδιάς μου το γραμμένο» τραγούδησε ο Παντελίδης. Συχνά ερωτευόμαστε τα «λάθος» και «ακατάλληλα» άτομα για να είμαστε μαζί. Ακόμα και αν ξέρεις πως αυτός/η που ερωτεύτηκες και επιθυμείς να είσαι μαζί του δεν σου ταιριάζει, εσύ θα επιμείνεις να το δοκιμάσεις. Δε σε επηρεάζει ούτε η λογική που φωνάζει «όχι» ούτε και η γνώμη των άλλων. Με τα «μάτια» του έρωτα όλα μοιάζουν ιδανικά και εσύ θες να το παλέψεις να είστε μαζί και να το ζήσεις. Δε σε νοιάζει αν είναι λάθος ή αν θα πέσεις κάποια στιγμή στα πατώματα. Δεν το σκέφτεσαι καν. Και στην τελική ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει αν δε δοκιμάσεις. Καμία αρχή δε γνωρίζει το τέλος.
Κάθε μέρα ένα άτομο όσο και αν δεν το παραδέχεται πέφτει σε λάθη. Τα λάθη μπορεί να προέρχονται μέσα από αδυναμίες και πάθη που επηρεάζουν τον καθένα ξεχωριστά. Τελικά όμως μήπως γεννηθήκαμε για να κάνουμε λάθη ώστε να μάθουμε το σωστό. Στη ζωή μας πρέπει να ρισκάρουμε όσο και αν φοβόμαστε την αποτυχία. Να ρίχνουμε τη ζαριά μας και ότι προκύψει γιατί ο χαμένος μαθαίνει καλύτερα από τον κερδισμένο. Κάθε λάθος έρχεται για να μας δείξει πώς να προχωρήσουμε παρακάτω. Τουλάχιστον ας μάθουμε από τα λάθη μας και ας μην επιμείνουμε στα ίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου